ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : นางพิมพิลาไลย(วันทอง) : ขุนช้างขุนแผน (100%)
นางวันทองที่เรารู้จักกันดีในบทเสภาเรื่อง ขุนช้างขุนแผน เดี๋ยวไรเตอร์(เรียกไรเตอร์ว่าพลอยก็ได้) จะมาเล่าประวัตินางวันทองแบบสดๆไม่ใช้เว็บอะไรในอินเทอร์เน็ตทั้งสิ้น!!!
นางวันทองมีชื่อเดิมว่าพิมพิลาไลย(ตายายตั้งให้) เป็นลูกสาวของพันศรโยธากับนางศรีประจัน และเป็นเพื่อนกับพลายแก้ว(ขุนแผน) และขุนช้างมาตั้งแต่เด็กๆ บ้านของนางพิม (ขอเรียกสั้นๆ) อยู่ที่สุพรรณบุรี แต่ต่อมาพลายแก้วย้ายไปอยู่ที่กาณจนบุรีกับแม่ (นางทองประศรี) เพราะพ่อ (ขุนไกรพลพ่าย) ถูกลงอาญา...
นางพิมหน้าตาน่ารักและสวยงามมาตั้งแต่เด็กๆ เมื่อโตขึ้นจึงยิ่งงดงาม วันหนึ่งได้มาเจอพลายแก้วก็บวชเป็นพระหนุ่มอยู่ และทั้งสองก็รักกันตั้งแต่ตอนที่พลายแก้วยังไม่สึกด้วยซ้ำ ทว่าต่อมาขุนช้างก็มาตกหลุมรักนางพิม ถึงขนาดยกเงินทองมากมายมาสู่ขอ แต่ก็โดนนางพิมไล่ด่าทอจนทนไม่ไหวต้องกลับบ้านไป...
หลังจากนั้นไม่นานพลายแก้วก็มาสู่ขอนางพิม และได้แต่งงานกัน ท่ามกลางความไม่พอใจของขุนช้าง...
แต่หลังจากนั้นได้ไม่กี่วัน พระพันวษา(กษัตริย์ผู้ครองอยุธยาในสมัยนั้น) กำลังจะหาแม่ทัพมายกทัพไปปราบข้าศึก ขุนช้างจึงเสนอชื่อพลายแก้วไป ทำให้พลายแก้วต้องจากนางพิมไปทั้งๆที่อยู่เรือนหอด้วยกันไม่ถึงเจ็ดวันด้วยซ้ำ (เศร้าเนอะ T^T)
ระหว่างที่ทำศึก พลายแก้วเป็นผู้ชนะ และได้รับตำแหน่งให้เป็น "ขุนแผนแสนสะท้าน" และได้ "นางลาวทอง" ลูกสาวหัวหน้าหมู่บ้านข้าศึกเป็นภรรยาอีกคน พลายแก้วมีความสุขกับนางลาวทอง...จนลืมนางพิมเมียรักที่สุพรรณบุรีไปเสียสนิท...
ส่วนนางพิมก็ได้แต่เฝ้ารอพลายแก้วกลับมา...แม้ขุนช้างจะมาโกหกว่าพลายแก้วตายในสงครามแล้วก็ตาม...ฝ่ายขุนช้างก้มาสู่ขอนางพิมอยู่เนืองๆ จนวันหนึ่งนางพิมล้มป่วยไม่สบาย รักษาอย่างไรก็ไม่หาย ขรัวตาจู (พระเเก่ๆที่ได้รับความนับถือในสมัยนั้น) แนะนำว่าให้เปลี่ยนชื่อเป็นนางวันทอง...
ในที่สุดนางศรีประจัน (แม่นางวันทอง) ก็ยอมยกวันทองให้ขุนช้าง ขุนช้างกำหนดวันแต่งและสร้างเรือนหอของตนทับเรือนหอของขุนแผน แต่ในวันแต่งนางวันทองไม่ยอมออกจากห้อง แม้นางศรีประจันจะเอาไอ้เรียวตีจนตัวลายเลือดซิบแค่ไหนก็ไม่ยอม เพราะนางเชื่อมั่นว่าขุนแผนต้องยังไม่ตายและต้องกลับมาหานาง...
วันหนึ่งขุนแผนกลับมาที่สุพรรณบุรีพร้อมลาวทอง นางวันทองเห็นขุนแผนก็รีบมากราบเท้า เล่าเรื่องไอ้ขุนช้างให้ฟัง ตอนแรกขุนแผนโกรธมากและจะไปฆ่าขุนช้าง แต่ลาวทองก็ปรามว่า "อีวันทองจะพูดจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้...ถ้าเป็นอย่างที่เล่าจริงทำไมถึงยอมให้ผัวใหม่มาสร้างเรือนหอทับของผัวเก่าง่ายดายขนาดนั้น" เท่านั้นแหละ ขุนแผนก็เลิกล้มความตั้งใจที่จะฆ่าขุนช้าง จนนางวันทองโกรธและสั่งบ่าวไพร่ให้ไปรุมลาวทอง ขุนแผนก็ดันไปเข้าข้างลาวทองอีก (เรียกวันทองสองใจไม่ได้แล้วค่ะ! ต้องเรียกขุนแผนสองใจ!!!) วันทองเลยบอกว่าจะเลิกกับขุนแผน แต่ขุนแผนดันบอกว่า"มึงอยากไปหาผัวใหม่ก็ไม่เป็นไร! ตั้งแต่นี้ไปกูไม่เกี่ยวข้องอะไรกับมึงอีก!!!"
นางวันทองมีชื่อเดิมว่าพิมพิลาไลย(ตายายตั้งให้) เป็นลูกสาวของพันศรโยธากับนางศรีประจัน และเป็นเพื่อนกับพลายแก้ว(ขุนแผน) และขุนช้างมาตั้งแต่เด็กๆ บ้านของนางพิม (ขอเรียกสั้นๆ) อยู่ที่สุพรรณบุรี แต่ต่อมาพลายแก้วย้ายไปอยู่ที่กาณจนบุรีกับแม่ (นางทองประศรี) เพราะพ่อ (ขุนไกรพลพ่าย) ถูกลงอาญา...
นางพิมหน้าตาน่ารักและสวยงามมาตั้งแต่เด็กๆ เมื่อโตขึ้นจึงยิ่งงดงาม วันหนึ่งได้มาเจอพลายแก้วก็บวชเป็นพระหนุ่มอยู่ และทั้งสองก็รักกันตั้งแต่ตอนที่พลายแก้วยังไม่สึกด้วยซ้ำ ทว่าต่อมาขุนช้างก็มาตกหลุมรักนางพิม ถึงขนาดยกเงินทองมากมายมาสู่ขอ แต่ก็โดนนางพิมไล่ด่าทอจนทนไม่ไหวต้องกลับบ้านไป...
หลังจากนั้นไม่นานพลายแก้วก็มาสู่ขอนางพิม และได้แต่งงานกัน ท่ามกลางความไม่พอใจของขุนช้าง...
แต่หลังจากนั้นได้ไม่กี่วัน พระพันวษา(กษัตริย์ผู้ครองอยุธยาในสมัยนั้น) กำลังจะหาแม่ทัพมายกทัพไปปราบข้าศึก ขุนช้างจึงเสนอชื่อพลายแก้วไป ทำให้พลายแก้วต้องจากนางพิมไปทั้งๆที่อยู่เรือนหอด้วยกันไม่ถึงเจ็ดวันด้วยซ้ำ (เศร้าเนอะ T^T)
ระหว่างที่ทำศึก พลายแก้วเป็นผู้ชนะ และได้รับตำแหน่งให้เป็น "ขุนแผนแสนสะท้าน" และได้ "นางลาวทอง" ลูกสาวหัวหน้าหมู่บ้านข้าศึกเป็นภรรยาอีกคน พลายแก้วมีความสุขกับนางลาวทอง...จนลืมนางพิมเมียรักที่สุพรรณบุรีไปเสียสนิท...
ส่วนนางพิมก็ได้แต่เฝ้ารอพลายแก้วกลับมา...แม้ขุนช้างจะมาโกหกว่าพลายแก้วตายในสงครามแล้วก็ตาม...ฝ่ายขุนช้างก้มาสู่ขอนางพิมอยู่เนืองๆ จนวันหนึ่งนางพิมล้มป่วยไม่สบาย รักษาอย่างไรก็ไม่หาย ขรัวตาจู (พระเเก่ๆที่ได้รับความนับถือในสมัยนั้น) แนะนำว่าให้เปลี่ยนชื่อเป็นนางวันทอง...
ในที่สุดนางศรีประจัน (แม่นางวันทอง) ก็ยอมยกวันทองให้ขุนช้าง ขุนช้างกำหนดวันแต่งและสร้างเรือนหอของตนทับเรือนหอของขุนแผน แต่ในวันแต่งนางวันทองไม่ยอมออกจากห้อง แม้นางศรีประจันจะเอาไอ้เรียวตีจนตัวลายเลือดซิบแค่ไหนก็ไม่ยอม เพราะนางเชื่อมั่นว่าขุนแผนต้องยังไม่ตายและต้องกลับมาหานาง...
วันหนึ่งขุนแผนกลับมาที่สุพรรณบุรีพร้อมลาวทอง นางวันทองเห็นขุนแผนก็รีบมากราบเท้า เล่าเรื่องไอ้ขุนช้างให้ฟัง ตอนแรกขุนแผนโกรธมากและจะไปฆ่าขุนช้าง แต่ลาวทองก็ปรามว่า "อีวันทองจะพูดจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้...ถ้าเป็นอย่างที่เล่าจริงทำไมถึงยอมให้ผัวใหม่มาสร้างเรือนหอทับของผัวเก่าง่ายดายขนาดนั้น" เท่านั้นแหละ ขุนแผนก็เลิกล้มความตั้งใจที่จะฆ่าขุนช้าง จนนางวันทองโกรธและสั่งบ่าวไพร่ให้ไปรุมลาวทอง ขุนแผนก็ดันไปเข้าข้างลาวทองอีก (เรียกวันทองสองใจไม่ได้แล้วค่ะ! ต้องเรียกขุนแผนสองใจ!!!) วันทองเลยบอกว่าจะเลิกกับขุนแผน แต่ขุนแผนดันบอกว่า"มึงอยากไปหาผัวใหม่ก็ไม่เป็นไร! ตั้งแต่นี้ไปกูไม่เกี่ยวข้องอะไรกับมึงอีก!!!"
***********************
วันทองเสียใจมาก...นางตัดสินใจแต่งงานกับขุนช้าง ส่วนขุนแผนก็พาลาวทองกลับกาญจนบุรี...
หลังจากนั้นไม่นาน ขุนแผนถูกขุนช้างใส่ร้ายว่าไม่ยอมอยู่เฝ้ายาม เพราะหนีกลับไปหาลาวทอง ลาวทองจึงถูกพรากจากขุนแผนไปเป็นนางในในวังหลวง...
เหตุการณ์ในครั้งนี้ทำให้ขุนแผนแค้นขุนช้างมาก คืนหนึ่งจึงไปที่เรือนของขุนช้าง แต่ก็เห็นขุนช้างนอนกอดวันทองอยู่ ก็โมโหมาก เกือบฆ่าขุนช้าง (เพราะขุนแผนนั้นถึงปากจะบอกเลิกกับวันทอง แต่ในใจลึกๆก็ยังรักเมียเก่าอยู่) แต่ขุนช้างก็รอดมาได้
ขุนแผนตัดสินใจเดินทางเข้าป่า...และได้ช่วยชีวิตหมื่นหาญ หัวหน้ากลุ่มโจร จึงได้ลูกสาวหมื่นหาญมาเป็นเมีย แต่ต่อมาเมียคิดคด ขุนแผนจึงจัดการฆ่านางเพื่อเอาเด็กในท้องมาทำเป็นกุมารทอง...
ขุนแผนเดินทางไปสุพรรณบุรี ชิงตัววันทองออกมา ตอนแรกวันทองไม่ยอมเพราะอาลัยรักขุนช้าง แต่สุดท้ายขุนแผนก็ขู่จนนางยอมไปด้วย...
ระหว่างที่อยู่กับขุนแผนนั้นนางก็ท้องกับขุนแผน...แต่เมื่อขุนแผนติดคุกในเวลาต่อมาขุนช้างก็มาฉุดนางกลับไปอยู่ด้วย โดยเมื่อนางคลอดลูกก็ให้ชื่อว่า พลายงาม
ขุนช้างรู้ดีว่าพลายงามเป็นลูกของขุนแผน จึงวางแผนฆ่าทิ้ง แต่ผีนางพรายก็ช่วยชีวิตพลายงามไว้ได้ นางวันทองจึงส่งลูกให้ไปอยู่กับย่า (นางทองประศรี แม่ขุนแผน) ที่กาญจนบุรี...
ต่อมาเมื่อพลายงามโตเป็นหนุ่มก็มาชิงนางวันทองให้กลับไปอยู่กับพ่อ ขุนช้างรู้เรื่องเข้าก็โกรธ แจ้งความนี้แก่ระพันวษา พระพันวษาจึงให้วันทองเลือกว่าจะอยู่กับใคร นางวันทองเลือกไม่ได้ จึงถูกสั่งประหารชีวิต...
จริงๆแล้วก่อนที่วันทองจะตาย ขุนแผนก็เข้ามาช่วย แต่ก็ช่วยไม่ได้ สุดท้ายพลายงามก็มาต่อว่าพ่อว่า "ทำไมทีข้าศึกเป็นหมื่นแสนพ่อจึงปราบได้...แต่นี่เพชรฆาตคนเดียวพ่อท่องมนตร์ปราดมันก็หยุด แต่พ่อก็ปกป้องผู้หญิงคนเดียวที่พ่อรักไม่ได้!"
หลังจากนั้นไม่นาน ขุนแผนถูกขุนช้างใส่ร้ายว่าไม่ยอมอยู่เฝ้ายาม เพราะหนีกลับไปหาลาวทอง ลาวทองจึงถูกพรากจากขุนแผนไปเป็นนางในในวังหลวง...
เหตุการณ์ในครั้งนี้ทำให้ขุนแผนแค้นขุนช้างมาก คืนหนึ่งจึงไปที่เรือนของขุนช้าง แต่ก็เห็นขุนช้างนอนกอดวันทองอยู่ ก็โมโหมาก เกือบฆ่าขุนช้าง (เพราะขุนแผนนั้นถึงปากจะบอกเลิกกับวันทอง แต่ในใจลึกๆก็ยังรักเมียเก่าอยู่) แต่ขุนช้างก็รอดมาได้
ขุนแผนตัดสินใจเดินทางเข้าป่า...และได้ช่วยชีวิตหมื่นหาญ หัวหน้ากลุ่มโจร จึงได้ลูกสาวหมื่นหาญมาเป็นเมีย แต่ต่อมาเมียคิดคด ขุนแผนจึงจัดการฆ่านางเพื่อเอาเด็กในท้องมาทำเป็นกุมารทอง...
ขุนแผนเดินทางไปสุพรรณบุรี ชิงตัววันทองออกมา ตอนแรกวันทองไม่ยอมเพราะอาลัยรักขุนช้าง แต่สุดท้ายขุนแผนก็ขู่จนนางยอมไปด้วย...
ระหว่างที่อยู่กับขุนแผนนั้นนางก็ท้องกับขุนแผน...แต่เมื่อขุนแผนติดคุกในเวลาต่อมาขุนช้างก็มาฉุดนางกลับไปอยู่ด้วย โดยเมื่อนางคลอดลูกก็ให้ชื่อว่า พลายงาม
ขุนช้างรู้ดีว่าพลายงามเป็นลูกของขุนแผน จึงวางแผนฆ่าทิ้ง แต่ผีนางพรายก็ช่วยชีวิตพลายงามไว้ได้ นางวันทองจึงส่งลูกให้ไปอยู่กับย่า (นางทองประศรี แม่ขุนแผน) ที่กาญจนบุรี...
ต่อมาเมื่อพลายงามโตเป็นหนุ่มก็มาชิงนางวันทองให้กลับไปอยู่กับพ่อ ขุนช้างรู้เรื่องเข้าก็โกรธ แจ้งความนี้แก่ระพันวษา พระพันวษาจึงให้วันทองเลือกว่าจะอยู่กับใคร นางวันทองเลือกไม่ได้ จึงถูกสั่งประหารชีวิต...
จริงๆแล้วก่อนที่วันทองจะตาย ขุนแผนก็เข้ามาช่วย แต่ก็ช่วยไม่ได้ สุดท้ายพลายงามก็มาต่อว่าพ่อว่า "ทำไมทีข้าศึกเป็นหมื่นแสนพ่อจึงปราบได้...แต่นี่เพชรฆาตคนเดียวพ่อท่องมนตร์ปราดมันก็หยุด แต่พ่อก็ปกป้องผู้หญิงคนเดียวที่พ่อรักไม่ได้!"
******************************
ขอโทษที่ทำให้รอนะค่ะ เมื่อมีธุระนิดหน่อย
พลอยเอามาลงให้ 100% แล้วนะ
เห็นไหมค่ะ เรื่องนี้จะเห็นได้ชัดว่าวันทองไม่ได้สองใจอย่างที่คนไทยกล่าวแม้แต่น้อย แต่พวกผู้ชายต่างหากที่ทำเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ แย่งกันไปแย่งกันมาเอง...
เดี๋ยวพลอยเอามาลงต่ออีกนะ คนต่อไปเดี๋ยวขอคิดก่อน(ก็มันเยอะอ่ะT^T)
ขอโทษที่ทำให้รอนะค่ะ เมื่อมีธุระนิดหน่อย
พลอยเอามาลงให้ 100% แล้วนะ
เห็นไหมค่ะ เรื่องนี้จะเห็นได้ชัดว่าวันทองไม่ได้สองใจอย่างที่คนไทยกล่าวแม้แต่น้อย แต่พวกผู้ชายต่างหากที่ทำเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ แย่งกันไปแย่งกันมาเอง...
เดี๋ยวพลอยเอามาลงต่ออีกนะ คนต่อไปเดี๋ยวขอคิดก่อน(ก็มันเยอะอ่ะT^T)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น