กามเทพซ่อนกลรัก

-กามเทพซ่อนกลรัก-

สวัสดีปีใหม่ค่ะ 

เรื่องนี้แปะไว้ก่อน แล้วจะมาต่อให้หลังงานเสร็จ 

หรือถ้าเสร็จจะลงเรื่อยๆนะคะ 

กามเทพซ่อนกลรัก

เน้นฮา บ้า รั่ว และซึ้งเป็นส่วนใหญ่ ไม่ดราม่า

คุณหนูจันทร์เจ้าจะแหวกแนวจากนางเอกทุกคน

ของไรเตอร์ที่เคยแต่งมามาก 5555 

(คือนางจะต๊องมาก!) 

ฝากติดตามด้วยน้า >_<

ณ เชิงดอย

________________________________

ตัวละครไม่ลับ

-จันทร์เจ้า : เจ้า-

ทายาทสาวคนเดียวของสำนักพิมพ์สิตางศุ์พับลิชชิง

เธอรับไม้ต่อดูแลธุรกิจของตระกูลตั้งแต่เรียนจบ เงยหน้าขึ้นจากกองเอกสารอีกทีก็พึ่งรู้ตัวว่าอายุปาไป 30 เสียแล้ว 

"ไม่เคยมีแฟน ไม่เคยออกเดท ไม่เคยไปเที่ยวไหนเพื่อความบันเทิง โสดสนิทแถมยังซิงอีกต่างหากทั้งที่อายุปาเข้าไปขนาดนี้แล้ว"  

พ่อแม่เริ่มกังวลว่าจะไม่มีทายาทไว้สืบทอดมรดก

ส่วนเพื่อนตัวแสบก็เริ่มล้อเลียนกันสนุกปาก

จันทร์เจ้าเริ่มยกมือก่ายหน้าผาก ถามตัวเองด้วยความสับสนว่า 

"จะทำยังไงถึงจะมีลูกโดยไม่มีพ่อของลูกและผู้ชายคนนั้นไม่รู้ตัวว่ากำลังจะเป็นพ่อพันธุ์นะ?"

ไม่ได้การละ เห็นทีต้องวางแผนจัดหาทายาทไว้ให้พ่อแม่เชยชมซักคนเสียแล้ว!

-ปรีติย์ : ปรีย์-

สัตวแพทย์หนุ่มวัย 27 ปี ประจำอุทยานแห่งชาติภูพันดาว 

ร้อยวันพันปีอยู่แต่ในป่า โผล่จากป่าเข้ากรุงฯกลับมาเจอสาวสวยสุดเซ็กซี่ชวนไปวันไนท์สแตนด์แบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย 

"สงสัยคงเป็นไก่หลง!" 

มันคงจะน่าตื่นเต้นอยู่หรอกถ้าแม่คุณจะไม่ดื่มย้อมใจจนหลับตั้งแต่ยังไปไม่ถึงไหน? 

ดูไปดูมาทำไมไก่หลงของเขาถึงได้ดูทั้งโก๊ะทั้งรั่ว แถมยังอ่อนต่อโลกแบบนี้ละเนี้ย! 

ดูแลไปดูแลมาปรีติย์ก็ดันตกหลุมรักไก่หลงซะได้

หา! เธอมาอ่อยเขาเพราะคิดว่าเขาคือถิรพุทธิ์ญาติผู้พี่เหรอ!

 หนอยไม่ได้การล่ะ อย่างงี้ต้องสั่งสอนให้รู้สำนึกซะบ้าง

-ถิรพุทธิ์ : ถิระ-

หนุ่มโสดวัย 33 ปี ผู้บริหารคนสำคัญของสิตางศุ์พับลิชชิง เขาคือชายหนุ่มผู้สมบูรณ์แบบมากความสามารถ ผู้ชายที่จันทร์เจ้าหมายตาไว้ให้เป็นพ่อของลูก 

ถิระชื่นชมในความสามารถของจันทร์เจ้ามานาน แต่ไม่เคยคิดเกินเลย จู่ๆ เจ้านายสุดเฉิ่มเกือบกลายเป็นวัตถุโบราณของเขาก็ลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตัวเองจนสวยสะพรั่ง

เขาเองก็แอบหวั่นไหวนิดหน่อย หรือว่ามากนะ เฮ้อ! ช่างเถอะ

ยังไงเขาก็ต้องเข้าไปยุ่งวุ่นวายอยู่ท่ามกลางความอลหม่านของเจ้านายสาวกับญาติผู้น้องโดยไม่รู้ตัว 

กว่าทุกอย่างจะกระจ่างชัด ก็เล่นเอาเขาปวดหัว ปวดใจ เสียน้ำตากันคนละปี๊บสองปี๊บไปเหมือนกัน

_________________________________________________

๑ มกราคม ๒๕๕๙