ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ปิ๊งรักร้าย...นายหน้าอ่อน

    ลำดับตอนที่ #2 : สบตาปิ๊งๆๆๆๆ....

    • อัปเดตล่าสุด 2 ก.ค. 50



     

             ฮ้าววววววว@^@   เช้าแล้วเหรอเนี้ย อืมมมม  ง่วงชะมัด....วันนี้ฉันต้องไปรับน้องที่มหาลัย กี่โมงแล้วละเนี่ย   7 โมง 30 เหรอ  อืม  ห๊ะ  7โมง 30  แว้กกกกกกกก  สายแล้วนี่หว่า  ต้องไปรับน้องตอนเเปดโมง โอ้วววว ต้องนั่งรถเมล์ที่เเสนจะขับอย่างกับกิ้งกือวิ่งอีก ฮือๆๆ ตายแน่....ไปอาบนำก่อนดีกว่า.....*^*
         และในระหว่างที่ฉันอาบน้ำ เพื่อนของฉันก็มาเคาะประตูเรียกฉันพอดี 
    โป้กๆๆๆๆๆ ตุบๆๆ โครมๆๆๆ
     พวกมรึงเคาะประตูหรือจะพังประตูกันเเน่ว่ะ

            " ไอปิง ...เมื่อไหร่จะเสร็จฟร๊ะ  วันแรกแกก็ทำฉันกับไอแก้วสายแล้วนะ" ไอ้บิวตะโกนมาจากหน้าห้องน้ำ จะตะโกนหามามี้เเกเหรอ กรูก็รีบจนหยิบยาสระผมมาเเปรงฟันเเล้วนะเฟ้ย

            "เออ แมร่ง เมื่อไหร่แกจะหัดตื่นเช้าเป็นกะเค้าซะทีว่ะ"แก้วเพื่อนอีกคน เห็นด้วยกับคำพูดของบิว ก็ตื่นแล้วนี่ไงเล่าไอ้เพื่อนเวร   แล้วฉันก็เดินออกมาจากห้องน้ำเพื่อแต่งตัว   แต่ดูไอเพื่อนสองตัวนี่สิ  มองฉันอยู่ได้  ฉันรู้ว่าฉันสวยย่ะ 
           
           "พวกแกมองไรกันหา...ไม่เคยเห็นฉันที่หุ่นเซ็กซี่  นอตี้  บิชชี้ อย่างนี้เหรอ" ฉันว่าแล้วทำท่าที่คิดว่าเซ็กซี่ที่สุดให้พวกมันดู 

           "พอเลยไอปิง  ถ้าแกยังไม่แต่งตัว ฉันจะทิ้งแกไว้ที่นี้แหละ" ไอบิวว่า  ไม่นะพวกแกทำกับคนสวยอย่าวงนี้นไม่ได้น้า......

           "ใช่ รีบๆเลยก่อนที่แนจะอ้วกไม่รู้ว่าเซ็กซี่หรือเซ็กเสื่อม" แก้วพูด  แล้วผลักฉันให้ไปแต่งตัว แกนี่แรงควายใชย่อยนะไอแก้ว เห็นตัวเล็กๆงี้ก็เถอะ

           "ให้เวลาแก 3 นาที ไอปิง "บิวว่า นี่พวกแกคิดจะขู่ฉันอย่างเดียวเลยเหรอ แล้วเวลาที่ให้ก็เยอะจิง ฉันคนนะ ไม่ใช่น้องโฮ่งที่ไม่ต้องแต่งตัวก็ออกไปเดินละลิ่วนอกบ้านได้น่ะ 

           "เหลืออีก 1 นาที" เออไปแล้วเร่งจิงไอ้เพื่อนบ้า  พวกเราเดินออกมาขึ้นรถเมย์ที่หน้าปากซอย และระหว่างที่นั่งรถเมย์ฉันก็ขอแนะนำตัวเลยดีกว่า ฉันชื่อปริชาติ  อริยะกุล ชื่อเล่นชื่อปิงค่ะ อายุ 18 ขึ้นมหาลัยปี1แล้ว อิๆ

        และแล้วฉันก็มาถึงมหาลัยจนได้  แต่ในระหว่างที่ฉันกำลังรอไอบิวที่ไปถามทางจากรุ่นพี่ และเพลิดเพลินกับการยืนชมอากาสรอบๆอยู่นั้น ฉันก็ดันไปเหยียบเท้าใครเข้าก็มะรุ แงๆๆๆๆ ฉันจะโดนยิงตายอย่างในข่าวมั้ยเนี้ย

           "ขอโทษค่ะ..."ฉันพูดแล้วหันไปมองบุคลโชคร้าย
    โอ้ว... ปิ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  เปรี๊ยะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  เปรี้ยงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ตูมๆๆๆๆๆๆๆๆ แม่จ้าว  ฉันกับเค้าหันมาสบตากัน  (แน่ใจนะว่าเสียงสบตา ไม่ใช่ว่าบ้านตัวเองได้ยินระเบิดบ่อยหรอกเหรอ ๑หมุแพนด้า๑)
        ทำไมเค้าถึงไดหล่อบาดใจเยี่ยงนี่ โอ๊ย...คนสวยจะละลาย 
           "ไม่เป็นไร"เค้าตอบ แม้แต่เสียงยังเท่

           "ปิงๆๆ...เค้าไปแล้วเฟ้ย มองอยู่ได้ ไอนี่" แก้วเข้ามาสะกิดฉัน

          "ไปกันได้แล้วไอ้บิวมาตามแล้วนะเฟ้ย"

          "หา...เหรอ  เออไปๆๆๆ" ไว้เจอกันอีกนะสุดหล่อ จุ๊บๆๆๆๆๆๆ









                    เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


          เป็นไงบ้างค่ะ  อ่านแล้วเม้นห่ายหมูแพนด้าด้วยนะ
    แบบว่าจาขอบพระคุณเป็นอย่างสูงกับคนที่เม้นห่ายขอให้หล่อๆสวยๆรวยๆ ถ้ารวยแล้วอย่าลืมเค้าน้า......


         บายจ้า.........  อยากคุยกะเราก็แอทมาที่
          poopure_o@hotmail.com นะจ๊ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×