ตอนที่ 9 : 2017 : อ้วน ปะทะ ก้อน
3
อ้วน ปะทะ ก้อน
หลังจากที่ไล่ตะเพิดไอหมออ้วนให้ไปอาบน้ำได้เสร็จสรรพก็ก้มมองดูชีทที่เปื้อนไปด้วยคราบกาแฟสีน้ำตาลเต็มไปหมด
เห็นอย่างงี้แล้วถามว่าพิทอมรู้สึกผิดมั้ย? ตอบเลยว่า -- ไม่ และถามต่อว่าทำไม? ก็คงต้องใช้เหตุผลเดิมๆอีกนั่นแหล่ะ
อีอ้วนแม่งเด๋อเอง! กูไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับความโง่ของมันเลย!
ฮึ่ยย เกรี้ยวกราด!
อีกทั้งโชคชะตายังจะเล่นตลก(เกินไป)ที่ให้ไอบ้านั่นมาอยู่ในเซฟโซนที่ไม่เคยมีเพื่อนร่วมคณะคนไหนได้ย่าวก้าวเข้ามา -- อ้อ ยกเว้นไอมนคนนึงอ่ะนะ
เขาเหลือบมองประตูห้องน้ำที่มีเสียงน้ำไหลผ่านแล้วก็ได้แต่กระหยิ่มยิ้มเยาะออกมาอย่างชั่วร้ายเมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าไออ้วนแม่งไม่มีเสื้อผ้าใส่
เข้~ งี้อิศราก็วินอีกถูกป้าาา (ಡ艸ಡ)?
หมอทอม WIN!!
ดีใจกับตัวเองเสร็จก็สะบัดหัวไล่ความคิด เขาฮัมเพลงพลางอ่านชีทหน้าปกเหนียวเหนอะบนตักแล้วเปิดไล่มาเรื่อยๆอย่างสบายคารมณ์
"อืม -- ทำไมเนื้อหามันคุ้นๆวะ" เปิดไปบ่นไป เพราะกระดาษหนาปึกมันเปียกแค่เฉพาะบางส่วนเท่านั้น เขาถึงได้อ่านรู้เรื่องบ้างในหน้าหลังๆ
แต่เอ๊ะ.. กูว่ามันชักจะเริ่มแปลกๆละ
อิศราเปิดไปเปิดมาอยู่หลายครั้งแล้วก็ได้แต่ขมวดคิ้วกับตัวเอง
ไออ้วนมันเรียนเรื่องนี้ด้วยหรอวะ?
ಠ_ಠ..
งง?
ทำไมมัน.. -- ว้อทเดอะ???
แอ๊ดด
"( ಠ_ಠ)" >> พิทอม
"(^^ )" >> ไออ้วน
เขามองอีกฝ่ายที่นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเดินออกมาจากห้องน้ำอย่างสบายใจเฉิบแล้วลอบเบ้ปากแรงๆหนึ่งที
ก็ไม่ได้อิจฉาอะไรหรอกนะ แค่ตัวสูงกว่า หน้าตาดีกว่า(นิดหน่อย) แล้วไงวะ?
หึ!!
แม้จะพร่ำด่าในใจอย่างนั้นแต่ก็มองเจ้าของร่างสูงผิวสีแทนที่กำลังเช็ดผมตาไม่กระพริบ หยดน้ำที่ไหลลงมาตามหน้าอก ไล่มาถึงหน้าท้องที่มีพุงนิดๆทำเอาหมอทอมหลุดขำพรืด
"ว่ะฮ่ะฮ่าๆๆ" เขาเลื่อนชีทไปไว้บนโต๊ะ เตะขาไปมาพลางชี้นิ้วไปที่คนตัวสูงที่กำลังยืนงงกับรีแอคชั่นของร่างเล็ก
"ขำอะไรครับ?" เขาเลิกคิ้ว
อู้ฮุๆหู้ยยย มึงไม่น่าถามเลยอิอ้วน!!
(ಡ艸ಡ) 5555555
"พุงง 555 โอ้ยย พุงมึงง่ะ-- 55555"
"..." ร่างสูงมองหน้าคนตัวเล็กนิ่งๆ ไม่พูดอะไรราวกับว่าพยายามกดดันให้อีกฝ่ายรู้สึกผิดที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้
"เอิ้กๆๆ" แต่ใช่ว่าอิศราจะสนใจไม่ เขานอนลงบนโซฟาตัวยาวแล้วเอามือถือขึ้นมากดเล่นไม่สนใจคนที่เพิ่งจะหัวเราะเยาะไปเมื่อกี๊
ถ่ายรูปปลายเท้าลงไปแชะนึงก่อนจะเขียนแคปชั่นในไอจีไพรเวทพร้อมอีโมชั่นที่เป็นที่โปรดปรานของเขา
อ้วนนี่มันอ้วนจริงๆนะ???? #อิอ้วน
"--ทอมก็ก้อนเหมือนกันไม่ใช่หรอครับ?" จู่ๆเสียงทุ้มของผลิตโชคก็โต้กลับมาอย่างไม่ยอมแพ้ เขาหยิบแว่นขึ้นมาสวมแล้วเดินอาดๆไปที่ปลายเท้าคนตัวเล็กแล้วยกขาเรียวให้ทับหน้าตักตัวเอง
แต่-- ช้าก่อน
เมื่อกี๊ใครแว่วอะไรก้อนๆนะ?
"เมื่อกี๊มึงว่าไงนะ?" ถามเสียงห้วนอีกครั้งให้แน่ใจ เผื่อว่าอีกฝ่ายจะเห็นว่าพิทอมเริ่มโหดแล้วจะเปลี่ยนประเด็นไปเรื่องอื่น
แต่ไม่เลยครับผม
"ผมบอกว่า ทอมก็ก้อนนี่ครับ เราก็อ้วนพอกัน" เขายักคิ้วนิดๆเชิงกวนประสาท แต่ก็ยังคุมมาดเอาไว้ได้เป็นอย่างดี "แต่มันก็ติดอยู่ที่อย่างนึงนะครับ"
"..."
"เพราะผมสูง แต่ทอมน่ะ.." พูดเสียงแผ่วแล้วยิ้มจนตาหยี "เ-ตี้-ย"
โอ้โห.. แม่งจี๊ดเลย..
ระดับความโกรธ : เลเวล 2
start!
"มึงจะเอาใช่มั้ยหะไออ้วน!" เตะแรงๆที่หน้าท้องอีกฝ่ายแล้วรีบยันตัวลุกขึ้นนั่ง
เรียกกูว่าก้อนแม่งหยาบคายมาก!!
เสียศักดิ์ศรีฉายาพิทอมคนจริงที่อุตส่าห์สร้างสมมาหลายเดือนเพราะไอหมออ้วนตรงหน้าคนเดียวเลย!
"โอ้ยย ก็พูดจริงนี่ครับ" เขาอ้าปากค้างเตรียมจะด่า แต่มือก็ไปไวกว่าอะไรจึงฟาดแรงๆที่แผ่นหลังไอหมอเป๊กจนเป็นรอยแดงเต็มไปหมด "โอย พอแล้วครับๆ ไม่เรียกแล้วครับ"
เขาหน้ามุ่ยไม่พอใจ กอดอกแล้วพ่นล่มหายใจออกมาแรงๆ ตวัดสายตามองร่างสูงที่ขยับแว่นอยู่ตรงหน้า -- นี่กูเป็นพิทอมไง! พิทอมของสาวๆสัตวเลยนะเว้ย!!
มึงกล้าดียังไงทำแบบนี้กับกูวะอิอ้วน!!
"มึงไม่ต้องมาใส่เสื้อผ้ากูเลยนะ" แล้วไม่ต้องมาโอดครวญอะไรทั้งนั้นด้วย! ตอนแรกกูว่าจะใจดีให้ยืมเสื้อไปก่อนค่อยเอามาคืน ตอนนี้ขอถอนคำพูดก็แล้วกัน!
ยังไม่ทันจะได้ดับไฟในใจ ร่างสูงก็โยนน้ำมันเข้าไปอีกครั้ง
"ก็ดีนะครับ ถอดง่ายดี;)"
ไม่ว่าเปล่า -- ยังมีหน้ามาทำหน้าทำตาแบบนั้นใส่กูอีก!!
"ไอเหี้-เป๊ก มึงมันไอหมอโรคจิต!"
หมอผลิต WIN!!
.
.
.
ซ่าา..
แม่งเอ้ย-- ซวยซ้ำซวยซ้อนจริงๆ
ทำไมกูต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยวะเนี่ยย!
"..."
"..."
คนตัวเล็กนั่งหน้าสลอนมองออกไปนอกหน้าต่างที่มีข่าวพยากรณ์เอาไว้ตั้งแต่เช้าว่าพายุมรสุมจะเข้า ทำให้มีฝนตกหนักตลอดคืน..
อืม -- ตลอดคืน
ซั้ซซซ (╬ಠ益ಠ)!!!
"ไออ้วน บ้านมึงอยู่ไกลมากเลยหรอวะ?" หันไปถามห้วนๆกับร่างสูงที่กำลังสนอกสนใจกับหนังสือที่เขาเพิ่งไปซื้อมาไม่นานมานี้
"ครับ ผมอยู่คอนโดนภาวัลย์น่ะ" คนตัวเล็กหน้าตึงไปทั้งแถบ เขาว่ากันว่าไออ้วนมันรวย แต่ก็ไม่คิดว่าจะรวยขนาดที่ซื้อคอนโดแพงหูฉี่ขนาดนั้นได้
เทียบกับเขาที่เป็นลูกเจ้าของบริษัทที่แม่ทำเครื่องสำอางค์และน้ำหอมส่งขายทั้งในต่างประเทศและต่างประเทศก็อาจเป็นไปได้ว่าทั้งคู่จะมีฐานะพอกัน
รึเปล่าวะ--"
"อืม" ครางตอบในลำคอแล้วลุกขึ้นเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าที่ตั้งที่ปลายเตียง โยนเสื้อตัวที่ใหญ่ที่สุดของตัวเองให้อีกฝ่ายพร้อมกับกางเกงวอร์มสีเทาที่ซื้อมาหมกหลายเดือนเพราะคิดว่ามันจะช่วยทำให้เขามีแรงฮึดออกกำลังกายแล้วสูงแบบนายแบบบ้าง
แต่แม่งเฟลว่ะ โคตรเจียใส
"เอาไป" ว่าแล้วก็พาดผ้าเช็ดตัวสีเข้มอีกผืนขึ้นพาดบ่า เอาลิ้นดุนแก้มเพิ่มระดับความโฉดสิบเปอร์เซ็นแล้วตวัดตามองอีกฝ่ายที่ทำหน้างง "กูเป็นคนหล่อ และใจดีมาก"
"หรอครับ^^?"
"..." แม่งเล่นกูอีกละไง
"งั้นก็ขอบคุณนะครับ"
"ฮึ่ย!" คนอารมณ์เสียเดินตึงตังเข้าไปในห้องน้ำแล้วปิดประตูเสียงดังจนร่างสูงหลุดขำออกมาเพราะความน่ารักนั่น
สงสัยว่าจะให้เจ้าก้อนตัวนี้ไปโกรธใครไม่ได้แล้วล่ะ
ซ่าาา!
ฝนตกลงมาอย่างหนักไม่ขาดสายตั้งแต่หัวค่ำจนเวลาล่วงเลยมากว่าสี่ชั่วโมงแล้วก็ยังไม่เห็นทีท่าว่าจะหยุด อิศรานอนกอดอก เหลือบมองหมอนข้างที่กั้นเขากับไออ้วนเอาไว้แล้วนึกโมโห
ก็บอกให้ไปนอนโซฟา ก็ไม่ยอม!
โตจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้วไอผลิต!!
ส่งเสียงจิ๊จ๊ะเบาๆอย่างขัดใจแล้วหลับตาลงหวังจะให้หลับเพราะพรุ่งนี้นัดกับไอมนไว้อย่างดีว่าตอนเช้าก่อนไปเรียนจะไปกินร้านยายเพ็ญเจ้าเด็ดกัน
เออ เอาเหอะ -- นอนๆไปไม่ต้องไปสนใจเสียงฟ้าร้งฟ้าร้องร้อก!
"(๑ᵕ__ᵕ̤)" เขาหลับตาลง หันตูดให้หมอนข้างแล้วอ้าปากเคี้ยวน้ำลายแจ้บๆอย่างลืมตัว
อืมม.. เหมือนเห็นหน้าพี่พอลล่าใกล้ๆเลย..
กูหลับหรือตื่นเนี่ย..? ทำไมเหมือนจริงงี้..
หมับ..
"อืออ" พี่พอลล่ากอดกูด้วย.. อาา ดีชรุง~ "พี่พอลล่า.." พึมพำเบาๆแล้วกอดตอบอย่างเต็มใจ คนตัวเล็กยิ้มแป้นก่อนจะลูบๆคลำแผ่นหลังของคนที่ฝันถึง
เอ๊ะ.. พี่พอลล่าเล่นกล้ามด้วย..-- สงสัยกำลังฟิตหุ่น ฮริ้งง~
"อืมม" ครางออกมาในลำคอเมื่อหญิงสาวเริ่มรัดเขาแน่นขึ้นเรื่อยๆจนมวลไส้มวลพุงไปหมด..
ปุ๊ด..~
"ʘдʘ!!!"
โอ้มายก้อด.. ไม่นะ--
ข้าศึกกำลังบุกเข้าโจมตีประเทศราช!!
สงสัยแกงไตปลาตอนกลางวันจะทำพิษซะแล้ว..
"อ่อกกก อีเหี้- ปล่อยกู" คนตัวเล็กดันเป๊กที่กำลังหลับสนิทออกจากตัวอย่างแรง แต่อีกฝ่ายกลับรัดแน่ขึ้นไปอีก ปากก็พึมพำอะไรไม่รู้ซ้ำๆ
อย่ารัดกู-- อ่อกก
"อีเป๊กก! ตื่น!!"
กูต้องไปกู้บ้านกู้เมือง ปล่อยกู!
"ไม่เอาครับ อย่าทิ้งผมนะ!" มันอ้อนวอนพลางกอดแน่นขึ้นไปอีก ทำเอาคนตัวเล็กขนลุกขนชันไปทั้งตัวพลางขมิบก้นกันข้าศึกเอาไว้ชั่วคราว
"ไม่!! ปล่อยกู! ไอเหี้-!!!" เขาตะโกนเสียงดัง
นี่แม่งไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะไอฟัค!! ตื่นสิว้อยยย!!
โครกก ครากก..
ปล่อยกู๊ววววว ಥ[]ಥ!!!
"ไม่ปล่อยครับ!"
"ปล่อย!! --"
"ไม่!"
"โอ้ยย ไอเหี้-เป๊ก!! ขี้กูจะแตกแล้ว!!!"
"⊙ ⊙!!!"
ผลัวะ!
"กรี๊ดดดด..!!!"
TBC.
มาต่อแบ้วววว งานเยอะม้ากก
หวังว่าจะชอบกันนาจาาา
อย่าลืม คอมเม้นข้างล่างแล้วรออ่าน King of mask กันนะคะ
ฮริ้งงงง ไปล่ะ บะบัยยย
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
โอ้ยยยไรท์-ผัวะกับกรี๊ดนี่คือ....
อะแฮ่มๆ....ตลกกกกมากค่าาาา