คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : sweetMafia : C.2 --100%--
.
.
.
C.2
.
.
.
“บ้านตัวเองก็มี จะไปรบกวนคนอื่นทำไม”
“โธ่....เฮียสิงห์ คนอื่นที่ไหนกัน เฮียธามก็เพื่อนสนิทของเฮีย ยัยพราวก็เป็นน้องสาวของเฮียธาม ไม่ใช่คนอื่นกันซักหน่อย”
สิงห์หนุ่มตีหน้านิ่ง ทำให้สาวน้อยตรงหน้ารีบเข้ามาเกาะแขนออดอ้อนในทันที
“นะเฮียนะ...หงส์สัญญาว่าจะไม่ดื้อไม่ซน ไม่หาเรื่องมาให้เฮียธามกับเฮียปวดหัวอีกแน่นอน”
“แน่ใจ??”
สิงห์หนุ่มหรี่ตามองน้องสาว
“แน่นอน!! ระดับนี้เฮียสิงห์วางใจได้เลย!!”
สิงห์หนุ่มนิ่งไปซักพัก ก็อดทนต่อสีหน้าเว้าวอนของน้องสาวไม่ไหว พยักหน้าตกลงไป
“รักเฮียสิงห์ที่สุดเลย...วู้วววววววว”
หญิงสาวที่พอได้คำตอบที่ตนเองพอใจนั้นก็วิ่งออกจากห้องทำงานเขาออกไป สิงห์หนุ่มก็ได้แต่ยิ้มขำกับท่าทีของน้องสาวที่ไม่รู้จักโต
...รักเขาเวลานี้ทุกทีสิน่า...
..................................
“ความจริงเฮียไม่ต้องไปส่งหงส์ก็ได้นะ หงส์ให้พี่ภรพไปส่งก็ได้ ลำบากเฮียสิงห์เปล่าๆ”
น้องสาวตัวดีเอ่ยขึ้นเมื่อผู้เป็นพี่ชายสั่งนายคมลูกน้องคนสนิทเอารถออกไปยังคฤหาสน์ของแก๊งมังกรดำ ซึ่งในตอนนี้ ธาม เพื่อนสนิทของสิงห์หนุ่มก็ได้ขึ้นครอบครอง ดูแลแก๊งมังกรดำอยู่
“ภรพมันคงจะไปส่งเราอยู่หรอกมั้ง งานมันเยอะจะตายไป”
เขาเอ่ยดักคอน้องสาว เพราะเจ้าภรพ ลูกพี่ลูกน้องของเขานั้น กำลังลงทุนเปิดบริษัทใหม่กับเพื่อนที่จบมารุ่นเดียวกัน เห็นว่ากำลังไปได้สวยเลยทีเดียว...แต่เขาก็ไม่ได้สนใจจะถามไถ่มันซักเท่าไหร่ว่ามันทำงานเกี่ยวกับอะไร
“หงส์อ้อนพี่ภรพนิดเดียวก็วิ่งไปสตาร์ทรถแทบไม่ทันแล้วกัน เฮียสิงห์ไม่ค่อยรู้อะไรหรอก”
“เฮ้ย!!!!!”
เสียงที่แทรกขึ้นมาดึงความสนใจของสิงห์หนุ่มไปได้จนหมด แม้แต่หงส์ฟ้าก็ไม่เว้น
“เกิดอะไรขึ้นวะคม”
สิงห์ถามมือขวาของตน คมเป็นลูกของบอดี้การ์ดมือดีของเขาเอง เล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก ขนาดว่าเขาไปเรียน
เมืองนอก คมก็ไปเรียนด้วยกันกับเขา ไม่แปลกที่สรรพนามในการคุยกันนั้น จะสนิทเกินเลยลูกน้องเจ้านายไป
ซักหน่อย
“พอดีเผลอเหยียบน้ำใส่คนข้างทางน่ะครับ ท่าทางคงจะเปียกเยอะน่าดู”
สิงห์หันมองตามสายตาของลูกน้องคนสนิทไปทางด้านหลังรถ บุคคลโชคร้ายที่โดนน้ำกระเด็ดใส่นั้น ดูจากท่าทางก็คงหัวเสียไม่ใช่น้อย เห็นยืนกระทืบเท้าปึงปังอยู่หลายที แถมยังส่งสายตาอาฆาตแค้นมาทางรถเขาที่จอดเลยมาไม่ไกลด้วย...ท่าทางเป็นคนเอาเรื่องแหะ
“หงส์ขอลงไปดูเขาหน่อยได้ไหมเฮีย พี่คมเราไปขอโทษเขากันเถอะ ท่าทางเขาหงุดหงิดมากเลย”
ทั้งสองคนที่กำลังจะเปิดประตูรถก็ต้องชะงักเพราะสิงห์หนุ่มเอ่ยปากทักท้วงไว้ซะก่อน
“ไม่ต้องหรอกหงส์ เขาคงไม่ถือโทษโกรธหรอก ไม่งั้นคงเดินเข้ามาหาเราแล้ว เราก็จอดรถอยู่เขาก็ไม่เห็นจะสนใจ รีบไปกันเถอะเฮียต้องไปธุระกับแม่อีก เดี๋ยวจะเสียเวลาเปล่าๆ”
ทั้งสองได้ยินเช่นนั้นก็ไม่กล้าขัดใจสิงห์หนุ่ม ได้แต่ปล่อยให้เลยตามเลย นายคมออกรถเคลื่อนไปข้างหน้าโดยไม่ได้ใส่ใจกับเหตุการณ์เมื่อกี้อีก ยกเว้นเสียแต่ว่าใครบางคนที่นั่งอยู่เบาะหลังนั้นยังเคลือบแคลงใจไม่หายนั่งคิ้วขมวด จนหญิงสาวที่นั่งข้างๆพลอยสงสัยไปด้วยว่าพี่ชายมีเรื่องอะไรให้คิดถึงขั้นว่าคิ้วผูกกันจนเป็นปมได้ขนาดนั้นกัน
สิงห์นึกเห็นแต่ภาพหญิงสาวที่โดนน้ำจากรถของเขากระเด็นใส่เมื่อซักครู่ ผู้หญิงสมัยนี้ทำตัวกระโดกกระเดกกันจริงๆ ตัดผมสั้นทำตัวห้าว พากันไปเป็นทอมกันซะงั้น โลกคงเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ...
..........................
หลังจากที่สิงห์ได้ไปส่งน้องสาวที่คฤหาสน์ของแก๊งมังกรดำแล้ว ก็รีบขับรถมายังภัคตาคารจีนชื่อดังในย่านนี้ทันที มองเข้าไปในร้านก็เห็นผู้เป็นมารดานั่งคอยอยู่แล้ว แถมยังมีหญิงสาวน่ารักอีกคนที่คอยทำหน้าที่ตักอาหารเติมน้ำชาเอาใจนายหญิงของแก๊งสิงห์ไม่ขาด เท่านี้เขาก็พอรู้แล้วว่าที่ถูกเรียกตัวมาด่วนในวันนี้มันเป็นเพราะอะไร...
“มาพอดีเลยค่ะคุณรจนา มานั่งนี่สิเจ้าสิงห์ นี่คุณหญิงรจนาและนี่หนูหยก หลานสาวของคุณหญิงรจนา ทำความรู้จักกันเอาไว้ลูก มีอะไรจะได้ช่วยเหลือกันได้”
เขายกมือไว้คุณหญิงอะไรซักอย่างของแม่ และรับไหว้หญิงสาวตรงหน้าอย่างไม่ค่อยสนใจซักเท่าไหร่ แต่ดูเหมือนจะไม่เข้าทางสิงห์หนุ่ม เพราะสาวน้อยตรงหน้าทำท่าเอียงอายเขาได้ตลอดเวลาร่วมสองชั่วโมงในห้องอาหารนั้น
เท่านี้ก็รู้แล้วว่าแม่สาวไม่ได้โดนบังคับมาเช่นเขาหรอก เต็มใจมาด้วยซ้ำไป
..........................
“ไม่เอาแบบนี้แล้วนะครับแม่ ผมไม่ชอบเลยที่แม่พยายามหาคู่ให้ผมเนี่ย”
ระหว่างทางเดินมาที่จอดรถด้านหลังของภัคตาคารใหญ่ สิงห์ก็เริ่มต้นเปิดประเด็นโดยไม่รีรอ ก็นี่มันใช่ครั้งแรกที่ไหนกันที่เข้าโดนหลอกให้มาดูตัว แค่เดือนนี้ก็เล่นไปสิบกว่าครั้งแล้วล่ะมั้งเท่าที่จำได้
“ก็ชินแสเล้งบอกว่าลูกกำลังมีดวงอุ้มสมอยู่นี่ แม่ก็แค่สงเคราะห์ให้ลูกเจอเร็วๆเท่านั้นเอง แม่อยากอุ้มหลานแล้วนะตาสิงห์”
...ชินแสเล้งอีกแล้ว.....
มารดาของเขาจะไม่เป็นเช่นนี้เลยหากเมื่ออาทิตย์ก่อนเขาไม่ได้ไปรับท่านที่ศาลเจ้าชื่อดัง จนโดนชินแสเล้งทักมาว่าจะเจอคู่ชีวิต ดวงอุ้มสมขึ้นตรงตำแหน่งอะไรก็ไม่รู้ซักอย่าง แต่ประโยคสุดท้ายเขาจำมันได้แม่นขึ้นใจ
...กว่าลื้อจะได้เสือมาครอบครองก็เจ็บหนักไม่น้อย เจ็บทั้งกาย เจ็บทั้งใจ อยากได้เสือ ก็ต้องใช้ทั้งสมอง ทั้งแรงกาย แลกกับใจเสือ ...
เขาไม่เข้าใจคำทำนายของชินแสเลยแม้แต่น้อย แต่ก็ต้องน้อมรับไว้ ไม่งั้นจะได้โดนเฉ่งจากมารดาเป็นแน่แท้
“ขอเถอะครับ เรื่องนี้สิงห์ขอตัดสินใจเองแล้วกัน ให้มันเป็นเรื่องของหัวใจเถอะครับแม่”
“เรื่องของหัวใจมากี่ปีแล้วล่ะ แม่รอมาหลายปีแล้วนะเนี่ย ถ้าแกเอาไอ้สาวค้างคืนของแกเข้าบ้านนะแม่จะเฉ่งไม่เลือกหน้าเลยดูสิ หาคนดีๆมาให้ไม่รู้ตั้งกี่คนก็ไม่สนใจ พอจะเอาเข้าจริงๆไปเอาใครเข้ามาก็ไม่รู้ แม่ไม่ยะ...อ๊ายยยยย...”
“แม่!!!!!”
สิงห์ตะโกนสุดเสียงคว้ามารดาเข้ามาไว้ใกล้ตัว แล้วรีบวิ่งตามโจรปล้นกระเป๋ามารดาของตน มือก็รีบกดโทรออกหาคมที่กำลังขับรถมารับตนกับมารดา ให้รีบมาคุ้มกันแม่ของเขาไว้ และสั่งให้ลูกน้องบางส่วนรีบดักทางเข้าออกเส้นถนนคนเดินเอาไว้ แล้วบอกรายละเอียดคนร้ายให้ลูกน้องกระจายตัวกันตามหา
...กล้ามากที่มาลูบคมสิงห์อย่างเขา...
นับว่าโจรมันฉลาดจริงที่เลือกใช้เส้นทางถนนคนเดินหนีเขา ทางเส้นนี้ผู้คนเยอะมาก การตามหาตัวก็ยากขึ้นเพิ่มไปอีกเช่นกัน แต่แม้จะฉลาดหรือเก่งมากซักเพียงไหน ก็เปรียบคล้ายกับกระต่ายในป่าลึก ริจะมาสู้กับเจ้าป่าอย่างเขายังต้องฝึกอีกไกล
“เจอตัวแล้วครับท่าน”
สิ้นคำรายงานของลูกน้อง สิงห์ก็กำหมัดแน่นยกประทะเข้ากับใบหน้าของไอ้โจรที่กล้ามาลูบเขี้ยวสิงห์
“โอ๊ย!!!...ไอ้บ้าเอ๊ย!!!...กูไปทำอะไรให้!!!....ปล่อยสิวะ!!!”
“ยังกล้าถามอีกนะมึง....เป็นเด็กเป็นเล็กหัดขโมยของคนอื่น”
“ไม่ได้เอาไปซักหน่อย!!!...ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!!!”
“หลักฐานคามืออยู่แบบนี้ ยังกล้าปฏิเสธอีกเหรอ!!”
สิงห์คว้าคอเสื้อของร่างบางตรงหน้ามาชิดตัว พอได้เห็นหน้าตาอีกฝ่ายชัดเจนแล้วก็ตกใจไม่น้อย นี่มันไอ้ทอมที่โดนน้ำกระเด็นใส่นี่ ยิ่งได้พิจารณาใบหน้าเรียวเล็กใกล้ๆแล้ว ดูยังไงก็ไม่สมควรเป็นสาวห้าวอย่างยิ่ง ดวงตากลมโต ริมฝีปางเรียวได้รูป ผิวพรรณดี ขาวจนเห็นเส้นเลือดฝาด จมูกเรียวเล็ก
เหอะ...สาวห้าวเดี๋ยวนี้มันสวยขนาดนี้กันแล้วเหรอ...
“ท่านครับ...มันเป็นคนของพยัคฆ์”
สิ้นเสียงของลูกน้องสิงห์ก็จับร่างบางตรงหน้าหันหลังเปิดเสื้อดูเห็นลายสักที่โผล่พ้นกางเกงมานิดหน่อย แต่ก็พอจะมองออกว่าเป็นลายเสือ
...หึ...สงสัยจะจริง ที่เขาว่าเสือ กับสิงห์คงอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้...
ถ้าพยัคฆ์มันอยากลองดี คิดจะแหย่สิงห์ สิงห์ก็จะคำรามให้มันเห็นเป็นบุญตา...
“พยัคฆ์ส่งมาใช่ไหม!!”
“ไม่ใช่!!! เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพยัคฆ์ แล้วก็ช่วยปล่อยผมซักที ผมไม่ใช่ขโมย!!!”
“หึ...เป็นแค่ผู้หญิง ริอยากจะเป็นผู้ชาย”
“แม่ ง!!! เป็นผู้ชายเว้ย...ไม่ใช่ผู้หญิง...ปล่อยสิวะ!!”
พลั๊วะ!!!! ร่างบางดิ้นเพื่อให้หลุดจากการจับกุมของร่างสูงตรงหน้า แต่กลับกลายเป็นว่าดิ้นจนได้เลือด...ปากของสิงห์หนุ่มแตกจนได้เลือดจริงๆ
“กล้ามากนะ...ได้!!! จะเอาแบบนี้ก็ได้ สิงห์ไม่เคยหาเรื่องใครก่อนอยู่แล้ว แต่ถ้าพยัคฆ์มาเสนอถึงที่ สิงห์ก็จะขอน้อมรับเอาไว้...”
สิงห์หนุ่มพูดด้วยอารมณ์โทสะที่มีอยู่ทั้งหมด ไม่ได้สนใจร่างบางตรงหน้าที่ร้องโวยวายเลยซักนิด
“พาตัวไปที่คฤหาสน์ขังไว้ในห้องเล็กบ้านฉัน”
..................................
.
.
.
..........................................80%......................................
.
.
.
“อย่าพึ่งติดต่อพยัคฆ์ เราต้องควบคุมสถานการณ์เอาไว้ก่อน รอพยัคฆ์ให้มันตื่นตัว แล้วเราค่อยตามแผน”
สิงห์สั่งงานให้กับนายคม และกำลังจะหมุนตัวลงไปยังห้องเล็กหลังบ้านตัวเอง บ้านส่วนตัวของสิงห์นั้นเป็นบ้านสองชั้นไม่ใหญ่โตกว้างขวางมากเท่าไหร่เมื่อเทียบกับคฤหาสน์ใหญ่ สิงห์รักความเป็นส่วนตัว ที่นี่จึงไม่มีแม่บ้านหรือคนสวนประจำ จะมีก็แต่นายคมมือขวาคนสนิท และลูกน้องบางคน กับแม่บ้านที่บ้านใหญ่ส่งลงมาดูแลความสะอาดอยู่ทุกอาทิตย์
บ้านของสิงห์หนุ่มนั้นอยู่ไม่ไกลจากตัวคฤหาสน์ใหญ่ของแก๊งสิงห์ อยู่ทางด้านซ้ายของคฤหาสน์ ส่วนทางด้านขวาจะเป็นบ้านของอาธนงพ่อของภรพ อาธนงจะดูแลกิจการเบื้องหน้าส่วนย่อยของแก๊งมากกว่าเพราะในตอนนี้เบื้องหลังสิงห์หนุ่มได้เข้าดูแลทุกอย่างด้วยตนเองหมดแล้ว รวมถึงกิจการหลักใหญ่ๆของตระกูลเพราะบิดาของเขานั้นได้วางมือจากวงการทั้งทางธุรกิจและทางการปกครองแก๊ง
ตอนนี้เขาเป็นผู้ดูแลอย่างเต็มตัว สิทธิขาดทุกอย่าง ทุกคำพูดของเขามีความหมาย แค่จะเก็บเสือสักตัวไว้ข้างกาย...ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับสิงห์
“นายใหญ่ครับ ถ้าเราเอาตัวเขามาโดยไม่บอกกล่าวกันแบบนี้ เกิดทางนั้นไม่พอใจ เราจะเป็นฝ่ายผิดได้นะครับ หากเรื่องนี้ไปถึงหูของคณะได้ เราคงต้องยอมรับผิดและอาจจะส่งผลเสียถึงกิจการบางส่วนในระยะยาวได้”
นายคมแย้งขึ้นมา ทำเอาสิงห์ชะงักไป
คณะที่ว่า...คือคณะที่รวบรวมไปด้วยหัวหน้าของแต่ละแก๊งในย่านนี้ มีทั้งหมดเก้าแก๊ง เก้าคน แต่เขาจะกลัวไปทำไม ในเมื่อในบรรดาเก้าแก๊งที่ว่านี้ ...แก๊งของเขาคือหนึ่งในห้าของแก๊งผู้ยิ่งใหญ่...
ถ้าพยัคฆ์เลือกที่จะเผชิญหน้า เขาก็พร้อม...
“ถ้างั้นก็ยืดเวลาให้ฉันเล่นสนุกต่ออีกหน่อยก็แล้วกัน ให้พยัคฆ์มันกระวนกระวายใจเล่นๆ แล้วค่อยปล่อยมันกลับไป”
สิงห์หนุ่มตบบ่ามือขวาตนแล้วเดินตรงไปยังห้องเล็กทางด้านหลังบ้าน
“หมดแรงหรือยังเด็กน้อย...”
สิงห์เดินเข้าไปหาร่างบางที่ถูกมัดแขนมันขาอยู่ในห้องเล็ก ร่างบางเงยหน้ามามองด้วยสายตาขุ่นเคือง ไม่ยอมเอ่ยปากพูดจาโต้ตอบกลับ แม้ว่าสิงห์หนุ่มจะถามไปซักกี่คำถาม หรือยั่วโมโหแค่ไหนก็ตาม ร่างบางก็ยังนิ่งเฉยใส่ จะมีก็แต่สายตาจงเกลียดจงชังส่งผ่านมาให้เพียงแค่นั้น ทำเอาสิงห์หมดความอดทนจะพูดดีด้วย
“จะลองดีหรือไง!!! จะพูดหรือไม่พูด!!!”
สิงห์จับคางของร่างบางบีบเข้าหากันแน่น ร่างบางส่งเสียงประท้วงดังอื้ออึงอยู่ในลำคอ
“อื้ออออออออ...ปะ...ปล่อย...ปล่อยก่อน!!”
สิงห์ทำตามคำขอ สะบัดมือไปอีกฝั่งอย่างแรงจนร่างบางที่ไม่ทันทรงตัวดี ล้มพับไปตามแรงเหวี่ยงของสิงห์
“กว่าจะอ้าปากพูดมาได้ก็ต้องให้โมโห!!! ถนัดยั่วอารมณ์จริงๆเลยนะ”
“ฉันไม่อยากจะเปลืองน้ำลายคุยกับคนอย่างกะ...อึก!!”
ร่างบางพูดยังไม่ทันจบประโยค สิงห์ก็ก้มลงไปคว้าคอเสื้อร่างบางมาประชิดตัว อีกมือหนึ่งก็บีบคางร่างบางแน่น
“ปากดีจังเลยนะ สงสัยต้องล้างปากซะแล้วล่ะมั้ง...”
พูดจบสิงห์ก็ประกบปากเข้าหาร่างบาง บังคับมอบสัมผัสที่รุนแรงให้ ขบเม้มจนได้กลิ่นคาวเลือดจางๆ ร่างบางเริ่มดิ้นมากขึ้นพร้อมทั้งยังส่งเสียงประท้วงในลำคอเมื่อรู้สึกว่าหายใจไม่ทัน สิงห์จึงยอมผละริมฝีปากออกมา แต่ยังไม่วายหอมแก้มร่างบางไปอีกที ยั่วโมโหอีกฝ่ายให้อารมณ์ขึ้นเล่นๆ
“ไอ้บ้าเอ้ย!!! กูเป็นผู้ชายนะเว้ย!! มึงทำอย่างนี้กับกูได้ยังไง เอาคืนมาเลยนะเอาจูบกูคืนมาเลย ไอ้บ้า!!!”
ร่างบางหลุดจากพันธนาการของร่างสูงได้ก็โวยวายใหญ่ แต่ดิ้นมากอย่างที่เคยก็ไม่ได้เพราะตัวเองได้ถูกมันแขนมันขาเอาไว้อยู่
ร่างบางยอมรับว่ารู้สึกตื่นเต้นและตกใจอยู่ไม่น้อยที่เกิดเหตุการณ์แบบนั้นขึ้น จะพูดว่านั่นเป็นจูบแรกสำหรับเขาก็ไม่ใช่ เขาไม่ได้ไร้เดียงสาขนาดนั้น เขาเคยมีแฟนแต่ก็ไม่เคยทำอะไรเกินเลยแบบที่เขาโดนปฏิบัติจากร่างสูงตรงหน้า อย่างมากก็แค่แตะปาก คิสกันเบาเบา แค่นั้น นับว่าร่างสูงตรงหน้าถือดีมากที่กล้าทำแบบนี้กับเขา
“มีอะไร จะเอาคืนเหรอ ได้เลย..เอาสิ”
สิงห์ยื่นหน้าหมายจะให้ร่างบางจูบคืน แต่ร่างบางก็หันหน้าหนีในทันที ทำให้ร่างสูงกดจมูกลงบนซอกคอขาวได้อย่างถนัด
“ไอ้บ้า!!! ปล่อยกูเดี๋ยวนี้เลยนะ ปล่อยสิวะ...โอ๊ย!!!”
ร่างบางทำหน้าเหยเกทันทีเมื่อร่างสูงบีบคางแน่น พลางคิดในใจ ช้ำไปหมดแล้วมั้งเนี่ยโดนบีบบ่อยเหลือเกิน
“ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็บอกมา ว่าพยัคฆ์ส่งแกมาทำไม คิดจะมาก่อกวนสิงห์ใช่ไหม”
“ก็บอกว่าไม่ได้ขโมย แล้วเรื่องนี้ก็ไม่ได้เกี่ยวกับพยัคฆ์ด้วย”
“โกหก!!! บอกมาดีๆ ว่าพยัคฆ์มีแผนอะไร ไม่งั้นฉันไม่เอานายไว้แน่”
“บอกว่าไม่มีไง ไม่ได้เกี่ยวกับพยัคฆ์ซักหน่อย และฉันก็ไม่ได้ขโมยกระเป๋าด้วย ไอ้บ้าเอ๊ย!!”
“นอกจากจะปากดีแล้วยังจะปากแข็งอีกนะ ได้...ถ้างั้นฉันจะคิดซะว่านายหาเรื่องเข้าใกล้ฉันแล้วกัน..หึ..แอบชอบฉันหรือไง”
ร่างบางถุยน้ำลายใส่หน้าร่างสูง สิงห์หนุ่มปล่อยร่างบางลงกับพื้น แล้วเช็ดคราบออกจากใบหน้าอย่างช้าๆ ยอมรับว่าในตอนนี้ความอดทนของเขามันหมดไปแล้ว หากว่าใครมาเจออย่างเขาคงไม่มีทางทนไหวแน่ๆ นับว่าร่างบางใจกล้ามากที่กล้าทำกับเขาถึงขนาดนี้
“หลงตัวเองฉิบหาย...ใครจะอยากเข้าใกล้ไอ้บ้าโง่งั่งแบบนายกัน จับคนมาผิดแล้วยังเป็นโรคประสาทอีกเหรอไง...ฮึ้ย!!”
ร่างสูงย่อตัวลงนั่งระดับเดียวกันกับร่างบาง ยกมือข้างหนึ่งจับท้ายทอยของอีกคนไว้แน่น
“ถ้าคิดว่าฉันหลงตัวเองนักก็...ได้!!!!...ฉันก็จะคิดว่าจับเด็กข้างทางมาสนองความต้องการหน่อยจะเป็นไรไป ถ้านายไม่ใช่คนที่พยัคฆ์ส่งมาก็แล้วไป...แต่ถ้าใช่...ฉันก็จะทำให้มันเห็นว่าสิงห์ข่มเสือมันเป็นยังไง เผื่อว่าพวกพยัคฆ์มันจะได้เห็นเป็นบุญตาซักหน่อย...””
.....................................................................
*ดิทคำผิดครั้งแรก 25/9/13
*ดิทคำผิดครั้งที่สอง 26/9/13
*ครบ 100% แล้วนะ ^ ^
.....................................................................
เกือบไม่ได้มาลงแล้ว ฮู่วววววววว = , = เน็ตเป็นอะไรก็ไม่รู้ มาเสียดึกๆดื่นๆ
ตอนนี้พระเอกเราก็มาแล้ว สิงห์หนุ่มของชินเจ >//////< จะเสือข่มสิงห์ หรือ สิงห์ข่มเสือ ก็พอจะเดาออกกันละเนาะ ^ ^
มาแค่ 80% ก่อน เดี๋ยวที่เหลือจะตามมาเมื่อเน็ตใช้งานได้คล่องกว่านี้นะ ไม่นานหรอก coming soon > , <
ขอบคุณนักอ่านทุกคนด้วยนะคะ ที่เข้ามาอ่าน เข้ามาเม้นให้เรา (ตอนแรกนึกว่าจะไม่มีซะแล้ว แหะๆ ^ ^)
จะพยายามปรับปรุงฝีมือตัวเองขึ้นเรื่อยๆ มีอะไรก็ติชมกันมาได้ บอกด่าว่ากล่าวกันได้ เราไม่โกรธ > <
สุดท้ายขอบคุณทุกคนที่ไม่มองข้ามนิยายเรื่องนี้นะคะ ชินเจซึ้งจับใจ * ^ * ขอบคุณมากๆค่ะ...
ความคิดเห็น