รักนี้วุ่นนัก.

เฮ้ออออ ชีวิตฉันมีแต่คำว่าซวย เรียนก็ไม่เก่ง สวยก็ไม่เท่าน้องสาว. ชีวิตเธอมีอะไรดีบ้างห้ะเนี่ยยัยเอวาเอ้ย-..-

ก๊อกๆ หื้มมมมม ใครเคาะประตู o_O 

"ยัยเอวา ลงมากินข้าว จะกินมั้นห้ะ ข้าวจะเย็นหมดแล้ว!" ไม่ต้องสงสัยว่าเสียงใครเสียงยัยอีฟเอง-..-

ฉันกับอีฟเกิดห่างกันแค่2ปี แต่มันไม่เห็นฉันเป็นพี่เลยT^T 

"เอวา!!!" 

"จ่ะๆมาล่ะจ่ะๆT^T" 

"ชักช้า อืดอาด กินเต่าเข้าไปรึไงห้ะ ! " ฉันผิดเอง ฉันขอโทษ ฉันมันไม่ดี ฉันมันเป็นลูกเก็บมาเลี้ยง

(ไปกันใหญ่และเอวา-_-)

"มาแล้วคะแม่-..-" 

"ทำไมทำหน้าแบบนั้นละลูก?" อย่าถามเลยแม่ หนูน้อยใจตัวเองมากๆเลยค่ะ หนูอยากเปนเหมือนอีฟบ้าง อีฟอยากเรียนอะไรแม่ให้เรียนหมด

แต่พอกับฉัน ไม่เอา ไม่ดี ไม่เหมาะกับลูก แม่ใจร้ายยยย หนูเป็นลูกเก็บมาเลี้ยงT_T (อาการหนัก)

"แม่ถามทำไมไม่ตอบล่ะเอวา"

"เปล่า ไม่ได้เป็นไรคะ " หนูน้อยใจตัวเองค่ะแม่ T^T อยากจะพูดแบบนั้นออกไป

"กินข้าวแล้วรีบอาบน้ำนอนกันเลยนะ สองคน พรุ่งนี้ก็เปิดเทอมแล้ว" หื้มo_O เปิดเทอม ลืมไปซะสนิทเลย พรุ่งนี้จะได้เจอเพื่อนใหม่แฟน เย้~