ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การลองเสี่ยงของดูมฟิสท์
Watchpoint gibraltar
เกนจิที่ตอนนี้สะพายธนูของฮันโซเขาเคยหวังว่าจะได้กลับมาที่นี่พร้อมกับเจ้าของธนูนี้ น่าแปลกใจที่ประตูไม่ได้ล็อก....เขามาที่นี้เพราะต้องการความช่วยเหลือจากคนที่เคยหยุดดูมฟิสท์มาก่อน แต่ตอนนี้ยังไม่เห็นวี่แววของเจ้าตัว ทำไมพวกเขาถึงได้ปล่อยให้ฐานมืดแบบนี้...
ชิ้ง!!
เกนจิรีบชักดาบออกมาเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าและเขาเกือบจะฟันคนพุ่งเข้ามาลอบโจมตีเขาจากด้านหลังแล้วถ้าไม่สบตากันซะก่อน
"เจ้าเกือบจะโดนฟันแล้ว"
"เกนจิ! อันที่จริง ฉันหลบได้น่า ที่รัก"
เพื่อนร่วมงานเขาเทรเซอร์เธอยิ้มร่าเมื่อได้เห็นสมาชิกอีกคนนึงกลับมา
"เกนจิมาล่ะ!"
สาวร่างบางตะโกนบอกคนที่เหลือที่แอบอยู่ลิงอัจฉริยะตัวโตที่รอโจมตีจากด้านบนโหนลงมาด้วยใบหน้าดีใจครึ่งแปลกใจครึ่ง
"ว้าว....รู้สึกว่าเขาจะเป็นคนที่6นะ"
[เขาเป็นคนที่หกถ้าไม่รวมฉัน]
เหมยนักวิทยาศาสตร์ตัวกลมเป็นอีกคนที่อยู่ที่นี่ด้วย ท่าทางอติน่าจะมีท่าทีน้อยใจขึ้นเมื่อมาเหมยไม่ได้นับเธอด้วย
"ฮะๆ จะ...เจ็ดก็ได้"
เหมยว่าพลางหัวเราะแห้งๆ
"มีไม่กี่คนหรอกที่อยากทำเรื่องผิดกฎหมายน่ะ"
เจ้าหน้าที่ชั้นอวุโสอย่างไรน์ฮาร์ทตอนนี้เขาไม่ได้สวมเกราะ....ทั้งที่แก่ขนาดนี้แต่ก็ยังมาร่วมทำสิ่งที่ถูกต้องแต่ผิดกฏหมายนี่ด้วย? นั่นเป็นสิ่งที่เกนจิคิด
"คนที่รู้ว่าผิดกฏหมายก็ยังจะมามันคุณไม่ใช้รึไง?"
บริกริต(brigitte)สาวสวีเดนลูกสาวของท็อปจอร์น
"ว่าแต่นายเปลี่ยนไปใช้ธนูแล้วเหรอ...?"
"....."
เกนจิไม่ตอบเรื่องที่เทรเซอร์ถาม เขากำลังแปลกใจว่า....ทำไมทุกคนต้องซ้อนด้วย? ทั้งๆที่เป็นฐานของตัวเอง
"ซุ่มโจมตีทำไม?"
ดีใจที่มีคนมาร่วมได้ไม่นานทุกคนก็ต้องกลับมาจริงจังอีกแล้ว...
".....เราโดนพวกทาลอนพยายามบุกมาเอาข้อมูลจากฐานสองครั้งแล้วในหนึ่งเดือนที่ผ่านมา นี่ไม่รวมตอนที่วินสตันอยู่ที่ฐานคนเดียวนะ"
เทรเซอร์ว่าอย่างไม่ยี่หระเท่าไหร่ดูเหมือนพวกเขาจะรับมือเรื่องนั้นกันได้อยู่ วินสตันคิดถูกมากๆที่เรียกโอเวอร์วอชกลับมาไม่งั้นข้อมูลของเจ้าหน้าที่ทุกคนรั่วแน่
"ข้ามีข้อมูลใหม่มารายงานเป็นของกำนัล"
ไซบ็อกหนุ่มวางธนูลงบนโต๊ะใกล้ๆ
"....."
"รู้เรื่องที่ดูมฟิสท์แหกคุกออกมาได้กันรึยัง?"
"...." เหมย
"หะ???" วินสตัน
หน้าของทุกคนดูตึงเครียดขึ้นมาทันที เทรเซอร์คิ้วผูกเป็นโบว์แล้วถามชัดๆ
"นี่ล้อเล่นใช่ไหมเนี้ย?"
ฐานทัพทาลอน
ดูเหมือนยานจะลงจอดแล้วอคานเด้จับแขนฮันโซให้ลุกขึ้นแล้วพาเขาลงจากยาน ฮันโซยังคงโดนปิดตาอยู่เขาพยายามเดินให้ถูกถึงฮันโซจะเป็นแค่หนึ่งในแผน แต่ไม่ว่ายังไงอคานเด้ก็ยังอยากได้ฮันโซมาร่วมด้วยอยู่เพราะงั้นเขาจึงไม่อยากจะทำวิธีที่มันดูไร้มารยาทกับคุณชิมาดะอย่างการลากเขาลงมาโดยที่ตายังปิด
"ข้างหน้าทางชันหน่อยนะ"
ฮันโซที่ดูกังวลเพราะไม่แน่ใจว่าทางมันชันแค่ไหนทำให้อคานเด้เลือกจะตัดปัญหา
".....เฮ้ย!"
การช้อนตัวคนที่ขนาดเล็กกว่าและมองไม่เห็นคงจะเป็นทางที่ง่ายที่สุดแถมยังไม่หยาบคายจนเกินไปอย่างการลากด้วย แต่ดูเหมือนฮันโซจะไม่เต็มใจเท่าไหร่
"ข้าเดินเองได้"
"ทางมันซับซ้อนน่า ฉันเองก็ไม่อยากให้ลูกน้องลากนายไปมาด้วย"
จริงๆแล้วมันไม่ได้ซับซ้อนอะไรหรอกเขาแค่ต้องการให้ฮันโซยอมให้อุ้มดีๆก็เท่านั้น ระหว่างที่เดินเข้าไปที่ห้องประชุมเขาได้เดินผ่านคนที่เขาไม่ชอบหน้าอย่างซอมบร้าด้วย
"ไปเอาญาติพี่น้องของเจ้าหน้าโอเวอร์วอชมา เดี๋ยวก็โดนลิงตบอีกหรอก:)"
สาวจี้ดทรงผมโมฮอกที่เห็นหัวหน้าองค์กรเดินผ่านมาก็อดไม่ได้ที่จะหยอกเขาเล่นๆเรื่องที่แพ้วินสตันที่นุมบานีแต่อคานเด้ก็มีวิธีตอบกลับของเขาเช่นกัน
"เธอเคยโดนวิศวกรรมศาสตร์ตัวใหญ่ๆอัดไหม เดี๋ยวจัดให้ได้นะ?"
ซอมบร้ายิ้มแล้วแอบแซวเขาเบาๆ
"หึ ขี้งอนชะมัด"
ฮันโซที่โดนอุ่มอยู่รู้แค่ว่าที่นี่คนเยอะและดูเหมือนจะมีคนมาเดินข้างๆดูมฟิสท์อยู่ด้วย
"sleeping agent น่าจะง่ายที่สุดนะ"
เสียงทุ้มๆรีปเปอร์ดังขึ้นรีปเปอร์ที่เดินข้างๆอคานเด้กำลังพูดถึงโครงการเดียวกันกับที่วิโดว์เมคเกอร์เคยผ่านมาก่อน การล้างสมอง....
"ใจเย็นน่าเขายังไม่หลับนะ"
ดูมฟิสท์คิดว่าฮันโซยังสามารถถูกชักจุงได้อยู่ ในที่สุดฮันโซก็ได้ลงจากแขนของดูมฟิสท์ซักทีและได้กลับมามองเห็นอีกครั้งหลังถูกปิดตามานาน ที่นี่คือห้องประชุมของพวกทาลอน
"นั่งก่อนเลยเรามีอะไรต้องคุย"
"....."
คนที่อยู่ในห้องประชุมตอนนี้มีรีปเปอร์อดีดผู้บังคับบัญชาหน่วยแบล็ควอช ดูมฟิสท์ แม็กซิเมเลี่ยนและมอยร่าทั้งสี่คนเป็นหนึ่งในผู้นำทาลอนที่ไว้ใจกันได้ในองค์กร
"จะเกลี่ยกล่อมอะไรข้าล่ะ?""
"ตระกูลชิมาดะก่อนหน้านี้ก็ไม่ต่างอะไรจากทาลอนไม่ใช้รึไง ทำไมถึงไม่มาร่วมกับเราล่ะ?"
อคานเด้เข้าเรื่องทันทีที่ฮันโซนั่ง ตลอดทางฮันโซไม่ได้ถูกมัดมือเลยแต่เขาก็ไม่ได้คิดจะแกะผ้าปิดตาหรือคิดจะหนีเพราะเขาพูดแล้วว่าจะมาด้วยดังนั้นเขาจะรักษาคำพูด นั่นทำให้อคานเด้ไม่อยากล้างสมองฮันโซแบบที่เอมิลี่โดน...
ในตอนนี้น่ะนะ....
"ทาลอนไม่ใช่ชิมาดะ"
"นายแค่ตามพ่อสินะ"
ฮันโซดูไม่พอใจเท่าไหร่ที่อคานเด้พูดแบบนั้น
"....."
"ฮันโซ....ที่ผ่านมานายไม่มีเป้าหมายในชีวิตเลยใช้ไหมล่ะ ให้เราเติมเต็มมันสิ"
ชิมาดะถอนหายใจกับคำเกลี่ยกล่อมน่ารำคาญแล้วพูดให้อคานเด้เลิกคิดว่าเขาจะหนี
"ข้ามาที่นี่เพื่อแลกกับชีวิตของเกนจิ ข้าสัญญากับเจ้าไปแล้วดังนั้นเชื่อเถอะ ข้าไม่หนีหรอก"
มอยร่าที่นั่งประชุมอยู่ด้วยยักไหล่อย่างยิ้มๆ
"ฉันชอบเขานะ:)"
หล่อนว่าพลางเอนหลังบนเก้าอี้
"แค่คำพูดมันเชื่อไม่ได้หรอก"
รีปเปอร์พูดจบก็เดินออกไปเพราะรู้ดีว่าการประชุมของดูมฟิสท์ครั้งนี้มันงี่เง่ามาก ถ้าเป็นเขาคงจับฮันโซล้างสมองไปแล้วให้มันจบๆไปอันที่จริงอคานเด้ไม่ไว้ใจฮันโซเช่นเดียวกันรีปเปอร์แต่คำพูดของฮันโซทำให้ดูมฟิสท์อยากลองเสี่ยงดู
"เรามีภาระกิจเข้าไปล่วงข้อมูลในบริษัทวิสก้าอยู่ใช่ไหม?"
"ช่าย ตั้งใจว่าจะส่งซอมบร้ากับวิโดว์เมคเกอร์ไป"
แม็กซิเมเลี่ยนบอก
"ฉันจะไปด้วยเปลี่ยนวิโดว์เป็นฮันโซแทน"
แม็กซิเมเลี่ยนกับมอยร่าดูไม่ขัดข้องอะไรแต่อย่าให้เรื่องนี้รีปเปอร์รู้จะดีกว่า เพราะเขาไม่พอใจแน่ๆถ้าจะอีกภาระกิจมีท่าทีจะล้ม
"น่าสนุก แต่นายไม่ถูกกับซอมบร้าไม่ใช้รึไง?"
มอยร่าบอก
"ยัยนั่นแค่ปากดี เท่านั้นพอทำงานด้วยกันไหวอยู่"
.
.
.
"หลงรักฉันขึ้นมาแล้วล่ะสิ อยู่ๆก็อยากมาด้วยกัน"
พอซอมบร้าได้ขึ้นมาบนยานเธอก็เริ่มกวนประสาทอคานเด้อีกครั้ง....เยี่ยมไปเลย! อคานเด้คิดประชดในใจ
"เธอไม่อยากทำให้โมโหฉันหรอกซอมบร้า"
เขาว่าพลางยื้นธนูใหม่ให้กับฮันโซ ตั้งแต่ขึ้นยานมาฮันโซไม่พูดอะไรเลยเขาสะพายลูกธนูและเตรียมทำหน้าที่ที่ได้รับมา นั่นก็คือจัดการกับยามที่เฝ้าประตูหลังของบริษัทไม่ให้คนในออกคนนอกเข้า ส่วนดูมฟิสคุ้มกันซอมบร้าด้านในเพื่อให้เธอได้ล้วงขอมูลเกี่ยวกับอาวุธคลื่นเสียง(อันที่ลูซิโอ้ขโมยไปนั่นแหละ)
เมื่อยานลงจอดพวกเขาเดินเท้ากันไปอีกนิดหน่อยเพื่อไปยังประตูหลังของบริษัท
"มีแค่4คนเอง"
ทั้งสามคนสุ้มบนตึก ซอมบร้าล่องหนแล้วไปหาสองคนทางซ้ายฮันโซยิงธนูเฉี่ยวไหล่คนนึงทางขวาในจังหวะที่หมอนั่นกำลังตกใจและหาที่มาของธนู คนที่อยู่ใกล้ๆก็ถูกคันธนูพาดหน้าจนหลับไป ส่วนคนที่โดนธนูเฉียวไหล่เขาพึ่งมองเห็นฮันโซที่อยู่ใกล้กว่าที่คิดยังไม่ทันที่จะได้ติดต่อใครเขาก็หลับไปเพราะหมัดหนักๆของฮันโซซะแล้ว ส่วนซอมบร้าฆ่าสองคนทางซ้ายด้วยปืนกลที่เก็บเสียงมาแล้วของเธออย่างง่ายดายต่างจากฮันโซที่ยังไม่ได้ฆ่าใครเลย เขาขึ้นไปประจำที่บนยอดตึกและรอดูว่าจะมีคนออกหรือเข้าไปไหมส่วนทั้งคู่เข้าไปแล้วทางประตูหลัง ซอมบร้าจะไปที่ห้องเก็บข้อมูลส่วนดูมฟิสท์ตรงไปที่ห้องรักษาความปลอดภัย
ตอนนี้ยามคงจะพยายามติดต่อคนอื่นๆแต่ทำไม่ได้เพราะซอมบร้าแฮกสัญญาณโทรศัพท์ไว้แล้ว ยามคนนั้นที่คุมกล้องวงจรปิดเปิดประตูออกมาเพื่อแจ้งว่ามีคนบุกแต่คนที่อยู่หน้าประตูกลับเป็นร่างใหญ่ผิวสีที่บุกเข้ามา....
เขาถูกเก็บก่อนจะได้แจ้งเหตุซะอีก เมื่อทุกอย่างในห้องรักษาความปลอดภัยอยู่ในการควบคุมซอมบร้าก็ทำงานโดยที่ไม่ต้องกังวลอะไร
"ซอมบร้า ถึงไหนแล้ว?"
ดูมฟิสท์ตรงไปหาซ้อมบร้าที่ห้องเก็บข้อมูลเพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะไม่ตุกติกอะไร
"น่าแปลกนะ ห้องข้อมูลแต่ไม่มีใครอยู่เลย"
"หึ ก็ดีแล้วนี่"
ซอมบร้ายังคงแฮกต่อไปและในที่สุดเธอก็เจอสิ่งที่ตามหา
"แน่ใจว่าแบบแปลนอาวุธนั่นอยู่ที่นี่"
"อยู่นี่ไง"
เธอโชว์ไฟล์แบบแปลนของอาวุธคลื่นเสียงให้ดูมฟิสท์ดูเพื่อให้เขาเลิกกังวลอะไรโง่ๆซักทีเมื่อทั้งคู่ได้สิ่งที่ต้องการก็ไม่มีธุระอะไรกับที่นี่แล้ว
กุกกักๆ!
เสียงมาจากในล็อกเกอร์....มีคนแอบอยู่ในนั้น! ทั้งสองคิดตรงกันโดยมิได้นัดหมายยังไม่ทันได้เปิดก็มีผู้หญิงคนนึงที่น่าจะทำงานที่นี่ออกมาจากล็อกเกอร์เธอวิ่งหนีดูมฟิสท์กับซ้อมบร้าโดยไม่คิดชีวิตไปออกทางประตูหลังซึ่งทั้งสองคนก็ตามมาติดๆแต่ผู้หญิงคนนั้นก็ต้องล้มลงเพราะลูกธนูของฮันโซที่ซุ้มอยู่บนยอดตึกไปเฉี่ยวขาเธอเข้า ฮันโซทำตามหน้าที่ได้ดีเลยทีเดียว
"เธอได้ยินที่เราคุยกันหมดแล้วแน่ๆ"
"ยะ...อย่า...ได้โปรด!!"
ในขณะที่ซอมบร้ากำลังจะเป่าสมองผู้หญิงคนนี้ดูมฟิสท์กลับหยุดเธอเอาไว้
"เดี๋ยวก่อน.....ลงมาหน่อยสิฮันโซ"
ชิมาดะคนพี่ได้ยินชัดเจนเข้าลงมาตามที่อคานเด้บอก ตรงหน้าฮันโซคือผู้หญิงนึงที่กำลังหวาดกลัวและร้องขอชีวิตอยู่
"นายช่วยฆ่าเธอหน่อยสิ"
ที่อคานเด้สั่งให้ฮันโซทำเพราะตั้งแต่ที่ทำภารกิจมาฮันโซแค่ทำให้ยามสลบไม่ได้ฆ่าให้ตาย
"มะ....ไม่! ได้โปรด!"
หญิงสาวน้ำตาไหลพรากเธอมองฮันโซแล้วร้องขอชีวิตอย่างเอาเป็นเอาตาย
"ทำไม?"
"เธอรู้สิ่งที่เราไม่ต้องการให้รู้ เร็วเข้าสิ....ฆ่าเธอ"
"....."
ตั้งแต่ที่ฮันโซพลั่งมือฆ่าเกนจิไปเขาไม่ได้ฆ่าคนอีกเลยถ้าไม่จำเป็นจริงๆ เพราะงั้นมันจึงยากมากๆถ้าเขาจะฆ่าคนที่ไร้ทางสู้อย่างผู้หญิงคนนี้ที่ไม่มีทางจะทำร้ายเขา....มือสากง่างธนูขึ้นมาแล้วเล็งไปที่หัวของเธอ...เขาพูดไว้แล้วว่าจะมากับอคานเด้ดังนั้น...
"ไม่...ฮึก....อย่า"
"......"
อคานเด้ผิดหวังเมื่อธนูในมือฮันโซถูกลดลงซอมบร้าเองก็เสียดายที่ไม่ได้เห็นอะไรสนุกๆ ผู้หญิงคนนั้นโล่งอกได้ไม่นาน
ฉึก!!
เธอก็ต้องล้มลงไปนอนเพราะศรของฮันโซยิงเข้าหัวเธออย่างแม่นยำ เขาฆ่าเธอได้เร็วแล้วไม่มีใครมองทัน ฮันโซหวังว่าเธอจะไม่รู้สึกกลัวและเจ็บอะไรถ้าเขาทำแบบนี้....
"นั่นเป็นการฆ่าที่เร็ว...มาก"
"หึ..."
ดูมฟิสท์กับซอมบร้าตกใจเหมือนกันเพราะไม่คิดว่าฮันโซจะลงมือ
"ฉันชอบเขานะ เหมือนได้ดูหนังแล้วหักมุม"
ซอมบร้าเอียงคอยิ้มก่อนจะไปที่จุดนัดพบเพื่อขึ้นยานก่อนเพื่อน อคานเด้ยิ้มให้กับฮันโซที่พึ่งเก็บธนูของตัวเองเขาคิดถูกจริงๆที่เสี่ยงในครั้งนี้ มันคุ้มมากๆ ฮันโซรักษาคำพูดเรื่องที่บอกว่าจะไม่หนีทั้งๆที่มีโอกาสตั้งมากมายแถมยังทำตามที่เขาบอกอย่างว่านอนสอนง่าย
"กลับกันเถอะ"
คนผิวเข้มออกปากชวน
"....."
แต่ดูเหมือนฮันโซจะมีอารมณ์ต่างจากดูมฟิสท์โดยสิ้นเชิง....ความรู้สึกผิดมันแย่เอามากสำหรับฮันโซในครั้งนี้
"หึ...เดี๋ยวนายก็ชิน"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น