ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    I LIKE MUSIC! ( เจอะรัก นักดนตรี )

    ลำดับตอนที่ #4 : เดทวุ่นวาย

    • อัปเดตล่าสุด 19 มี.ค. 55


     เดทวุ่นวาย


    เลิกเรียน...

    ทั้งที่ได้ออกจากชมรมแล้วแต่ฉันก็ยังอยู่กับเนีย เขาก็ไม่ใช่คนผิดหรอกนะเพราะฉันบอกว่าคุยกันหลังเลิกเรียนก็ได้เขาก็เลยเดินกับบ้านกับฉันส่วนมิสที่น่าจะอยู่ตรงนี้ด้วยก็ไม่อยู่ฉันก็เลยต้องอยู่กับเนียตามลำพังท่ามกลางสายตาอีกหลายคู่ที่เหมือนแค้นว่าทำไมพวกเธอถึงไม่ได้เดินกลับบ้านกับเนียเหมือนฉันที่กำลังเครียดอยู่ตอนนี้

    “ ทำไมเธอไม่คุยกับฉันเลยล่ะ ”

    “ ฉันคุยกับนายอยู่นะตอนที่อยู่ในห้องชมรมไง ”

    “ ก็แค่ประโยคเดียวเอง แล้วตอบคำถามฉันหน่อย ทำไมเธอถึงต้องหลบหน้าฉันตอนที่พูดด้วยล่ะ ”

    “ ก็เพราะ... ” นายนั่นแหละ(พูดในใจ)

    “ เมื่อวานใช่รึเปล่าล่ะที่ฉันหอมแก้มเธอ ”

    “ ใช่ แล้วนายทำอย่างนั้นทำไม ”

    “ ก็เพราะฉัน...ชอบเธอ ”

    “ ก็เพราะแล้วนายพูดต่อว่าอะไรนะฉันไม่ได้ยิน ”

    “ ไม่มีอะไรหรอก งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ ”

    ต่อจากคำว่าเพราะฉัน...คำนั้นเนียพูดว่าอะไรกันนะ อยากรู้จริงๆเลย แต่ตอนนี้ขอเข้าบ้านไปกินข้าวก่อนดีกว่า พอคิดได้อย่างนั้นฉันก็เดินไปที่บ้านของตัวเองแล้วเปิดประตูเข้าบ้านไปและเจอกับเมาส์ที่นั่งเล่นคอมอยู่ส่วนมิสก็ทำกับข้าว ในเมื่อกับข้าวยังไม่เสร็จฉันก็เลยขึ้นไปบนบ้านอาบน้ำพออาบเสร็จมิสก็เรียกให้ไปกินข้าวแล้ว วันนี้เป็นสปาเก็ตตี้แน่นอนว่ามันอร่อยมากหลังจากกินเสร็จเมาส์ก็พูดถึงคนที่ฉันเดินกลับมาด้วยกัน

    “ พี่สโนว์กับพี่เนียเป็นแฟนกันรึยังฮะ ”

    “ จะบ้าเหรอ ฉันไม่ได้เป็นแฟนกับเนียซะหน่อย ”

    “ นั้นจะเป็นไปได้ยังไงกันทั้งสองคนก็เป็นแค่เพื่อนกัน “ ยัยมิสเสริม

    “ งั้นผมจะดูต่อไปว่าพี่จะเป็นไปตามที่ผมทำนายไว้รึเปล่า ”

    เมาส์เนี่ยนะบอกแล้วก็ไม่คิดจะเชื่อพี่สาวตัวเองเลยก็บอกไปแล้วว่ามันเป็นไปไม่ได้ พอหลุดจากความคิดของตัวเองได้แล้วฉันก็เดินไปที่โน้ตบุ๊คของตัวเองแล้วเปิดเข้าไปเล่นเฟสบุ๊คเข้าไปยอมรับคนอื่นๆมาเป็นเพื่อนแล้วเริ่มเล่นเกมส์ในเฟสบุ๊ค เล่นได้สักพักก็มีคนเข้ามาแชทกับฉัน แต่ฉันก็ออกจากเฟสบุ๊คและปิดเครื่องไปนอนโดยไม่สนใจว่าคนเมื่อกี้เป็นใครเพราะฉันง่วงแล้ว

     “ here I am here I am ho ho ho ho here I am here I am ho ho ho ho~

    วันหยุดเสาร์อาทิตย์แท้ๆใครมาโทรปลุกแต่เช้าเนี่ย กำลังหลับสบายอยู่เลย พอฉันดูหมายเลขบนไอโฟนของตัวเองฉันก็รับสายไปโดยไม่รู้ว่าเป็นใคร

    “ ฮัลโหล ”

    [ ฮัลโหล ]

    “ ใครคะ ”

     [ คนที่เดินกลับบ้านด้วยกันครั้งที่แล้วครับ ]

    “ เนียเองเหรอ มีอะไร ไม่สินายรู้เบอร์ฉันได้ไง ”

    [ ขอคนที่รู้มา วันนี้ว่างรึเปล่า ]

    “ ว่างสิ ถามทำไม ”

    [ วันนี้ไปเดทกันมั้ย ]

    “ เดทเหรอได้สิ นัดกี่โมง ”

    [ สิบเอ็ดโมงฉันจะไปรอที่บ้านเธอ งั้นแค่นี้แหละบาย ]

    ต้องไปเดทเหรอเนี่ย เดี๋ยวก่อนนะเมื่อกี้เนียบอกว่าจะชวนเราไปเดทเหรอออออออออออ เพราะเมื่อกี้ฉันเพิ่งตื่นก็เลยเบลอพอเขาชวนฉันก็ตอบแบบไม่ได้คิดแล้วตอนนี้ก็สิบโมงแล้วยังไงก็อาบน้ำก่อนละกันว่าเสร็จฉันก็หยิบผ้าขนหนูแล้ววิ่งไปห้องน้ำเพื่ออาบน้ำทันทีและวันนี้ฉันก็ไม่ต้องทำกับข้าวเพราะวันนี้ทุกคนต้องทำกินกันเองเลยไม่ต้องห่วงว่าใครจะหิวข้าว

    “ พี่สโนว์มีคนรอพี่อยู่ที่โซฟานะครับ ” ใช่เลยเสียงของเมาส์และคนที่รออยู่ข้างล่างต้องเป็นเนียแน่นอน ฉันเลยลงไปข้างล่างและอย่างที่คิด เนียมารอฉันแล้วโดยนั่งรอบนโซฟาเขานั่งดูทีวีไปพักหนึ่งก่อนที่จะพึ่งรู้ว่าฉันยืนอยู่ตรงนี้

    “ สวัสดี ”

    “ ฉันขอกินข้าวก่อนแล้วค่อยคุยกัน ”

    “ งั้นขอเล่นกีตาร์ของเธอหน่อยนะ ”

    ฉันพยักหน้าแล้วเดินไปที่ห้องครัวและเริ่มปิ้งขนมปังพอปิ้งเสร็จก็เอามากินทั้งเปล่าๆกับนมหนึ่งแก้วกินเป็นการกินแบบง่ายๆที่ฉันทำประจำเวลากินคนเดียว

    ถึงฉันจะรู้สึกไม่ค่อยจะอิ่มแต่ฉันก็เดินออกมานั่งบนโซฟาและขอกีตาร์คืนจากเนียและเขาก็ถามคำถามก่อนที่ฉันจะถามว่าเราจะไปที่ไหน

    “ เธอเริ่มเล่นบทที่สามรึยัง ”

    “ ฉันเล่นได้แล้ว บทที่สองก็จำได้หมดแล้ว ”

    “ เล่นให้ฟังหน่อยสิ ”

    “ ไม่ได้หรอกถึงจะจำเนื้อได้แล้วแต่ฉันยังเล่นไม่คล่อง แล้วที่นายชวนฉันไปเดทเนี่ยคิดจะพาฉันไปไหนไม่ทราบ ”

    “ ไปสวนสนุก ”

    “ พี่สโนว์โชคดีจังนะครับได้ไปเดทกับเนียสองต่อสองเลย ^^

    น้องชายบ้าของฉันทำไมพูดซะยังกับว่าฉันจะไปเดทจริงๆนะถึงเนียจะพูดอย่างนั้นแต่สำหรับฉันก็คือการที่เราแค่ไปเที่ยวกัน ใช่แล้วเราแค่ไปเที่ยวไม่ได้ไปเดท

    “ แล้วเมื่อวานนายพูดว่าอะไรนะที่ต่อจากคำว่าเพราะ... ”

    “ เอ่อ...ฉันพูดว่าเพราะฉันคิดว่าเธอน่ารักดีก็เลยทำอย่างนั้น ”

    “ พี่สโนว์ถูกเนียชมด้วยล่ะ มันเป็นสิ่งที่ทุกคนอย่างฟังจากปากของเนียเลยนะครับพี่ ”

    “ เหรอ -_- แต่ทำไม่นายต้องทำต่อหน้าน้องชายฉันด้วยเราเจอกันได้แค่ไม่กี่วันเองแล้วตอนนี้นายก็ชวนฉันไปเดทฉันสับสนนะ”

    ใช่แล้วสิ่งที่เขาพูดทำให้ฉันสับสนว่าเราเป็นแค่เพื่อนหรือว่าเขาคิดอะไรกับฉันมากกว่านั้นแต่มันคงเป็นไปไม่ได้หรอกถึงจะเป็นเพื่อนที่สนิทกันแต่เราก็เจอกันได้ไม่นานเลย เราเจอกันก็เพราะความบังเอิญที่ฉันชนกับเขาและเข้าชมรมเดียวกันกับเขา เล่นกีตาร์เหมือนกับเขามันก็เป็นเพียงแค่ความบังเอิญเท่านั้น ... 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×