ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อาคุตางาวะในมหาเวทย์ผนึกมาร

    ลำดับตอนที่ #5 : 4

    • อัปเดตล่าสุด 3 ธ.ค. 66


    ตอนเช้าของวันถัดมา...


    อาคุตางาวะตื่นมาทำอาหารตอนเช้ามืดไว้ให้คุณปู่กาคุกันจิ แอบน้ำแต่งตัวด้วยชุดประจำตัวเก่ง เดินทางไปหาเป้าหมายภารกิจ 



    'เป็นคนที่เจอกันเมื่อวานสินะ' อาคุตางาวะคิด



    หลังจากขึ้นขนส่งมวลชน มาสักระยะหนึ่งก็ได้มาถึง บ้านไม้รูปทรงเก่าแก่หลังใหญ่



    ' นี่สินะบ้านของเบื้องบน ใหญ่โตซะจริงๆ' อาคุตางาวะ



    เขาได้ไปกดกิ่งหน้าบ้าน 



    " แป๊บนึงค่ะกำลังจะไปเปิดประตูให้นะค่ะ"เด็กสาวได้เดินมาเปิดประตู



    "คุณอาคุตางาวะสินะคะ เชิญเข้ามาข้างบ้านก่อนเลยค่ะ" เด็กสาว



    เขาเดินตามเธอไป มองสังเกตุโดยรอบ เขาถูกพามาที่ห้องรับแขก



    "เธอเนี่ย ไม่มีความระมัดระวังตัวสะเลย ถ้าฉันเป็นนักสาปแช่งละ "เขาพูดขึ้น



    "นี่คุณ ลืมชื่อของฉันไปแล้วหรอ แล้วอีกอย่างอาคมของฉันน่ะ ถ้าเคยเจอมาก่อนแค่มองก็รู้แล้วว่าคนนั้นเป็นใคร แม้จะปลอมตัวมา ก็จะถูกฉันค้นพบได้อย่างง่ายดาย" เด็กสาว



    " เป็นอย่างนั้นสินะ ฉันจำชื่อเธอได้นะ เธอชื่อ ฮิกุจิ อิจิโยะ" เขาตอบ



    "งั้นช่วยเรียกฉันว่าฮิกุจิด้วย" ฮิกุจิ



    "ไม่มีปัญหา" อาคุตางาวะ



    "จริงสิ ขอบคุณเรื่องเมื่อวานด้วยนะค่ะ"ฮิกุจิ



    เขาพยักหน้าตอบ "ฮิกุจิเธอนะมีที่ที่อยากไปหรือเปล่าวันนี้ เพราะไม่ว่าเธอจะไปไหนฉันก็มีหน้าที่ในการคุ้มกันความปลอดภัยของเธอ" อาคุตางาวะ



    "ถึงแม้การอยู่แต่บ้านมันจะสบายกว่าก็เถอะ" อาคุตางาวะ



    " มันจะเป็นการรบกวนคุณอาคุตางาวะมากไปหรือเปล่า" ฮิกุจิ



    " ไม่มีปัญหา ยังไงภารกิจนี้ก็เป็นพอทำเป็นพิธีเฉย เพราะ ตอนนี้พ่อของเธอกำลังจัดการผู้ว่าจ้างอยู่แน่ๆ"อาคุตางาวะ



    "แบบนี้มันไม่เสี่ยงเกินไปหรอค่ะ"ฮิกุจิ



    " ถึงแม้จะมีคนเข้ามาโจมตีเพื่อหวังค่าหัว แต่ก็ไม่เกินมือฉันหรอก"อาคุตางาวะ



    "หยิ่งจังเลยนะคะ"ฮิกุจิ



    "ไม่ใช่หรอก ภารกิจนี้คือการป้องกัน ไม่จำเป็นต้องกำจัดศัตรู ถึงเจอคู่ต่อสู้ที่ไม่สามารถต่อกรได้ แค่หนีออกมาก็พอแล้วนี่" อาคุตางาวะ



    "ฮิกุจิเธอว่าไง"อาคุตางาวะ



    " ที่ฉันอยากไปหรอ แน่นอนอยู่แล้วว่าต้องไปช้อปปิ้ง"ฮิกุจิพูดด้วยดวงตาเป็นประกาย



    2 ชั่วโมงต่อมา



    " ยังซื้อของไม่พออีกหรือไง" อาคุตางาวะกล่าวด้วยความรู้สึกท้อแท้



    "ฉันนะ ไม่ค่อยมีโอกาสให้มาซื้อของเองสักเท่าไหร่ ปกติแล้วไม่ว่าอะไรคุณพ่อจะเลือกให้ตลอดเลย ขอเวลาเพิ่มไม่ได้หรอค่ะ คุณอาคุตางาวะ" ฮิกุจิพูดอย่างวิงวอน



    "อีกแค่30นาทีพอไหม" อาคุตางาวะ



    "พอ พอค่ะ"ฮิกุจิทำท่าอารมณ์ดี



    30 นาทีต่อมา



    "คุณอาคุตางาวะ" ฮิกุจิกำลังจะพูดแต่



    "ไม่ ไม่ได้" อาคุตางาวะขัดสะก่อน



    " ฉันยังพูดไม่จบเลยนะ"ฮิกุจิ



    " แค่มองหน้าก็รู้แล้ว จะขอต่อเวลาเพิ่มนะใช่ไหม" อาคุตางาวะ



    "แต่ว่า" ฮิกุจิ



    " ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรฉันก็ไม่ใจอ่อนหรอก" อาคุตางาวะ



    ทันใดนั้นเอง อาคุตางาวะก็รู้สึกได้ถึงจิตสังหารอ่อนๆ เขารีบจับมือของฮิกุจิแล้วพาเธอหนี ไปที่ไม่มีคนอยู่แถวนั้น



    "แกนะ ออกมาได้แล้ว" อาคุตางาวะ



    " อายุแค่นี้แต่สัมผัสตัวตนของผมได้ไม่ธรรมดาเลยนะ" ชายปริศนาพูดขึ้น



    "แกมานี่เพื่อต้องการเงินค่าหัวใช่ไหม ? "อาคุตางาวะ



    "เปล่าหลอก จะพูดให้ถูก ผมคนตั้งค่าหัวเอาไว้" ชายปริศนา



    "แกนะมีเหตุผลอะไรที่อยากฆ่าเธอ"อาคุตางาวะ



    "เหตุผล โลกนี้คงสับสนวุ่นวายน้อยลงนะสิ ตั้งแต่ โกโจ ซาโตรุ เกิดมา นักสาปแช่งแบบพวกผม ก็ลำบากมากอยู่แล้ว ถ้าเธอคนนี้มีชีวิตพวกเราจะถูกตามตัวได้อย่างง่ายดาย คงต้องเกษียณอายุจากเดิมที่ลำบากแทบตายอยู่แล้ว"ชายปริศนา



    "ถ้างั้นก็ไม่ต้องคุยกันแล้ว ราโชมอน อากิโตะ(ขากรรไก)"อาคุตางาวะ





    ราโชมอนพุ่งเข้าไปหวังจะฉีกขย้ำชายตรงหน้า แต่เขาไม่ ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่นิด ราโชมอนได้กัดลำตัวขาดออก



    ' เจ้านั้นจะทำอะไรกันแน่ รับการโจมตีตรงๆแบบนั้น' อาคุตางาวะ



    ไม่นาน เขาก็ได้คำตอบ ร่างกายของชายที่ขาดออกจากกัน ค่อยๆกลับมารวมตัวเป็นเหมือนเดิ

     




    "ก็ว่าอยู่ทำไมเบื้องบนถึงใช้เด็กแบบนาย ที่แท้นายคือสัตว์ร้ายสีดำ สุนัขรับใช้ของทางเบื้องบน"ชายปริศนา



    "อาคมที่มีความสามารถในการเปลี่ยนตัวเองเป็นอากาศ หรืออนุภาคสินะ ทำให้การโจมตีทางกายภาพไม่เป็นผล"อาคุตางาวะก็รู้สึกได้ถึงภัยคุกคามจากชายคนนี้



    "ฉลาดมากที่เห็นครั้งเดียวก็สามามารถวิเคราะห์อาคมของผมได้อย่างปุโปร่งแต่ อาคมของเธอก็ทำอะไรผมไม่ได้อยู่แล้ว ถ้าส่งเด็กผู้หญิงข้างหลังมาจะยอมไว้ชีวิต" 

    ชายปริศนา



    " ฉันยอมตายดีกว่าก็ทิ้งภารกิจ" อาคุตางาวะ




    จบตอน 4




     






    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×