last mythi - นิยาย last mythi : Dek-D.com - Writer
×

last mythi

โดย sasdadasdasd

เหล่ามนุษย์ผู้แพ้สงครามหลบหนีมาอยู่ใต้ดิน เวสเด็กหนุ่มมนุษย์ที่ได้เจอกับพ่อมดเข้าโดยบังเอิญ พ่อมดได้เล่าเรื่องเกี่ยวกับโลกภายนอกให้ฟังทำให้เวสเริ่มออกเดินทางจากบ้านเกิดของเขา(เมืองใต้ดิน)สู่โลกภายนอก

ผู้เข้าชมรวม

76

ผู้เข้าชมเดือนนี้

2

ผู้เข้าชมรวม


76

ความคิดเห็น


2

คนติดตาม


1
จำนวนตอน : 3 ตอน
อัปเดตล่าสุด :  23 ต.ค. 65 / 21:01 น.

อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ

             "1999 ปี คือระยะเวลาที่สงครามนองเลือดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์โลกดำเนินมา สงครามระหว่างมนุษย์และไนเมอัส (ไนเมอัส สิ่งมีชีวิตที่เชื่อมต่อกับมานาซึ่งสามารถใช้เวทมนตร์ได้) มนุษย์นั้นไร้ซึ่งเวทมนตร์คาถา แต่ใช้ความพยายามและสติปัญญารวบรวมข้อมูลสร้างเทคโนโลยีที่สามารถต่อกรกับไนเมอัสได้ขึ้นมา สงครามยืดเยื้อมานานเทคโนโลยีของมนุษย์และเวทมนตร์ของไนเมอัส การต่อสู้ของทั้งสองฝ่ายนั้นกินกันไม่ลงและไม่มีทีท่าว่าจะจบ"

              คุณยายหยุดเล่านิทานแล้วจิบน้ำจากในแก้วอย่างใจเย็น

             "แล้วเรื่องเป็นไงต่อครับ/คะ คุณยาย!!"

             เหล่าเด็กๆที่นอนฟังอยู่บนเตียงถามด้วยความสงสัย 

             "กึก"

             หญิงชราวางแก้วน้ำลงแล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วพูดขึ้นว่า

             "เราจะเล่านิทานกันต่อหลังจากพวกเธอได้กินคุกกี้~"

             ว่าแล้วเธอก็เดินไปหยิบคุกกี้ที่อบเสร็จแล้วมาให้เด็กๆ

             "เย้คุกกี้!!"

เด็กน้อยตะโกนออกมาด้วยความดีใจเมื่อคุกกี้ช็อกโกแลตชิพและนมวัวพร้อมแล้วเธอจึงเริ่มอ่านนิทานต่อ

             "สงครามไม่มีทีท่าว่าจะจบลงจนกระทั่ง มนุษย์ได้สร้างสิ่งประดิษฐ์ที่ทรงพลังพอจะชนะสงครามได้ขึ้นมาแต่ทว่า...ความก้าวหน้ากลับเป็นภัยต่อมนุษย์เสียเอง ถูกสิ่งประดิษฐ์ที่ตัวเองสร้างขึ้นเล่นงานส่งผลให้พวกไนเมอัสได้รับชัยชนะในสงครามเหล่ามนุษย์ผู้พ่ายแพ้เป็นได้เพียงเหยื่อของพวกมัน ร่องรอยอารยธรรมและประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาของมนุษย์ถูกกวาดล้าง วิทยาการและสิ่งประดิษฐ์ ของมนุษยชาติถูกแย่งชิงไป ผู้ชายถูกนำไปเป็นทาส ผู้หญิงถูกนำไปสนองราคะพวกมัน ถูกกระทำเยี่ยงสัตว์เดรัจฉาน คนส่วนใหญ่ถูกล่าเพื่อความสนุก มนุษย์เกือบสูญพันธุ์ พวกเราทั้งหมดที่เหลือรอดหนีมาอยู่ใต้ดินตัดขาดจากโลกภายนอก"

ทันทีที่นิทานจบคุณยายก็ได้พูดต่อขึ้นมาว่า

"ไม่ต้องกลัวนะเด็กๆตั้งแต่ตอนนั้นเวลาก็ผ่านมา 500 ปีแล้ว พวกเราปลอดภัยใช้ชีวิตสงบสุขที่นี่มาตลอด"

ตั้งแต่เมื่อไหรไม่รู้ที่เด็กๆผลอยหลับไปโดยที่คาบนมยังติดอยู่ที่ปาก

             "ฝลุบ"

              คุณยายปิดหนังสือดับไฟแล้วเดินออกจากห้องไป


นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

คำนิยม Top

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

คำนิยมล่าสุด

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

ความคิดเห็น