ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Be Quiet!!!!!
มือบางกดไปตามไอแพดอย่างคนเป็นสาวกสตีฟ จ็อบเหมือนกัน อย่างแรกเลยคือต้องเพิ่มแสงให้หน้าจอ
คือมันมืดมากไง... ไม่รู้จุนฮยองอ่านอะไรเห็นได้ยังไง
นัยน์ตากลมโตกวาดมองไปทั่วก่อนที่ร่างบางจะขมวดคิ้วอย่างสงสัย...
ไหนล่ะ? ฟิคอะไรนั่นที่จุนฮยองเปิดอ่านเมื่อกี้.... เขาเปิด history ดูก็เจอแต่กระทู้ในแฟนคาเฟ่ไม่ก็ในบอร์ดต่างๆ....
อะไรของอิตาแร็พเปอร์คนนั้นกันนะ?
แต่แล้วนัยน์ตาคู่สวยก็มองเห็นชื่อตัวเองอยู่ในหัวข้อกระทู้หนึ่ง
'เหตุจากแฟนบอยของจางฮยอนซึง'
หืม....? แฟนบอย... ของเขา?
แล้วทำไมจุนฮยองต้องมาดูกระทู้ที่เกี่ยวกับเขาด้วยล่ะเนี่ย?
ว่าแล้วก็เข้าไปดูที่แฟนคลับคุยกันสักหน่อย
ผ่านไปสองนาที คนสวยแห่งบีสต์นั่งขมวดคิ้วหน้าแดง...
ก็ดูแต่ละประโยคสิ...
'ดูหน้าจุนฮยองวันนี้สิ ท่าทางจะ'หึง'ฮยอนซึงน่าดูเลยเนอะ ^ ^~'
'โจ๊กเกอร์ออกอาการอีกแล้ว พีซเกิร์ลรู้ตัวบ้างมั้ยเนี่ยยยยย'
'แฟนบอยของซึงกี้ออนนี่เยอะน่าดูเลยเนอะ สงสัยจุนฮยองอปป้าต้องหนักใจทุกวันแน่เลย'
...ทำไมทุกประโยคต้องมีชื่อจุนฮยองด้วยล่ะ? กระทู้เรื่องเขาแท้ๆ?
ไม่เข้าใจเลยจริงๆ
ในห้องครัว...
จุนฮยองเดินตรงเข้ามาเปิดประตูตู้เย็นหาเพื่อนสนิทที่สุดในชีวิตกินเพื่อเป็นการทำลายกระเพาะยามเช้า...
โดยไม่ได้สังเกตเลยว่ามีตัวอะไรกำลังมุดลงไปในกระป๋องซุปข้าวโพด....
โยซอบเงยหน้าขึ้นมา...
"อ่าว... จุนฮยองอา... เมื่อกี้ฮยอนซึงตามหาตัวอยู่นิ..." แร็พเปอร์คนสำคัญของบีสต์หันไปมอง...
เจอกระต่ายชุบซุปข้าวโพด....
ชุบ...
มันชุบจริงๆนะ... ทำไมกินได้เลอะขึ้นไปถึงไหนต่อไหนกันนะ?
"ฮยอนซึงเหรอ... เจอแล้วแหละ..." ว่าแล้วก็กระดกโค้กต่อ
อืม... อร่อยจริงๆเลย ไม่เคยลดความอร่อยเลย โค้กเนี่ย... ไม่ว่าจะขวดสองลิตร หนึ่งจุดห้าลิตร หนึ่งลิตร หรือแม้แต่มินิโค้กของทูพีเอ็ม(?)ก็อร่อย...
"แล้วฮยอนซึงไปไหนแล้วล่ะ?" ถามต่อ พลางเดินเอากระป๋องไปทิ้ง
"กำลังหาคำตอบให้ตัวเองอยู่ที่ห้องนั่งเล่น..." ตอบพร้อมกับยิ้มนิดๆ...
แต่ดูชั่วร้ายอย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว......
โยซอบหรี่ตามองรอยยิ้มแปลกๆนั้น ก่อนจะถามต่อ
"ไม่ใช่ว่านายไปแกล้งอะไรฮยอนซึงหรอกเหรอจุนฮยองอา... นายไปแกล้งอะไรไว้กันล่ะ?"
"แกล้งอะไร... ไม่ได้แกล้งสักหน่อย... ก็แค่ทิ้งระเบิดไว้หนึ่งลูก... ก็เท่านั้นเอง..." ตอบ แล้วก็ยิ้มแบบเดิมอีก...
รังสีชั่วร้ายกระจายอยู่รอบห้อง...
ยงจุนฮยองน่ากลัวอย่าบอกใครเลยนะเออ...
"ระเบิด?" ทวนคำพร้อมเอียงคอเสริมออพชั่นความน่ารัก...
.
.
.
.
.
ที่ได้ผลกับอิลุงเพียงคนเดียว....
"รู้จักแฟนฟิคไหมล่ะ? ฉันแค่บอกว่ากำลังอ่านฟิคอยู่ ฮยอนซึงก็ไม่รู้จัก แล้วตอนนี้ก็กำลังหาคำตอบอยู่แค่นั้นเอง..." คำตอบยาวเหยียด ตามด้วยการกระดกโค้กเข้าไปอีก...
"เอ๋?? งั้นฉันควรจะไปบอกฮยอนซึงใช่ไหม!!?"
ทำไม? คิดว่าหน้าอย่างยังโยซอบไม่เคยอ่านฟิคเหรอ??
ยังโยซอบน่ะอ่านมาหมดแล้ว ตั้งแต่จุนซึง ดูซอบ อุ่นกวาง จุนซอบ ทูจุน...
ผ่านโยซอบคนนี้มาทั้งนั้นแหละ... เอ๊ะ แต่ฮยอนซึงไม่รู้จักฟิคได้ยังไงกันนะ?
แต่ก่อนที่ร่างเล็กจะวิ่งออกไปบอกคุณแม่ เอ้ยย ฮยอนซึงที่ยังคงนั่งอ่านกระทู้อยู่ พ่อแร็พเปอร์ก็จับแขนเอาไว้ก่อน
"ไม่ต้อง... นายน่ะเงียบไปเลย... ให้ฮยอนซึงหาเองดีกว่า หึหึหึ"
...บอกแล้วว่ายงจุนฮยองมันน่ากลัวววว
"แต่ว่า..."
"Be Quiet!" *ทำท่าเหมือนคิมวานซอนตอนขึ้นไลฟ์*
ระหว่างที่พ่อกับลูก(?)สนทนากันอยู่ในห้องครัว
จางฮยอนซึงก็ยังคงนั่งอ่านกระทู้ใดๆในไอแพดต่อไป...
อันนี้อะไรเนี่ย...
'ขอฝากฟิคจุนซึงเรื่องใหม่ด้วยนะคะ'
จุนซึง?
อ๊ะ นี่ไง! ฟิคที่เขากำลังหาอยู่สินะ...
นี่คือฟิคสินะ...
ก่อนที่จะกดเข้าไปในลิงค์ที่เค้าเอามาแปะไว้ในกระทู้... ร่างบางก็นั่งอ่านคอมเมนท์กระทู้นั้นก่อน
'ฮยอนซึงเรื่องนี้น่ารักชะมัดเลย โอ๊ยยย หยุดยิ้มไม่ได้เลยยย จุนฮยองก็หื่นเกิ๊นนน'
น่ารัก? คำชมนี้เขาได้ยินออกบ่อยจนจะชิน...
แต่หืม? นี่อะไรเนี่ย? 'จุนฮยองก็หื่นเกิ๊นนน'
ห๊ะ? หื่น? อะไรกันเนี่ย
'ฮยอนซึงออนนี่ใจร้ายยย จุนฮยองอปป้าอุตส่าห์ทุ่มทุนสร้างขนาดนั้น แต่... ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ดีเนอะแบบนี้ คิๆๆ'
เอ๋? นี่มันอะไรกันเนี่ย...?
อย่างนี้ต้องเข้าไปดูในลิงค์ซะแล้ว!!!
แต่ก่อนที่พระเจ้า(?)จะทำให้ฮยอนซึงรู้ความจริงเกี่ยวกับแฟนฟิค ไอแพดสองสีขาวสุดหรูก็เปลี่ยนหน้าจอเป็นว่ามีคนโทรมา
สายเข้า
'ฮารา'
ฮยอนซึงตัดสินใจตะโกนเรียกเจ้าของเครื่องที่ยังทำลายกระเพาะตัวเองไม่เสร็จในห้องครัว
"จุนฮยอง...~ แฟนนายโทรมา..."
"รับไปเลย... มีอะไรค่อยบอกฉัน..." และนี่คือประโยคตอบกลับจากในห้องครัว...
จุนฮยองไม่ได้อะไร... แค่โค้กในมือมันสำคัญกว่าคู ฮาราเท่านั้นเอ้งงงง
ได้ยินดังนั้น ร่างบางก็จัดการใส่บลูทูธและกดรับสายจากสาวสวยแห่งวงคาร่าทันที
"เยาโบเซโย? ฮยอนซึงพูดครับ จุนฮยองไม่ว่าง..."
-"ฮยอนซึงอปป้าเหรอคะ?... เอ่อ... ถามจุนฮยองอปป้าให้หน่อยได้ไหมคะ ว่าเย็นนี้ว่างไหม จะชวนไปกินข้าว"-
ฮยอนซึงเอาบลูทูธออกจากหูมาถือไว้ แล้วตะโกนถามเจ้าของเครื่อง
"ฮาราจะชวนนายไปกินข้าวเย็นน่ะ... ให้บอกว่าไง?"
"บอกว่าฉันมีนัดเดทแล้ว..."
"เอ่อ... จุนฮยองบอกว่าเขามีนัดเดทแล้วน่ะ... เอ๊ะ? เดท?" พูดไปก็งงไป... จุนฮยองจะมีเดทที่ไหนได้อีกล่ะ? ก็แฟนสาวสุดสวยก็อยู่ในสายนี่แล้วไง
ไม่เข้าใจเลยแหะ... แล้วนี่สาวเจ้าจะตอบว่าอะไรล่ะเนี่ย??
-"เดท? กับใครเหรอคะ?"-
ฮยอนซึงถอนหายใจเฮือก... ก่อนจะตะโกนถามอีกครั้ง
"เค้าถามว่านายจะไปเดทกับใคร... นั่นสินะ นายจะไปเดทกับใครน่ะ?"
"บอกไปว่าจะไปเดทกับจางฮยอนซึง"
ฟังจบก็หันไปถ่ายทอดใส่ปลายสายแบบมึนๆ...
"จุนฮยองจะไปเดทกับจางฮยอนซึงน่ะ... ห๊ะ? นั่นมันฉันนี่นา!!!!?"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------☼
♀พื้นที่เวิ่นเว้อของไรเตอร์
เริ่ดอ่า จบตอนที่สองแล้ว... ครบร้อยเปอเซนต์แล้ว เย้ๆ > w <//
ตอนแรกๆจะมีแต่จุนซึงนะคะ คืออินี่มันชอบจุนซึง ฮา
อีกสองคู่... ก็ตามเวรตามกรรมนะคะ *โดนฆาตกรรม*
เมื่อวันก่อนอิฉันไปนั่งดูป็อปปิง ดราก้อนมาค่ะ...
น่ะ... เรารู้ว่าทุกคนรู้ว่ามันเป็นใคร
อดีตที่อิโจ๊กไม่อยากจดจำนั่นเอง กร๊ากกกกกกก
คือคนที่ไม่เคยดู... แนะนำให้ดูจริงๆ
เอ็มวีมายเกิร์ลของ Xing
โจ๊กมัน.... กร๊ากกกก *หยุดขำไม่ได้*
[me/ โดนเมนโจ๊กตบ]
แต่เอาเถอะค่ะ... มาเวิ่นแค่นี้แหละ... ลาก่อนฮะ
คือมันมืดมากไง... ไม่รู้จุนฮยองอ่านอะไรเห็นได้ยังไง
นัยน์ตากลมโตกวาดมองไปทั่วก่อนที่ร่างบางจะขมวดคิ้วอย่างสงสัย...
ไหนล่ะ? ฟิคอะไรนั่นที่จุนฮยองเปิดอ่านเมื่อกี้.... เขาเปิด history ดูก็เจอแต่กระทู้ในแฟนคาเฟ่ไม่ก็ในบอร์ดต่างๆ....
อะไรของอิตาแร็พเปอร์คนนั้นกันนะ?
แต่แล้วนัยน์ตาคู่สวยก็มองเห็นชื่อตัวเองอยู่ในหัวข้อกระทู้หนึ่ง
'เหตุจากแฟนบอยของจางฮยอนซึง'
หืม....? แฟนบอย... ของเขา?
แล้วทำไมจุนฮยองต้องมาดูกระทู้ที่เกี่ยวกับเขาด้วยล่ะเนี่ย?
ว่าแล้วก็เข้าไปดูที่แฟนคลับคุยกันสักหน่อย
ผ่านไปสองนาที คนสวยแห่งบีสต์นั่งขมวดคิ้วหน้าแดง...
ก็ดูแต่ละประโยคสิ...
'ดูหน้าจุนฮยองวันนี้สิ ท่าทางจะ'หึง'ฮยอนซึงน่าดูเลยเนอะ ^ ^~'
'โจ๊กเกอร์ออกอาการอีกแล้ว พีซเกิร์ลรู้ตัวบ้างมั้ยเนี่ยยยยย'
'แฟนบอยของซึงกี้ออนนี่เยอะน่าดูเลยเนอะ สงสัยจุนฮยองอปป้าต้องหนักใจทุกวันแน่เลย'
...ทำไมทุกประโยคต้องมีชื่อจุนฮยองด้วยล่ะ? กระทู้เรื่องเขาแท้ๆ?
ไม่เข้าใจเลยจริงๆ
ในห้องครัว...
จุนฮยองเดินตรงเข้ามาเปิดประตูตู้เย็นหาเพื่อนสนิทที่สุดในชีวิตกินเพื่อเป็นการทำลายกระเพาะยามเช้า...
โดยไม่ได้สังเกตเลยว่ามีตัวอะไรกำลังมุดลงไปในกระป๋องซุปข้าวโพด....
โยซอบเงยหน้าขึ้นมา...
"อ่าว... จุนฮยองอา... เมื่อกี้ฮยอนซึงตามหาตัวอยู่นิ..." แร็พเปอร์คนสำคัญของบีสต์หันไปมอง...
เจอกระต่ายชุบซุปข้าวโพด....
ชุบ...
มันชุบจริงๆนะ... ทำไมกินได้เลอะขึ้นไปถึงไหนต่อไหนกันนะ?
"ฮยอนซึงเหรอ... เจอแล้วแหละ..." ว่าแล้วก็กระดกโค้กต่อ
อืม... อร่อยจริงๆเลย ไม่เคยลดความอร่อยเลย โค้กเนี่ย... ไม่ว่าจะขวดสองลิตร หนึ่งจุดห้าลิตร หนึ่งลิตร หรือแม้แต่มินิโค้กของทูพีเอ็ม(?)ก็อร่อย...
"แล้วฮยอนซึงไปไหนแล้วล่ะ?" ถามต่อ พลางเดินเอากระป๋องไปทิ้ง
"กำลังหาคำตอบให้ตัวเองอยู่ที่ห้องนั่งเล่น..." ตอบพร้อมกับยิ้มนิดๆ...
แต่ดูชั่วร้ายอย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว......
โยซอบหรี่ตามองรอยยิ้มแปลกๆนั้น ก่อนจะถามต่อ
"ไม่ใช่ว่านายไปแกล้งอะไรฮยอนซึงหรอกเหรอจุนฮยองอา... นายไปแกล้งอะไรไว้กันล่ะ?"
"แกล้งอะไร... ไม่ได้แกล้งสักหน่อย... ก็แค่ทิ้งระเบิดไว้หนึ่งลูก... ก็เท่านั้นเอง..." ตอบ แล้วก็ยิ้มแบบเดิมอีก...
รังสีชั่วร้ายกระจายอยู่รอบห้อง...
ยงจุนฮยองน่ากลัวอย่าบอกใครเลยนะเออ...
"ระเบิด?" ทวนคำพร้อมเอียงคอเสริมออพชั่นความน่ารัก...
.
.
.
.
.
ที่ได้ผลกับอิลุงเพียงคนเดียว....
"รู้จักแฟนฟิคไหมล่ะ? ฉันแค่บอกว่ากำลังอ่านฟิคอยู่ ฮยอนซึงก็ไม่รู้จัก แล้วตอนนี้ก็กำลังหาคำตอบอยู่แค่นั้นเอง..." คำตอบยาวเหยียด ตามด้วยการกระดกโค้กเข้าไปอีก...
"เอ๋?? งั้นฉันควรจะไปบอกฮยอนซึงใช่ไหม!!?"
ทำไม? คิดว่าหน้าอย่างยังโยซอบไม่เคยอ่านฟิคเหรอ??
ยังโยซอบน่ะอ่านมาหมดแล้ว ตั้งแต่จุนซึง ดูซอบ อุ่นกวาง จุนซอบ ทูจุน...
ผ่านโยซอบคนนี้มาทั้งนั้นแหละ... เอ๊ะ แต่ฮยอนซึงไม่รู้จักฟิคได้ยังไงกันนะ?
แต่ก่อนที่ร่างเล็กจะวิ่งออกไปบอกคุณแม่ เอ้ยย ฮยอนซึงที่ยังคงนั่งอ่านกระทู้อยู่ พ่อแร็พเปอร์ก็จับแขนเอาไว้ก่อน
"ไม่ต้อง... นายน่ะเงียบไปเลย... ให้ฮยอนซึงหาเองดีกว่า หึหึหึ"
...บอกแล้วว่ายงจุนฮยองมันน่ากลัวววว
"แต่ว่า..."
"Be Quiet!" *ทำท่าเหมือนคิมวานซอนตอนขึ้นไลฟ์*
ระหว่างที่พ่อกับลูก(?)สนทนากันอยู่ในห้องครัว
จางฮยอนซึงก็ยังคงนั่งอ่านกระทู้ใดๆในไอแพดต่อไป...
อันนี้อะไรเนี่ย...
'ขอฝากฟิคจุนซึงเรื่องใหม่ด้วยนะคะ'
จุนซึง?
อ๊ะ นี่ไง! ฟิคที่เขากำลังหาอยู่สินะ...
นี่คือฟิคสินะ...
ก่อนที่จะกดเข้าไปในลิงค์ที่เค้าเอามาแปะไว้ในกระทู้... ร่างบางก็นั่งอ่านคอมเมนท์กระทู้นั้นก่อน
'ฮยอนซึงเรื่องนี้น่ารักชะมัดเลย โอ๊ยยย หยุดยิ้มไม่ได้เลยยย จุนฮยองก็หื่นเกิ๊นนน'
น่ารัก? คำชมนี้เขาได้ยินออกบ่อยจนจะชิน...
แต่หืม? นี่อะไรเนี่ย? 'จุนฮยองก็หื่นเกิ๊นนน'
ห๊ะ? หื่น? อะไรกันเนี่ย
'ฮยอนซึงออนนี่ใจร้ายยย จุนฮยองอปป้าอุตส่าห์ทุ่มทุนสร้างขนาดนั้น แต่... ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ดีเนอะแบบนี้ คิๆๆ'
เอ๋? นี่มันอะไรกันเนี่ย...?
อย่างนี้ต้องเข้าไปดูในลิงค์ซะแล้ว!!!
แต่ก่อนที่พระเจ้า(?)จะทำให้ฮยอนซึงรู้ความจริงเกี่ยวกับแฟนฟิค ไอแพดสองสีขาวสุดหรูก็เปลี่ยนหน้าจอเป็นว่ามีคนโทรมา
สายเข้า
'ฮารา'
ฮยอนซึงตัดสินใจตะโกนเรียกเจ้าของเครื่องที่ยังทำลายกระเพาะตัวเองไม่เสร็จในห้องครัว
"จุนฮยอง...~ แฟนนายโทรมา..."
"รับไปเลย... มีอะไรค่อยบอกฉัน..." และนี่คือประโยคตอบกลับจากในห้องครัว...
จุนฮยองไม่ได้อะไร... แค่โค้กในมือมันสำคัญกว่าคู ฮาราเท่านั้นเอ้งงงง
ได้ยินดังนั้น ร่างบางก็จัดการใส่บลูทูธและกดรับสายจากสาวสวยแห่งวงคาร่าทันที
"เยาโบเซโย? ฮยอนซึงพูดครับ จุนฮยองไม่ว่าง..."
-"ฮยอนซึงอปป้าเหรอคะ?... เอ่อ... ถามจุนฮยองอปป้าให้หน่อยได้ไหมคะ ว่าเย็นนี้ว่างไหม จะชวนไปกินข้าว"-
ฮยอนซึงเอาบลูทูธออกจากหูมาถือไว้ แล้วตะโกนถามเจ้าของเครื่อง
"ฮาราจะชวนนายไปกินข้าวเย็นน่ะ... ให้บอกว่าไง?"
"บอกว่าฉันมีนัดเดทแล้ว..."
"เอ่อ... จุนฮยองบอกว่าเขามีนัดเดทแล้วน่ะ... เอ๊ะ? เดท?" พูดไปก็งงไป... จุนฮยองจะมีเดทที่ไหนได้อีกล่ะ? ก็แฟนสาวสุดสวยก็อยู่ในสายนี่แล้วไง
ไม่เข้าใจเลยแหะ... แล้วนี่สาวเจ้าจะตอบว่าอะไรล่ะเนี่ย??
-"เดท? กับใครเหรอคะ?"-
ฮยอนซึงถอนหายใจเฮือก... ก่อนจะตะโกนถามอีกครั้ง
"เค้าถามว่านายจะไปเดทกับใคร... นั่นสินะ นายจะไปเดทกับใครน่ะ?"
"บอกไปว่าจะไปเดทกับจางฮยอนซึง"
ฟังจบก็หันไปถ่ายทอดใส่ปลายสายแบบมึนๆ...
"จุนฮยองจะไปเดทกับจางฮยอนซึงน่ะ... ห๊ะ? นั่นมันฉันนี่นา!!!!?"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------☼
♀พื้นที่เวิ่นเว้อของไรเตอร์
เริ่ดอ่า จบตอนที่สองแล้ว... ครบร้อยเปอเซนต์แล้ว เย้ๆ > w <//
ตอนแรกๆจะมีแต่จุนซึงนะคะ คืออินี่มันชอบจุนซึง ฮา
อีกสองคู่... ก็ตามเวรตามกรรมนะคะ *โดนฆาตกรรม*
เมื่อวันก่อนอิฉันไปนั่งดูป็อปปิง ดราก้อนมาค่ะ...
น่ะ... เรารู้ว่าทุกคนรู้ว่ามันเป็นใคร
อดีตที่อิโจ๊กไม่อยากจดจำนั่นเอง กร๊ากกกกกกก
คือคนที่ไม่เคยดู... แนะนำให้ดูจริงๆ
เอ็มวีมายเกิร์ลของ Xing
โจ๊กมัน.... กร๊ากกกก *หยุดขำไม่ได้*
[me/ โดนเมนโจ๊กตบ]
แต่เอาเถอะค่ะ... มาเวิ่นแค่นี้แหละ... ลาก่อนฮะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น