ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ลิขิตแห่งฟ้า

    ลำดับตอนที่ #2 : จอมยุทธ์เต้าเจี้ยว

    • อัปเดตล่าสุด 12 มิ.ย. 50


    สายลมพัดปลิวผ่านใบหน้าของชายหนุ่มไปพร้อมกับใบไผ่ที่ปลิวว่อน  บุรุษผูสง่างามเดินฮัมเพลงอย่างสบายใจท่ามกลางป่าไผ่ที่เย็นสบาย และทันใดนั้นเองหูอันว่องไวของเค้าก็พลัดได้ยินเสียงของการต่อสู้และเสียงร้องขอความช่วยเหลือ สัณชาตญานของเค้าจึงเกิดความอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาทันที

        และเมื่อมาถึงที่ที่ตั้งใจเอาไว้ ชายหนุ่มก็ขึ้นไปแอบดูเหตุการณ์อยู่บนต้นไม้

        ทางด้านล่าง  เกวียนที่เทียมด้วยม้าสองตัว  ถูกบุคคลกลุ่มหนึ่งล้อมอยู่ แต่ละคนที่ยืนอยู่นั้นมีดาบกันคนละเล่ม แน่นอนคนพวกนั้นเป็นโจรนั้นเอง พวกโจรกำลังตะโกนเรียกคนที่อยู่ภายในเกวียนออกมาพบพวกมันแต่โดยดี  แต่เสียงตอบรับจากคนในเกวียนกลับปฏิเสธ ในที่สุดพวกมันจึงอดรนทนไม่ไหว เลยเข้าไปลากหญิงสาวออกมาจากภายในเกวียน ทั้งสองถูกลากออกมายืนอยู่กลางทางที่มีศพของคนรับใช้สองคนนอนสิ้นลมหายใจอยู่

      "แม่นางทั้งสองกำลังจะไปเมืองหลวงกันเหรอ  แต่ข้าว่าพวกเจ้ามาอยู่กับพวกเราดีกว่ามั้ง" โจรคนหนึ่งพูดพลางพยายามจะลวนลามหญิงสาวทั้งสอง  และแล้วชายหนุ่มที่แอบดูอยู่บนต้นไม้ใหญ่ก็เหาะลงมาช่วยทันที (ถ้าเป็นผู้ชายมันจะช่วยมั้ยเนี่ย  คนเขียน )

      "รังแกผู้ที่อ่อนยแอกว่ามันไม่ดีนะ รู้รึปล่าว " ชายหนุ่มผู้มาใหม่เอ่ยขึ้น แล้วหยิบพัดประจำตัวขึ้นมาสบัด

      "แล้วยุ่งอะไรกับเจ้าไม่ทราบ"คนที่ท่าทางจะเป็นหัวหน้าโจรกล่าวขึ้น และสั่งลูกน้องให้ล้อมเค้าไว้ แต่เค้าไม่ได้เกรงกลัวพวกมันแม้แต่น้อย แต่กลับยิ้มอย่างอารมณ์ดี

      "เอาเถอะ  ในเมื่อพวกเจ้าไม่ฟังข้า  ข้าก็ต้องสั่งสอนสักหน่อยแล้ว"

      "ได้  ถ้าเจ้าคิดว่าสู้พวกข้าได้ ก็เข้ามาเลย" หัวหน้าโจรพูดจบ บรรดาลูกน้องทั้งหลายก็กรูกันเข้าไปหาชายหนุ่มผู้อวดดี เพื่อหวังจะใช้ดาบฟาดฟันเค้าให้สิ้นใจ แต่ไม่ทันที่โจรคนแรกจะง้างดาบ ก็ถูกพัดของบุรุษหนุ่มฟาดลงตรงกลางศรีษะจนสลบเหมือด แล้วคนที่สอง สาม สี่ ห้า หก เจ็ด แปด ก็ถูกพัดเล่มเดียวกันฟาดตรงศรีษะจนสลบหมด และสุดท้ายก็เหลือหัวหน้าโจรกับลูกน้องอีกสองสามคน ทั้งหมดพร้อมใจกันอึ้งกับฝีมืออันเก่งกล้าของจอมยุทธ์ที่ยืนอยู่เบื้องหน้า  ผิดกับจอมยุทธ์หนุ่มที่ยังยิ้มแย้มเช่นเดิม ชายหนุ่มเดินเข้าไปหาหัวหน้าโจรที่ตอนนี้คุกเข่าให้เค้าอยู่

      "ข้าไม่ทำอะไรพวกเจ้าหรอก แต่พวกเจ้าสัญญากับข้าก่อนว่าจะเลิกเป็นโจร  ได้รึปล่าว"

      "ได้  ได้ครับ แต่ท่านจอมยุทธ์ ถ้าพวกข้าเลิกเป็นโจร ข้าจะเอาอะไรกินล่ะ" 
    ชายหนุ่มจึงหยิบถุงเงินขึ้นมาโยนให้

      "เจ้าเอาเงินนี่ไป  แล้วห้ามทำตัวเป็นโจรอีก เข้าใจมั้ย"

      "ขอบคุณท่านจอมยุทธ์ที่เมตตา" แล้วพวกโจรที่เหลือก็ช่วยกันหามร่างของเพื่อนโจรกลับขึ้นเขาไป  จอมยุทธ์จึงเดินไปหาแม่นางทั้งสองที่มองเค้าอยู่

      "แม่นางทั้งสองเป็นอะไรรึปล่าว"

      "ข้าทั้งสองคนปลอดภัยดี ขอบคุณท่านที่มาช่วย ข้าแซ่จินเรียกข้าว่าแม่นางจินก็ได้" หญิงสาวหน้าตาสะสวยคนแรกพูดขึ้น

      "ส่วนข้าชื่อเซี่ยเซี่ย เป็นหมอจากเมืองข้างๆนี่ ข้าเป็นน้องสาวของนาง แล้วไม่ทราบว่าท่านจอมยุทธ์มีนามว่าอะไรเหรอ"หญิงสาวอีกคนที่หน้าตาดีไม่แพ้กันถามเค้าขึ้น

      "ข้าชื่อเต้าเจี้ยว พวกท่านกำลังจะไปไหนกัน"

      "เรากำลังจะไปเยี่ยมเพื่อนที่เมืองหลวง"แม่นางจินตอบ

      "จริงเหรอ ข้าก็กำลังจะไปที่นั้น"

      "ดีเลย  ท่านก็ไปพร้อมกับพวกเราเถอะนะ"แม่นางเซี่ยเซี่ยพูดด้วยความดีใจ

      "งั้นก็ได้  ข้าขอฝากตัวด้วยละกัน"จอมยุทธ์เต้าเจี้ยวพูดแล้วประสานมือคาระวะแม่นางทั้งสอง " แต่ข้าว่า ตอนนี้ เราช่วยกันจัดการศพพวกบ่าวไพรนี่ก่อนดีกว่า"



    เม้นให้เค้าด้วยนะงับ  ขอบคุณอย่างสูงจร้า

    ฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿


      อืมดีงับเพื่อนๆทั้งหลาย อยากจะบอกว่าชื่อเรื่องๆนี้อาจจะมีการเปลี่ยนแปลงในภายหลัง แฮะๆๆ แต่ว่าตอนนี้ยังคิดชื่อเรื่องดีๆไม่ได้ง่ะ  ถ้าเพื่อนๆคนไหนจะกรุณาช่วยคิดให้ก็จะเป็นพระคุณอย่างสูง  ขอบคุณจ้า    จอมยุทธ์เต้าเจี้ยว
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×