สิ่งแบบนี้.........

ลำดับตอนที่ #3 : ซึ้งมากๆ

ถ้าความรัก เป็นสิ่งที่สวยงาม เรื่องที่คุณจะอ่านนี้ อาจจะตรงข้ามกันก็ได้

ผมมีแฟนอยู่คนหนึ่ง เธอเป็นคนที่จัดว่าสวย อายุน้อยกว่าผม 2 ปี และทำงานที่เดียวกับผม ผมยังจำได้เลยในวันที่ขอเธอเป็นแฟน เมื่อเธอตอบตกลงผมแทบจะจัดงานฉลองไป 10 วันทีเดียว แถมเธอคนนี้ก็ไม่ธรรมดาด้วยเพราะหนุ่มๆเกือบทั้งบริษัท หมายปองเธอทั้งสิ้น เธอเป็นเลขาของเจ้านายผมเองครับ ส่วนผมเป็นวิศวกร ต้องไปออกแบบนู่นนี่ตลอดเวลาตามคำสั่งเจ้านาย(เจ้านายผมอายุแค่ 35 ครับ) เลยไม่ค่อยได้เจอเธอบ่อยนัก แต่ผมก็รู้สึกถึงความห่วงใยที่เธอมีให้ผมตลอดเวลาที่คุยกัน จนกระทั่งเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น
วันหนึ่ง ผมได้รับคำสั่งจากเจ้านายให้ไปทำงานที่ต่างจังหวัด 3 เดือน สำหรับ 3 เดือนบางคนอาจจะบอกว่ามันไม่นาน แต่สำหรับผมมันนานมากเพราะผมต้องจากคนที่ผมรักไป ในขณะที่ผมกำลังทำงานอยู่ที่ต่างจังหวัดนั้น ผมก็โทรคุยกับแฟนผมตามปกติ แต่สิ่งที่ไม่ปกติคือน้ำเสียงของเธอเหมือนดูหวั่นกลัว ท้อแท้ และเศร้ามาก ผมไม่ถามเธอเพราะกลัวเธอลำบากใจและเศร้าหนักขึ้นไปอีก จนกระทั่งถึงวันที่ผมกลับ เธอไม่ได้มารับผม ทำให้ผมยิ่งสงสัยหนักขึ้นไปอีก กะว่าวันต่อมาต้องถามเธอให้ได้
วันต่อมา ผมไม่เห็นเธอที่บริษัทเลย ผมก็เลยถามเจ้านายของผม เจ้านายก็บอกว่า"เธอขอลางาน" ซึ่งทำให้ผมคิดว่าเธออาจจะไม่สบายก็ได้ เย็นวันนั้นผมกับเพื่อนร่วมงาน 3 คนและเจ้านาย ก็พากันไปเยี่ยมเธอที่บ้าน เมื่อไปถึงบ้านของเธอผมก็เห็นเธอในสภาพที่หมดแรง หมดอาลัยในชีวิต ผมรีบถามเธอทันทีว่าเธอเป็นอะไร เธอมองหน้าเจ้านายผมแล้วเธอก็ร้องไห้ และไม่พูดอะไรเลย ผมก็งงมาก เพื่อนผมเลยบอกว่ากลับก่อนเถอะ เธออาจจะไม่สบายใจก็ได้ ผมก็กลับ แต่ผมรู้ว่าเธอไม่เป็นแค่ไม่สบายใจแน่ๆ วันรุ่งขึ้นผมก็เลยบุกไปถามเจ้านายผมทันที แต่เจ้านายผมไม่อยู่ ผมเห็นวีดีโออันนึงหล่นอยู่ เลยกะเปิดดูฆ่าเวลา แต่ สิ่งที่อยู่ในวีดีโอทำให้ผมช็อก และเจ็บปวดที่สุดในชีวิต ทันใดนั้นเจ้านายผมก็กลับมา
"เฮ้ย แกทำอะไรน่ะ"
ผมมองหน้าเจ้านายผมทั้งน้ำตาแล้วตวาดกลับทันที
"ทำอะไรน่ะเหรอ คำนั้นผมควรถามคุณมากกว่ามั้ง"
"แสดงว่าคุณรู้แล้วใช่ใหม โอเค ถ้าคุณรู้แล้ว ผมบอกก็ได้ แกมันเลวเองที่แย่งเธอไปจากชีวิตของฉัน ทั้งที่ฉันมาก่อนแก แต่แกกลับได้เธอไป เธอไม่เคยสนฉันเลย..."
"แกมันเลว"
"เฮอะ ชั้นเลวก็เพราะแกนั่นแหละ ชั้นไม่สนแล้ว" เจ้านายผมพูดต่อ "จากวันนี้ แกโดนไล่ออก ไปเก็บข้าวของไป อ้อ วีดีโอนั่นฉันให้แกก็ได้นะ พอดีชั้นถ่ายไว้หลายวันตั้งแต่แกไปด้วยสิ ฮ่าๆๆๆ"
"แก....แกมัน" ผมพูดยังไม่จบ ผมกระโดดต่อยเจ้านาย(ซึ่งไม่ใช่เจ้านายผมอีกต่อไป) จนกลิ้งล้มลงไป ผมลงไปต่อยอีกจนมีคนมาห้ามและลากผมออกไป
จากวันนั้นผมเศร้ามาก ผมได้แต่นั่งดูวีดีโอที่ทำให้ผมและเธอเจ็บปวดและร้องไห้อยู่ตลอดเวลา ภาพของเจ้านายผมลากเธอไปข่มขืนในห้องยังคงติดในสมองผมตลอดเวลา......ซ้ำยังภาพข่าวการฆ่าตัวตายของเธอคนนั้น ผมไม่สามารถทำอะไรให้มันดีขึ้นกว่านี้ได้แล้ว นี่หรือคำว่ารักที่ใครๆนิยามไว้อย่างสวยงาม นี่หรือผลของการรัก ตอนนี้.....คำว่ารัก ไม่มีค่าอะไรกับผมอีกต่อไปแล้ว