คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 6 :: โชตะคุง~ (โคซึกิ อายูมุ)
“ว๊า~า อ่านเล่มนี้จบแล้ว สนุกสุดๆพระรองหน้าตาน่ารักได้ใจจริงๆ ถ้านางเอกในเรื่องทิ้งมาหาอายูมุคนนี้ก็ได้นะ *0*”ฉันกำลังพร่ำเพ้อหลังจากอ่านการ์ตูนเล่มนี้จบและแอบมิโฮมาคืนการ์ตูนในช่วงพักกลางวัน พูดถึงโรงเรียนเรานี่ดีจังเลย ห้องสมุดมีการ์ตูนให้ยืมอ่านด้วย เห็นเขาบอกกันว่าปีนี้กรรมการนักเรียนสนับสนุนการ์ตูน (มีงี้ด้วย??) รีบเอาไปคืนดีกว่าจะได้ยืมเรื่องใหม่มาเผื่อจะเจอพระเอกหน้าตาโชตะๆบ้าง เอาหล่ะ! มาถึงห้องสมุดแล้ว
ครืด (เสียงเลื่อนประตู)
พลัก!
โอ๊ย! > < เจ็บจังเลยเดินชนใครเข้าเนี้ย
“ขอโทษทีนะ ที่เดินไม่ระวัง ^^;;”ฉันรีบขอโทษแล้วก็เก็บหนังสือส่งให้คนที่ฉันเดินชนด้วย ว่าแต่คนๆนี้อ่านอะไรเนี้ย เล่มหนาปึกเชียว วิธีปรุงยาสลับเพศ ( ‘ ‘ )? หนังสือแบบนี้มีในโรงเรียนเราด้วยเหรอเนี้ย
“เอาคืนมา!”อยู่ดีๆผู้ชายที่ฉันเดินชนก็กระชากหนังสืไปจากมือฉันแล้วก็วิ่งไป ผู้ชายอะไรไม่มีมารยาทเลย -^-
ชนเมื่อกี้การ์ตูนพระรองหน้าตาน่ารักฉันตกพื้นเลย! อ้าวกระดาษอะไรหลุดออกมา? ลองคลี่ดู
“9”...อ๋อ! นึกออกแล้ว พี่รหัสน้องรหัสนั้นเอง ถ้าไม่ทำหนังสือตกคงลืมไปแล้วหละ =w= พี่รหัสน้องรหัสฉันเป็นยังไงนะ ขอโชตะๆละกัน พระเจ้าแห่งโอตาคุประทานพรให้ด้วย~ ว๊ากๆๆ กลับมาก่อนสติ! ฉันตีแก้มตัวเองเบาๆ / ( > < ) \ ก่อนที่จะเดินไปที่ๆสำหรับคืนหนังสือ
“มาขอคืนหนังสือหน่อยค่า~า”ฉันพูดแล้ววางหนังสือไว้บนโต๊ะ
“เซ็นชื่อแล้ววางไว้ได้เลยค่ะ”ผู้หญิงผมสีม่วงๆหันหลังพูด เอ๋ เสียงคุ้นๆเหมือนเพิ่งได้ยินมานะ - -? เอาเถอะจะเป็นใครก็ช่าง ตอนนี้ฉันสนใจการ์ตูนมากกว่า
ว่าแล้วฉันก็เดินตรงไปที่ชั้นวางการ์ตูน อ่านเรื่องไหนดีนะ?? ฉันหาไปเรื่อยๆพระเอกหน้าตาโชตะๆอยู่ไหน~ ทำไมฉันเห็นแต่ผู้ชายสาย K ทั้งนั้นเลย - -*** ไม่งั้นก็เจอแต่ลายเส้นที่เก่าเกินไปบวกไม่น่าอ่าน โชตะอยู่ไหน ฉันต้องการโชตะ!~
ในระหว่างที่ฉันกำลังโวยวายในใจ สายตาก็บังเอิญไปปะทะเข้ากับป้ายที่ติดไว้ตรงชั้นหนังสือว่า ‘การ์ตูนผู้ชาย(ส่วนใหญ่)อ่าน’ อ่า...ไม่น่าทำไมมันไม่เจอโชตะของฉัน - -;; ว่าแต่ทำไมต้องวงเล็บไว้ว่าส่วนมากด้วยนะ แปลว่าผู้หญิงก็ชอบอ่านเหรอ ไอ้ผู้ชายสาย K เนี้ย ไปหาตู้อื่นดีกว่า
ฟิ้ว~ แปะ!
-*- กระดาษที่ไหนปลิวมาเต็มๆหน้าฉันเลยเนี้ย ฉันหยิบกระดาษออกจากหน้าเขียนว่าอะไรเนี้ย ‘9’ หรือว่าคือพี่รหัสน้องรหัสของฉัน! ไหน? ใครทำปลิวมา (“ )( “)(“ )
“ขอโทษครับ...พี่สาวเห็นกระดาษของผมมั้ยครับ?”เด็กผู้ชานหน้าตาน่ารักๆถือหนังสือเล่มใหญ่ๆมาดึงเสื้อฉันเบาๆ หน้าตาน่ารักจังเลย *0*
“กระดาษอันนี้หรือเปล่า ^^?”ฉันหยิบกระดาษที่เก็บได้เมื่อกี้ยื่นไปให้ และหวังไว้ลึกๆว่าเด็กน้อยคนนี้จะตอบว่าใช่
“ใช่ครับ”กรี๊สสสส ใช่จริงๆด้วยน้องรหัสฉันเป็นเด็กน้อยโชตะ *0* พระเจ้าโอตาคุมอบพรให้ฉันแล้ว~
“งั้นโชตะคุงเป็นน้องรหัสฉัน”
“ผมไม่ได้ชื่อโชตะคุงนะครับ ผมชื่อฟูตะ”ฟูตะคุง!! ชื่อน่ารัก
“พี่ชื่อโคซึกิ อายูมุ เรียกพี่ยูมุก็ได้ ^^”
“ครับพี่ยูมุ ^^”เสียงน่ารักๆเรียกชื่อฉันด้วย อะ...เอ๋! ว่าแต่เด็กถึงได้มีกระดาษพี่รหัสน้องรหัสได้ละ
“ฟูตะคุง ทำไมถึงมีกระดาษนี้ได้ละ?”
“ก็พี่สาวผมสีม่วงๆแล้วก็ผูกเน็คไทสีม่วงดำหนะครับ”ผมม่วงๆ ผูกเน็คไทสีม่วงดำ...เน็คไทสีม่วงดำ...ม่วงดำ...นั้นมันก็ประธานนักเรียนบีเอ็มนี่หน่า!(ขอแทรกบทตัวเองหน่อยเต๋อะ : BM*!~)
“พี่สาวคนนั้นให้ผมมานะครับ เพราะว่าผมก็เข้าเรียนที่นี่แล้ว”
“เข้าเรียนที่นี่? อยู่ชั้นไหน?”ฉันถามฟูตะ
“ผมจะมาอยู่ที่ห้องสมุดครับ ว่าแต่พี่ยูมุไม่ไปเรียนเหรอครับ นี้มันหมดพักกลางวันมาจะครึ่งชัวโมงแล้วนะครับ”ครึ่งชั่วโมง! ตายแล้วๆ เดี๋ยวมิโฮต้องบ่นแน่ๆเลย
“งั้นพี่ยูมุไปเรียนก่อนนะ เดี๋ยวจะมาหาใหม่ ^^”
“ครับ ^^”อ๊าย น่ารักเกินไปแล้ว >///< ไม่ได้ๆ อย่าเพิ่งบ้าขึ้นมาตอนนี้ต้องไปเรียนก่อน!
แล้วฉันก็รีบวิ่งออกจากห้องสมุดแล้วตรงไปที่ห้องเรียนทันที ต้องไปเล่าให้มิโฮฟังด้วยว่าฉันเจอน้องรหัสแล้ว
แต่งจบเรียบร้อย ผ่านไปอีกหนึ่งตอน(แบบสั้นๆ - -) ถูกใจหรือเปล่าคะเนี้ย? พยายามแต่งตามนิสัยที่ให้มา บีเอ็มพยายามสุดๆแล้วละค่ะ ^^;; ตอนแรกก็ไม่รู้ว่าจะแต่งใครดี ไปๆมาๆก็ตัดสินใจแต่งของฟูตะคุง เอาเป็นว่าคนต่อไปให้ Sunako_chan แต่งน้า
ความคิดเห็น