คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : BOYS OVER FLOWER ___: ) '' > LOCKER MS . 2 [ 1 ]
1st ACTRESS
: มิน ซอง อึน
RAY : ตามตรงนะคะ น้องบลู
ไอ้คำว่า ' ป้าเรย์ ' เนี่ย ....... รุนแรงมากค่ะ ! 5555+ ( TT'' บลูใจร้ายย )
>>____: มันคือใบสมัครของ MS . 2
ส่วนของผู้สมัคร
ชื่ออะไรคะ : บลูฮะ^^
อายุเท่าไหร่เอ่ย : 15ปีบริบูรณ์
พี่น้องปู่ย่าตายายหรือเป็นอะไรกับเรย์ เรย์อายุ 19 นะคะ : หลานฮะ
เคยดู Boys Over Flower รึเปล่าคะ ? :) : เคยฮะ ชอบคู่อีจองกะคาอึลเหมือนคุณป้าเรย์เลยฮะ
ขอบคุณนะคะ ที่มาช่วยออ ~: ไม่เป็นไรฮะ
ส่วนของตัวละคร
ชื่อตัวละคร : โกอารา Go Ah Ra (รึว่าจะเปลี่ยนดี?)
บทที่ได้รับใน BOF : มินซองอึน
นิสัย : เหมือนเด็ก ตัดสินใจเองไม่ค่อยเป็น ใสซื่อไร้เดียงสา เชื่อคนง่าย อ่อนต่อโลก มักจะโดนหลอกอยู่บ่อยๆ มองโลกในแง่ดีเสมอ เป็นคนขี้อายไม่ค่อยกล้าแสดงออก เวลาตื่นเต้นมักจะประหม่า กังวลอยู่ตลอดเวลา อัธยาศัยดี ยิ้มเก่ง ถึงแม้จะไม่ค่อยพูดแต่ก็เข้ากับคนอื่นง่ายเพราะรอยยิ้มของเธอนั่นหละ รักเด็กมากและก็เป็นที่รักของเด็กๆ เอาใจเขามาใส่ใจเราเสมอ หรือแคร์ความรู้สึกของคนอื่นมากกว่าตัวเองเลยก็ว่าได้ เป็นคนมีความมุ่งมั่นและพยายามมาก เห็นเธออ่อนโยน บอบบางขนาดนี้ แต่เธอก็ไม่อ่อนแอ เธอเป็นคนที่เข้มแข็งมากๆจนใครก็คิดไม่ถึง เป็นคนที่เชื่อมั่น และศรัทธาในความรักมาก ความจำดีมาก ละเอียดอ่อน กับทุกเรื่อง
บุคลิก : เป็นคนที่ธรรมดามาก ไม่มีอะไรโดดเด่นหวือหวา จืดชืด ไร้รสนิยม คนอย่างเธอมีให้เป็นทั่วไป แต่กลับเป็นที่สนใจของใครหลายคน ซุ่มซ่ามเป็นเรื่องธรรมดา สะดุดเท้าตัวเองเป็นว่าเล่น ร่าเริงสดใส ยิ้มเก่ง รอยยิ้มของเธอเปรียบเสมือนดอกไม้แรกแย้มเลยทีเดียว ใครเห็นเป็นต้องยิ้มตาม เรียบร้อยดั่งผ้าพับไว้(?) แต่ก็ชอบทำอะไรโลดโผนอย่างคาดไม่ถึง(?)
ข้อดี : ความจำดี ใจเย็น มีความพยายามสูง ยิ้มเก่ง
ข้อเสีย : เป็นคนขี้อาย เชื่อคนง่าย ซุ่มซ่าม
อาชีพ : นักแสดง ผู้ช่วยครูสอนเด็กประถม
ความสามารถพิเศษ : วาดรูป
ครอบครัว : เป็นลูกคนเดียวของครอบครัว พ่อกับแม่ของเธอย้ายจากชองนัมมาอยู่ที่โซลได้ปีกว่าๆ เพื่อมาหางานทำที่นี่ พ่อของเธอเป็นภารโรงที่โรงเรียนประถมที่เธอสอนอยู่ ส่วนแม่ของเธอก็เป็นแม่ครัวที่นั่น
ประวัติการทำงาน : เป็นพี่เลี้ยงเด็ก ผู้ช่วยครูสอนเด็กประถม พนักงานร้านเคเอฟซี สเวนเซ่น เอ็มเค เซ่เว่น
รางวัลที่ได้รับ : รางวัลชนะเลิศการวาดภาพทัศนียภาพอันสวยงามเกาหลี 2 ปีซ้อน
พนักงานดีเด่นร้านเคเอฟซี ^^
อิมเมจคุณ :
อิมเมจคู่ของคุณ :
ชื่ออิมเมจของคุณ : โกอารา
คำถาม
** คุณจะต้องเรียกแจจุงว่า แจจุงโอป้านะคะ ~
และ แจก็จะแทนตัวเองว่า โอป้าด้วย
1. เมื่อตอนเด็ก ๆ คุณกับแจจุงได้โตขึ้นมาด้วยกัน เนื่องจากอยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน จนต่อมา แจจุงได้เดบิวต์ในฐานะนักร้องของค่าย SM Ent. ทำให้เขาต้องเข้าไปในเมืองโซล และยังได้เดบิวต์เป็นนักแสดงจากเรื่อง Postman Heaven จนได้รับความนิยมมากมาย และในที่สุด ก็มีข่าวออกมาว่าแจจุงนั้นกำลังจะแสดงซีรีย์เรื่องใหม่ ที่ชื่อว่า Boys Over Flower โดยที่ทาง BOF ได้ประกาศออกหานักแสดงเพื่อออดิชั่นเป็นบทคู่ของแจจุง คุณไม่รีรอที่จะไปสมัครออดิชั่นทันที ตั้งแต่ที่คุณรู้ คุณฝึกซ้อมแสดงอย่างหนัก จนในที่สุด คุณก็ได้เป็นส่วนหนึ่งของเรื่อง BOF ทว่า เมื่อเข้ากองจริง ๆ แจจุงกลับเมินเฉยกับคุณ ทำตัวไม่สนใจคุณ และจะสนใจคุณเมื่อเข้ากล้องเท่านั้น คุณจะบอกกับเขายังไงว่าเพราะอะไร ทำไมถึงไม่พูดกับคุณ ? :
ฉันตื่นเต้นมากๆเลยหละตอนที่เจอแจจุงโอป้าครั้งแรก ฉันประหม่าจนทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้ว่าโอป้าจะยังจำยัยเด็กผมแกละตอนเด็กๆได้รึเปล่า แต่เราก็ได้ร่วมงานกันไปซักพักโอป้าก็ไม่ยอมพูดอะไรกับฉันเลยนอกจากเสียว่าตอนเข้ากล้อง แม้แต่บทก็ยังไม่เคยซ้อมด้วยกันเลยซักครั้ง
"โอป้าคะน้ำค่ะ"ฉันรีบสาวเท้าเข้าไปหาแจจุงโอป้าทันทีเมื่อฉากของเขาแสดงจบลง โอป้าเดินผ่านฉันและไปรับน้ำจากผู้จัดการส่วนตัวของเขาแทน
"โอป้าคะคือว่าฉัน......."
"ฉันง่วง"พูดจบโอป้าก็เดินหนีฉันไปทันที ทำไมถึงได้เฉยชาขนาดนี้นะ
"โอป้าคะ ฉันอยาก......"
"ถ้าอยากจะซ้อมบทก็เชิญหาคนอื่นแทนเถอะ"
คนอย่างอารามีหรือจะยอมง่ายๆ ในเมื่อโอป้าไม่สนใจฉัน ฉันก็จะตามไปเรื่อยๆอย่างนี้แหละ ทนได้ให้มันรู้ไปสิ
"โอป้า!!"ฉันตะโกนเรียกพร้อมกับวิ่งไปดักหน้าแจจุงโอป้าเอาไว้
"......."แจจุงโอป้าหันมามองด้วยความหงุดหงิดราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ
"ทำไมถึงไม่ยอมสนใจกันบ้างเลย ตอนเด็กๆโอป้าไม่เคยเป็นอย่างนี้"
"ฉันเบื่อ.....นั่นมันตอนเด็กแต่นี้ฉันเป็นผู้ใหญ่แล้ว มันผ่านมาตั้งกี่ปีแล้ว"
"10ปี6เดือนกับ21วัน"ฉันตอบไปอย่างมั่นใจ เพราะตั้งแต่ที่แจจุงโอป้าจากไปเพื่อที่จะทำตามความฝันของตัวเอง ฉันนับวันเวลาเพื่อที่จะได้เจอโอป้ามาตลอด
"เธอนี่มัน..."
"ฉันแค่อยากให้โอป้าคุยกับฉันบ้างก็เท่านั้น ไม่ต้องดูแลเอาใจใส่ แค่เห็นฉันบ้างในสายตา.........แค่นี้ไม่ได้เหรอ?"ไม่เอาน่า อย่าร้องไห้นะ ฉันบอกกับตัวเองเมื่อรู้สึกร้อนผ่าวที่ดวงตา
"โอป้าจะไม่คุยกับฉันก็ไม่เป็นไร แค่บอกเหตุผลมาว่าทำไมโอป้าถึงไม่คุยกับฉัน แล้วฉันจะไม่มายุ่งกับโอป้าอีก"พูดได้แค่เหรอ? ถ้าโอป้าบอกเหตุผล เราจะไม่มายุ่งกับโอป้าได้จริงๆเหรอ?
2. คุณอยากเข้าถึงแจจุงให้มากกว่านี้จึงอยากชวนเขาไปเที่ยวด้วย คุณจะชวนเขายังไงดีนะ ? แถมเขายังตกลงกับคุณซะด้วย ? :
วันนี้ฉันกับแจจุงโอป้าเข้าฉากร่วมกันอีกครั้ง แต่ไม่รู้ทำไมฉันยังไม่ชินซักที โอป้าก็ยังห่างเหิน จะทำยังไงนะถึงจะเข้าถึงโอป้าได้มากกว่านี้
"ทุกคนวันนี้เลิกกองได้"ผู้กำกับตะโกนบอก ทำให้ทุกคนเฮเป็นเสียงเดียวกันด้วยความดีใจ
ฉันรีบสาวเท้าเดินตามแจจุงโอป้าไปทันที
"เธอจะตามฉันมาทำไม?"แจจุงโอป้าถามโดยไม่แม้แต่จะหันมามอง
"ฉันมีเรื่องจะคุยกับโอป้าค่ะ"
"มีอะไรก็ว่ามาฉันเหนื่อย"
"เสาร์นี้โอป้าว่างรึเปล่าคะ?"รู้ทั้งรู้ว่าเขาคงปฏิเสธแต่ยังไงถ้าไม่ลองก็คงไม่รู้หรอก
"ฉันว่างและก็อยากพักผ่อน"
"เรา.....ไปเที่ยวกันดีไหมคะ?"เมื่อคำถามโง่ๆของฉันหลุดออกไป แจจุงโอป้าก็ยืนนิ่งไร้ปฏิกิริยาตอบรับ ไม่..แม่แต่จะหันมามอง เรามันน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรือไงนะ?
"ฉันบอกว่าอยากพักผ่อน"พูดจบเขาก็เดินจากไป
"ไปเที่ยวก็เหมือนเป็นการพักผ่อนไงคะ การหลับเป็นการพักผ่อนที่ดีที่สุด โอป้าก็หลับให้เต็มอิ่ม8ชั่วโมง แต่ว่าหลับอย่างเดียวก็ไม่ดีหรอกนะคะ เพราะฉะนั้นเราก็ควรจะผ่อนคลายด้วยวิธีอื่น คือ ไปเที่ยว"ฉันเดิน(หรือวิ่ง)ตามแจจุงโอป้าพร้อมกับสาทยายเสียยาวยืด อย่างนี้คงจะน่ารำคาญจนถูกปฏิเสธเสียก่อนมั๊ง?
"เมื่อไหร่เธอจะหยุดวุ่นวายกับฉันซักทีห๊ะ"อยู่ๆแจจุงโอป้าก็หยุดเดินแล้วก็หันมาตวาดใส่จนฉันแทบจะทรงตัวไม่อยู่
"นี่เหมือนกับมันจะเป็นความรักนอกจอที่เหมือนในฉากมากๆเอาซะแล้ว.......จะไปเดทกับฉันซักครั้งนึงมันยากมากเลยงั้นเหรอแจจุงโอป้า?"
"อย่าคิดว่าฉันเล่นฉากจุ๋งจิ๋งๆกับเธอแล้วฉันจะชอบเธอเข้าจริงๆจำไว้"
"ถ้าอย่างนั้นโอป้าก็คิดซะว่าที่ไปเที่ยวกับฉัน ไปเดทกับฉันเป็นแค่ฉากในละครฉากหนึ่งสิคะ"
"ก็ได้......ถ้าเธอต้องการอย่างนั้น"
ดีใจที่โอป้าตอบตกลงแม้ว่าจะไม่เต็มใจ แม้ว่าการไปเที่ยวด้วยกันครั้งนี้โอป้าจะแสดงละครอย่างที่บอกจริงๆ อย่างน้อยก็ขอแค่ให้โอป้าเห็นฉันในสายตาเหมือนที่แสดงในละคร ฉันหวังว่าซักวัน การแสดงละครจะทำให้โอป้าสนใจฉันขึ้นมาจริงๆ
3. แจจุงยอมไปกับคุณแล้ว งานนี้คุณไปเที่ยวที่ไหนล่ะ ? :
ที่ไหนล่ะที่โรแมนติก เชจูดีไหม? เรายังไม่ได้แต่งงานกันซักหน่อย แถมยังไกลเกินไปด้วย ไม่เอาๆ ล็อตเต้เวิลด์......แบบนี้มันก็คงจะเด็กไปโอป้าคงไม่ชอบ อ้อ! โซล ทาวน์เวอร์ เอ..โอป้าชอบไปเที่ยวแม่น้ำฮันนี่นา ไปเที่ยวตึก KLI63 ริมแม่น้ำฮันดีกว่า
4. ในที่สุด คุณก็สารภาพรักกับแจจุง แต่แจจุงปฏิเสธ ทำให้คุณเสียใจมาก แจจุงบอกว่าเขามีคนที่เขาชอบแล้ว และคนคนนั้นก็คือ ( MS . 1 ) แต่คุณรู้ว่า MS . 1 ชอบซีวอน โดยที่แจจุงยังไม่รู้ เขาไปสารภาพรักกับ MS . 1 ซึ่งก็ถูกปฏิเสธกลับมา คุณเลือกที่จะปลอบใจเขายังไง เมื่อที่เขา ร้องไห้ :
จ..แจจุงโอป้าร้องไห้งั้นเหรอ ฉันไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองว่าคนที่ร้องไห้อยู่ตรงหน้าจะเป็นแจจุงโอป้าจริงๆ ที่เขาอ้างว่าปวดหัวแล้วขอตัวมาพัก ที่จริงก็แอบมาร้องไห้อยู่ที่นี่เอง
ตอนนี้ที่ที่ฉันยืนอยู่ก็คือบันไดหนีไฟของโรงเรียนที่จันดีกับจีฮูมาเจอกันในเรื่อง ทุกคนคงจำได้ใช่ไหม? พอพูดถึงจันดีมันก็ทำให้ฉันรู้สึกเจ็บแปลบในหัวใจอย่างบอกไม่ถูก เพราะโอป้ารักเธอคนนั้น 'ถ้าฉันจะเข้าไปปลอบโอป้าตอนนี้โอป้าจะรำคาญไหมนะ'ฉันยังคิดไม่ตก 'กล้าหน่อยสิอารา เธอจะยอมให้คนที่เธอรักต้องร้องไห้เพราะคนอื่นหรือยังไงกัน'หัวใจฉันมันสั่งอย่างนี้ เราควรจะเชื่อความคิดหรือหัวใจของเรากันนะ
"โอป้าคะ"กว่าฉันจะรู้ตัวเท้าทั้งสองก็พาฉันมาหยุดอยู่ตรงหน้ารุ่นพี่ซะแล้ว
"ฉันอยากอยู่เงียบๆคนเดียว"แจจุงโอป้าปาดน้ำตาลวกๆแล้วเบนหน้าไปทางอื่นเพื่อหลบตาฉัน
"แต่ว่า......"
"ไม่ได้ยินหรือไงว่าฉันอยากอยู่คนเดียว!!"เขาตวาดไล่ฉัน
"โอป้าจะปิดหู จะไม่ฟังฉันก็ได้ ขอแค่ให้ฉันได้พูดออกไปซักครั้งได้ไหม?"ฉันรวบรวมความกล้าที่จะพูดออกไป ซึ่งมันอาจจะเสี่ยงต่อการถูกแจจุงโอป้าเกลียดขี้หน้าเอาก็ได้ จากที่เคยสารภาพรักไป โอป้าก็ยิ่งตีตัวออกห่าง
"มีอะไรก็ว่ามา"
"ฉันรู้ว่าโอป้าเจ็บ และเสียใจมากแค่ไหน ฉันรู้ดีว่าโอป้ารู้สึกยังไงที่โดนเธอปฏิเสธ ก็เหมือนกับที่โอป้าปฏิเสธฉัน โอป้าอิจฉาซีวอนก็เหมือนที่ฉันอิจฉาเธอ ฉันรู้ว่าโอป้าตัดใจจากเขาไม่ได้หรอก เหมือนที่ฉันตัดใจจากโอป้าไม่ได้เหมือนกัน แต่ไม่ว่ายังไงฉันก็จะอยู่ข้างๆโอป้า อยากอยู่ในสายตาของโอป้าบ้าง แม้ว่าความหวังของฉันจะมีเพียงริบหรี่ก็ตาม ฉันรู้ว่าหัวใจของโอป้าอาจไม่มีที่ว่างให้ใครอีกนอกจากเธอ เพราะหัวใจของฉันเองก็มีเพียงแค่โอป้าคนเดียวเท่านั้นเหมือนกัน"ฉันพูดออกไป ฉันไม่รู้ว่าพอจะช่วยปลอบอะไรแจจุงโอป้าได้บ้าง แต่ที่ฉันพูดมันออกมาจากใจทั้งนั้น แย่แล้วมาปลอบแจจุงโอป้าแท้ๆ ทำไมเราถึงร้องไห้เองนะเนี่ย
"อารา...."ดีใจจังที่โอป้าเรียกชื่อฉัน
"ฉันจะอดทนเพื่อโอป้า ฉันจะไม่ร้องไห้อีก เพราะฉะนั้นโอป้าก็ต้องอดทนเพื่อเธอ และก็ห้ามร้องไห้"ฉันเช็ดน้ำตาตัวเองจนหมดแล้วเดินออกไปจากตรงนี้ มันเจ็บ....เจ็บจนบอกไม่ถูก ทำไมฉันถึงบอกให้โอป้าอดทนเพื่อเธอคนนั้นกันนะ ทั้งๆที่ควรบอกให้ตัดใจจากเธอซะ เพราะฉันเองก็คงไม่กล้าตัดใจจากโอป้าล่ะมั้ง? ฉันมันขี้ขลาดเกินไป ก็คงทำได้เพียงแค่แอบมองอยู่ห่างๆก็เท่านั้น
ส่วนของไรท์เตอร์
ขอบคุณอีกล้านครั้งค่ะ โปรดรับจูจุ๊บจากเรย์ด้วย ! > 3 < : >3<รับแล้วนะ ต้องรับผิดชอบเค้าด้วยหละ
ถ้าออติดจะไม่ทิ้งกันนะ เรย์ไม่ทิ้งรีดเดอร์ทุกคนเด็ดขาด ><V : ถ้าจะให้ดีพี่เรย์ก็ควรจะให้น้องติดนะคะ 5555555+
สัญญานะ ! : มีคาอึลกะอีจองไม่พลาดจ้ะ
อยากพูดอะไรกับเรย์ซักติ๊ดนึงมั๊ย ? : ขอให้ติดเถอะนะคะ^^พยายามที่สุดแล้ว ฝากไว้ในอ้อมใจด้วย
ขอบคุณอีกครั้ง ! : ถ้าหนูติดก็จะขอบคุณพี่เรย์ซัก10ครั้งเลย
ความคิดเห็น