หนุ่มหล่อเจอเงือกซุ่มซ่าม

ลำดับตอนที่ #2 : chapter 2 ( แต่งเพิ่มคะ)

                " โอ๊ยในที่สุดก็มาถึงป้ายรถเมล์สักที " ไอเนะพูดอย่างบ่นๆ

                " นี่บ่นเหมือนคนแกเลยนะ  แค่ไม่กี่ก้าวเอง "

                " ก็แค่ 338 ก้าว "

" เฮ้ย แกนับด้วยเหรอ " ถ้าจะบ้าใครเขาจะไปนับวะ แกนี่ขยันนับ ฉันนับถือจริงๆ

                " ฉันพูดเว่อไปงั้นละ " ไอเนะพูดอย่างกวน

                " แกนะแก  กวนประสาทจริง  อ๊ะ..นั่นรถเมล์มาแล้วไปเร็ว " พอรถเมล์จอดพวกฉันก็ขึ้นรถเมล์  ทำไมรถมันแน่นจัง  นี่ขนาดเช้าแล้วนะเนี่ย  ( 7: 22 เนี่ยน่ะเช้า)

                "  น้องช่วยชิดในหน่อนนะ  คนป้ายข้างหน้าจะได้เดินขึ้นได้ " พี่คนเก็บตัวรถเมล์บอก  บ้านฉันกับโรงเรียนอยู่ห่างกัน 5 ป้ายและเป็นป้ายสุดท้าย  พอรถมาจอดป้านที่3  คนขึ้นเยอะจัง

                " เอาน้องคนที่ใส่ชุดนักเรียน2 คนนั้นนะ   ยังเดินได้อีกช่วยเดินเข้าไปหน่อยดิ "  คนเก็บเงินบอก

~ ฉันชิดจนจะมีลูกได้เป็น 10 แล้วจะให้ชิดไปถึงไหน   นี่ถ้ามีการผสมพันธ์ทางผิวหน้าฉันไม่แย่หรือไง

เอี๊ยด  โอ๊ยพ่อคุณเบรกให้มันเบาๆๆหน่อยไม่ได้หรือไง  ฉันยิ่งตัวผอมๆอยู่  ถ้าฉันไม่ครบ 32 นะ  ฉันจะฟ้องโทษฐาน แกทำให้เด็กที่น่ารักน่าทะมุทะนอมอย่างฉันเจ็บ

                " นี่ อุซางิ  คนนั่นอยู่โรงเรียนเดียวกับเรานะดูจิ  หล่อ เนอะ"  ไอเนะพูดอย่างปลื้มๆ  ฉันหันไปดูก็หล่อดีนะแต่แพ้รุ่นพี่ของฉัน เขานะทั้ง perfect  และอ่อนโยน  เรียนเก่งกีฬาเป็นเลิศ

                " เหรอฉัน ว่างั้นๆนะ  ดูเหมือนจะไม่เคยเห็นหน้า น่าจะเป็นนักเรียนใหม่นะนี่"  ฉันหันไปกับไอเนะ

                " กริ๊ดดดดดดดดด >_< อุซางิเขาเดินมาทางเราด้วย  แกดูดิ" แกนี่ถ้าจะบ้ามากเลย

                " แล้วไงเดินมาก็เดินมา ไม่เห็นเกี่ยวกับฉันเลย"

                " แกพูดให้มันดีๆหน่อยดิ" นี่แกเพื่อนฉันนะ  จะเข้าข้างฉันไม่ได้หรือไง

         \"ขอโทษคับ  อยู่โรงเรียน Kame  Nachipipo  หรือเปล่าคับ \"

         \"คะใช่คะ  ฉันไม่เคยเห็นหน้าคุณเลย  เรียนชั้นไหนเหรอคะ \" ว้าว ยิ่งไกลยิ่งหล่อ

         \"คับ  ผมเข้ามาเรียนมอปลายปี 2  พึ่งย้ายมาจากเกาหลี  มาเรียนที่นี่นะคับ \"ฮู้  มาจากต่างประเทศ ด้วยถ้าจะรวยมากเลย

          \" อ้อคะ.....ฉันชื่อไอเนะ  ส่วนนี่เพื่อนสนิทฉันชื่อ อุซางิ\" เฮ้อ...จะบอกชื่อฉันกับอีตานี่ทำมอ่ะ

          \" คับ ผมชื่อฮิชอนคู   นิโมเนะ\"

          \" เออ....ชื่อคุณเป็นคนลูกครึ่งเหรอคะ \"       

          \"คับใช่คับ แม่เป็นคนเกาหลี  พ่อเป็นคนญี่ปุ่น\"  มิน่าละหน้าไม่เหมือนคนญี่ปุ่นเลย

           \"เอออออ   น้อง 3 คนนั้น  จะลงไม นี่ป้ายสุดท้ายแล้วนะ\"คนตั๋วรถเมล์บอก

           \"อ่ะ ลงคะลง  \"  คุยโม้อยู่ได้  โดนเขาว่ามาเลย   แกนะแกทำให้ฉันขายหน้า

                         พวกฉันเดินเข้าไปโรงเรียน

          \" ผมต้องขอตัวก่อนนะคับ  ต้องไปห้องปกครอง\"  ไปไหนก็รีบไปเลย

          \" เออออ  เชิญคะ แล้วก็ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ\"

          \" นี่เร็วสิ  เดียวเจ๊หวี แกบ่นฉันนะรำคาญ  ส่งตาหวานอยู่นั้นละ ไอ้ไอ\" คงงงสิคะว่าใครชื่อไอ ก็เพื่อนตัวดีคนนี่ละคะ  เวลาฉันโมโหฉันมักจะเรียกสั้นๆนะคะ