ตาคม คิ้วหนา ผิวสีแทน ส่วนสูงร้อยแปดสิบสี่ อายุยี่สิบเอ็ด
ชอบยิ้มเรื่อยเปื่อย พูดอะไรคมๆ แถมชอบเหม่อ คาดเดาความคิดไม่ออก
ชื่อของเขาคือ 'กรรณชยะ วิฑูรย์นิฐา' และเป็น 'คนไข้' ที่ฉันต้องดูแลตั้งแต่นี้ไป
"ครั้งแรกที่พี่รู้ เหมือนทุกอย่างมันอื้อไปหมด เหมือนในพวกนิยายที่เขาชอบเขียนกันเลยล่ะ
ตัวพี่เย็นเฉียบแท้ๆ แต่หัวใจพี่กลับเต้นแรงจนพี่กลัวตัวเอง
แต่ที่กลัวกว่า คือตอนที่พี่วิ่งไปหยุดอยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉิน"
"ตอนที่หมอออกมาบอกผล พวกเพื่อนของหวานร้องไห้กันยกใหญ่
แต่พี่กลับไม่ปริปากสักคำ พี่ได้แต่ยืนนิ่ง ตานี่ไม่กะพริบ
แต่ไม่รู้ว่าน้ำตามันมาจากไหนนัก ไหลออกมาเป็นเขื่อนแตกเลยนี่ดิ ฮะ ฮะ"
"สงสัยหวานคงจะคิดถึงพี่ อีกไม่นาน พี่คงจะตามหวานไปแล้วล่ะ"
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น