OS/SF | Diary's Pecktom

ตอนที่ 22 : 2018 : แบดบวยที่ไม่แบด

B
E
R
L
I
N
❀

 

6

แบดบวยที่ไม่แบด

ดวงตาคมจ้องมองคนตัวเล็กที่กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่บนตักของตัวเอง ใบหน้าน่ารักนิ่งสนิทไม่ไหวติงราวกับตุ๊กตาก็ไม่ปาน..

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเชื่อคำพูดของคณิตกุลเพื่อนรัก

แล้วก็ไม่น่าเชื่อเลยว่ามันจะทำให้ทอมทอมของเขาเป็นลมเป็นแล้งไปเสียได้..

"อ.." เปลือกตาสีอ่อนขยับเล็กน้อยพร้อมกับเสียงอื้ออึงที่พึมพำออกมาเบาๆ 

ผลิตโชคเลิกคิ้วสูงก่อนจะยิ้มออกมาบางๆเมื่อจู่ๆคนตรงหน้าก็ลืมตาขึ้นมามองเข้าแล้วทำหน้าเหมือนเจอผีก่อนจะลุกพรวดพราดขึ้นมาทันที

"ไม่เป็นไรแล้วหรอ?" เขาแสร้งถามด้วยความเป็นห่วง จ้องมองแก้มใสที่ขึ้นสีฝาดอย่างน่ารักก่อนจะหัวเราะเบาๆในลำคอ

"มึง..มึง.." อิศราอ้าปากพะงาบๆ พยายามสรรหาคำด่ามาด่าคนตรงหน้า แต่ราวกับว่าแอคแทครวามหล่อแม่งมีเกินกว่าจะรับไหว..

เลยกลับกลายเป็นว่าอิศราพ่ายแพ้ไออ้วนอย่างสมบูรณ์แบบ

"มองหน้าแบบนี้.. อยากมีเรื่องหรืออยากมีลูก?"

เอาแหล่วววว มันเล่นกูแหล่ววว

ดาเมจ +120

"เดี๋ยวเถอะไอสัส.." เขารีบลุกขึ้นจากม้านั่งทันที ร่างบางกัดริมฝีปากแน่น ไม่อยากเชื่อว่าถอดแว่นออกมาจะหล่อฮวบฮาบขนาดนี้..

แม่งเอ้ย..

โคตรหวงเลยว่ะ..

"เขิน?" มันเลิกคิ้วถามห้วนๆ ไม่มีคำลงท้ายประโยค มีแต่ความแบดบวยที่แทรกเข้ามาแทนที่

สัส.. ตลกแล้วผลิตโชค..

"เขินก็เหี้-ละ" อิศราหยิบโทรศัพท์ตัวเองออกมาจากกระเป๋า แต่ก็ต้องเบิกตากว้างเมื่อควานไปตรงไหนก็พบแต่ความว่างเปล่าเท่านั้น

เอาละไง.. เพิ่งถอยมาด้วย..

บรรลัยแล้วไอทอมเอ้ยยย

"หาไอนี่อยู่หรือเปล่า?" ร่างสูงแกว่งโทรศัพท์เครื่องหรูไปมาเหนือหัวคนตัวเล็ก คิ้วเข้มยักขึ้นเล็กน้อยเชิงกวนประสาท เล่นเอาตีนเขากระตุกยิกๆไม่หยุดเลยทีเดียว..

ใช่เรื่องเอามาเล่นมั้ยไอเชี่ยอ้วน!!!

"...เอามา" แบมือตรงหน้าพลางตีหน้านิ่งใส่ จ้องมองใบหน้าคมที่ยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะกัดฟันกรอดเพราะหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ..

เอาแล้ว.. ชิบหายแล้วไง..

หัวใจเต้นแรงหนักมาก-- เวรเอ้ยย

"จะเอาไปทำอะไร?"

"เสือกมั้ยอ่ะ?" อิศราเลิกคิ้วกลับอย่างไม่ยอมแพ้

กูจะแพ้มันไม่ได้ -- ไม่ได้TT

"งั้นก็ไม่ต้องเอา"

"ไอเชี่ยอ้วน กูจะโทรหามน เอามา!"

"มนกลับบ้านนอนแล้ว"

"หะ?!" 

เมื่อกี๊มันว่าไงนะ.. หูกูแว่วหรือไง? งง

"อื้ม" คนตรงหน้ายิ้มออกมาเล็กน้อย อิศรามองไปรอบตัวด้วยความขัดใจ ตอนนี้สาวๆที่เคยมีเยอะอยู่แล้ว มีเพิ่มไปอีกเท่าตัว..

สาเหตุอ่ะหรอ?

ก็อีนี่ไง -- คนที่ทิ้งกูไว้เป็นอาทิตย์ พอจะกลับมาก็เล่นกูซะน่วมเลย..

คนเฬว

"แล้วมึงว่างมาก? หรือเพื่อนฝูงเลิกคบไปแล้ว?" เขาเลิกคิ้ว

"เปล่า แต่ว่า" คนตัวสูงยื่นมือมาโอบคนไหล่บางเอาไว้ก่อนจะรั้งมาชิดอกจนสาวๆแถวนั้นกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ "เห็นมนบอกว่ามีคนแถวนี้งอน ..ก็เลยมาง้อ"

"งอนก็เหี้-ละ" พูดไปหน้าแดงไป อยากจะด่าแต่ก็เกรงใจหน้าหล่อๆของคนตรงหน้า..

สรุปคือกูแพ้ราบคาบนั่นแหล่ะครับ

"หรอ? งั้นก็ดีดิ ..ไปหาไรกินกัน:)"

"ใครตกลงกับมึง?"

"..." ผลิตโชคไม่ตอบ แต่โน้มใบหน้าเข้ามาใกล้เขาแทน ทำเอาอิศราอ้าปากค้าง เผลอกรีดร้องออกมาด้วยความเขินแล้วพยายามเบี่ยงตัวหลบอย่างเอาเป็นเอาตาย

"อิ๊!! ไอเชี่ยอ้วนนนนน.!!"

"ถ้าไม่ตกลงก็อยู่แบบนี้แหล่ะ"

"ฮื่ออออ"

อีสารชั่ว!! คนเจ้าเล่ห์!!

เป๊ก ผลิตโชคคนเฬว!

.

.

.

ให้ทาย.. ตอนนี้อิศราอยู่ที่ใด?

ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก..

ผิด!!!

อ่าว ไม่ใช่หรอ -.,- เออนั่นแหล่ะ

เขาอยู่ที่.. ร้านบิงซูในห้างแห่งหนึ่ง

กับ

ผลิตโชคคนเดิม เพิ่มเติมคือหล่อเรี่ยราดมากไอฟัค!!!

"กรี๊ดด มึงงง เขามองกูด้วยยย"

"มึง! เขามองกูเหมือนกันอ่ะ!!"

"หล่อมากกก อีเชี่ยยย"

"พี่ทอมแม่งเกะกะว่ะ ฮื่อออ ผัวขาา"

นี่คือสิ่งที่เขาได้ยินตลอดการนั่งอยู่ในร้าน พอเงยหน้ามองบุคคลต้นเหตุก็เห็นมันเอาแต่เท้าคางมองหน้าเขาไม่ต่างจากเมื่อก่อนเลยสักนิด..

มันรู้มั้ยเนี่ยว่ากูโกรธ

"..."

"อยากกินอะไรอีกมั้ย?"

"พูดปกติ"

"หื้ม?"

อิศราตวัดสายตามองชะนีนับสิบด้วยความโมโห "ไม่ต้องมาทำเป็นแบดบอยเลยไออ้วนพูดเพราะๆกับกูเดี๋ยวนี้"

ผลิตโชคเลิกคิ้วพร้อมรอยยิ้มที่มุมปาก -- เข้าใจล่ะว่าทำไมอิศราถึงได้ออกอาการหัวร้อนได้ขนาดนี้

"หวงหรอครับ?"

กรี๊ดดดดดด

จี๊ดจุดเกินไปมั้ยมึงงง อาจจะมีคำอื่นบ้าง มึงมั่นหน้ามั่นโหนกมั่นกระโหลกมั่นเบ้าเกินไปแล้ววว

แต่มันก็เป็นความจริงอ่ะ TT

"..."

"หื้ม? ว่าไงครับ?" มันยื่นหน้าเข้ามาใกล้อีก จนเขาต้องคว้าเมนูขึ้นมากั้นเอาไว้เพื่อความปลอดภัย

โอ้โม่ะ.. ดาเมจเมื่อกี๊รุนแรงมาก..

"หยุ๊ดดด กูไม่อยากกินแล้ว พอ!" เขาเอาเมนูฟาดเบาๆที่ใบหน้าหล่อๆนั่น โชคดีที่เขาเลือกที่นั่งด้านในสุดทำให้ไม่เป็นจุดสนใจมากนัก(หรอ?)

เออ นั่นแหล่ะ รู้แค่ว่าแค่นี้กูก็อายจะตายห่าอยู่แล้วก็พอTT

"ทำไมล่ะครับ? ทอมทอมอยากให้ผมพูดเพราะๆไม่ใช่หรอ?"

ต่อปากต่อคำ!!

"เออออ กูแพ้แล้ว โอเคมั้ย!"

"แพ้ทางผมน่ะหรอครับ:)"

"ไอ้..." ฮึ่ยยยย หมดคำจะด่า

อย่าให้กูเอาชนะมึงได้บ้างนะผลิตโชค..

มึงต้องแพ้กูเข้าสักวัน!! จำคำกูไว้!!!

TBC.

ตัดจบได้ทุเรศมากที่สุดเท่าที่เคยแต่งมา- -..

ขออภัยด้วยนะ แง๊

เอ้ออออออออออออออออ (ยาวอะไรเบอร์นั้น)

ตอนหน้า! ใครที่กำลังรอ Forget me not Part 2 เตรียมตัวได้เลยจย้า..

ไซหลับไม่ได้มาเล่นๆนะฮ้าา~ 

เจ๋อกั๋นนนนน

PS.

Update Fanfiction

Instragram : gdxsynsia

twitter : @_synsia

ไอจีเป็นศูนย์รวมการสปอยล์ทุกอย่างที่แท้ทรู.. 

ส่วนทวิตจะเอาไว้พูดคุยมากกว่านะฮับบ

#มีสปอยล์เล็กน้อยเท่านั้น