คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3 :: ฟาร์สิก้า แฟนตาซี
ในที่สุดก็จบซะที พวกสภานักเรียนนี้มันงี่เง่าจริงๆ มีกิจกรรมอะไรก็ไม่รู้ ฉันไม่รวมไม่ได้เหรอเนี้ย ถ้าได้พี่รหัสหรือน้องรหัสที่เชื่อฟังก็ดีสินะ เกลียดที่สุดเลยพวกขัดใจน่ะ เดี๋ยวขึ้นห้องไปก็ต้องเจอคนอีกสินะ หึ! น่าฆ่าทิ้งให้หมด ว่าแต่มาโรงเรียนไม่เห็นจะดีเลย ต้องเจอคนเยอะๆแถมต้องขึ้นบันไดวันละ4 ชั้น ขาจะขาดอยู่แล้ว เหนื่อยชะมัด ว่าแต่ห้องที่ฉันอยู่คือห้อง...ม.ปลายปี 1 ห้อง 3 สินะ ว่าแต่แล้วห้องมันอยู่ไหน!?
“เธอหาห้องไม่เจอเหรอครับ^^”ผู้ชายผมน้ำเงิน มีสัปปะรดบนหัว ตาสองสีเดินเข้ามาพูด
“อือ”
“แล้วเธออยู่ห้องอะไรละครับ ^^”ไอ้สัปปะรดยังคงพูดต่อพร้อมยิ้มตอแหล
“ม.ปลายปี 1 ห้อง 3”รู้สึกไม่ชอบหน้าไอ้หัวสัปปะรดเลย มันดูกวนๆปนหื่นๆยังไงก็ไม่รู้ - -*
“งั้นเธอก็อยู่ห้องเดียวกับผมสิครับ เดี๋ยวผมพาไป”ฉันอยู่ห้องเดียวกับไอ้หัวสัปปะรดจริงๆเหรอ”นี้ไงครับ”
“อืม ขอบคุณ”มีที่ว่างอยู่แค่ที่เดียวและตรงๆนั้นก็คือที่นั่งข้างๆไอ้หัวสัปปะรด
“เธอนั่งข้างผมนิครับ”
“คงใช่”
“ผมชื่อโรคุโด มุคุโร่ ครับ^^”
“อือ”
“เธอชื่ออะไรหรอครับ”
“ถามทำไม”
“ก็ผมเป็นหัวหน้าห้องนี่ครับ ผมต้องรู้ชื่อของทุกคนในห้อง”
“ฟาร์สิก้า แฟนตาซี ชื่อเล่นก็ไฟนอล”
“ครับ ผมรู้สึกว่าผมถูกชะตากับเธอจัง”ไม่มีทาง
“แต่ฉันไม่รู้สึกอย่างงั้นนะ”
- ปังๆๆ- เสียงอะไร
“ขอโทษครับ!!! เปิดประตูให้หน่อยคร้าบ!!”เสียงปริศนาพูดขึ้น หนวกหูชะมัด แล้วโรคุโดก็เดินไปเปิดประตูให้
“อ้าว! ดาร์ค”
“นายน้อย!! ผมขอโทษ!!! ผมทำนายน้อยต้องเอามือที่แสนเฟอร์เฟ็กต์มาเปิดประตูให้”คนที่ไม่สามารถระบุเพศที่แน่ชัดได้ - - หอบของพะรุงพะรังพูด แล้วก็เอาหัวกระแทกพื้นแรงๆอยู่หลายครั้ง
“ดาร์ค นั้งตรงนี้ก็ได้นะครับ^^”โรคุโดเอากระเป๋าลายสัปปะรดอออกจากเก้าอี้ข้างๆฉันแล้วก็ให้คนที่ชื่อดาร์คนั่ง
“นายน้อยจองให้ผมเหรอ นายน้อยช่างมีจิตใจที่สูงส่งเหลือเกินครับ *0*”ฉันว่าคนที่ชื่อดาร์คนี้ไม่ค่อยเต็มหรือเปล่าเนี้ย
“เปล่า ผมแค่อยากนั่งกับไฟนอลเท่านั้นเองครับ”ดาร์คคอตก
“แต่ฉันไม่อยากนั่งกับนาย โรคุโด”
“เรียกผมมุคุโร่ก็ได้ครับ แล้วก็น่าเสียดายนะครับที่คุณเปลี่ยนที่ไม่ได้แล้ว”อยากฆ่ามันทิ้งจังเลย ฆ่าเสร็จก็เอาศพไปลงเครื่องบดแล้วเท่ใส่ท่อ
“สวัสดีครับ คุณเป็นใครเหรอครับ?”ดาร์คถาม “ผมชื่อดาร์ค กริมริปเปอร์ ครับ”
“ฉันชื่อฟาร์สิก้า แฟนตาซี นายเป็นผู้ชายเหรอ?”
“ผมเป็นผู้หญิงนะครับ”อ้าว ผู้หญิงเหรอเนี้ย
“ดาร์ค เป็นลูกน้องมุคุโร่เหรอ?”
“ไม่ใช่น่ะครับ ผมเป็นพ่อบ้านต่างหาก!”ผู้หญิง > พ่อบ้าน?!
“เหรอ”
“นานน้อยหล่อของผมใช่ไหมครับ?”
“ไม่ ฉันว่ามุคุโร่หน้าหื่นเกินไป น่าจับเชือดชะมัด”
“นายน้อยออกจะเป็น Perpect man คนที่หล่อไม่มีใครเทียบได้ หน้าเรียวได้รูป ทรงผมนำแฟชั่น จมูกโด่ง ตาสองสีที่หล่อเหลา รอยยิ้มที่บาดใจสาวๆจนหนุ่มบางคนยังหลงรัก หุ่นและทรวดทรงที่เร่าร้อน แถมยังมีรสนิยมชั้นเยี่ยม ปลูกไร่สัปปะรดด้วยนะครับ”โอเวอร์ไปมั้ง
“ทรงผมนำแฟชั่นตรงไหน?”ทรงสัปปะรดน่ะนะ
“ใช่”
“พวกเธอคุยอะไรกันอยู่หรอครับ”มุคุโร่เดินเข้ามาถาม
“ก็ไม่มีอะไร คุยเรื่องคนหื่นอยู่”
“งั้นเหรอครับ...”
‘โรคุโด มุคุโร่ , ฟาร์สิก้า แฟนตาซี และ ดาร์คกริมริปเปอร์ กลับไปนั่งที่แล้วเลิกคุยได้แล้วค่ะ คุณซูนาโกะฝากบอกด้วยว่าทรงสัปปะรดนำแฟชั่นตรงไหน ทวินเทลสิที่นำ และ คุณบีเอ็มฝากบอกอีกว่า ถ้าเป็นสีม่วงก็คงจะนำแฟชั่นกว่านี้ ขอบคุณค่ะ’
อยู่ดีๆทีวีในห้องก็มีภาพขึ้นมาน่าจะเป็นคนของสภานักเรียนนะ
พูดเสร็จทีวีก็ดับไป ว่าแต่รู้ได้ยังไงว่าพวกเราคุยกันอยู่!?
By :: sunako_chan
อัพตอนที่ 3 แล้ว ตอนนี้บีเอ็มไม่ได้แต่งนะ sunako_chan เป็นคนแต่ง บีเอ็มรับหน้าที่พิมพ์เฉยๆ - - เจอกันตอนหน้านะค่า ^^ (ตอนหน้า sunako_chan แต่งเหมือนเดินนะ)
ความคิดเห็น