Love Wager รักครั้งนี้มีหัวใจเป็นเดิมพัน!!!

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ : 'อดีตคือฝันร้าย'

บทนำ 'อดีตคือฝันร้าย'


'โตขึ่นไปฉันจะเป็นเจ้าสาวให้นายนะ'
'เธอแน่ใจหรอ?'
'แน่ใจสิ ! นายน่ะ...ฉันชอบนายที่สุดแล้ว !!'
'หึ...โอเค งั้นตกลง โตขึ้นเธอต้องมาเป็นเจ้าสาวให้ฉันนะ'
'ได้เลย งั้นเรามาสัญญากัน'
'สัญญา?'
'ใครผิดสัญญาต้องกลืนเข็มพันเล่ม'
'ได้เลย คุณเจ้าสาว'

'อย่ามางี่เง่าน่า ! เหอะ คิดว่าคนอย่างเธอมันมีค่านักเหรอ'
'เธอมันก็แค่ของเล่นแก้เหงา !'
'ถ้าเธอไม่ใช่เพื่อนตั้งแต่เด็กของฉัน ฉันไม่ไว้หน้าเธอแน่ !!'
'ฉันน่ะเบื่อขี้หน้าเธอจะแย่ !'
'ไปให้พ้น !!!'
 

" กรี๊ดดดด!!! "  ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากฝันร้าย ที่มันมารบกวนฉันทุกค่ำคืนในช่วงนี้หลังจากที่ฉันอุตส่าห์ลืมมันไปได้แล้วเชียว !!! อดีตที่น่าสมเพช และตัวฉันที่โง่เขลา !!! 

"แคล เธอเป็นอะไรน่ะ ร้องเสียงซะดังเชียว" เสียงของแฟลร์ลูกพี่ลูกน้องของฉันเรียกพร้อมเคาะประตูอยู่ด้านหน้าห้อง ฉันจึงเดินไปเปิดประตูให้เธอ และกลับมานอนคว่ำหน้าอยู่ที่เดิม

"เป็นอะไรไปน่ะ ?" แฟลร์ถามฉันเสียงติดจะรำคาญนิด ๆ ฉันรู้หรอกน่าว่ายัยนั่นแค่ทำฟอร์มไปงั้นแหละ ยัยนั่นน่ะเป็นห่วงฉันจะตายไป -/-

"ฝันร้ายน่ะ..." ฉันตอบกลับไปเสียงเอื่อย ๆ

"ฝันร้าย !? แค่ฝันเนี่ยนะ ร้องซะอย่างกะจะโดนกิน !" 

"นี่ เธอไม่แขวะฉันสักวันจะตายใช่ป่ะ - -" ฉันพูดพร้อมลุกขึ้นมานั่งข้างแฟลร์

     ฉันกับแฟลร์อาศัยอยู่ในบ้านเพียงแค่สองคน เอ่อ...ถ้าไม่นับพวกคุณป้าแม่บ้าน น่ะนะ แต่ความจริงก็มี 5 คนแหละ แฟลร์มีพี่ชายสองคน ฉันมีพี่ชายหนึ่งคน แต่ พี่ชายคนโตของแฟลร์ก็ไปอยู่ที่อิตาลีเพื่อช่วยดูแลธุรกิจโรงแรมสาขาที่อิตาลีซึ่งเป็นธุรกิจของคุณลุง (พ่อของแฟลร์) ส่วนพี่ชายอีกคนของแฟลร์ก็ไปฝึกงานอยู่กับคุณลุงป้าที่ฝรั่งเศส ส่วนพี่ชายของฉันก็ไปอยู่ที่ฝรั่งเศสเหมือนกัน แต่ทางบ้านของฉันทำธุรกิจเกี่ยวกับกาสิโนน่ะ พี่ของฉันก็คงไปช่วยดูแลกิจการ พูดง่าย ๆ ก็มีแค่ฉันกับ แฟลร์ที่ยังเรียนไปจบนั่นเอง
= = (อ้อ แม่ฉันกับแม่แฟลร์เป็นฝาแฝดกันน่ะ)
   
     ฉันเป็นลูกครึ่งไทยกับฝรั่งเศสตอนเด็ก ๆ ก็เคยอยู่ที่ฝรั่งเศสแต่มีช่วงนึงที่คุณพ่อต้องมาลงทุนที่เมืองไทยเลยย้ายมาอยู่ที่นี่ซึ่งเป็นบ้านของแม่ฉันนั่นเอง แต่...ความจริงที่ฉันย้ายมาเรียนต่อที่เมืองไทยมันก็มีเหตุผลอยู่อีกอย่างนะ....
     
     หนีไงล่ะ...หนีฝันร้ายที่ฉันไม่อาจลืมมันได้่จนถึงทุกวันนี้แม้มันจะผ่านมา 4 ปีแล้วก็ตาม....

"ยัยแคล !!!"

"โอ้ย ! อะไรเล่าทำไมต้องตะคอกใส่หูฉันด้วย"

"วันนี้เข้าคลาส 10 โมงนะตอนนี้ 9 โมงครึ่งแล้วถ้าไม่รีบสายแน่ !!!"

"เฮ้ย !!! แล้วทำไมไม่บอกให้มันเร็วกว่านี้เล่า !" ฉันพูดพร้อมรีบวิ่งเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปมหาลัยทันที


- มหาลัย S -


"โอ้ยสายจนได้ ทำไมไม่บอกฉันให้เร็วกว่านี้ห๊ะแฟลร์"ฉันแหวใส่ยัยแฟลร์พร้อมกับวิ่งตามยัยแฟลร์ซึ่งวิ่งนำฉันไปแล้ว - -

"เพราะใครกันเล่าที่มัวแต่นั่งเหม่อ !!! หุบปากแล้วรีบวิ่งมาเหอะน่า !"ยัยแฟลร์ไม่หยุดวิ่งเลยสักนิด แต่น้ำเสียงไม่อาการคนเหนื่อยหอบเลย แต่กลับเต็มไปด้วยความโมโหมากกว่า ยอมก็ได้ เชอะ = =

     และโชคดีที่พอเข้ามาในห้องแล้วอาจารย์ยังไม่มา ความจริงเด็กปี4 แถมเรียนเกี่ยวกับนิเทศน์ฯ อย่างฉันกับแฟลร์นี่ แทบไม่ต้องเข้าคลาสเลยก็ได้ แต่วันนี้อาจารย์ของพวกฉันกลับเรียกรวมแบบกระทันหัน แถมบอกว่าไม่มาจะตัดเกรดอีก 
     โหดชะมัด - -

"เอ้า เงียบ ๆ หน่อย วันนี้มีเด็กใหม่สองคนที่แลกเปลี่ยนจากประเทศฝรั่งเศสมาเรียนกับเราเป็นเวลา 1 ปี" อาจารย์พูดอยู่หน้าห้องซึ่งเข้ามาตอนไหนไม่รู้พูดพร้อมกวักมือเรียกมนุษย์อีกสองชีวิตที่ยืนอยู่นอกห้องให้เดินเข้ามา

     ตอนแรกฉันก็จะไม่สนใจหรอก...ถ้าไม่ติดว่าน้ำเสียงและชื่อที่แสนคุ้นเคยนั้นมากระแทกหูเข้าซะก่อน

"สวัสดี ฉันลูฟร์ และนี่เพื่อนฉัน เซ็ธ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ" หมอนั่นบอกพร้อมมองมาทางฉันด้วยสายตาที่...ฉันอ่านไม่ออก

"แคล...."
 
     ฉันรู้สึกได้เลย ว่าการที่ไอ้หมอนั่นมันมาเหยียบที่นี่มันไม่ใช่ความบังเอิญ...
     นี่สินะ...ต้นเหตุของฝันร้ายในช่วงหนึ่งเดือนที่ผ่านมา !!!!



 

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%




สวัสดีค่ะ ^^ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่แต่งลงเด็กดี
อาจจะใช้คำมั่ว ๆ หรืออธิบาย งง ยังไง พิมผิดตรงไหน
เม้น บอกได้นะคะ จะได้ไปปรับปรุง
ฝากเม้น+โหวตด้วยนะคะ TT
ขอบคุณค่ะ