คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
กาแฟ ถือว่าเป็นเครื่องดื่มอย่างหนึ่งที่ผู้คนต่างชื่นชอบ บางคนอาจจะชอบรสชาติจาก'ความขม'ของกาแฟบ้าง
บางคนก็อาจจะเติม'ความหวาน'อย่างน้ำตาลหรือไม่ก็นมลงไปเพื่อช่วยให้ลดความขมของกาแฟได้น้อยลงบ้าง
แล้วคุณล่ะชอบรสชาติแบบไหน?
‘หวาน ’ หรือ‘ ขม ’ ล่ะ?
ส่วนผมน่ะเหรอครับ?
ก็ชอบทั้งสองอย่างนั้นแหละครับ
........................................................................................................................................................................
“ พี่มอคค่าครับ " เสียงของเด็กวัย 8 ขวบ ได้เรียกพี่ชายที่กำลังศึกษาพวกเมล็ดกาแฟอยู่
“ มีอะไรเหรอครับลาเต้? ”มอคค่าได้หันมาถามน้องชายสุดที่รักของเขา
“ผมอยากจะกินกาแฟฝีมือของพี่อ่ะครับ”ลาเต้ได้ขอมอคค่า จนทำให้ผู้เป็นพี่ชายได้หัวเราะออกมาเบาๆ
“ลาเต้ยังเด็กอยู่เลยนะครับ ยังไม่กินได้หรอก” มอคค่าได้ลูบหัวลาเต้ด้วยความเอ็นดู
“ทำไมอ่ะพี่ แล้วเมื่อไหร่ผมจะได้กินกาแฟฝีมือพี่อ่ะ?” ลาเต้ถาม จนทำให้มอคค่านึกอะไรดีๆอย่างหนึ่งออก
”เอาอย่างงี้ ถ้าพี่กับลาเต้ช่วยกันเปิดร้านของพ่อได้เมื่อไร พี่จะทำกาแฟฝีมือพี่ให้ลาเต้กินนะ”มอคค่าได้บอกลาเต้อย่างงั้นจนทำให้ลาเต้ดีใจใหญ่
“จริงเหรอครับพี่ สัญญาแล้วนะ”ลาเต้พูดออกมาด้วยความดีใจ
“จริงสิครับลาเต้ งั้นเกี่ยวก้อยสัญญากัน”มอคค่ายื่นนิ้วก้อยออกมา ลาเต้จึงเกี่ยวก้อยสัญญากับมอคค่า
หลายปีต่อมาหลังจากนั้น
มอคค่าไปเรียนที่อิตาลี พอเรียนจบก็กลับมาอยู่แม่และน้องชายที่ไทย
เพื่อที่จะได้กลับมาดำเนินกิจการร้านกาแฟต่อจากพ่อที่เสียไป ส่วนแม่ก็ป่วยเป็นโรคหัวใจยังคงต้องรักษาตัวเป็นระยะ
ลาเต้เองก็กำลังจะจบม.3และวางแผนจะเข้าเรียนปวช.ปี1ที่วิทยาลัยพร้อมกับเพื่อนสนิทของเขาชื่อ'เบียร์'
ในระหว่างที่ลาเต้กำลังติวหนังสืออยู่ที่บ้านของเบียร์แต่ดันเกิดฝนตก ลาเต้จึงโทรไปหามอคค่าพี่ชายของเขาให้มารับกลับบ้าน มอคค่าก็ตอบรับว่าร้านปิดเมื่อไรจะขับรถไปรับลาเต้ที่บ้านเบียร์เอง
พอร้านปิด มอคค่าจึงเก็บข้าวของในร้านให้เรียบร้อย เขาก็หยิบกุญแจรถออกมาแล้วเดินออกจากประตูหลังร้านเพื่อที่จะเอารถไปรับลาเต้ มอคค่าขับรถไปซักพัก จึงเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝัน.......
.
.
.
.
.
.
ลาเต้ได้รออยู่ที่บ้านเบียร์มาได้ซักชั่วโมงสองชั่วโมงได้ ลาเต้จึงสงสัยว่าทำไมพี่ชายของตนไม่มาถึงซักที จึงเดินออกจากห้องของเพื่อนแล้วลองโทรศัพท์ไปหา แต่กลับเป็นว่าพี่ชายเขาไม่รับสายเลย ลาเต้โทรไปหลายครั้งติดต่อกัน ท้ายในที่สุดพี่ชายของเขาก็โทรกลับมา ลาเต้ดีใจมากที่พี่ชายได้ติดต่อกลับมา
“ฮัลโหลครับพี่ ตอนนี้พี่ถึงไหนแล้วล่ะครับ?”ลาเต้รีบรับสายโดยไว แต่....
“ฮัลโหลครับ สวัสดีครับ ผมเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจนะครับ คือผมอยากทราบว่าคุณเป็นญาติของเจ้าของโทรศัพท์สายนี้ใช่รึเปล่าครับ?”
เสียงของเจ้าหน้าที่เป็นคนถือสายถาม ลาเต้เกิดรู้สึกใจคอไม่ค่อยดีจึงตอบกลับไปว่า
“ครับ มีอะไรเหรอครับ?”ลาเต้ตอบกลับไป
“คือ...ผมอยากให้ช่วยทำใจหน่อยนะครับ อยากจะบอกว่าพี่ชายของคุณเสียชีวิตแล้วครับ”เจ้าหน้าที่บอกจนทำให้ลาเต้ช็อกถึงกับเงียบไปทันที
“ทางเราในตอนนี้เจ้าหน้าคนอื่นกู้ศพที่ติดอยู่ในรถและขอให้คุณเดินทางมาที่โรงพยาบาลXXนะครับ ขอบคุณนะครับ สวัสดีครับ”เจ้าหน้าที่พูดจบแล้ววางสาย ลาเต้จึงทรุดลงไปพื้นตรงหน้าห้องของเบียร์
“เฮ้ย!! ลาเต้เกิดอะไรขึ้น?!!”เบียร์เปิดประตูเห็นลาเต้นั่งทรุดอยู่ตรงหน้า เบียร์เห็นว่าลาเต้ร้องไห้จึงรีบถามทันที แต่ลาเต้ไม่ตอบอะไรเบียร์เอาแต่ร้องไห้กับการสูญเสียพี่ชายของตนไปและไม่ทางกลับคืนมา
“ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”เบียร์ถามอีกครั้ง
“.....”แต่ลาเต้ไม่มีท่าทีจะตอบ จากนั้นเสียงโทรศัพท์ของเบียร์ก็ดัง
“หืม พี่โรสโทรมา”เบียร์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
“ฮัลโหลพี่มี....”เบียร์รับสายทันที
กำลังจะถามกลับมีเสียงแทรงขึ้นมา
“ไอ้เบียร์ หนูลาเต้อยู่กับมึงรึป่าววะ?!!”เสียงของผู้หญิงคนนึงที่ชื่อว่า’โรส’นั้นได้ถามถึงลาเต้
“อยู่กับกูน่ะสิพี่ ตกลงมีอะไร?”เบียร์ตอบกลับ แล้วถามอีกรอบ
“คืองี้มึง...”โรสได้เล่าให้เบียร์ฟัง
ทำให้เบียร์ช็อกจนพูดอะไรไม่ออกทันที
“เพราะฉะนั้นมึงขับมอไซต์ของพี่ไปก่อน เดี๋ยวพี่จะไปรับแม่ของลาเต้เอง เจอกันที่โรงพยาบาลนะ”โรสวางสายทันที
....................................................................................................................................................................................................................
จบไปแล้วหนึ่งตอนครับ พอดีมีการปรับเปลื่ยนเนื้อเรื่องนิดนึงถ้ามีคำไหนผิดก็ขออภัยด้วยครับ
ความคิดเห็น