คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1
Chapter 1
ในคืนที่พระจันทร์เต็มดวงส่องแสงสีนวลออ่นๆไปทั่วบริเวณ ลมเย็นๆพัดผ่านพาผมยาวสีเงินพริ้วไหวไปตามแรง เด็กสาวมองไปรอบๆความมืด ไม่นานก็มีเสียงดังตึงๆก่อนจะมาหยุดที่หน้าประตูห้องของตน
“เจ้าหญิงเนลเซียพระเจ้าค่ะ” เด็กสาวมองไปที่บุคคลที่เข้ามาในห้องของตนก่อนหน้านี้และคาดว่าเป็นเป้าหมายของคนด้านนอกแน่ๆก่อนที่ใบหน้าหวานของเด็กสาวจะปรากฎรอยยิ้มเจ้าเลห์
“มีอะไร”
“คือว่า...ไม่นานนี้มีโจรที่มีชื่อเสียงบุกปล้นวังหลวงนี้”
“แล้วไง...พวกเจ้าก็ไปจับสิมาปลุกข้าเพื่อ!” เสียงของเด็กสาวแสดงความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดทำเอาคำด้านนอกตกใจตอบเสียงสั่นว่า
“พวกกระหม่อมได้รับรายงานมาว่ามันมาทางนี้เพื่อความปลอดภัยจึงอยากค้นห้องท่าน...”
“ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ ออกไปซะ ข้าจะนอน”
“พะ...พระเจ้าค่ะ”เมื่อด้านนอกดูสงบลงแล้ว เนลเซียก็เหลือบมองมีสีเงินที่จี้อยู่ที่คอก่อนจะพูดเสียงใสไร้ความกลัวว่า
“นี่...ข้าไม่เรียกใครมาจับเจ้าหรอกน่าปล่อยได้แล้ว...เมื่อย” ร่างสูงที่อยู่ทางด้านหลังของเนลเซียขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจไม่น้อยกลับท่าทีของร่างตรงหน้าแต่ก็ยอมลดมือลงอาจะเพราะบาดแผลที่แขนซ้ายของตนก็เป็นได้ เมื่อร่างสูงยอมลดมือลงทิ้งตัวนั่งที่เตียงอย่างออ่นแรง เสื้อแขนยาวสีขาวถูหย้อมเป็นสีแดงสดดูน่าสยดสยองพอดู
“ตายแล้วเจ้าบาดเจ็บนิ” เนลเซียดึงแขนที่มีบาดแผลกรีดเป็นทางยาวแต่กลับถูกปัดออก
“ปล่อย...อย่ามาจับข้า”เสียงแหบพูดขึ้น เนลเซียมองใบหน้าหล่อเหล่าแต่กลับไร้สีเลือดที่ดูเหมือนจะขมวดคิ้วตลอดเวลาดูน่าปวดหัว
“หึหึ ดื้อจริงนะ”เนลเซียจับแขนของร่างสูงก่อนจะพลักให้ลงไปนอนดีๆบนเตียง “อยุ่เฉยๆซะจะได้ไปเจ็บมากข้าจะรักษาแผลให้” เด็กสาวจัดการชีกเสื้อที่แขนออกทำให้เห็นบาดแผลภายใน
“…” ร่างสูงมองเด็กสาวข้างกายตนที่อายุน่าจะราวๆ18-19 ที่รักษาแผลให้ตนอย่างมืออาชีพอย่างเงียบๆโดยที่ไม่คิดจะขัดขืนใดๆ
“พักผ่อนซะ” เสียงเบาๆที่กระซิบที่ข้างหูทำให้ร่างสูงผ่อนคลายและหลับไปโดยไปรู้ตัว
.................................
นี่เป็นนิยายเรื่อง[ที่เท่าไรก็ไม่ทราบ] ของไรเตอร์ [เรียกเองเอ่อเอง หุหุ]
แต่ก็เป็นเรื่องที่ไรเตอร์อยากเขียนให้จบ ฮ้า..~ >< ปลื้มจัง แบบว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ตั้งพล็อตไว้ก่อนแล้วเหลือแต่บรรยายออกมาเท่านั้นเอ๊งง><~ ยังไงก็ฝากติดตามผลงานของไรเตอร์มือหัดด้วยน๊าาาาาา
ความคิดเห็น