คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
“ภ๊าสสส อย๊า!!”
เสียงทุ้มร้องเรียกชื่อเพื่อนสาวด้วยน้ำเสียงสูงปรี๊ดดั่งชายวัยกำลังแต๋วแตก หลังจากพยายามวิ่งหนีเพื่อสลัดร่างระหงที่บัดนี้สี่คูณร้อยตามเขามาติดๆด้วยรอยยิ้ม ไม่สิ ต้องเรียกว่า แสยะยิ้ม ซึ่งในสายตาเขาตอนนี้หล่อนกำลังเข้าสู่โหมด ‘หื่น’
หา!? ทำไมถึงเรียกว่าโหมดหื่นน่ะหรอ...
ก็ยัยบ้านี่ชอบมาเขี่ยหัวตื้ด!! เขาน่ะสิ
ใครไม่มาเป็นเขาไม่รู้หรอก สาวๆส่วนใหญ่มักมีโหมด ‘น่าร้าก’ หรือ ‘คิขุอาโนซัง’ จะมีก็แต่ยัยเพื่อนรักคนนี้นี่แหละ ที่ดันมีโหมด ‘หื่น’
อะไรนะ! หัวตื้ด! มันติดเรทไป! นี่คิดกันไปถึงไหน เขาหมายถึง หัวนมครับโว้ย! แต่ไม่อยากจะพูด กระดากปาก!!
แล้วทำไมเขาไม่สู้กลับน่ะหรอ.. จะบ้าหรือไง! นั่นมันผู้หญิงนะ จะให้เขาทำร้ายเพศแม่เนี่ยนะ เขาไม่ใช่พระเอกแนวตบจูบๆ ลูบๆคลำๆนะครับ
เอาจริงๆก็แค่.. สู้แรงไม่ไหว เพื่อนรักเขาเข้าโหมดหื่นทีไร เขาต้องรู้สึกเหมือนเป็นนายเอกนิยายเกย์ ที่หุ่นบอบบางแถมยังไร้เรี่ยวแรงขัดขืนพระเอกยังไงก็ไม่รู้นี่สิ
“อ้าว.. นัท วิ่งหนีไรมาอ่ะ”
เด็กหนุ่มคนหนึ่งที่กำลังยกของเอ่ยถามขึ้น หลังจากเห็นชายหนุ่มวิ่งมาอย่างกระหืดกระหอบ ส่งผลให้คนที่กำลังหนีตายค่อยๆชะลอฝีเท้าลงและหยุดตอบ
“ก็รู้ๆกันอยู่ ยังจะมาถาม ถอยไปเลย ไอ้วันต์ กูรีบ”
“วันต์! จับตัวนัทให้พี่ที”
เสียงใสที่ทำให้คนที่เพิ่งหยุดวิ่งได้ไม่ถึงสิบวิถึงขั้นสะดุ้งโหยง ขนลุกขนพองไปทั้งตัว ก่อนจะส่งสายตาไปหาคนที่บอกให้ตนหยุดวิ่งเป็นนัยน์ว่าช่วยเขาที
“ช่วยไม่ได้ละน้า เฮ้! พี่ภัส เลิกแกล้ง..”
“ไอ้คุณน้องวันต์ ถ้าแกไม่ช่วยพี่ก็เงียบปากไป ไม่งั้นฉันจะไปเป่าหูยัยสาว่าแกชอบผู้ชาย”
“โทษว่ะ.. นัท ยังไงว่าที่ภรรเมียในอนาคตก็ต้องมาก่อน ลาก่อย”
คนพูดจงใจใช้ ‘ลาก่อย’ แทน ‘ลาก่อน’ อย่างกวนเบื้องล่าง ส่งผลให้คนที่วิ่งมาแบบหูดับตับไหม้เริ่มรู้ว่าภัยกำลังจะมาถึงตัว
“ไอ้วันต์ ไอ้สลัดผัดเผ็ดปลาดุกฟู ไอ้!! โว้ยย”
เพราะไม่รู้จะด่าอะไรต่อ เลยทำให้พูดได้แค่เพียง’โว้ย..’ และเตรียมสาวเท้าออกทันที ทว่ามันกลับช้าไปเพียงนิด
เพราะมือที่แสนเรียวเล็กแต่กลับทรงพลังกลับจับเข้าที่ท่อนแขนที่แสนบอบบางของเขาเข้าเสียแล้ว
เออ! บอบบางแล้วผิดตรงไหนวะ! ก็บอกแล้วไง เขาไม่ใช่พระเอกแนวตบจูบนี่ ที่จะได้ รูปหล่อ พ่อรวย หุ่นมีซิกซ์แพคกระชากใจสาวๆน่ะ!
“จับ.. ได้.. แล้ว”
เสียงเย็นเยียบมาพร้อมกับคำพูดที่เน้นแต่ละคำทำให้ชายหนุ่มรู้สึกขนหัวลุก แม้จะพยายามสลัดแขนให้หลุดจากฝ่ามือที่ดูแล้วไม่น่าจะแรงวัวแรง...เท่าไหร่ก็ไม่หลุด..
“ภัส..” คนพูดค่อยๆหันกลับไปเผชิญหน้ากับหญิงสาว ก่อนจะตีหน้าเคร่งขรึม “ไปทำงานสิ นี่ใช่เวลาเล่นหรอ!!”
“ขอเขี่ยหัวนมก่อน”
นั่นไง! ว่าแล้ว! จะมีสักวันไหมที่เขาจะรอดพ้นจากการถูกลวนลามสักวัน
“ไปทำงาน เห็นมั้ย นั่นๆ เจ้าของร้านเขามองแล้ว เจ๊ยาอ่ะเจ๊ยา ไม่กลัวรึไง!!”
เขาพูดพลางชี้ไปทางหัวหน้าที่ยืนมองเขาอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ ไม่ใช่ล่ะ! นั่น! เขาเห็นว่าเธอกำลังพยายามยืนกลั้นขำนี่หว่า
โห... เจ้านายคร้าบ ผมกราบละคร้าบ ช่วยเข้ามาห้ามหรือไล่ทีเถอะ ไม่งั้นสักวันผมคงใจแตกแน่ๆ
“หืม.. นัทก็ว่าง่ายๆ แค่เขี่ยหัวนมเองจะเป็นไรไป เขี่ยได้ปุ๊บ ปล่อยตัวปั๊บ”
“ไม่ๆ” ชายหนุ่มพูดพลางส่ายหัว “อย่าเชียวนะ!”
ทว่าเขากลับห้ามไม่ทันเสียแล้ว เมื่อมือเล็กแต่กลับไวอย่างเหลือเชื่อสอดมือเข้าไปในเสื้อของเขาเสียแล้ว
นี่แม่คุณปลดกระดุมเม็ดที่สองกับสามของเขาตอนไหนกันวะ!
“ไม่นะ... ภัส ไม่นะ”
เสียงสั่นๆเริ่มดังและสูงขึ้น ชายหนุ่มพยายามงอตัวและนั่งลงกับพื้น แต่มันไม่ทันเสียแล้ว เพราะหญิงสาวทำการประทุษร้ายได้สำเร็จ และชายหนุ่มก็ทำได้เพียงกรีดร้องออกมาอย่างกับคนแต๋วแตกเท่านั้น..
“ม่ายยย… อย๊า!!! ภ๊าสสสสสส”
**********************************************************
ความคิดเห็น