คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 2
.
.
ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งในเกียวโต
ในห้องเรียนมัธยมต้น ปี 3 มีเด็กหนุ่มที่นั่งข้างหลัง
'เป็นเวลา 5 ปีแล้วสินะ ที่ฉันมายังโลกนี้' เขาคิดในใจ
มือเท้าคาง นั่งคิดถึงเรื่องเมื่อ 5 ปีก่อน
'หลังจากตอนนั้นฉันก็ถูกคุณกาคุกันจิ เลี้ยงดูเหมือนหลานชาย เขาสอนหลายสิ่งให้ ไม่ว่าจะ ไสยเวทย์ อาคม การต่อสู้มือเปล่า' เขาคิด
จำได้ว่าเคยถามถึงเหตุผลที่ดูแลเขา ตอนนั้นเหมือนจะพูดว่า "เวลาคนเราแก่ตัว บางทีก็อยากหาคนอยู่ด้วย คายเหงา" แต่ก็คงจะเป็นตัวเขานั้นมีพรสวรรค์ในการเป็นผู้ใช้คุณไสย
ลืมบอกไปอาคุตางาวะในโลกนี้เป็นเด็กกำพร้าทำให้ไม่ต้องปวดหัวกับการบอกตัวตน
ทันใดนั้นอาจารย์ก็เปิดประตูเดินเข้ามาในห้องเรียน "วันนี้เราจะพูดถึงการศึกษาต่อมัธยมปลายของพวกเธอนะ"
อาจารย์พูดขึ้น
จากนั้นอาจารย์พูดถึงโรงเรียนต่างๆที่นักเรียนจะเข้าศึกษา
"จริงสิ อาคุตางาวะ เธอนะตั้้งใจจะเข้าโรงเรียนที่ของคุณปู่สินะ" อาจารย์ถามขึ้น
"ใช่ครับ" ผมตอบแบบตรงๆ
"คิดดีๆละ ด้วยความสามารถของเธอ ถ้าต้องการก็เข้าโรงเรียนดังๆได้สบายเลย" อาจารย์พูดด้วยความเป็นห่วง
"ขอบคุณครับผมคิดมาดีแล้ว" ผมพูดตอบไป
" ถ้าเธอคิดมาดีแล้วอาจารย์ก็ไม่ว่าอะไร" อาจารย์กล่าวด้วยความเสียดาย
'ก็ไม่แปลกนะที่เสียดาย เพราะตัวเขาถือเป็นอันดับ 1 ของรุ่น ไปเข้าโรงเรียนศาสนาก็เสียดายความสามารถ'
เขานึกในใจ
1 วันในโรงเรียนอันแสนน่าเบื่อเขาก็ได้จบลง ระหว่างทางกลับบ้าน เขาก็ได้ไปเห็นรุ่นน้องหญิง ปี 2 คนเดียวกำลังถูกผู้ชายรุมล้อม จริงอยู่ที่เขาไม่ใช่คนดีเด่นอะไร แต่จะ ให้ทำเป็นมองไม่เห็นก็ไม่ใช่เรื่อง
"นี่พวกนาย รุมรังแกผู้หญิงแบบนี้มันไม่เท่" อาคุตางาวะ
"มึงเป็นใครวะ"นักเลง 1
"อย่ามายุ่ง จะออกไปตอนนี้ฉันจะไม่ว่าอะไร" นักเลง 2
" แล้วถ้าฉันไม่ทำตามล่ะ" อาคุตางาวะ
" พวกฉันจะกระทืบนายไง" นักเลง 3
นักเลงทั้งสองคนพุ่งใส่อาคุตางาวะ แต่เขาก็จัดการทั้ง 3 ได้อย่างรวดเร็ว ด้วยหมัดที่เคลือบพลังไสยเวทย์ หลังจากนั้นเขาก็ไปมองที่รุ่นน้อง
"วันหลังก็อย่ามาคนเดียวล่ะ" เขาพูดเตือน
"ขอบคุณมากค่ะ เราอยู่โรงเรียนเดียวกันสินะค่ะ ไม่ทราบว่าช่วยบอกชื่อมาหน่อยได้หรือเปล่าคะ"เด็กหญิงถาม
"อาคุตางาวะ ริวโนะสุเกะ"เขาตอบ
"ฉันชื่อ ฮิกุจิ อิจิโยะ" เด็กสาวพูดผู้ชื่อของตัวเอง
เขาหลังโบกมือลาแล้วเดินกลับบ้าน
จบตอน 3
ความคิดเห็น