คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : chapter 2
2
ฉันนั่งขีดๆเขียนๆมาได้ซักพักแล้วเนื่องจากว่างเหลือเกินวันนี้โรงเรียนก็ให้หยุดเพราะจะจัดสถานที่จัดงานที่มีอย่างกะทันหันเลยนั่งอยู่บ้านนี่แหละไม่มีอะไรทำแล้วด้วยไม่มีใครชวนไปเที่ยวอีกต่างหากมันช่างเงียบจริงๆ และพอทนไม่ไหวแล้วก็เลยลุกจากที่นั่งแล้วเดินลงไปหาอะไรกินข้างล่าง เปิดตู้เย็นก็ว่างเปล่าเห็นแต่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเหลืออยู่เท่านั้นจึงต้องหยิบมันมาแล้วจัดการต้มกิน ตั้งแต่เช้ายังไม่ได้ออกจากห้องเลยพึ่งได้ออกจากห้องเพราะหิวนี่แหละ-_- อย่างน้อยก็หายหิวล่ะนะแต่ฉันไม่อิ่มเลยคงต้องออกไปซื้อของมาใส่ท้องจริงๆแล้ว
ณ ซุปเปอร์มาเก็ตแห่งหนึ่ง
ฉันมาซื้อของไปใส่ตู้เย็นและเพื่อท้องน้อยๆที่ยังไม่อิ่มจากการกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปก็หยิบของสดต่างๆใส่ลงตะกร้าไปและจ่ายเงิน หมดกันเงินฉันเหลือแค่ร้อยเดียวเองแล้วฉันจะเอาเงินที่เหลือไปซื้อเครื่องประดับที่อยากได้ได้ยังไงกันถึงมันจะเป็นแหวนที่ดูธรรมดาแต่ฉันก็อยากได้อยู่ดีมีเงินอยู่ร้อยเดียวแล้วฉันจะไปซื้อแหวนที่มีราคาร้อยเก้าสิบเก้าบาทได้ยังไง
“ อ้าว พาสเธอมาทำอะไรอยู่ที่นี่ ”ฉันหันไปมองเจ้าของเสียงที่เหมือนจะตกใจที่เจอฉัน ซึ่งฉันก็พบว่าเขาคือรีฮา
“ ก็มาซื้อของไงว่าแต่นายมาทำอะไรที่นี่ ”
“ มาหาซื้อหนังสือไปอ่านเล่นที่บ้านกำลังจะกลับพอดี ”
“ งั้นเหรอ ฉันขอยืมเงินหน่อยดิ ”
“ แล้วคิดยังไงมายืมฉันล่ะพาสปอร์ต ”
“ ก็ฉันอยากได้ของแต่มีเงินไม่พอน่ะสิ ”
“ งั้นฉันซื้อให้ก็ได้ ”
“ จริงดิ>0<? ”
“ จริงสิ ”เขาพยักหน้าตอบคำถามของฉัน ซึ่งฉันก็ไม่รอช้า
“ งั้นไปกัน ” ว่าแล้วฉันก็พารีฮาไปที่ร้านขายของจุกจิกที่มีแหวนที่ฉันอยากได้ วันนี้แปลกมาที่รีฮาซื้อให้ปกติก็แค่ให้ยืมเงินนี่นาแต่อย่าได้คิดมากรีฮาซื้อให้ก็ดีแล้วจะได้เหลือเงินใช้ร้อยหนึ่งเผื่อซื้ออะไรเพิ่ม
“ เอาอันไหนล่ะ ”
“ อันนี้ล่ะกัน ”ฉันว่าพร้อมกับหยิบแหวนที่อยากได้ขึ้นมา
“ งั้นฉันซื้อด้วยดีกว่า ”เขาว่าพลางหยิบแหวนขึ้นมาหนึ่งวงก่อนจะวางมันกลับที่แล้วเลือกแหวนอีกครั้ง
“ นายจะเอาไปทำไม-_-?”
“ ก็เห็นสวยดีฉันจะเอาไปทำเป็นสร้อย ”
“ งั้นเหรอแต่นายจะซื้อให้ฉันแน่นะ ”
“ แน่สิงั้นฉันเอาอันนี้ละกัน ” หลังจากที่เราเลือกแหวนได้แล้ว เราก็เดินไปจ่ายเงินกันฉันได้แหวนสีเงินมีแทบสีแดงที่แหวนส่วนแหวนของรีฮาแบบเดียวกับฉันแต่แทบเป็นสีฟ้าและฉันก็ถูกส่งกลับบ้านโดยรีฮา ฉันก็เลยเดินตรงไปที่ตู้เย็นแล้วหยิบของใส่ตู้เย็นให้ครบแล้วเดินขึ้นบ้านไปนอนเล่นดูทีวีในห้องของตัวเอง อยู่ๆฉันก็คิดหยิบแหวนที่รีฮาซื้อให้ขึ้นมาดู
“ เอาไปทำเป็นที่ห้อยโทรศัพท์ดีกว่าแต่เราไม่มีอุปกรณ์นี่นางั้นใส่ไปเล่นๆคงจะไม่เป็นไรหรอกมั้งโรงเรียนก็ไม่ได้ห้ามใส่ซักหน่อย คนอื่นเขาก็ใส่กันคงไม่สงสัยอยู่แล้วเพราะมันเป็นเรื่องตามกระแส ” ฉันพูดและยิ้มกับตัวเองก่อนจะลองสวมมันที่นิ้วนางข้างขวา
“ นี่!อยู่ข้างบนรึเปล่าลงมาข้างล่างหน่อยสิ ” เสียงของนายรีฮาที่ตะโกนขึ้นมาถึงด้านบน ฉันเลยต้องลงไปดูข้างล่างว่าเขามาทำอะไร
“ มีอะไร ”
“ พวกเขามาชวนเราไปเที่ยว ” ฉันมองคนที่รีฮาพูดถึงโดยที่มองไปตามมือที่รีฮาชี้ไปพวกเขาก็คือซิทและโซฟา
“ เราจะไปเที่ยวที่ห้างกันนะพวกเราจะเลี้ยงเอง^^ ” โซฟาพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส
สุดท้ายเท้าของฉันก็พาตัวฉันมาอยู่ในห้างสรรพสินค้าจนได้เพราะพวกเขาบอกว่าจะเลี้ยงก็เลยมาแน่นอนว่าฉันลองปฏิเสธแล้วเพราะฉันขี้เกียจไปแต่ก็โดนคนที่เหลือเขาขอร้องให้มาสุดท้ายก็เลยโดนพาตัวมายืนอยู่ตรงนี้จนได้ เราเริ่มด้วยการเดินเล่นไปทั่วห้างและเราก็มาหยุดที่ร้านตุ๊กตาที่โซฟาอยากได้มันมีหลายแบบเหลือเกินจนเลือกไม่ถูกเพราะพวกเขาเลี้ยงฉันก็เลยต้องซื้อของอะไรซักอย่างไม่งั้นก็เหมือนไม่ตอบรับน้ำใจของสองคนนี้ และรีฮาก็โดนโซฟาพาไปเลือกตุ๊กตา
“ แล้วเราจะทำยังไง ”
“ ฉันขอซื้อซักตัวก็แล้วกัน ”
“ เธอชอบเท็ดดี้แบร์รึเปล่า ”
“ ชอบสิแต่ฉันก็มีอยู่แล้วนะ ฉันขอกระต่ายดีกว่า ”
“ เธอชอบกระต่ายมากกว่าเหรอ ”
“ ใช่แต่ฉันจะไม่ซื้อมันหรอก^^ ” ถึงจะน่ารักน่าซื้อยังไงฉันก็ไม่ซื้อเด็ดขาดค่าร้านที่อยู่ในห้องแบบนี้ของก็ต้องแพงอยู่แล้วแต่ลองเลือกไปเรื่อยๆก็แล้วกันเผื่อฉันจะเจอตัวที่โดนถูกใจฉันจริงๆฉันก็จะซื้อมันโดยใช้เงินของคนที่บอกว่าจะเลี้ยง
“ นี่ฉันเห็นมาตั้งนานแล้ว มันเป็นของสำคัญของเธอรึเปล่า ”
“ หือ?นายพูดถึงอะไร ”
“ แหวนที่เธอใส่ ”
“ ฉันพึ่งได้มันมาวันนี้เอง ฉันชอบมันมากเลยนะแต่ถ้าจะบอกว่าสำคัญมั้ย ฉันคิดว่ามันก็สำคัญนะแต่ก็ไม่มากเท่าไหร่เพราะตอนแรกฉันตั้งใจจะซื้อมาเป็นแค่เครื่องประดับธรรมดา ”
“ อย่าหยุดอยู่แค่นั้นสิ ”
“ ช่างเถอะน่ะ รู้แค่ว่ามันสำคัญรึเปล่าก็พอแล้วเหตุผลประกอบคงไม่ต้องละเอียดมากก็ได้ ”
“ นั่นสินะโทษทีที่ฉันอยากรู้มากเกินไป ”
“ ไม่เป็นไรหรอก ” ที่ฉันคิดว่ามันสำคัญก็เพราะเพื่อนซื้อให้โดยที่ฉันไม่ต้องจ่ายเงินให้ทีหลัง=w=
แต่พอซิทพูดถึงเรื่องแหวนฉันก็หยุดเลือกตุ๊กตาแล้วมองแหวนธรรมดาๆที่ไม่ได้หายากหรือแปลกตาแต่อย่างใดแต่ที่ซิทถามแบบนั้นก็คงเป็นเพราะตอนฉันเจอเขาครั้งแรกฉันไม่ได้ใส่เครื่องประดับอะไรแต่พอได้แหวนนี่ฉันก็ใส่เกือบตลอดเวลา ฉันคงจะชอบมันมากเลยนะเนี่ย
ความคิดเห็น