คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Drama scene รักของฉันคล้ายละคร [Kyuhyeon-Seohyeon]:: 3 [100%]
Drama scene รักของฉันคล้ายละคร [Kyuhyeon-Seohyeon]:: 3
“จะให้ฉันลืมมันได้ยังไง” คิดสิ..... ปิ๊ง!! ^^
“ไปวิ่งเล่นกัน”
“เธอจะบ้าหรอ ฉันโตแล้วนะ”
“ฉันก็โตแล้ว” ฉันเลยจับมือลากคุณคยูออกมาที่สนามหญ้า
ฉันกับคยูก็วิ่งเล่นกัน
แล้วอยู่ดีๆก็มีหมามาจากไหนก็ไม่รู้วิ่งไล่กัดฉันกับคุณคยู TT ช่วยซอฮยอนด้วย!! >O<
“ยัยตัวแสบ! เธอพาฉันมาเล่นกับหมาหรอ!!?”
“หมามันอยากมีส่วนร่วมมั้งคะ!!”
“ยัยบ้า!!”
ตลอดทางที่วิ่งไล่หมา เขากับฉันก็ตะโกนไล่กันไปมา คุณหมาไม่เคยเหนื่อยบ้างรึไงนะ TT^TT
“แฮกๆ ๆ” ฉันมองซ้ายมองขวา ในที่สุดหมาก็ไม่ตามมาแล้ว !! ^^
“เธอนี่! หาเรื่องมาให้ฉันได้ทุกทีสินะ!!”
“ก็แค่อยากช่วยเฉยๆอ่ะ” ฉันทำหน้าหงอทันทีเมื่อพูดจบ
“เออ โอเคๆฉันจะเห็นว่ามันเป็นการช่วยนะ”
^^ จากที่หน้าบึ้งเมื่อกี้ ฉันก็เปลี่ยนเป็นยิ้มออกมา โดยฉีกยิ้มกาง 180 องศา ถ้ากาง 90 ฉันคงต้องพบหมอแล้วล่ะ -*-
แล้วฉันก็เหลือบไปเห็นสนามเด็กเล่น >< ผู้ใหญ่ก็เล่นได้ใช่มั้ยคะ?
“นี่ๆ คุณคยูไปตรงนั้นกันเถอะ” ฉันทำหน้าตาออดอ้อน
“0.0 สนามเด็กเล่นเนี่ยนะ ยัยบ๊อง” เขาเขกหัวฉันเบาๆ แต่เจ็บ! TT
“ถ้าคุณเห็นว่ามันเด็กงั้น...”
“อย่าเล่นอะไรแผลงๆนะ”
“....”
“หยุดความคิดเธอเลย”
“TT”
“ไอ้มุขสนามผู้ใหญ่เล่น ฉันเจอมาบ่อยแล้ว --*”
“ก็แหม มันน่าสนุกนี่คะ”
“สร้างสรรค์มากเลยนะเธอน่ะ” เขาทำหน้าหนักใจนิดหน่อยก่อนจะมองไปรอบๆ
“ทำไมเธอถึงมาทำงานแทนแทยอนล่ะ?” อยู่ดีๆเขาก็ถามขึ้นมา เล่นเอาฉันลังเลใจที่จะตอบ
“ก็... พี่แทยอนขอร้องน่ะค่ะ”
“แล้วแทยอนจะกลับมาทำงานเมื่อไหร่?”
“อีก 4-5 วันค่ะ”
“ฉันนึกว่าแทยอนไม่อยากมาทำงานที่นี่อีกแล้วซะอีก” สีหน้าเขาดูเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด
ตอนแรกๆฉันก็คิดว่าแปลกที่คนอย่างพี่แทจะหยุดงานแล้วให้ฉันมาทำงานแทน แต่คนอย่างพี่แทน่ะหรอ
ที่จะลางาน ไม่มีทาง ฉันก็เคยสงสัยแบบนี้ แต่คิดไปคิดมาก็คิดว่าพี่แทคงจะเหนื่อยกับงาน เลยหยุด
แต่จากที่คุณคยูพูดแล้ว พี่แทเจอเรื่องอะไรมานะ
“ทำไมหรอคะ?”
“มีเรื่องนิดหน่อยน่ะ”
“พี่แทเขาไม่ทิ้งงานหรอกค่ะ ^^”
“หรอ?” สีหน้าเขาเหม่อลอยอย่างเห็นได้ชัด ฉันต้องติดอยู่ในละครรักหลายเศร้าแน่ๆ
นี่ถ้าฉันเป็นผู้กำกับ ฉันจะคิดว่าคุณคยูชอบพี่แท แต่เขาดันเป็นแฟนกับคุณยูริ แต่ยูริรู้ว่าคุณคยูชอบพี่แท
ก็เลยหาทางแกล้งมาตลอด
เอ๊ะ!! เริ่มน้ำเน่าแล้วฉัน -*-
“แสดงว่า.... คุณต้องทำอะไรให้พี่แทไม่พอใจแน่นอนเลย”
เขามองหน้าฉันก่อนจะยิ้มจางๆ
“ไม่ใช่ฉันหรอก”
“คุณยูริแน่ๆเลย ฮึ๊ย!!” ฉันทำเสียงไม่พอใจนิดหน่อย
“เธอไม่ชอบยูริหรอ?”
“ค่ะ ก็เธอไม่ชอบเรียกชื่อฉันนี่นา ตั้งชื่อให้อยู่นั่นแหละ!” ฉันเบ๊ปากเหมือนเด็ก
“ฉันล่ะเหนื่อยกับความคิดเธอจริงๆ”
“ก็ฉันสวยนี่คะ ^O^”
ฉันสวยได้พี่แหละ จะบอกให้ >.<!!
“-*- ประสาทจะกิน”
“คุณนี่ก็ท่าจะบ้า ประสาทที่ไหนจะมางับหัวคนกินคะ?!” แล้วเขาก็ทำหน้าหนักใจเป็นครั้งที่เท่าไหร่ของวันแล้วก็ไม่รู้
ณ บ้านตระกูลโจว
“คุณคยูกับคุณซอกลับมาแล้วหรอคะ ^^” ทันทีที่เดินเข้าบ้านคุณแม่บ้านก็ถามขึ้น
“ผมจำใจไปครับป้า”
“อยากไปเองสิไม่ว่า” ฉันบ่นพึมพำ
“ยัยตัวแสบเธอพูดอะไรน่ะ”
“ป่าวหนิคะ”
“แต่ฉันได้ยิน”
“ได้ยิน... แล้วคุณจะถามฉันทำไมคะเนี่ย!?”
“-*- ประสาท”
“คุณน่ะสิประสาท ได้ยินแล้วยังถาม” ฉันเถียงเขาต่อไม่ยอมลดละ และเขาก็คงไม่ยอมแพ้เหมือนกัน
“ - - เธอนี่มันบ้าจริงๆ”
“คุณก็บ้าไม่แพ้กันหรอก”
“แหม อย่าเพิ่งทะเลาะกันสิคะ ป้าทำอาหารไว้ทานได้เลยนะคะคุณคยู เชิญคุณซอด้วยนะคะ”
ป้าก็ไม่น่าห้ามเลยนะคะ ซอเกือบจะชนะเขาอยู่แล้ว
“ครับ แต่...ผมไม่ลากยัยนี่ไปกินด้วยหรอกครับป้า”
“อยากกินด้วยตายแหละ” ฉันบ่นอยู่คนเดียว
“คุณซอไม่ไปกินด้วยกันหรอคะ”
“ป้านมไม่ต้องไปชวนยัยตัวแสบหรอกครับ”
ไม่ได้อยากกินด้วยนักหรอก กินไม่ลงแน่ๆถ้ากินร่วมโต๊ะกับคุณ
“ค่ะ ซอกินด้วย ^^” งานนี้คุณเจ็บใจแน่!!
------------------------------------------------50%-----------------------------------
“แต่...”
“คุณคยูคะ”
ฉันยืนยิ้มหัวเราะอย่างสะใจ คนอะไรทำตัวยิ่งกว่าเด็ก 555 น่ารักซะจริง
0.0 ห๊า!~ เมื่อกี้ฉันชมเขาว่าน่ารักหรอ?? ตบปากตัวเองเลยซอฮยอน เธอกินยาผิดรึเปล่าเนี่ย!?
งานนี้เล่นเอาฉันแทบไม่ได้กินข้าว TT ก็คุณเจ้านายจอมแสบดันชวนทะเลาะตลอดเลยน่ะสิ
“โอ๊ย~ ไม่เถียงกับคุณแล้ว เดี๋ยวไม่ได้กินข้าว”
“ทำอย่างกับฉันอยากเถียงกับเธอ”
“แล้วที่คุณทำเนี่ย ไม่เรียกเถียงหรือต่อปากต่อคำหรอคะ”
“ใครใช้ให้เธอพูดตอบเองทำไมล่ะ”
“คุณนั่นแหละ โตจนมีบริษัทเป็นของตัวเองแล้วแต่นิสัยเหมือนเด็ก”
“โอ๊ย!~ ยอมแพ้แล้ว”
มีเรื่องกับซอฮยอนคนนี้ท่าทางจะไม่ไหวนะคะ ^^ อีกไม่กี่วันแล้วสินะ ที่ฉันจะไม่ได้ทำงานที่บ้านหลังนี้อีก
ชีวิตฉันคงจะสงบมากแน่ๆเลย แต่ทำไมใจมันถึงได้หวิวๆชอบกลแบบนี้นะ
“ซอกลับก่อนนะคะ”
ฉันบอกลาคุณป้า ก่อนจะโบกแท็กซี่กลับบ้าน
“กลับมาแล้วค่ะ”
ทำไมบ้านถึงได้เงียบแบบนี้นะ? พี่แทยังไม่กลับบ้านหรอกหรอ
“ซอ!”
อยู่ดีๆพี่แทก็โผล่แบบไม่ให้ซุ่มให้เสียง เล่นเอาฉันตกใจเกือบวิ่งรอบซอยแล้วมั้ยล่ะ - -;;
“พี่แทอ่ะ”
“พี่ขอโทษ ทำงานมาเป็นไงบ้าง ^^”
“พรุ่งนี้ซอก็ทำงานเป็นวันสุดท้ายแล้ว”
“นั่นสิ พี่กำลังหางานใหม่อยู่อ่ะซอ คุณแม่บอกว่าจะให้ซอไปช่วยงานที่ยุโรปด้วย”
“จริงหรอพี่แท >< ซอจะได้เจอคุณแม่แล้ว ^^”
“แต่ซอจะไม่ได้เจอคุณคยูนะ”
นั่นสิ ซอจะไม่ได้เจอคุณคยูอีกแล้ว ความรู้สึกที่มันมีเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ ซอขอเก็บเอาไว้แล้วกันนะคะ
เพราะคุณคงไม่ได้คิดแบบซอ คุณคงจะดีใจที่คนที่เอาแต่หาเรื่องทะเลาะกับคุณไปไกลๆได้สักที
“นั่นสินะคะ” คิดไปคิดมาแล้ว....ทำไมถึงเจ็บปวดแบบนี้นะ
“พรุ่งนี้ก็...ไปให้โอกาสหัวใจตัวเองหน่อยก็ดีนะ ^^”
พี่แทยิ้มให้ฉันบางๆ แล้วเดินเข้าในบ้าน ทิ้งให้ฉันคิดอะไรคนเดียว จริงด้วย....ให้โอกาสหัวใจตัวเองสักครั้ง......
ก็ไม่เสียหายอะไรนี่!
“คุณซอมาแล้วหรอคะ”
“ค่ะ แล้วคุณคยูล่ะคะ”
“คงรอทะเลาะกับใครบางคนอยู่ในบ้านน่ะค่ะ”
เมื่อได้ยินที่คุณป้าพูดแบบนั้น เล่นเอาฉันยิ้มไม่หุบ จนเดินมาถึงห้องโถงของบ้านเลยล่ะ
ฉันมองบ้านนี้ไปรอบๆ นี่คงเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะได้เห็นบ้านหลังนี้สินะ
“ยัยตัวแสบ”
“คะ?”
“มีเรื่องจะคุยด้วยหน่อย”
ฉันเดินตามหลังเขาไป จนถึงห้องทำงาน ว้า~ นี่เขาจะให้ฉันยื่นใบลาออกเร็วขนาดนี้เลยหรอ?
“พรุ่งนี้ แทยอนจะกลับมาทำงานแล้วหรอ”
“ไม่ค่ะ”
“แสดงว่าเธอจะทำงานที่นี่ต่อหรอ”
ฉันจับได้ว่าน้ำเสียงของเขาดูดีใจ นั่นทำให้ฉันยิ้มออกมาได้ เขาไม่ได้ให้ฉันมายื่นใบลาออกหรอก ^^
แต่สิ่งที่ฉันกำลังจะตอบเขา เสียงของเขาอาจจะดีใจกว่านี้ก็ได้
“ไม่ค่ะ”
“ทำไม!!” น้ำเสียงของเขาดูตกใจ
“ซอจะไปยุโรปค่ะ”
“ธ...เธอจะไปทำไม”
“ซอจะไปช่วยงานคุณแม่ค่ะ”
เขานิ่งเงียบไป จนทำให้บรรยากาศดูตึงเครียดทันที
“ออกไปได้แล้ว”
“ค..ค่ะ”
ทำไมน้ำเสียงเขาถึงได้ดูเหินห่างกับซอขนาดนี้ล่ะคะพี่แท
“คุณซอ คุณซอจะไปจริงๆหรอคะ” คุณป้าพูดทั้งน้ำตา ทำเอาฉันน้ำตาไหลไปด้วย
“ซอสัญญาค่ะ ว่าซอจะไม่ลืมป้า ^^”
“ป้าจะไม่ได้เจอทั้งคุณซอกับคุณแทแล้วสินะคะ”
“ซอจะให้พี่แทมาหาป้าทุกวันเลยค่ะ” ฉันเข้าไปกอดคุณป้าที่กำลังร้องไห้อย่างหนัก
ก่อนจะบอกลาแล้วเดินออกมารอแท็กซี่ แล้วขึ้นรถกลับบ้าน ทั้งๆที่ฉันอยากจะบอกบางอย่างกับคุณเป็นครั้งสุดท้าย
คุยกันดีๆไม่มีการทะเลาะ เป็นครั้งสุดท้าย.....ฉันรักคุณ....คุณคยูฮยอน
---------------------------------------------------------------------------------------
ตอนหน้าจบแล้วนะคะ ^^
คู่นี้จะสมหวังหรือไม่! .......................
อยู่กับคอมเม้นของคุณ ><
ความคิดเห็น