ก็ตั้งใจจะไม่รัก

ดาวน์โหลดอีบุ้คคุณพิธานเจ้านายสายอ่อยได้แล้ววันนี้ที่เม็บจ้า

เขา..วิศวกรหนุ่มและเจ้าของร้านกาแฟหรูหรา 

เธอ..นักศึกษาปีหนึ่ง ผู้เป็นลูกจ้างในร้านกาแฟของเขา

เขา..ผู้พึ่งผิดหวังในความรักจนแทบกระอัก

เธอ..ผู้มีชายคนรักที่นิสัยโคตรแย่

เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์และความโศกเศร้าเสียใจ ทำให้เขาขาดสติสัมปชัญญะ

จนเขาและเธอเกือบพลั้งพลาดเป็นของกันและกันในคืนวันที่คนรักของเขาแต่งงาน

ต่างคนต่างบอกตัวเองว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุ แต่ในใจหาเป็นเช่นนั้นไม่ 

เพราะต่างฝ่ายต่างแอบมีกันอยู่ในใจอย่างไม่รู้ตัว

เขาจะทนเป็นสุภาพบุรุษอยู่เหมือนเดิมเพื่อให้หญิงที่รักหลุดลอยไปอย่างที่เคยเป็นมา

หรือจะเดินหน้าเต็มสตีมเพื่อให้ได้ครอบครองเธอทั้งร่างกายและหัวใจ

 ......................................................................

แนะนำตัวละคร

พิธาน   ธนกาญจน์กอบกุล 

อายุ : 27

ส่วนสูง : 185

น้ำหนัก : 72

อาชีพ : วิศวกร และเจ้าของร้านกาแฟบายเฟรนด์

นิสัย : สุภาพบุรุษขี้อ่อย อ้อนบ่อย ๆ อร่อยทั้งคืน อะเหื้ออออ

มีนา  มนัสการ  (มีน)

อายุ : 19

ส่วนสูง : 160

น้ำหนัก : 47

อาชีพ : นักศึกษาปีหนึ่ง และทำงานพิเศษที่ร้านกาแฟบายเฟรนด์

นิสัย : ตั้งใจเรียนและทำงาน มีแฟนเป็นรุ่นพี่ที่นิสัยเลวมากแต่ก็ยังทนเพราะคำว่ารัก

 ...........................................................................................................

Ex. ตัวอย่างความแซ่บพอกรุบกริบ

        ทันทีที่ฝ่ามือใหญ่ร้อนระอุนั้นประกบแนบชิดกลีบดอกไม้กลางกายสาว ก็เหมือนเรียกสติให้กลับคืนมาได้กึ่งหนึ่ง เธอหนีบหน้าขาเข้าหากันพลางเค้นเสียงเผยอปากเอื้อนเอ่ยห้ามปรามทว่าช่างแผ่วเบาเหลือเกิน

“ คุณพิธานคะ พะ..พอ พอแล้วค่ะ อย่าทำ.. ”

แต่เหมือนคำว่าอย่าของเธอนั้นอาจเบาไป เบาจนชายหนุ่มไม่ได้ยิน หรือถ้าได้ยินเขาก็คงไม่แตกฉานในภาษาไทยจนตีความหมายผิดเป็น อย่าช้า !

ใบหน้าหล่อเหลายังคงคลุกเคล้ากลืนกินอยู่บนทรวงอกอวบอิ่มทั้งสองข้างอย่างหลงใหลสลับกันไปมา ทว่าเขาก็อุตส่าห์พูดจาโต้ตอบงึมงำเธอเบา ๆ

“ อย่าทำอะไร อย่าทำแบบนี้เหรอครับ ”

พูดพลางอ้าปากครอบครองเนินอกข้างหนึ่งอีกครั้งพร้อมพลิ้วลิ้นรวดเร็ว หญิงสาวสะดุ้งเฮือกเผลอหยัดหน้าอกเข้าหาใบหน้าหล่อเหลาอย่างลืมอาย

ขาแข็งแรงกดแทรกเข้ามาที่หน้าขาของเธอแล้วบังคับให้มันแยกออกจากกันอย่างง่ายดาย ก่อนจะแทรกนิ้วเรียวร้อนลงยังกึ่งกลางแห่งกายสาว ค้นหาเกสรนุ่มนิ่มที่อยู่ภายใน เมื่อเจอแล้วก็ลากไล้ขึ้นลงเบา ๆ อย่างทะนุถนอม แต่นั่นกลับทำให้ความหวามไหวร้อนเร่าแห่งอิสสตรียิ่งพุ่งทะยานสุดกู่

เมื่อถูกโจมตีจากเชิงชายอันจัดเจนพร้อมกัน ทั้งเพลงลิ้นร้อน ทั้งเพลงดัชนี สติสาวเจ้าก็แตกกระเจิงเสียสิ้น แขนเรียวโอบเอื้อมกอดรัดไหล่แข็งแรงไว้หนาแน่น สองขาเรียวแยกออกจากกันเพื่อเปิดทางให้นิ้วใหญ่ทำหน้าที่ของมันได้ถนัดถนี่ยิ่งขึ้น

ตากลมโตหลับพริ้ม หน้าผากโหนกนูนมีเหงื่อผุดพราย ปากอวบอิ่มเผยออ้าครวญครางร่ำเรียกชื่อเขาเสียงกระเส่าราวกับจะขาดใจ

“ คุณพิธาน คุณพิธานขา ”

ใบหน้าหล่อเหลายังคงซุกไซร้กลืนกินอยู่บนทรวงอกคู่งามอย่างไม่รู้จักอิ่มเอม กระนั้นก็ยังใจดีตอบกลับเธอด้วยเสียงแหบพร่าแสนรัญจวนใจ

“ ขาคนดี ”

Ex. ตัวอย่างความอ่อยพอหอมปากหอมคอ

            " นวดแบบนั้นเมื่อไรแป้งจะขึ้นเล่า ที่ผมเห็นครูสอนมันต้องนวดแรงกว่านั้น "

            พูดพลางเดินเข้ามาซ้อนด้านหลังคนตัวเล็ก แล้วสอดแขนแข็งแรงเข้าประกบแขนเรียวทั้งสองข้าง ใช้มือใหญ่ทาบทับมือเล็กนั้นแล้วจับไว้ ก่อนจะลงน้ำหนักนำมือคู่นั้นขยำไปบนแป้งขนมคล้ายกับว่าชำนิชำนาญเสียเหลือเกิน

            “ นี่ มันต้องทำแบบนี้ ”

            ร่างแกร่งแนบชิดร่างเล็ก มือใหญ่นำพามือเล็กนวดไปบนแป้งเป็นจังหวะ เสียงทุ้มนุ่มดังอยู่ข้างใบหูขาว ลมหายใจร้อนผ่าวรินรดที่ต้นคอ ทุกอากัปกิริยาที่พิธานกระทำกับเธอ ไม่รู้ว่าเขาตั้งใจจะสอนหล่อนนวดแป้งอย่างปากว่า หรือตั้งใจจะทำอย่างอื่นกันแน่ แต่หัวใจของหล่อนตอนนี้มันกระโดดโลดเต้นจนผิดจังหวะไปมาก มากเสียจนกลัว.. กลัวเขาจะรู้

            “ เอ่อ คุณพิธานคะ ช่วยเขยิบออกไปนิดนึงเถอะค่ะ ”

            พูดพลางงอข้อศอกขึ้นดันชายหนุ่มให้ออกห่าง แต่มันช่างเปล่าประโยชน์เสียจริง เพราะนอกจากร่างสูงใหญ่นั้นจะไม่ขยับ ยังเขยิบเข้ามาแนบชิดกว่าเดิม แถมใบหน้าหล่อเหลายังก้มต่ำลงมาใกล้จนปลายจมูกโด่งเกือบชนแก้มนวลอยู่แล้ว

            “ ทำไมล่ะ ”

            “ คือ..เอ่อ มีนขยับไม่ได้น่ะค่ะ นวดแป้งไม่ถนัด ”

            “ นวดแป้งไม่ถนัด หรือกลัวผมได้ยินเสียงหัวใจคุณเต้นแรงแทบจะทะลุออกมานอกหน้าอกกันแน่ ”

            ตากลมโตเบิกกว้าง ใบหน้าแดงก่ำ เขารู้ รู้และจงใจทำให้หัวใจเธอระส่ำระสาย กระนั้นเธอก็ยังพยายามเอ่ยปฏิเสธด้วยริมฝีปากสั่นระริกอย่างควบคุมไม่ได้

            “ ปละ เปล่าค่ะ มีนไม่ได้รู้สึกอะไรแบบนั้น ”

            ก่อนจะดิ้นรนเพื่อให้ร่างเล็กพ้นพันธนาการจากคนเจ้าเล่ห์ แต่ก็เหมือนเคย ยิ่งดิ้น อ้อมกอดแข็งแรงก็ยิ่งรัดแน่นขึ้น แถมตอนนี้ใบหน้าหล่อเหลายังพราวระยับไปด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม แววตาหยาดเยิ้ม ก่อนจะก้มลงจรดจมูกลงบนแก้มนวล แล้วอ้อยอิ่งลากไล้ลงไปประทับริมฝีปากบนต้นคอขาวผ่องเบา ๆ

            “ ยะ..อย่าทำแบบนี้ค่ะ ”

            เขายิ้มที่มุมปากก่อนจะเอ่ยเสียงทุ้มนุ่มที่สั่นพร่าไปด้วยอารมณ์หวามไหวที่มันกำลังไต่ระดับสูงขึ้น

            “ ทำไมล่ะ กลัวตกหลุมรักผมเหรอ ” 

.....อ่อยเบอร์นี้ ศรีจะไม่ทนนนนน > < ....

...................................................................................................................

สามารถพูดคุย ติชม และติดตามผลงานของษรารินได้ตามเพจและ   เฟชบุุ้คด้านล่างนี้เลยค่า ฝากเนื้อฝากตัว ฝากหัวใจด้วยนะค๊า ^^