คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 4 :: ดาร์ค กริมรีปเปอร์
ณ โรงอาหารของโรงเรียน
ผมกำลังนั่งอยู่อย่างโดดเดี่ยว ผมไม่มีเพื่อน เพื่อนของผมอยู่สภานักเรียนและอยู่ที่ห้องสภานักเรียนอยู่ ผมถูกทิ้ง ทุกคนช่างโหดร้ายกับผมเหลือเกินขนาดท่านมุคุโร่ยังทิ้งผมเลย ท่านมุคุโร่ทิ้งผมไปนั่งกินข้าวกับไฟนอล ท่านมุคุโร่บอกว่าผมไม่ได้พักเลย ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยผมคนนี้พร้อมที่จะรับใช้นายน้อยได้ทุกเมื่อ
“ไอ้สวะตัวไหนจับได้เบอร์ 3 วะ!!!”ใครหว่า ตะโกนซะลั่นโรงอาหารเลย พูดถึงเบอร์ผมจับได้...เบอร์ 3 นี่ เขาถามหางั้นผมก็ต้องตอบสินะ
“ครับ!! ผมเองจับได้เบอร์ 3!!!”ผมตะโกนแล้วผู้ชายคนนั้นก็เดินเข้ามา
“แกเป็นผู้หญิงผู้ชายวะ ไอ้สวะ...”
“ทำไมทุกคนต้องถามผมแบบนี้กันหมดล่ะ ผมเป็นผู้หญิงนะครับ”
ทำไมทุกคนต้องถามผมว่าผมเป็นผู้ชาย ผมแค่พูดผมกับครับแค่นั้นเอง ผมผิดเหรอที่ทำตัวไม่สมกับเป็นผู้หญิง แล้วอีกอย่างผมใส่กระโปรงนะ ผู้ชายจะใส่กระโปรงทำไม? แล้วผมก็ชอบผู้ชายด้วย ผมไม่ชอบวายขั้นรุนแรง เห็นแล้วอยากฆ่าทิ้ง ผมไม่ได้แต่งตัวเหมือนผู้หญิง ผมทำตัวห้าว แล้วนอกจากจะที่มีคนหาว่าผมเป็นผู้ชายยังมีคนหาว่าผมเป็นทอมอีก พวกทอมนั้นมันพวกชอบผู้หญิงไม่ใช่เหรอ ผมเปล่าชอบผู้หญิงซะหน่อย
“ทำไมฉันต้องมีน้องรหัสเป็นกระเทยด้วยวะ”อะไรกันน่ะ ผมยังไม่เคยโดนใครว่าอย่างงี้เลย
“ผมเป็นผู้หญิงนะครับ”
“ถ้าแกบอกว่าเป็นทอม ฉันคงเชื่อแก”
“ผมเป็นผู้หญิงนะครับ T^T”
“เออๆ ฉันเชื่อแกก็ได้วะไอ้สวะ ฉันชื่อ แซนซัสอยู่ม.ปลาย ม.2”
“ผมชื่อ ดาร์ค กริมรีปเปอร์ครับ อยู่ม.ปลายปี 1 ครับ”
“ชื่อเหมือนผู้ชายเลยว่ะ แกแน่ใจเหรอว่าแกเป็นผู้หญิง”แซนซัสพูด
“แน่ใจสิครับ”ผมพูด อะไรกันไม่เชื่อผมเลยเหรอ ทั้งๆที่ผมพูดเป็นครั้งที่เท่าไรแล้วก็ไม่รู้
“เออๆ”
“ฝากตัวด้วยนะครับ แซนซัส”
“ทำไมแกนั่งคนเดี๋ยววะ ไอ้สวะ”แซนซัสไม่สนคำพูดผมเลยใช่มั๊ยเนี้ย
“เพื่อนผมเป็นสภานักเรียน ผมเลยถูกทิ้งครับ”
“เพื่อนแกเป็นตัวสร้างไอ้พี่รหัสน้องรหัสขึ้นมาสินะ ว่าแต่แกมานั่งกับฉันก็ได้”
“เหรอครับ แซนซัสช่างมีน้ำใจดีเลิศเหลือเกิน”
“ฉันไม่อยากมีน้องรหัสเป็นสวะไม่มีใครอยากคบเท่าไรหรอกนะ”แซนซัสก็ว่าผมว่าเป็นสวะอยู่ไม่ใช่เหรอครับ?
“เฮ้ยยยยย!!! ไอ้สวะนี่มันเป็นใครวะ”มีผู้ชายผมยาวสีเงินๆมาแล้วก็ตะโกนจนหูผมแทบจะแตก
“น้องรหัสฉัน แกคงไม่มีปัญหาใช่มั้ย ไอ้ฉลามสวะ”
“เออ ไอ้สวะนี่มันเป็นกระเทยเหรอวะ”
“ผมไม่ใช่กระเทยนะครับ ผมเป็น...”ก่อนที่ผมจะพูดแซนซัสก็แทรกขึ้น
“มันเป็นผู้หญิง ฉันก็ไม่อยากจะเชื่อหรอกว่ะ”
“งั้นเหรอวะ”
“ใช่ครับๆ ผมเป็นผู้หญิง”
“ไม่อยากเชื่อเลยว่ะ”เชื่อเถอะครับ ว่าผมเป็นผู้หญิง
-อ๊อด-
“ผมไปก่อนนะครับ!!!”ผมบอกลาแซนซัสและเพื่อนของเขา
ผมรีบวิ่งกลับไปที่ห้องเพื่อไปเจอหน้านายน้อยผู้หล่อเหลาของผม
“นายน้อย!!! ผมมาแล้ว”
“อะไรเหรอครับ ดาร์ค”นายน้อยพูดด้วยน้ำเสียงสุดหล่อ
“ผมมารับใช้นายน้อยครับ วันนี้ผมได้เจอพี่รหัสของผมด้วยครับ”
“เขาเป็นคนยังไงละครับ?”
“เขาเท่มาก มีแผลเป็นสุดเท่ที่แสดงถึงความเป็นลูกผู้ชายด้วยครับ”
“ครับ ท่าทางเขาจะเท่นะครับ ^^;; เขาชื่ออะไรเหรอครับ?”
“แซนซัสครับ นายน้อยมีอะไรให้ผมรับใช้มั้ยครับ หิวน้ำมั้ยเดี๋ยวผมไปเอามาให้”นายน้อยต้องหิวแน่ๆเลย ผมต้องรีบไปเอาน้ำ
“ไม่ครับ”นายน้อยพูดช้าเกิดไปแล้วครับ ผมเอาน้ำมาแล้ว
“นี้ครับ ผมไม่อยากให้นายน้อยคอแห้ง”
“คะ...ครับ ^^;;”
“ครูมาแล้ว เงียบๆ”อ้าว ครูมาแล้วต้องเรียนต่อแล้วสินะครับ
By :: sunako_chan
มาอัพแล้ว~ ที่ไม่ได้พิมพ์เพราะแม่บีเอ็มไม่ให้เปิดคอม -*- ไม่ได้คิดจะดองน้า~ ตอนหน้าอยากให้ใครแต่งก็เม้นไว้นะ เพื่อไม่มีใคร่ยอมแต่งบีเอ็มจะได้ไปบอกว่าคนอ่านอยากอ่านที่(ใครซักคนที่ผู้อ่านอยากให้แต่งเยอะที่สุด)แต่ง
ความคิดเห็น