คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : โทรศัพท์
“ here I am here I am ho ho ho ho here I am here I am ho ho ho ho~ ”
ฉันลืมตาขึ้นมาช้าๆด้วยใบหน้าที่ไม่สดใสนัก ฉันลุกขึ้นมานั่งบนเตียงและดูชื่อของคนที่โทรมาบนไอโฟนชื่อของคนที่โทรมาก็คือเนีย ฉันพอจะรู้ว่าเขาโทรมาทำไม เขาคงโทรมาปลุกฉันให้ฉันไปเตรียมตัวให้เรียบร้อยก่อนที่เขาจะมารับและเมื่อวานก็สั่งให้ฉันเตรียมกีตาร์ไปด้วย
ฉันหยิบผ้าขนหนูไปอาบน้ำแปรงฟันล้างหน้าก่อนที่เนียจะมารอฉัน ฉันใช้เวลาลาอาบน้ำไม่นานนักก่อนจะมาหยิบเสื้อผ้าเพื่อแต่งตัวและหยิบขึ้นมาใส่ก่อนจะหยิบกระเป๋าที่มีกีตาร์ที่อยู่ข้างๆในเมื่อตรวจสอบว่าตัวเองเตรียมของไปครบหมดแล้วฉันก็เดินไปที่ประตูห้องบิดลูกบิดแล้วเปิดประตูออก
ปัง!
“ โอ๊ย เจ็บจัง ”
“ เนีย มาทำอะไรตรงนี้ ”
“ ก็มาเรียกเธอไง นึกว่าเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ก็เลยจะมาช่วย พอเดินมาถึงตรงประตูเธอก็เปิดประตูออกมาพอดี ”
“ นายไม่ต้องมาช่วยก็ได้ย่ะ ฉันช่วยเหลือตัวเองได้ ”
“ ฉันล้อเล่น ฉันเจ็บหัวอ่ะทำอะไรกับมันหน่อยสิ ”
“ ลงไปข้างล่างก่อนเดี๋ยวตามไป ”
เขาลงไปตามที่ฉันสั่งหลังจากหยิบผ้าเช็ดหน้าและล็อคห้องเสร็จก็เดินลงบันไดไปที่ห้องครัวแล้วเอาผ้าเช็ดหน้าไปชุบน้ำเย็นแล้วเดินไปที่ห้องนั่งเล่นยื่นผ้าเช็ดหน้าที่ชุบน้ำเย็นมาให้ให้เนียเอาไปประคบตรงที่เขาเจ็บ
“ พี่ฮะ มีรูปพี่กับเนียด้วยฮะ ”
ฉันเดินไปที่คอมพิวเตอร์ที่น้องเล่นอยู่ก่อนจะดูภาพที่เมาส์บอก มันเป็นภาพที่ฉันกับเนียอยู่ที่สวนสนุกเดินควงแขนกัน ตอนที่เนียกระซิบข้างหูฉันและอื่นๆมันเป็นข่าวที่เป็นที่พูดถึงกันมากที่สุดในตอนนี้ หัวข้อคือผู้หญิงในรูปเป็นใครและเป็นอะไรกับเนีย ฉันเป็นข่าวกับเนียไปแล้วแต่ในความเป็นจริงฉันไม่ได้เป็นอะไรกับเขาทั้งนั้นฉันก็แค่เป็นเพื่อนและตอนนี้มีตำแหน่งใหม่อีกตำแหน่งคือสมาชิกใหม่ของวงไลก์ก็แค่นั้น
“ ไปทำงานได้แล้ว ”
“ รู้แล้วไปเดี๋ยวนี้แหละ ”
ฉันเดินออกไปนอกบ้านตามคำสั่งของเนียพอออกมาก็ต้องตกใจที่มีรถสปอร์ตมาจอดอยู่หน้าบ้าน แน่นอนฉันไม่รู้ว่ามันเป็นของใครและก็รู้ว่าเจ้าของรถคือใครก็ตอนที่เนียเดินไปที่รถและเปิดประตูก่อนจะมองมาที่ฉันและเขาก็ปิดประตูเดินมาหาฉันและส่งฉันขึ้นไปนั่งบนรถก่อนปิดประตูและขึ้นไปฝั่งที่นั่งคนขับ
ตอนนี้ฉันอยู่บนรถของเนียที่เงียบกริบไม่มีเสียงใดๆมารบกวนเลยแม้แต่น้อย ฉันรู้สึกอึดอัดและไม่รู้ว่าทำไมจึงได้แต่มองออกไปข้างรถชมวิวที่ไม่มีอะไรมากนอกจากตึก รถและถนน ส่งที่ฉันคิดอยู่ตอนนี้มีแต่เรื่องข่าวที่เมาส์ให้ดูก่อนออกมาและกังวลด้วยว่าตัวเองจะตกเป็นเป้าสายตาจากคนอื่นๆรึเปล่า และความเงียบก็ถูกทำลายลงด้วยผู้ชายที่นั่งขับรถด้วยใบหน้าที่ยิ้มหน่อยๆ
“ เครียดเหรอ ”
“ เปล่าไม่มีอะไรฉันแค่คิดเรื่องที่ทำให้ฉันเป็นมาเป็นแบบนี้ ”
“ แบบไหน ”
“ ก็ตำแหน่งที่ได้เมื่อวานและเรื่องสถานะที่อาจโดนเข้าใจผิดที่สวนสนุก ”
“ ไม่เป็นไรหรอกทางต้นสังกัดแก้ข่าวให้แล้วว่าเธอเป็นแค่ผู้หญิงที่สนิทกับฉัน ”
“ เหรอ ”
“ ถึงแล้ว ”
บทสนทนาได้จบลงและที่ๆพวกเรามาถึงก็คือที่ทำงานของวงไลค์หรือก็คือหอที่ฉันเคยมาครั้งก่อน ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่ามันเป็นพื้นที่ส่วนหนึ่งของต้นสังกัดของวงไลค์
“ เข้าไปกัน ”
พูดเสร็จเนียก็จับข้อมือของฉันและจูงเดินเข้าไปมันทำให้ฉันเขินนิดหน่อยแต่พอถึงหน้าห้องฉันก็สะบัดข้อมือออกจากมือของเนียเพื่อไม่ให้เป็นการเข้าใจผิด
“ หวัดดี ”
“ ไง และสวัสดีครับคุณสมาชิกใหม่ ”
“ เช่นกันค่ะ ”
เข้ามาถึงคุณโซโล่ไม่สิฉันควรจะเรียกว่านายโซโล่ก็ได้แนะนำตัวเองและคนอื่นให้ฉันรู้จักที่เรียกโซโล่แบบนี้ก็เพราะพอเข้าได้ไม่นานเขาก็กวนประสาทฉันทันที ที่จริงฉันรู้หมดแล้วฉันเลยฟังแบบไม่ค่อยจะตั้งใจมากนักในวงมีนายโซโล่เล่นกลอง โซนี่เล่นคีย์บอร์ด เปโตรเล่นเบสและร้องนำต่อมาคือเนียเล่นกีตาร์ สุดท้ายฉันเองมีหน้าที่ร้องนำและเล่นกีตาร์แต่ฉันยังไม่เป็นที่รู้จักเพราะยังไม่เปิดเผยว่าฉันเป็นสมาชิกใหม่
“ ฉันยังไม่เริ่มแต่งเพลงเลย นายแต่งได้ยัง เปโตร ”
“ ยังไม่เริ่ม ตอนนี้ต้องซ้อมเต้นก่อนก็เลยยังไม่มีเวลาแต่ง ”
“ นายล่ะโซนี่ ”
“ ฉันทำงานหาเงินอยู่เพราะช่วงนี้ไม่มีงานให้เราทำเงินที่มีอยู่ก็น้อยลง อีกหนึ่งเดือนพ่อถึงส่งเงินมาให้เลยยังไม่แต่ง ”
“ โซโล่นายเริ่มยัง ”
“ ยัง ความจริงฉันว่างก็เลยเล่นเฟสบุ๊คเพราะขี้เกียจแต่งเผื่อหาแรงบันดาลใจได้จากเพื่อนที่อยู่ในเฟส ”
“ กะไม่แต่งเลยใช่มั้ยโซโล่ ”
“ ฉันเริ่มแต่งแน่แต่ฉันต้องใช้เวลาอีกหน่อย ”
“ ฉันมาถามแค่นี้แหละ ไปล่ะ ”
“ here I am here I am ho ho ho ho here I am here I am ho ho ho ho~ ”
ใครโทรมาเนี่ย ฉันดูหมายเลขบนไอโฟนแล้วฉันก็ไม่รู้จักฉันเดินออกมาจากห้องและรับสายไปโดยไม่คิดอะไรมากก่อนจะมีเสียงของคนที่คุ้นเคยผ่านออกมาทางไอโฟน
ความคิดเห็น