นิทานนานาชาติ

ลำดับตอนที่ #10 : ตำนานหอยสังข์ (อินเดีย)

สังข์อสูรเป็นยักษ์ที่มีฤทธิ์มาก สามารถเหาะเหินเดินอากาศและดำลงไปในมหาสมุทรเมืองบา  ดาลได้ วันหนึ่งสังข์อสูรเกิดอยากได้วิชาความรู้ที่จะทำให้ตนเก่งกล้ายิ่งขึ้น จึงไปขโมยคัมภีร์    พระเวทของพระพรหมมา แล้วกลืนคัมภีร์พระเวทเข้าไปในท้อง แล้วดำหนีไปหลบอยู่ใต้ทะเล  ลึก การที่คัมภีร์พระเวชหายไป ทำให้โลกมนุษย์เดือดร้อน ฝนฟ้าไม่ตก เกิดควาามแห้งแล้งอด    อยาก พระนารายณ์เนรมิตรกายให้กว้างใหญ่เท่ามหาสมุทรแล้วควานหาสังข์อสูรซึ่งแปลงตัว   เป็นหอยสังข์เมื่อควานพบหอยสังข์แล้ว พระนารายณ์บังคับให้สังข์อสูรคายคัมภีร์พระเวทออก  มา  แต่สังข์อสูรไม่ยอมคาย พระนารายณ์จึงใช้พระหัตถ์ข้างหนึ่งบีบสังข์อสูร และพระหัตถ์อีก  ข้างหนึ่งล้วงเข้าไปในปากของสังข์อสูรแล้วลากคัมภีร์พระเวทออกมา ด้วยเหตุนี้หอยสังข์จึงมี   ร่องนิ้วมือของพระนารายณ์ติดอยู่ และที่ปากหอยสังข์จะเป็นร่องเล็กๆเพราะพระนารายณ์ทรง  ลากคัมภีร์ออกมา พราหมณ์จึงเชื่อว่าหอยสังข์เป็นหอยที่ศักดิ์สิทธิ์และได้นำหอยสังข์มาใช้ในพิธีมงคลต่างๆ เช่น หลั่งน้ำสังข์ในพิธีแต่งงาม และใช้สังข์เป่าในงานราชพิธี