ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fairy Tale - ภูตป่วนก๊วนเทพ

    ลำดับตอนที่ #2 : การพบเจอ

    • อัปเดตล่าสุด 23 มี.ค. 50





    วันนี้ก็ยังเป็นเหมือนเดิม

    ข้ามองท้องฟ้าที่ยังพราวไปด้วยหมู่ดาว

    เสียงเพลงที่แว่วมาทำให้ข้าอยากล้มตัวลงนอนอีกสักรอบ

    เฮเดลร้องเพลงเพราะจัง

    ตาสีเทาปิดลงหากหูที่เป็นหูแมวยังเปิดออก เพื่อฟังเสียงเพลง


    " ใบหน้าที่เปียกปอนสายฝน

    เจือปนไปด้วยกลิ่นอายของน้ำตา

    สายตาอ่อนโยนที่มองมาของนักเดินทาง

    เสียงบรรเลงค่อย ๆ

    ของบทเพลงที่โหยหา

    ความทรงจำที่ถูกลืมของฉันร่อนเร่ไปเรื่อย ๆ

    ความฝันกำลังบินออกไปด้วยปีกเล็ก ๆ

    ณ สถานที่ ๆ ความทรงจำของฉันได้หายไป

    เราสองคนจะไปด้วยกัน

    ผ่านท้องทะเลอันกว้างไกล

    ในความมืดมิดยามราตรี

    เธอที่มองฉัน

    ด้วยสายตาอ่อนโยนนั้น

    ฉันอยากจะ

    พบเธอ…. "

    ( เพลง you are my love แปลไทยโดย seren )


    ห้วงคิดสุดท้ายก่อนที่ข้าจะกลับเข้าสู่นิทรานั้นข้าคิดไว้ว่า

    …คงดีหากสามารถพบใครคนนั้นได้……..


    " ในนามบุตรแห่งเทพ ข้าอิเรนาส ด้วยธาตุลม ธาตุดิน ธาตุไฟ ธาตุน้ำ และพลังแสงศักสิทธิ์ บันดาลภูตแห่งข้า อมาริอัน เซเฟรริส เกทิเอล โรเซริน วิสคาลเมอร์รัล โรซารีเอล ด้วยโองการนี้ ขออัญเชิญ "


    เสียงที่ดังในหัวข้าพ้อมกับพื้นรอบตัวที่กลายเป็นเหมือนน้ำ

    ร่างของข้ากำลังจมลง


    ' บ้าชิบ !! เวทอัญเชิญ '


    โซ่สีเงินขึ้นมาโอบรัดพันก่อนจะดึงร่างเล็กไปด้วยแรงแห่งเวทตุ้บเสียงร่วงลงมาพร้อมกับควันที่ฟุ้งกระจายไปทั่วห้องเรียนอัญเชิญ


    เทพชั้นสูงที่ยืนอยู่ด้านข้างใช้เวทลมให้พัดฝุ่นออกไป


    ภาพที่ข้าเห็นเด็กหนุ่มผมสีเงินยาว หน้าตาที่เข้าขั้นดีมาก ตาสีน้ำเงินฉายแววตกตะลึง พร้อมกับเสียงแหวของอาจารย์ที่ยืนกำกับอยู่ข้าง ๆ


    " อิเรนาสข้าบอกให้เจ้าอัญเชิญมาวามิวมาเป็นภูตประจำตัวไม่ใช่เรอะ แล้วเจ้าไปอัญเชิญเอาเด็กที่ไหนมาอีกละเนี่ย "


    เด็กหนุ่งเกาแก้มพลางหัวเราะแหะ ๆ ตาสีน้ำเงินจ้องไปยังร่างภูตที่อยู่กลางวงอักขระ


    เด็ก ? คงราวสักแปดเก้าขวบ ตาสีเทาฉายแววงงนิด ๆ ดวงหน้าน่ารักเงยขึ้นกวาดสายตาไปรอบ ๆ เด็กตรงหน้าดูธรรมดามากและเกือบจะเหมือนมนุษย์ หากเขาไม่สังเกตเห็นหูแมวที่โผล่ออกมา

    ' เอข้าว่าข้าท่องคาถาถูกนี่หว่าไหงได้ยัยเปี๊ยกนี่มาได้ยังไง '


    ข้าลุกขึ้นมองตรงไปยังเจ้าหนุ่มที่น่าจะชื่ออิเรนาส

    ความรู้สึกนี้………..

    อา……….


    ใช่แล้ว………


    " ไอ้เบื๊อกเอ๊ย!! ท่องคาถาอัญเชิญผิดแล้วโว้ย "


    หมัดขวาของข้าที่ได้รับสมญาจากน้อง ๆ ว่าโดนแล้วเดี้ยงซัดใส่หมอนั่นเต็ม ๆ

    โครม


    ร่างสูงกลิ้งหลุน ๆ ไปเกือบสามสิบเมตรก่อนที่จะหยุดลง


    ทุกคนในห้องหันไปมองอย่างอึ้ง


    ' แรงฟายอิ๊บอ๊าย '


    " เชี่ยเอ๊ย !! คาถาอัญเชิญแค่นี้ก็ท่องผิด มาวามิวน่ะต้องท่องอเซวีอันว้อย ไม่ใช่อมาริอัน งี่เง่าฉิบหายเลย ปัญญาอ่อนเรอะเจ้าน่ะ "


    ร่างเล็กพุ่งพรวดไปยังเทพที่หมอบกระแต นิ้วจิ้มไปที่หัวของชายหนุ่มอย่างแรง


    " เซ่อ บ้า ที่สุดเลยนะเจ้าบ้า ข้าอุตส่าห์ได้พักสบาย ๆ ซะทีดันมาทำป่วนหมดเลย โอ ชีวิตข้าช่างโชคร้ายอะไรเยี่ยงนี้ "


    อาจารย์ที่ยืนอยู่ข้างๆ ค่อยได้สติรีบจับแยกออกก่อนที่นักเรียนจะตายคามือภูตโหด


    " พอได้แล้วน่า เจ้าน่ะ หมอนี่ก็งี้แหละป้ำ ๆ เป๋อ ๆ บ่อย ๆ อย่าไปถือสาเค้าเลยน่า "

    หึ


    ข้ามองดูสภาพเทพตรงหน้าแล้ว หลังจากที่ได้ออกกำลังไปใจค่อยสงบลงหน่อย

    หันไปพูดกับอาจารย์เทพ


    " งั้นท่านก็ส่งข้ากลับสิ "


    แต่ร่างสูงกลับทำหน้าอ้ำอึ้ง เสียงค่อยหลุดออกมา


    " คงไม่ได้หรอก เพราะเมื่อกี้ข้าให้เค้าใช้เวทอัญเชิญพร้อมเวทพันธะสัญญาเรียบร้อยแล้วอ่ะ "


    หา!?


    ข้าช็อกไปพักใหญ่


    " นี่ข้าจะต้องอยู่กับไอ้งี่เง่านี่เหรอเนี่ย ม่ายยยยยยย "


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×