บ่วงร้อนซ่อนรัก

ฝากนิยายรักโรแมนติกดราม่าไว้สักเรี่ยงเด้อค่า

อิมเมจยังคิดไม่ออก เดี๋ยวคิดออกจะเอามาลง

(แบบนี้ก็ได้เหรอ 555) 

...เพลิงแค้น คร่าผลาญ ราญรอน

บ่วงร้อน กลายรัก สลักใจ...

            เมื่อหัวใจรักอันบริสุทธิ์ ถูกกระหน่ำย่ำยีจากผู้ล่าที่ไร้เมตตา

            หญิงอันเป็นที่รักจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ

            ผู้อยู่ยิ่งต้องเจ็บปวดและทุกข์ทรมานจากการสูญเสีย

            รักมากเพียงไหน แค้นยิ่งทบเท่าทวีคูณ

            ในเมื่อความยุติธรรมไม่มีอยู่จริง

เขานี่แหละ จะหยิบยื่นนรกทั้งเป็นให้พวกมันเอง...

...................................................................

ษรารินไง จะใครล่ะ ขอฝากผลงานรักโรแมนติกดราม่าเรื่องแรกในชีวิตไว้ด้วยนะคะ

หลังจากเป็นผู้หญิงคิดบวก (18+) เสียนาน

จะโศกเศร้าเคล้าน้ำตาแค่ไหน ความสูญเสียและความเจ็บปวดจะถูกทวงคืนอย่างไร

ฝากผลงานไว้ในอ้อมอกอ้อมใจมุมใดมุมหนึ่งด้วยนะค้า ^^

(ถึงเป็นดราม่า แต่ก็มีความแซ่บอยู่น้าตะเอง)

EX.

“ จะปิดไปทำไม ก็ผมบอกแล้วว่าไม่ต้องอาย คุณสวยจะตาย อีกอย่างเราก็เป็นผัวเมียกันแล้วนะ ไม่มีอะไรต้องอายแล้ว อย่าขัดใจผมสิ เดี๋ยวผมไข้กลับนะ ” พราวฟ้าเงยหน้าขึ้นมอง

            “ เมื่อคืนคุณแกล้งเป็นไข้เหรอคะ ” ชายหนุ่มหัวเราะ

            “ เปล่า ผมไข้จริง ๆ ก็มันร้อนไปทั้งตัวเลย แต่พอได้ยาดีจากพราว ไข้มันก็หายไปเองเลยนะ นี่ผมเริ่มจะเป็นอีกแล้วเนี่ย พราวต้องช่วยรักษาให้ผมอีกนะ ”

            สองมือเล็กยกขึ้นมาทุบไปที่ไหล่และอกแข็งแรงอย่างไม่ยั้ง

            “ นี่แน่ะ หลอกพราวเหรอ เจ่าเล่ห์นักนะ ”

            ชายหนุ่มใช้มือใหญ่รวบสองมือเอาไว้แล้วแกล้งร้องโอดโอย

            “ โอ๊ย ๆ ยอมแล้วครับ ยอมแล้ว ”

            ว่าพลางก้มลงไปใช้ไม้ตายคือจุมพิตร้ายกาจประทับลงไปที่ปากอวบอิ่ม ได้ผล อาการต่อต้านกลับกลายเป็นอ่อนระทวยอย่างว่าง่าย มือที่ทุบตีเขาอยู่ทีแรกก็กลายเป็นโอบรอบคอเขาให้ยิ่งแนบสนิท ลิ้นร้ายแทรกสอดเข้าไปปลุกเร้าความเสียวซ่านจากปากเล็ก มือใหญ่แข็งแรงลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างเย้ายวนและดันให้เข้ามาแนบแน่นเสียดสีกายชายราวกับจะให้หลอมรวมเป็นร่างเดียวกัน เขาถอนจุมพิตออกจากปากนุ่ม แล้วใช้มือลูบไล้ไรผมที่หน้าผากอย่างอ่อนหวาน

            “ ผมจะไม่ขอโทษ มันไม่ใช่สิ่งผิดพลาด เพราะผมตั้งใจให้มันเกิดขึ้น ”

            หญิงสาวเห็นบางอย่างในแววตาคมที่ประสานกับสายตาเธออยู่ บางอย่างที่เหมือนชิงชังเคียดแค้น แต่ก็แค่วูบเดียวจริง ๆ เพราะเขาก็มีเวลาให้เธอสงสัยแค่นั้น เพราะหลังจากนั้นเขาก็บรรเลงเพลงรักกับเธออย่างเร่าร้อนท่ามกลางสายน้ำเย็น ๆ จากฝักบัวจนเสร็จสมอารมณ์หมาย แล้วอุ้มเธอออกมาต่อบนเตียงอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพลงแล้วเพลงเล่า