วีซัสกับพี่นางงามสาวไวโอเล็ต ตอน ไขความลับโรงสีข้าววิลเลี่ยม

ลำดับตอนที่ #1 : โอ้! แม่จ๋า วีซัสไปก่อนนะ

“ชนะ”เสียงกระจายออกไปต่างๆนานาของนางเกรตฟ์โอเวล

“ชนะอะไรแม่เล่นทีเผลอนี่”ทำให้ผู้เป็นลูกประท้วงออกมาทันทีทันใด

“เอ้า ไม่รู้แล้วแต่ตานี้ชั้นชนะ เอามาเลย 20 บาท”แม่ก็งกแท้

“20 ได้ไงผมพนันแค่ 15 บาทจะมา 20 ได้ไง”ลูกก็งกเช่นกัน

“ไม่สน ค่าดอกเบี้ย 5 บาท”ผู้เป็นแม่เก็บสูงแท้

“อะไร ยังไม่ถึง 1 นาทีเลยที่แม่พูด”ถี่เหลือเกินลูกคนนี้

“ถึงแล้วๆ ดูนาฬิกาโน้น นาทีละ 5 บาท”ผู้เป็นแม่เร่งหาหลักฐาน

“ครั้งแรกตกลงกันว่านาทีละ 25 สตางค์”ลูกก็คิดมาก

“ชิ จะซักกี่สตางค์ก็ไม่รู้แหละ ยังไงชั้นก็มีแผนการสำหรับแก” ...

“แผนอะไรอีกล่ะ ตอนนั้นก็บอกว่าจะให้ไปเข้าค่ายที่มาเก๊า ตอนโน้นที่อายุ 8 ขวบก็จะให้ไปรัขเซีย แล้วตอนนี้อายุ 12 ยังจะให้ไปไหนอีก ชั้นเห็นแม่พูดอยู่ได้ว่าจะให้ไปโน้นไปนี้แต่ไม่เห็นจะมีเงินส่งซักน้อย”โห... คิดซ่ะโน้นเชียว

“เออน่า... แต่คราวนี้ของจริงก็แล้วกัน”

“แน่ใจนะ ว่าจะไปรอด”

“แน่ใจ เพราะครั้งนี้ชั้นจะไม่ต้องเสียเงินซักกะบาทเดียว”

“แต่ออก 50 สตางค์หรือไง”

“นิ ไอ้นี่ก็ว่าอยู่ได้ ไม่เสียตังค์ก็ไม่เสียตังค์เซ่ ถามอยู่ได้ เดี๋ยวเอารองเท้ายัดปากเลย”คุรแม่ด่าได้อารมณ์เกือบโดนใจ

“จริ๊ง งั้นที่ไหนล่ะ” ?

“ก็ที่บ้านชายทุ่งไง”

“หา...”ฮิฮิ ตกใจเลยล่ะซิท่า

“ไม่ต้องหา... ป้าเค้าใจดีจะตายไป เค้าบอกว่าเค้าจะซื้อจักรยานใหม่ให้ด้วย”โอ๊ะโอ มีของล่อตาล่อใจ

“ป้าแอนตี้ใจร้ายจะตาย”

“แต่ป้าเค้ารวยนะ ได้ยินว่าพี่ลิลลี่ที่เป็นพี่เลี้ยงป้าบอกว่าป้าใจดีขึ้น ต้องซื้อแบบดีๆแน่”

“ถ้าทำได้จริงก็ขอสีแดง มีซัก 5 เกียร์ สูงสมส่วน เท่ มีสไตล์ เดี๋ยว แม่ ทำไมทำงี้”

“แม่ทำอะไร”

“แม่ให้ผมกับพี่ย้ายไปอยู่กับป้าทำไม แม่ก็รู้ว่าป้าน่ะ ใจร้ายจะตาย ตอนนั้นแค่ผมขอไปซื้อขนมถุง 5 บาทก็ไม่ให้”ของที่คิดไว้ต่างนานา หมดหวัง ANA

“ไหนบอกอยากไปบ้านป้านักหนาไง นี่ก็ปิดเทอมแล้วเดี๋ยว แต่ถ้ากลัวว่าจะสอบที่ไหนไม่ได้แล้วจะติวน่ะนะ ป้าเค้าเป็นครูสำหรับติวเฉพาะระดับประเทศเลยนะ รู้มั้ยที่พี่แกมันได้ติดมหาวิทยาลัยอาโดคาลิคอันสูงส่งเพราะใคร เพราะป้าใช่มั้ย งั้นไปติวกับป้าเลย เพราะยังไงแม่ไม่มีเวลาจะมาสอนแกหรอก แม่นะจะไปอินเดีย 1 ปีเต็ม แกก็จะเข้าม.1 เเล้ว ไปเถอะนะ”

“แต่ผมมีข้อแม้อย่างนึง”

“ข้อไร ขอไปด้วยหรือไง”

“เปล่า”

“แล้วอะไร”

“ปัจจัย”

“โอ๊ย! ปัจจัย 4 อย่างบ้านโน้นเค้ามีให้หมดแล้ว”ข้าน้อยสะดุ้ง

“ไม่ใช่ ดร.เค้าพิสูจน์แล้วว่ามีอยู่ 5 อย่าง ไม่ใช่ 4 อย่าง”จริงก้า มีความน่าเชื่อถือ 0.0000000000000000000000000001 เปอร์เซ็น และคำคำนี้ของวีซัสทำให้แม่สงสัย และคงทำให้ผู้อ่านสงสัยเช่นกัน

“อะไรอีก”

“ตังค์”

“อา... 3บาท”

“ทำไมให้แค่นี้”

“อ้ะ งั้นให้ 1,000”

“ไม่เอา 200 พอผมมีสัจธรรมพอ”

“เออ พอแล้ว อีก 1 ชั่วโมงป้าก็มารับแล้ว”

          ท่าทางแม่ลูกคู่นี้จะไม่รู้ว่าเวลาที่ตัวเองเม้าท์กันอยู่เนี่ย มัน 1 ชั่วโมงแล้ว

“วีซัสๆๆๆๆๆๆๆๆ”

“มีไร พี่ไวโอเล็ต”ไวโอเล็ต สาวงามประจำถิ่นกะเด้งตัวขึ้นมาบนบ้านแล้วบอกว่า... ท่าทางอันคมคายของแม่นางช่างบาดลึกเข้าทิ่มแทงเข้าถึงจิตใจจนทนไม่ไว้ให้วิ่งนี้เป็น 10 ไมค์ เรื่องไรก็คงเป็น...

“พี่ ทำไมวันนี้พี่ปากเหม็นหยั่งกะปลาทู้เน่าคาเข่งงี้ล่ะ”

“ไหน ชั้นเเปลงเเล้วนะ แต่ว่า ป้ามาแล้ว ป้ามาแล้ว”

ตื่นตระหนก ตกใจ เหงื่อไหล ไคลย้อย

“ทำตามแผน ปฏิบัติการ”

“เอ้า! แล้วเจ้าสองตัวนี้จะไปไหนเนี่ย”

“ก็หนีดิ ใครจะโง่”

ผ่าง

“จะหนีไปไหน”

“ป้าแอนตี้”

“พี่แอนตี้จัดการเลย”

“เดี๋ยวก่อนแอนนา เราจะต้องไปบ้านไร่กันก่อนพระอาทิตย์ตก”

“แล้วนี้กี่โมงแล้วล่ะ”

“4โมงแล้ว”

“ไปแล้วนะ บาย บาย”

“แม่ๆ ไปแล้วนะ บายๆ แล้วส่งตังค์ให้ด้วยนะ”

“แอนนาๆไม่ต้องส่ง ป้ามีตังค์ไม่เป็นไร”

“ได้ค่ะพี่ บายๆนะคะพี่แอนตี้”

“อืม แล้วปีหน้าเจอกันนะ”