So Lover ปิ๊งรักยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #4 : บทที่3 มหาวิทยลัยาวันแรก

    

"อ้าว!!หนูคริสตัล ตื่นแล้วหรอลูก แม่เตรียมกับข้าวเสร็จพอดีเลย แล้วอีกสองหนุ่มหละลูก"
          หลังจากที่เราปาร์ตี้เลี้ยงต้อนรับฉันกันเสร็จเมื่อวานคืนแล้ว พวกเราเหนื่อยกันมาก เพราะนอกจากเพื่อนๆของคุณป้ากับคุณลุงแล้ว ก็ยังมีเพื่อนๆของสองหนุ่มอีกด้วย แหงหละะ วัยรุ่น ก็ต้องปาร์ตี้หนักกันเป็นธรรมดา 
"ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ตื่นแล้วก็ลงมาเลย สงสัยยังไม่ตื่นกันมังคะ"ฉันตอบคุณป้ารวีแบบยิ้มแหยะๆ  ถึงฉันจะอยู่บ้านหลังเดียวกับสองหนุ่ม แต่ฉันก็ไม่ได้นอนกับสองหนุ่มซักหน่อย จะไปตรัสรู้ได้ยังไงว่าตื่นรึยัง-_-
"หืม ทำอะไรกันอยู่ครับสาวๆ หอมไปถึงข้างบนเชียว"เสียงพี่พายุพูดพร้อมกับเดินลงมาที่ห้องอาหาร แถมมีสัภเวสี(เอ้ย!! คึคึ)ตามลงมาอย่างเงียบๆอีกคนนึง 
"อ่าว ตื่นกันแล้ว มาๆลูก มาทานข้าวเปิดเทอมวันแรก เติมพลังกันหน่อย"ป้ารวีพูดพรางตักข้าวให้พวกเราทั้งสามคน
"แล้วคุณป้าไม่ทานด้วยกันหรอค่ะ??"
"อ่อ ป้าทานมาแล้วลูก ก็เลยมาทำกับข้าวกับเด็กทั้งสามคนทาน ป้ารู้ว่าต้องหิวกันแน่ๆ ถ้าทานกันสร็จแล้วก็เก็บให้เรียบร้อยแล้วไปมหาลัยกันได้แล้วนะลูก เปอดเทอมวันแรกก็อย่าสายกันนะ"
     หลังจากที่คุณป้ารวีจัดเตรียมอาหารให้เราเรียบร้อย ก็ออกไปทำงาน ตอนนี้บานทั้งหลัง ก็เหลือแค่ฉัน พี่พายุ แล้วก็สัมภเวสี เอ้ย!!วายุกันสามคน นี่ถ้าไม่ติว่านั่งทานข้าวอยู่นะ คงนึกว่าที่นี่เป็นป่าช้าซะแล้ว ทำไม่เงียบกันแบบนี้ ต่างคนต่างกินไม่มีใครปริปากพูดกับใคร

"อื้อ ตัลเมื่อคืนหลับสบายมั้ย?"เยส!ในที่สุด ก็พูดซักที-_- "ถ้านอนไม่สบาย มานอนห้องพี่ได้นะ พีไม่ว่า^^"

เพล้งงงงงงงงง

    สิ้นเสียงพี่พายุหมดไปไม่กี่นาที วายุก็วางช้อนลงกับจานอย่างแรง ทำให้ฉันและะพี่พายุสะดุ้งกันไปตามๆกัน สายตาของวายุตอนนี้อย่างกับคนไปโกรธใครมาอย่างไงอย่างงั้น

"เป็นไรวะตกอกตกใจหมด วันหลังจะวางช้อนวางเบาๆหน่อยนะ"พี่พายุอารมณ์เสียใส่วายุ
"ถ้ากินเสร็จแล้วก็ไปกันได้และ ผมไม่อยากสาย"วายุเดินลงออกจากโต๊ะอาหารทันทีโดยที่ไม่บอกกล่าวเลยว่าอิ่มแล้ว(ผู้ชายอะไร เสียมารยาทที่สุดเลย)

     ณ  มหาวิทยาลัย

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด"
         
          ตั้งแต่พวกเราเดินเข้ามหาลัยเสียงสัมภเวสี(เอ้ย!!)ก็ร้องโหยหวน เอ้ย!!!!(ขอเอ้ยรอบสอง^^)เสียงสาวๆทั้งแท้และไม่แท้!!กรี๊ดไม่ยอมหยุด กะพี่พายุฉันเข้าใจอยู่หรอกว่าทำไมถึงกรี๊ด อยู่มหาลัยนี้มา4ปี ก็จะจบแล้วนอกจากหน้าตาดีก็คงจะทำอะไรหลายๆอย่างให้สาวๆพวกนี้ประทับใจแน่นอน แต่กะนายวายุ ไม่เข้าใจเล้ยยยยยยยยยยยย ว่าทำไมถึงกรี๊ดกันนัก หล่อก็ไม่หล่อ ดำก็ดำ แถมไม่ไม่มีมารยาทอีก!!(ได้ข่าวว่าตอนเข้าบ้านมายังชมเขาว่าหล่อยู่เลย-_-)

"เบื่อมั้ย?" พี่พายุที่เดินมาข้างๆฉัน เอ่ยปากถาม สงสัยคงเป็นเพราะฉันทำหน้าทำตามองบนแถมยังเบ้ปากอีกด้วย แหม่ ก็เสียงดังขนาดนี้มันก็ต้องรำคาญเป็นธรรมดาแหละค่า

"ไม่เป็นอะไรค่ะ"

"เปิดเทอมใหม่เรายังไม่มีเพื่อน เดี๋ยวพี่ไปนั่งเป็นเพื่อนก่อนก็ได้นะ"

"ขอบคุณมากค่ะ"ว่าเสร็จพี่พายุก็พาฉันมานั่งที่โต๊ะม้าหิน นายวายุก็เดินตามมาอีกที อ่าว!นี่ยังอยู่อีกหรอ  นี่นึกว่าอยู่กันสองคนซะอีก แล้วอีกตัวก็เป็นเงา ยิ่งเหมือนๆอยู่ด้วย คึคึ

"อ้าวซูยอง ไง"

"อ่าว หวัดดีเพ่" ชายหนุ่มสองคนที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกับฉัน หันหน้าไปทักผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังเดินมาทางเรา โห่ทำไมสูงจังแวะ นั่นขาหรือตะเกียบเนี่ย!!

"หวัดดีๆไม่ได้เจอกันตั้งนาน หล่อขึ้นนะเรา"สาวสวยตบบ่าทักทายวายุเบาๆด้วยความสนิท

"แน่นอนอยู่แล้ว^^"

"แล้วนี่....." 

"อ่อ นี่คริสตัล ลูกของเพื่อนแม่เราเอง เพิ่งย้ายมาเรียนที่ไทย เลยฝากเรากับไอวายุไว้ เออตัล นี่ซูยองนะ เพื่อนพี่เอง"

"สวัสดีค่ะ"

        ฉันยิ้มแหยะๆพร้อมกับยกมือสวัสดีพี่สาวขาตะเกียบ เอ้ย!พี่ซูยองอย่างอ่อนน้อม จะว่าไปพี่เขาก็สวยดีเหมือนกันนะ รู้สึกว่าอยากสนิทกับพี่สาวคนนี้แล้วสิ

"เพิ่งมาเรียนที่ไทย แสดงว่าเราก็ยังไม่มีเพื่อนสิ มาอยู่กลุ่มพี่มั้ย พี่มีรุ่นน้องนิสัยดีหลายคนเลยนะ พี่ว่าสวยๆอย่างเราพวกนั้นต้องอยากเป็นเพื่อนด้วยแน่ๆ อยู่กับสองหนุ่มนี่ไม่ดีหรอก เดี๋ยวจะโดนแฟนคลับนายสองคนนี้เบิ้ลกะโหลกเอา"นี่ถึงขนาดมีแฟนคลับด้วยหรอเนี่ย!!!

"ขอบคุณมากนะค่ะ"

"ซูยองก็เป็นแบบนี้แหละ เจอเด็กใหม่ไม่ได้ ต้องเรียกเข้ากลุ่ม แต่ไม่ใช่เรื่องยากนะ ที่เพื่อนพี่คนนี้จะมาเรียกใครเข้ากลุ่มได้ง่ายๆ คนนั้นต้องเป็นคนที่ซูยองคิดว่านี้ทั้งนั้น เพราะคนเนี้ย เค้ามีเซ้นต์" 

                พี่พายุอธิบายขยายความเพื่อนสาวสุดสวยของเขาให้ฉันฟัง ก่อนจะหันหน้าไปทำหน้าทะเล้นใส่พี่ซูยองโดนตีกลับมาเบาๆ พี่ซูยองคอยแนะนำสาวๆในมหาลัยที่พี่เขารู้จักให้ฉันรู้จนฉันได้เพื่อนมาเดินด้วยตั้งสองคน 

คนแรกสาวเปรี้ยวมั่นใจในตัวเอง'ทิฟฟานี่' ส่วนอีกคนก็สาวเรียบร้อย'ซอลยอน' พวกเราสามคนสนิทกันไวมาก ถึงนิสัยเราจะไม่เหมือนกันก็ตาม นี่ก็สองอาทิตย์แล้วกับการเปิดภาคเรียน ฉันได้ใช้ชีวิตอยู่กับสองสาว ความรู้สึกดีกว่าได้ยู่กับสองหนุ่มอีก-_- เพราะฉันได้ปลดปล่อยความเป็นตัวเองให้กับเพื่อนของฉัน ไม่ต้องคอยเก๊กเวลาอยู่ต่อหน้าสองหนุ่มสุดหล่อเหมือนอยู่บ้าน สองสาวทำให้ฉันคิดถึงฮายองกับซึลกิมาก ถ้ามีโอกาสฉันจะแนะนำฟานี่กับซอลยอนให้ซึลกิกับฮายองรู้จักให้ได้ พวกเราห้าคนคงเข้ากันดีเลยหละ^^

ขอบคุณทุกคนที่อุตส่ารอนะคะ

สัญญาว่าจะรีบมาอัพบ่อยๆนร้าาาาาาาา