*-* Vampire *-* คู่รักนักล่า

ลำดับตอนที่ #3 : พบเจอ....เสร็จกัน!? แก้ไข

3.

เอนาเดลกับมีลถูกนำทางให้ไปที่ห้องของแต่ละคน   ชายหนุ่มก้าวเดินตามสาวใช้ไปไม่ได้สนใจสภาพรอบข้างเท่าไหร่เพราะความเป็นห่วงพี่ชายของตนที่เหมือนจะมีเรื่องคุยกับโลเรนแวมไพร์ผู้นำทางทั้งสองมาที่นี่

“ห้องนี้ล่ะค่ะ”

เสียงจากสาวใช้ทำให้ชายหนุ่มหลุดออกจากความคิดของตน ตาสีฟ้ากวาดมองไปรอบกายเค้าอยู่ในส่วนที่เป็นด้านตะวันตกของปราสาทที่รู้ได้ ก็เพราะดวงอาทิตย์ยามเย็นที่กำลังสาดแสงเข้ามา

“เวลาอาหารเริ่มตอนหกโมงขอให้ตรงเวลาด้วยนะคะ”

คำบอกที่ทำให้ไม่แปลกใจเท่าไหร่ เพราะจากการเรียนรู้พฤติกรรมของแวมไพร์พวกเค้านั้นสามารถดื่มกินได้เหมือนมนุษย์ปกติ แต่ยังไงก็ต้องกินเลือดอยู่ดี

นักล่าหนุ่มเดินเข้าไปในห้องบรรยากาศทึม ๆ เพราะหน้าต่างรอบห้องถูกบังด้วยผ้าม่าน  

เอนาเดลชะงักเมื่อสัมผัสได้ถึงลมหายใจ ตาสีฟ้าจ้องมองไปยังเตียงใหญ่กลางห้อง ม่านโปร่งรอบเตียงบังสายตาได้ดีนัก มือเรียวจึงจัดการดึงม่านไปอีกทาง

 

ใครวะ?

เอนาเดลตวัดสายตามองกองผ้าห่มบนเตียง เสียงฟี้เบา ๆนั่นทำให้รู้ว่าคนใต้ผ้าห่มกำลังหลับสบาย 

ใช่ห้องเราแน่รึเปล่าหว่า?

รึเค้าจะพาเรามาผิดห้อง’

ร่างโปร่งถอยออกจากเตียงในใจนึกหงุดหงิดขึ้นมา จนทำให้ไม่สังเกตว่าร่างบนเตียงขยับกายอยู่

....แกล้งกันรึเปล่า........

ชายหนุ่มที่กำลังจะเดินออกจากห้องหยุดชะงักเมื่อรับรู้การเคลื่อนไหวเบื้องหลัง 

 

"อืม..."ร่างบนเตียงกระดุกกระดิกขึ้นมา ตาสีฟ้ามองแล้วเบิกค้าง

ร่างบางในชุดสีดำสนิทเผยผิวขาวนวล  เรือนผมสีชมพูสยายล้อมดวงหน้าหวาน  ตาสีแดงเข้มสวยหรี่นิดๆเพราะเพิ่งตื่น  ริมฝีปากบางจิ้มลิ้มที่มุมปากปรากฏเขี้ยวเล็ก ๆ ออกมาทำให้คนมองชักจะรู้ว่าร่างตรงหน้าคือใคร

"ลูซิส  แลนทิส!!!"เสียงตะโกนลั่นห้อง ก่อนถลันไปที่ประตูทันที

แกร๊ก

ล็อก บ้าชิบ!!

เอนาเดลหันหลังกลับอย่างเร็วแล้วเบรกแทบไม่ทัน  เมื่อร่างที่ควรจะนอนอยู่บนเตียงเข้ามาประชิดตัวเค้าเข้าให้แล้ว

 

ร่างแวมไพร์หนุ่มที่ลักษณะภายนอกเป็นเด็กหนุ่มอายุราว 14 ปี ส่วนสูงประมาณอกของเค้า

กลิ่นหอมหวานคล้ายกลิ่นดอกไม้ลอยขึ้นมาแตะจมูก  มือเล็กขาวเอื้อมมาแตะใบหน้าเอาไว้ 

มือของเอนาเดลแทบจะตวัดแจกซักฉาดสองฉาดเข้าให้แล้ว หากร่างเล็กนั้นกลับมีปฏิกิริยาเหนือความคาดหมาย





คร่อก.....ฟี้......

ร่างบางที่ทิ้งดิ่งลงมาทับทำเอางงวูบ   มือขาวจิ้ม ๆไปที่คนผมชมพูสองสามที

หลับ....สนิท........

เอนาเดลสบถขึ้นทันที สมองประมวลผลแล้วมือก็ยกร่างในอ้อมแขนกลับไปยังเตียง

--------------------

เอนาเดลจัดวางร่างบนเตียงลง ลูซิสร้องอืมเบา ๆก่อนพลิกตัวไปอีกข้างดูดูแล้วคนตรงหน้าอาจถูกบังคับให้หมั้นกับเค้าก็ได้ 

.....ก็ดีแบบนี้จะได้เจรจากันง่าย ๆหน่อย.........

ร่างสูงนึกครึ้มกับความคิดของตนเอง

ดูจากเจ้านี่แล้วมีควมเป็นไปได้สูงว่าจะถูกบังคับ





ถ้าถูกบังคับก็ง่ายหน่อย ลองคุยกันดู ตกลงกันอาละวาดอีกซักหน่อย เดี๋ยวการหมั้นก็ถูกยกเลิกไปเอง

ตามองคนที่หลับสนิทนิ้วยกขึ้นเขี่ยขนตางอนยาวเล่น มือไล้ไปตามพวงแก้มขาวน่าฟัด

นึกหมั่นเขี้ยวร่างที่หลับสบายอยู่ สมองคิดมือก็จัดการดึงแก้มคนที่นอนอยู่ซะงั้น

"แกล้งคนนอนหลับ ไม่ดีเลยนะ" เสียงหวานแว่วมาก่อนที่ร่างทั้งร่างจะถูกพลิกวูบ

ใบหน้าหวานลอยเด่นอยู่เบื้องหน้า 

เอนาเดลสะท้านเฮือกเมื่อถูกร่างของอีกฝ่ายคร่อมอยู่

ฝ่ายรุกกลับยิ้มหวานจัด ริมฝีปากบางประทับที่แก้มขาวเบา ๆ ให้คนข้างล่างที่หน้าบางกว่าอ้าปากค้าง

"ขอโทษนะที่ไม่ได้ออกไปรับ  ผมตื่นตอนกลางวันไม่ไหวน่ะครับ" ใบหน้าน่ารักส่งเสียงออดอ้อน ร่างเข้าคลอเคลียเหมือนลูกแมว

“มะ....ไม่เป็นไร   ถอยออกไปก่อนได้รึเปล่า” คำร้องที่ทำให้ร่างตรงหน้ายิ้มหวานแต่.....

ร่างนั้นกลับฟุบลงแนบกายทันที!!!!!

เฮ้ย

“หอมจัง” ดวงหน้างดงามไซร้ไปตามผิวเนื้อ

เอนาเดลอ้าปากค้างสองมือรีบจับเด็กหนุ่มผลักไปจากตัวเอง

“ทำบ้าอะไรของนาย!” เสียงตวาดใส่ร่างเล็กที่อยู่อีกฟากหนึ่งของเตียง ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นจากโซนอันตราย ก้าวถอยออกจากเตียงทันที

“ก็คนรักกันเค้าก็ทำแบบนี้กันทั้งนั้น”

ใครคนรักแกกันวะ!!!!!

“อุตส่าห์ได้เจอสุดที่รักทั้งที ก็เลยอยากต้อนรับแบบถึงใจ ไม่ดีใจเลยรึครับ”

รอยยิ้มหวานที่ถูกส่งมาให้ คนมองกลับรู้สึกเหมือนมัจจุราชแสยะแยกเขี้ยวให้ตัวเองซะงั้น

“ไม่ตลกเลยนะ อย่าเอาเรื่องแบบนี้มาล้อเล่นสิ”

“จุ๊ ๆ สุดที่รักของผมอย่าเขินอายไปเลยครับเรื่องสำคัญแบบนี้ผมไม่เอามาล้อเล่นแน่”

ความคิดเรื่องการเจรจาหายวับไปจากหัว ท่าทางแบบนี้ต่อให้เป็นท่านพี่เซเฟอร์ที่อ่านความรู้สึกคนอื่นไม่เก่งมาเห็นเข้าก็ต้องรู้ได้เลยว่า

.......เรื่องการหมั้นคงเป็นเจ้าตัวที่เสนอขึ้นเองแหง ๆ ไม่ได้ถูกใครบังคับทั้งสิ้น!!!!!........

ความคิดที่แทบทำให้น้ำตาไหลพราก ดวงตาคู่ฟ้าจ้องเขม็งไปยังร่างบนเตียงอย่างไม่ไว้วางใจ

“อีกสามสิบนาทีกว่าจะถึงเวลาอาหาร ระหว่างนั้นเรามาทำความสนิทสนมก่อนดีไหมครับ”

ไม่เอาโว้ย!!!!!!!!!!!