คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : จับมือกัน
ตอนนี้เรามาถึงสวนสนุกแล้ว อากาศร้อนมากและตอนนี้ก็บ่ายโมงแล้ว โชคดีที่ฉันแต่งกายแบบนี้ เสื้อเชิตสีขาวแขนยาว ใส่กางเกงยีนส์และรองเท้าบูท แต่ตอนนี้ฉันก็ยังร้อนอยู่เพราะตรงหัวที่ไม่มีอะไรกันแดดเลย
“ ไปเล่นเครื่องเล่นให้ครบหมดทุกอย่างกันเถอะ (^^) / ”
“ ก่อนหน้านั้นฉันขอกินอะไรรองท้องก่อนได้มั้ยจะได้มีแรงเล่นเพราะยังไงเราก็ต้องเดินไปขึ้นบอลลูนก่อน ”
“ นั่นสิ งั้นกินแซนวิสก็คงจะพอ ”
“ อะไรก็ได้แต่ฉันขอให้มันลงท้อง ”
พอสั่งแซนวิสที่ร้านขนมปังได้แล้วเราก็ขึ้นมากินกันข้างบนฉันที่ได้ของกินก่อนเนียขึ้นบันไดไปก่อนแล้วเนียค่อยขึ้นตามมาเพราะเนียบอกว่าถ้าฉันอยากได้อะไรเขาจะจ่ายให้ทุกอย่างแน่นอนนานๆทีจะมีคนจ่ายเงินให้ฉันก็ต้องใช้ให้เต็มที่ พอฉันกินขนมปังเมลอนคำสุดท้ายหมดเนียก็จ่ายเงินและพาฉันเดินไปที่บอลลูน
เราใช้เวลาไม่นานก็ได้ขึ้นไปบนบอลลูนและเห็นวิวทิวทัศน์ทั่วสวนสนุกเลยและบอกได้คำเดียวว่าวิวที่เห็นจากตรงนี้สวยมาก ไม่เห็นภาพแบบนี้มาตั้งนานแล้วนะเนี่ยครั้งสุดท้ายที่เห็นก็บนภูเขาที่ที่โรงเรียนพาไป ผ่านไปสองสามนาทีเราก็ได้ลงจากบอลลูนและเดินไปที่เครื่องเล่นอีกมากมายไม่ว่าจะเป็นไวกิ้ง รถไฟเหาะและอื่นๆแต่ฉันไม่รู้ชื่อ ตอนนี้ฉันอยู่บ้านผีสิงและฉันจับชายเสื้อเนียไว้ก็ในนี้มันมืดจนเกือบมองอะไรไม่เห็นฉันก็ได้แต่จับชายเสื้อเนียไว้ และสิ่งที่ฉันไม่อยากให้เกิดขึ้นก็ได้เกิดขึ้นแล้ว
ฉันรู้สึกถึงอะไรบางอย่างมาแตะที่ไหล่ของฉันซึ่งฉันคิดว่ามันน่าจะเป็นมือแต่มันไม่รู้สึกถึงความอุ่นความนุ่มที่น่าจะเป็นมนุษย์เลยมันแข็งๆแล้วก็เย็นพอหันไปดูฉันก็เจอกับโครงกระดูกที่ใส่เสื้อกับกางเกงขาดๆแตะไหล่ฉันอยู่พอเห็นอย่างนั้น
“ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!! ”
สมองของฉันก็สั่งการให้มือไปเกาะสิ่งที่อยู่ใกล้ๆและเรียกว่ามนุษย์ ซึ่งไม่ใช่ใครก็เนียนั่นแหละ ฉันกอดแขนเขาแทนที่จะจับชายเสื้อต่อไปโดยอัตโนมัติ
“ กลัวมากเลยนะเนี่ย ”
“ ปะ...เปล่าซะหน่อยฉันไม่ได้กลัวนะ กะ...ก็แค่ตกใจที่มีอะไรมาแตะไหล่เท่านั้นเอง ( _///_) ”
“ งั้นจะปล่อยแขนฉันได้รึยัง (^ ^)? ”
“ โทษที (^///^) ”ฉันปล่อยมือทันทีหลังจากที่ฉันพูดจบ
“ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด!!! เนีย ” สิ่งที่คิดไว้ตั้งนานแล้วว่าน่าจะเกิดมันก็เกิดจริงด้วยแฮะ เสียงนี้ไม่ใช่เสียงของใครมันคือเสียงของผู้หญิงที่เห็นเนียแต่มันยังไม่จบแค่นั้นเสียงของพวกเธอสามสี่คนทำให้คนอื่นหันมาทางนี้ด้วยและแล้วทุกคนก็วิ่งเข้ามาหาเนียและพวกเธอก็ผลักฉันออกยังกะฉันเป็นสิ่งของทำให้ฉันล้มอยู่ตรงนี้
อยู่ๆพวกเธอก็หลีกทางให้กับเนียที่เดินเข้ามาหาฉัน ฉันที่กำลังตรวจสอบตัวเองและลูบในที่ที่พวกแฟนคลับของเนียทำฉันเจ็บอยู่ก็ต้องงงที่เขายื่นมือมาให้ และยื่นหน้ามากระซิบข้างหูของฉัน
“ ลุกขึ้นมาสิครับที่รักของผม ”
“ อะไรนะ ”
“ ถ้าไม่ลุกฉันจะลงโทษเธอโดยการทำแบบนั้นต่อหน้าทุกคนนะ ”
ฉันรู้ทันทีว่าที่เขาพูดหมายถึงอะไรฉันเลยรีบลุกทันที แฟนๆของเนียต่างหยิบโทรศัพท์ออกถ่ายรูปฉันกับเนียกัน แต่ตอนนี้ฉันคิดอย่างเดียวว่าต้องออกจากที่นี่เพียงอย่างเดียวเท่านั้น ฉันเลยต้องควงแขนเนียตามบทบาทที่เขาให้จนได้ออกมาจากสวนสนุกแล้วเขาก็พามาที่หออะไรสักอย่างพอฉันเข้าไปฉันก็เจอกับคนกลุ่มหนึ่งที่นั่งซ้อมดนตรีกันอยู่
“ เธอเล่นเพลงที่เธอเลือกให้ฉันฟังหน่อย ”
“ ก็ได้ ”
“ ไปขอยืมกีตาร์ของใครก็ได้ที่อยู่ในห้องนี้มาเล่นให้ฉันฟังหน่อย ”
ฉันทำตามที่เขาบอกเพราะฉันคิดว่ามันไม่เสียหายที่จะเล่นให้เขาฟังฉันเลยไปขอยืมกีตาร์จากผู้ชายที่ชื่อว่าเปโตร ที่จริงมันวางอยู่ข้างคนที่ชื่อเปโตรน่ะและฉันก็มานั่งที่โซฟาตรงข้ามกับเนีย เนียบอกว่าจะให้คนกลุ่มนั้นเล่นดนตรีไปพร้อมกับฉันถ้าฉันเล่นเพลงที่ฉันเลือกเสร็จ
“ ยังคงมีแต่เธอเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน ยังมีแต่เธอเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนไป ยิ่งเวลาอ้างว้างทีไรในใจก็ยิ่งโหยหา ยังคงมีบทเพลงของเราเมื่อวันวานได้ยินเมื่อไรหัวใจยังเป็นอย่างนี้ ให้เวลามันหมุนไปนานเป็นปีแต่เพลงนี้ยังทุ้มในใจ ”
“ เพราะมาก งั้นลองเล่นตามที่ฉันบอกนะ ”
“ ทำไมล่ะ ”
“ ร้องไปเถอะ ”
“ ก็ได้ ”
ทันทีที่พูดจบดนตรีก็เริ่มเล่นทันทีและฉันก็ร้องเพลงที่ร้องตอนแรกให้เร็วขึ้นมาหน่อยพร้อมกับเล่นกีตาร์ไปด้วย สำหรับฉันตอนนี้รู้สึกว่าการเล่นกีตาร์มันง่ายมากตอนร้องเพลงไปด้วยก็ง่ายแต่อยากกว่าเล่นอย่างเดียวมากกว่าหน่อยแต่มันเป็นสิ่งที่ง่ายและทำได้ดีที่สุดในตอนนี้ ฉันรู้แล้วว่าพรสวรรค์ของฉันคือการร้องและเล่นกีตาร์
“ เสียงเพาะดีแต่เล่นกีตาร์ผิดนิดหน่อย โอเคสำหรับคนพึ่งเล่น งั้นฉันขอตอนรับเธอเข้าสู่วงไลค์ของเรา ”
“ อะ...อะไรนะ ตอนรับสู่วงไลค์งั้นหรอ O0o! ”
“ ใช่ ในฐานะนักร้องนำหญิงของเราแล้วก็มือกีตาร์ด้วย เธอเป็นคนที่เราเลือกมาแล้ว ”
“ ฉันยังไม่ได้ตกลงอะไรด้วยเลยนะ ”
“ เธอไม่ตกลงเธอก็ต้องอยู่วงนี้เพราะเธอปฏิเสธไม่ได้ ”
“ ทำไม ”
“ ครอบครัวเธออนุญาตที่จะให้อยู่และไม่ให้เธอปฏิเสธ ”
ไม่น่าจะเป็นเรื่องจริงได้เลย ฉันได้เป็นนักร้องนำหญิงวงไลค์เหรอนี่ วงนี้เป็นวงที่ดังที่สุดในตอนนี้และพวกเขากำลังหานักร้องนำหญิงแล้วทำไมฉันถึงได้เป็นคนในวงนี้ไปเรียบร้อยแล้ว แล้วทำไมครอบครัวฉันไม่บอกอะไรเลยล่ะ ครั้งแรกที่เจอเนียฉันก็จำเนียไม่ได้ว่าเนียอยู่วงนี้แล้วตอนนี้ฉันก็คือนักร้องไปแล้ว มันเป็นโชคดีหรือโชคร้ายที่ฉันได้มาอยู่ในสภาพแบบนี้กันเนี่ย
“ เนียนายเอาแฟนมาเป็นนักร้องนำเลยหรอ ”
“ ไม่ใช่แฟนฉัน สโนว์แค่อยู่ระหว่างเพื่อนกับแฟนของฉัน ”
“ ฉันไม่มีปัญหาหรอกถ้าจะให้เธอมาเป็นนักร้องนำหญิงแต่กับคนอื่นฉันไม่รู้นะ ”
“ ไม่มีปัญหา (-_- )( -_-) (-_- ) ” คนที่เหลือในห้องพูดกันพร้อมกับส่ายหัวยิ่งทำให้ฉันรู้ว่าฉันต้องยอมรับตำแหน่งนี้ไปโดยไม่สามารถปฏิเสธได้
ความคิดเห็น