คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : เอ่อ......
ตอนที่ 9 เอ่อ......(คือ..คิดชื่อตอนไม่ออกจริงๆ อ่านๆไปเถอะ อย่าคิดมาก)
ตอนนี้ผมก็อาศัยอยู่บ้านพี่เมลมาอาทิตย์กว่าๆ แล้วแหละ...เริ่มคุ้นเคยกับคนในบ้านนี้มากขึ้นแล้ว แถมคุ้นเคยกับห้องนอนพี่เมลแล้วด้วย....
“นัทครับ...เปิดประตูให้พี่หน่อย”
ผมเดินไปเปิดประตูห้องนอนของผมให้
“พี่เอาตุ๊กตาหมีที่นัทขอพี่ไว้..มาให้น่ะครับ”
อ้อ!!...พอดีเมื่อวานนี้ผมอยากได้ตุ๊กตาหมีมาแต่งห้องใหม่น่ะ...พี่เมลก็เลยซื้อมาให้เพียบเลย
“ขอบคุณครับ”
แล้วเจ้าหมีน้อยหมีใหญ่หลายตัวก็ถูกขนถ่ายเข้ามาภายในห้องนอนห้องใหม่ของผม
“พี่มีน้องหมีตัวพิเศษให้ครับ”พอจัดน้องหมีเข้าที่เสร็จ...พี่เมลก็พูดขึ้น
“น้องหมีตัวพิเศษ?”ผมถามพลางเอานิ้วชี้จิ้มปากอย่างน่ารัก
“ครับ...หมีน้อยตัวพิเศษ”พี่เมลยิ้มให้ พร้อมกับหยิบกล่องกำมะหยี่สีแดงขึ้นมากล่องหนึ่ง...พอเปิดออกมา...มันคือตุ้มหูรูปหมีน้อยคู่หนึ่ง มันเป็นตุ้มหูยาวๆ ที่ปลายสุดเป็นรูปน้องหมีตัวเล็กๆ ห้อยอยู่
“น่ารักจัง >๐<”
“พี่ใส่ให้นะ...”พี่เมลหยิบตุ้มหูขึ้นมาใส่ให้ผมทีละข้างอย่างอ่อนโยน
“ดูสิครับ...สวยมั้ย?”พี่เมลพาผมมายืนอยู่หน้ากระจก ก่อนจะเอามือปัดปอยผมขึ้นทัดหู เพื่อให้เห็นตุ้มหูชัดเจนขึ้น
“สวยครับ...ขอบคุณนะครับ”
“พี่เห็นนัทเจาะหู...แต่ไม่ได้ใส่ตุ้มหูน่ะ...ก็เลยซื้อมาให้”
“นัทจะใส่มันไว้ตลอดเลยครับ ^๐^”
ผมอมยิ้มอย่างน่ารัก ก่อนจะเขย่งตัวขึ้นจุ๊บที่แก้มของพี่เมลเบาๆ เพื่อเป็นการขอบคุณ
“ครืด...ครืด..”
...อะ..โทรศัพท์...
ผมวิ่งไปหยิบเจ้ามือถือ ที่กำลังสั่นเป็นเจ้าเข้าขึ้นมาดู...
“ฮัลโหล..”
(นัท...ทำอะไรอยู่เหรอ? ว่างคุยกับฟิวรึเปล่า?)
“เอ่อ....”ผมหันมองหน้าพี่เมลเล็กน้อย “อืม...นัทไม่ได้ทำอะไรหรอก กำลังว่างอยู่พอดี”
(งั้นดีเลย...ฟิวว่าจะชวนนัทไปเที่ยวอยู่พอดี...นัทไปกับฟิวนะ)
“ฟิวจะพานัทไปเที่ยวไหนเหรอ?”
(นัทอยากไปเที่ยวที่ไหนล่ะ?)
“เอ่อ...”...ไปที่ไหนดีล่ะ...
(สวนสนุกดีมั้ย?...เราไม่ได้ไปสวนสนุกด้วยกันมานานแล้วนะ)ฟิวเสนอ
“ดีเลย..ดีเลย..นัทจะได้ชวนพี่เมลไปด้วย”ผมตอบรับและหันไปยิ้มให้กับพี่เมลที่กำลังยืนมองผมอยู่
(ไม่นะนัท....ฟิวอยากไปเที่ยวกับนัทแค่ 2 คน)
“ทำไมอ่ะฟิว?...นัทอยากให้พี่เมลไปด้วยนี่นา”...ผมอยากให้พี่เมลไปด้วยจริงๆ นะ
(ถ้างั้นนัทก็ไปกับพี่เมล 2 คนเถอะ...ไม่ต้องสนใจฟิวหรอก)
“อ๊ะ....ฟิวง่ะ”ผมอุทานขึ้นอย่างไม่พอใจ...ฟิวกำลังงอนผมอยู่นี่นา
(ก็นัทอยากไปกับพี่เมลไม่ใช่เหรอ...ฟิวไปก็เป็นส่วนเกินเสียเปล่า)
...ฟิวประชดผมอีกแล้วอ่ะ...สงสัยคงต้องตามใจคุณชายเธอหน่อยแล้ว
“แต่นัทอยากไปกับฟิวนะ...นัทอยากไปกับฟิวจริงๆ นะ”
(นัทก็เลือกเอาแล้วกัน...ว่าจะไปกับฟิวหรืออยากจะไปกับพี่เมล)
...ว้า!!...ความจริงอยากเลือกข้อหลังนะ แต่ว่าวันนี้ตามใจฟิวสักวันแล้วกัน..
“ถ้างั้น...เจอกันที่สวนสนุกบ่ายโมงนะ”ผมนัทฟิวเสร็จสรรพก่อนจะวางสายไป
ผมหันมาสบตากับพี่เมลที่นั่งจ้องผมอยู่ตรงโซฟา..
“พี่เมลครับ...”ผมทำเสียงอ้อนๆ พร้อมกับสไลด์ตัวไปนั่งข้างๆ พี่เมล
“คือว่า.....”ผมยิ้มแล้วมองหน้าพี่เมลอย่างหนักใจ
“จะไปเที่ยวเหรอ?”พี่เมลถามขึ้นก่อนที่ผมจะเรียบเรียงคำพูดในสมองเสร็จด้วยซ้ำ
“เอ่อ...ครับ”
“ไปกับฟิว?”
“ใช่ครับ...”
นี่ตกลงพี่เมลได้ยินที่ผมคุยโทรศัพท์หมดแล้วใช่มั้ย?
“แล้ว....พี่เมลอนุญาติให้นัทไปหรือเปล่าครับ”ผมถามอย่างลุ้นๆ
“แล้ว.....ถ้าพี่ตอบว่าไม่ล่ะ?”
“พี่เมลอ่ะ”ผมสะบัดหน้าหนีอย่างกับเด็กถูกขัดใจพร้อมกับอมลมให้แก้มป๋อง
“ล้อเล่นครับ...นัทอยากไปเที่ยวกับเพื่อนทั้งที ทำไมพี่จะไม่อนุญาตล่ะครับ”
“จริงนะครับ?”ผมหันมายิ้มร่าให้พี่เมล
“ครับ...จริง”
“ขอบคุณครับ”ผมหอมแก้มพี่เมลอีกรอบ “งั้นนัทไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะครับ” แล้วก็วิ่งสี่คูณร้อยเข้าห้องน้ำไปเลย...
ผมมาถึงสวนสนุกก่อนเวลานัดเล็กน้อย...โชคดีที่พี่เมลติดงานก็เลยให้ลูกน้องมาส่งแทน ถ้าพี่เมลมาส่ง..เขาคงไม่ยอมให้ผมมายืนแอ๊บแบ๊วอยู่หน้าทางเข้าสวนสนุกคนเดียวแบบนี้หรอก...
“นัท!!!”ฟิวโบกมือให้ผมมาแต่ไกล...วันนี้เขาแต่งตัวหล่อจัง ทำยังกับจะมาเดทกับสาวแหนะ?
“มานานรึยัง?”ฟิวถามผม
“ก็สักพักแล้วล่ะ...วันนี้ฟิวหล่อจังนะ”ผมแซวเขาเล็กน้อย...ถ้าเป็นแต่ก่อนคงแซวด้วยความอิจฉา แต่เดี๋ยวนี้ไม่แล้วล่ะ ผมชื่นชมเขามากกว่า
พอเรายืนคุยกันไปได้สักพัก ผมก็รู้สึกไม่ค่อยดี เพราะมีแต่คนจ้องมองมาที่พวกเรา...จะมองมาเพราะเห็นว่าฟิวหล่อ หรือจะมองมาเพราะสงสัยว่าผมเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่ อะไรก็ไม่ดีทั้งนั้นแหละ...
“ฟิว...เราเข้าไปข้างในกันเถอะ”
“อืม...ไปสิ”ฟิวรับคำแล้วจูงมือผมให้เดินตามไป
ผมไม่เข้าใจเลย เวลาจับมือกับคนอื่น..ผมไม่รู้สึกอะไร แต่พอจับมือกับพี่เมลทีไร ใจมันจะเต้นถี่ไม่เป็นจังหวะทุกที
“นัท!!”
“หือ!!...อะไรเหรอ?”
“เป็นไรไป...ดูเหม่อเชียว”
“เปล่านิ...นัทไม่เป็นไรหรอก”
“ไม่อยากเที่ยวกับฟิวเหรอ?”
...เอาอีกแล้ว เข้าโหมดงอนอีกแล้ว...
“จุ๊บ!!”
...ผมเขย่งตัวขึ้นหอมแก้มฟิวแทนคำตอบ..แต่นั่นกลับทำให้เขายิ้มร่า ก่อนจะลากผมไปเล่นนู้นเล่นนี่อย่างเมามัน
ให้ตายสิ...ไปคึกมาจากไหน...เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว
---------------@---------------
“นายครับ...ตอนนี้คุณนัทอยู่ที่สวนสนุกแล้วครับ”ชายหนุ่มชุดดำกรอกเสียงลงในโทรศัพท์อย่างสุภาพ
(...................)
“ปลอดภัยดีครับ...นายไม่ต้องห่วง”
(............................)
“ครับ...ผมจะดูแลคุณนัทอย่างดี...”
เขาเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋า ก่อนจะค่อยๆ สะกดรอยตามเด็กหนุ่มสองคนที่กำลังเริงร่ากับเครื่องเล่นต่างๆ อย่างสนุกสนาน
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
เม้น ๆ โหวต ๆ
กันเยอะ ๆ นะคะ
ถ้าไม่เม้น ไม่โหวต SaRang ไม่แต่งต่อน้า
^^
ความคิดเห็น