ประวัตินางในวรรณคดี(แบบละเอียด)

ลำดับตอนที่ #50 : นางผมหอม : ธิดาพญาช้าง

นางผมหอม

          นางผมหอมเป็นธิดาของเจ้าหญิงสร้อยสุดาและพญาช้าง มารดาของนางหลงป่าและรู้สึกกระหายน้ำ เดินผ่านไปเห็นน้ำขังในรอยเท้าวัว นางจึงดื่มน้ำจากรอยเท้านั้นเพื่อดับกระหาย ทว่าความกระหายน้ำนั้นก็ไม่หมดไป นางเห็นน้ำขังในรอยเท้าเช้าอีก จึงดื่มน้ำจากรอยเท้านั้น คราวนี้นางจึงไม่มีอาการกระหายน้ำอีก

            เมื่อกลับเมือง นางได้ตั้งครรภ์และคลอดธิดาสองนาง คนพี่หน้าตาสวยสดงดงาม ซ้ำยังมีเส้นผมที่หอมละมุน คนน้องกลับมีหน้าตาขี้ริ้วขี้เหร่ เจ้าหญิงสร้อยสุดารับเรื่องที่ตนตั้งครรภ์ทั้งที่ไม่เคยมีสัมพันธ์กับชายใดไม่ได้ จึงนำเด็กน้อยทั้งสองไปให้แม่ครัวเลี้ยง โดยคนพี่ให้ชื่อว่า ‘ผมหอม’ ส่วนคนน้องให้ชื่อว่า ‘ลุน’

            ต่อมาผมหอมและลุนได้ออกเดินทางตามหาพ่อของตน และได้พบพญาช้าง พญาช้างกล่าวว่าหากใครสามารถปีนขึ้นมาบนหลังได้ ก็หมายความว่าเป็นธิดาของตน ผมหอมสามารถปีนขึ้นหลังพญาช้างได้อย่างง่ายดาย แต่นางลุนพยายามปีนเท่าไรก็ตกลงมา สุดท้ายก็ตกหลังช้างสิ้นใจตายอยู่ตรงนั้น

            พญาช้างนำนางผมหอมไปเลี้ยงดูจนเป็นสาว วันหนึ่งพระราชาผ่านมาพบนางผมหอมก็หลงรัก จึงไปสู่ขอกับพญาช้าง และอยู่กินกันที่นั่น ไม่ได้กลับเมือง

            วันหนึ่งพระราชาอยากกลับบ้านเมืองของตน จึงชวนนางผมหอมที่ให้กำเนิดโอรสแล้วกลับเมืองไปด้วยกัน พญาช้างรู้เรื่องเข้าก็มาร้องขอว่าไม่ให้ไป แต่เมื่อผมหอมกล่าวว่านางอยากตามไปอยู่กับสามี พญาช้างที่รักธิดามากก็เข้าใจ จึงให้พระราชาตัดงาของตนไป แล้วสิ้นใจตาย

            นางผมหอมเสียใจกับการจากไปของบิดามาก แต่นางก็ตัดใจตามพระราชากลับไป ระหว่างทางนางได้หยุดเก็บดอกบัวที่หนองน้ำแห่งหนึ่ง ทว่าก็มีนางพรายมากเล่ห์ลากนางให้ตกลงไปในน้ำ เนื่องจากนางพรายหลงรักพระราชา จึงอยากได้พระราชาเป็นของตนเอง นางจึงแปลงกายเป็นนางผมหอม

            ต่อมาพระราชารู้ความจริงก็จะสังหารนางพราย ทว่านางมีฤทธิ์มาก พระโอรสจึงใช้งาช้างของท่านตาฆ่านางพรายได้สำเร็จ พระราชาและพระโอรสออกตามหานางผมหอม จนในที่สุดก็พบนาง พระราชาจึงพานางกลับไปครองรักด้วยกันดังเดิม

JJ♕justify:inter-cluster">