ผู้เข้าชมรวม
40,386
ผู้เข้าชมเดือนนี้
118
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ไม่รู้ว่าพรหมลิขิตชักนำหรือเวรกรรมแต่ชาติปางไหน
อารยาถึงได้ต้องกลายเป็น
‘ลูกไก่ในกำมือ’ เขา
ต้องมาทำงานใต้อาณัติไม่พอ
ยังต้องมารู้ว่าเขาเป็นคู่ปรับตัวฉกาจของพี่ชายอีก
โธ่เอ๋ย... เจ้ากรรมนายเวรชัดๆ!
“ฉันอยากเป็นคนดีของใครสักคนบ้าง
แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าจะมีใครให้โอกาสฉันหรือเปล่า”
“ก็ถ้าคุณไม่กลับไปทำตัวเหลวไหลแบบเมื่อก่อนแล้วจริงๆ
หนูว่า...ก็คงมีแหละค่ะ” หล่อนเลือกที่จะตอบอย่างเป็นกลาง เพราะอยากให้กำลังใจเขา “คนเราไม่มีใครไม่เคยทำผิดพลาดนี่คะ
สังคมยังให้โอกาสคนร้ายได้กลับใจเลย ถ้าคุณรักใครสักคนจริงๆ
เธอก็คงให้โอกาสคุณได้”
“คนนั้นเป็นอาลัวได้ไหม”
“คะ?”
อารยาอุทาน กะพริบตาปริบๆ อย่างไม่คิดไม่ฝัน
“อาลัวจะให้โอกาสฉันได้ไหม”
อธินมองลึกลงไปในแววตาหล่อน ก่อนจะเห็นว่ากระต่ายน้อยมีอาการตื่นตะลึง
เพราะไม่ได้เตรียมใจมารับมือกับสถานการณ์แบบนี้ “ไม่ต้องรีบตอบตอนนี้ก็ได้
แต่ถ้าฉันไม่ได้น่ารังเกียจจนเกินไป...ก็อยากให้ลองพิจารณาดู”
แก้มใสๆ ของอารยาเห่อแดง หัวใจเต้นแรงอย่างไม่น่าเชื่อเพียงเพราะเห็นรอยยิ้มละมุนละไมและแววตาเปิดเผยความในใจของเขา
“ฉันแก่แล้ว... ไม่อยากไปเที่ยวเล่นที่ไหนแล้วละ”
© สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ไม่อนุญาตให้คัดลอกหรือดัดแปลงเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของนิยาย
เว้นแต่ได้รับการอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เป็นลายลักษณ์อักษรเท่านั้น
ผลงานอื่นๆ ของ :: ผักบุ้ง :: ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ :: ผักบุ้ง ::
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น