ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2 งานเลี้ยงต้อนรับ
ก็อกๆๆๆ
"ค่า มาแล้วค่า"
หลังจากที่ฉัน แต่งตัวเสร๊จเรียบร้อยได้ไม่นาน ก็มีเสียงเคาะประตู(อันหนักหน่วง-_-)ที่หน้าห้องของฉัน
0.0
0.0
พอฉันเปิดประตู ฉันก็รู้สึกว่าฉันกำลังตกอยู่ในภวังค์ของเจ้าชายทั้งสองคน ในเมื่อเจ้าของเสียงเคาะประตูไม่ใช่ใครที่ไหน นอกจากเจ้าชายสองพี่น้องรูปงามที่มีนามว่า'พายุ'และ'วายุ' หรือที่ท่านทั้งสองมาเคาะประตูหน้าห้ององค์หญิงอย่างฉัน จะมาของข้าแต่งงานนั้นรึ (เพ้อ...-_-)
"มะ.....มีอะไรหรือเปล่าค่ะ"ฉันรวบรวมสติสัมปชัญยของฉันกลับเข้าสู่ร่างงามของฉัน ก่อนที่จะถามเจ้าชาย เอ้ย!! สองพี่น้องอย่างตะกุกตะกัก (ก็คนมันหล่อนี่หน่า><)
"คุณแม่ให้มาตาม เห็นอยู่ในห้องนาน นึกว่าจะเป็นอะไรไป"พายุ เป็นคนเอ่ยถาม
"อ่อ ก็เป็นผู้หญิงมันก็ต้องใช้เวลาสวยนานหน่อยสิคะ"
"ฮ่าๆๆไม่หรอก พี่ว่าตัลไม่ต้องใช้เวลานานก็สวยได้^^"
"แหม พี่พายุคะ เล่นชมกันแบบนี้ ตัลก็เขินแย่สิคะ"ฉันใช้มือของฉันเก็บผมทัดหูเพื่อนแก้อาการเขิน
"แต่พี่ว่า...ตัลไม่แต่งอะไรเลยจะสวยมากกว่านะ"
"....."
วายุเล่นถามฉัน จนทำให้ฉันหน้าแดง แถมเขายังทำสายตาเจ้าชู้ใส่ฉันอีก คำพูดนั้นทำให้ฉันต้องเบิกตากว้างจนพูดอะไรไม่ออก
"ไปเถอะ งานเริ่มแล้ว ให้ผู้ใหญ่รอนานมันไม่ดีนะ"ฉันยืนอึ้งอยู่นาน จนวายุลากฉันลงไปที่งาน ส่วนพายุก็ยืนมองตามมือของน้องชายที่จับแขนของฉันเอาไว้ ก่อนที่จะตามลงไปที่งานด้วยเหมือนกัน
ณ งานปาร์ตี้
งานเลี้ยงต้อนรับฉันวันนี้จัดขึ้นที่คฤหาสน์ตระกูล มนตรา ที่บ้านน้าระวีและคุณอาศิลาใหญ่พอที่จะจัดงานปาร์ตี้และเชิญแขกเข้ามาได้เยอะมากที่เดียว วันนี้คุณป้าระวีและคุณอาศิลาได้เชิญแขกผู้ใหญ่และแขกรุ่นเดียวกันกับฉัน วายุ และพายุ บ้างฉันก็รู้จักบ้าง บ้างฉันก็ไม่รู้จักบ้าง หรือบางท่านที่ฉันรู้จักแต่ฉันอาจจะจำเขาไม่ได้
วายุลากฉันลงมาที่งาน และมาหยุดอยู่ที่โต๊ะขงอคุณน้าระวีและคุณอาศิลาพร้อมกับพี่ชายของเขาที่เดินตามหลังมา พร้อมกับกระดกแว่นของ้ขาขึ้นเด็กน้อย ให้ตรงกับดวงตาของเขา คุณน้าระวีและคุณอาศิลา สวยหล่อกันทั้งคู่ แถมเขามีลูกชาย ลูกชายของเขาก็ยังหล่อทั้งคู่อีกต่างหาก นี่มันสมาคมคนหน้าตาดีรึไงเนี่ย
"อ้าว!!หนูคริสตัลมาแล้วหรอจ๊ะ เป็นไงบ้างชุดนี้ใส่สบายมั้ยคะลูก"คุณน้าระวี ลุงขึ้นจากเก้าอี้และเดินมาหาฉันทันทีที่ฉันมาถึง
"ใส่สบายคะ สวยด้วย คุณน้ารู้ไซด์ของคริสตัลได้ยังไงคะ???"
"หือ ใครบอกว่าป้าเป็นเลือกหละ นู่นพ่อสองแสบนู่นเขาเป็นคนเลือก อ้าว พวกพี่เขาไม่ได้บอกหนูหรอจ๊ะ" ฉันหันขวับไปมองหน้าทั้งสองยุอย่างงง เขามารู้ไซด์ขนาดเสื้อฉันได้ยังไงนะ ถ้าความบังเอิญ มันก็ต้องมีหลวม หรือคับบางจุดสิ แต่นี่มันพอดีเป๊ะ
"พวกพี่ทั้งสองคนรู้ไซด์เสื้อของตัลได้ไงคะ??"ฉันถามสองพี่น้องยุ อย่างงงๆ
"ก็ คุณแม่เอารูปตัลมาให้พี่สองคนดู พี่ก็เลยลองเดาๆเอา"พายุเป็นคน เอ่ยตอบ แต่คำพูดของเขา ทำให้ฉันไม่เชื่ออย่างสนิทใจ ฉันเลยใช้สายตาไปมองวายุแทน ฉันใช้สายตาเค้นคำตอบ จนเขาต้องปริปากพูดความจริงออกมา
"ก็ ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย พี่ใช้สายตาพี่วัดดูก็รู้แล้ว ว่าผู้หญิงคนนี้เอวเท่าไหร่ สะโพกเท่าไหร่ แล้วก็... หน้าอกเท่าไหร่"ฉันใช้มือทั้งสองข้างของฉันยกขึ้นมาปิดหน้าอกของฉันเอาไว้ ก็ในเมื่อวายุพูดพลางสายตามองมาที่ หน้าอก...ของฉัน
Vayu Part
หญิงสาวตรงหน้าผมใช้มือทั้งสองข้างยกขึ้นมาปิดหน้าอกของเธอพร้อมทั้งทำหน้าบู้เหมือนเด็กผู้หญิงที่อยากได้ลูกอมแต่ไม่ได้ ท่าทางของเธอ ทำให้ผมอดยิ้มไม่ได้ ผมยอมรับว่าผมแอบชอบเธอมาตั้งแต่เด็กแล้ว แต่ตอนนั้นผมยังเด็กอยู่ แต่วันหนึ่ง เธอต้องไปอยู่กับพ่อของเธอ ทำให้เราทั้งคู่ต้องจากกัน ความรู้สึกพวกนั้นมันเลยค่อยๆหายไป จนกระทั่งเธอ กลับเข้ามาในชีวิตของผมอีก แถมการกลับมาของเธอในครั้งนี้ เธอยังสวยมาก สวยจนผู้หญิงที่ผมเคยคบมาทั้งหมดต้องหลีกทางให้ ทำให้ผมไม่แน่ใจว่า ผมยังรู้สึกแบบนั้นอยู่กับเธออยู่รึเปล่า และเธอรู้สึกอย่างไรกับผม ทำให้ผมต้องพิสูธ แต่การพิสูธครั้งนี้ไม่ค่อยจะง่ายนักในเมื่อ'พายุ'พี่ชายของผมก็ดูจะสนใจเธออยู่เหมืนกัน ทำไมผมจะไม่รู้ว่าพี่ชายของผมเป็นยังไง เห็นใส่แว่นเป็นเด็กเนิดๆแบบนี้ ก็ไม่ใช่ย่อยเรื่องพรรคนั้นหรอก หรืออาจจะมากกว่าผมด้วยซ้ำ มันทำให้ผมอดคิดไม่ได้ว่า พี่ชายผมจะต้องมาเป็นศัตรูของผมเพื่อผู้หญิงคนนี้ก็เป็นได้
งานเลี้ยงต้อนรับคริสตัลได้จบลงแล้ว โชคดีที่วันนี้ไม่มีสาวๆในสต็อกของผมมาด้วย ไม่งั้นซวยแน่ๆ ผม คุณพ่อ คุณแม่ พี่พายุ และคริสตัล แยกทางเข้าเรือนกัน คุณแม่และคุณพ่อของผมรู้ดีว่าผมกับพี่พายุเป็นคนนิสัยอย่างไร พวกท่านจึงกำชับพวกเราทั้งคู่ว่าห้ามทำอะไรคริสตัลเป็นอันขาด และที่ท่านให้คริสตัลนออที่เรือนเดียวกับเราทั้งคู่ ก็เพราะอยากทดสอบพวกเราว่าจะอดได้มั้ยที่มีผู้หญิงสวยๆมานอนคั่นกลางระหว่างห้องของเราทั้งคู่ แถมที่ให้คริสตัลมาอยู่ที่นี้ก็เพราะไม่อยากให้เราพาผู้หญิงเข้ามาในบ้าน พวกท่านคงรู้ว่า เราก็น่าจะเกรงใจคริสตัลเหมือนกัน แต่ว่า...มีผู้หญิงสวยๆมานอนแบบนี้ก็ดีอยู่เหมือนกัน เวลาวันไหนที่ผมอดไม่ไหวจะได้บุกเข้าห้องคริสตัลเลย^^
"มะ.....มีอะไรหรือเปล่าค่ะ"ฉันรวบรวมสติสัมปชัญยของฉันกลับเข้าสู่ร่างงามของฉัน ก่อนที่จะถามเจ้าชาย เอ้ย!! สองพี่น้องอย่างตะกุกตะกัก (ก็คนมันหล่อนี่หน่า><)
"คุณแม่ให้มาตาม เห็นอยู่ในห้องนาน นึกว่าจะเป็นอะไรไป"พายุ เป็นคนเอ่ยถาม
"อ่อ ก็เป็นผู้หญิงมันก็ต้องใช้เวลาสวยนานหน่อยสิคะ"
"ฮ่าๆๆไม่หรอก พี่ว่าตัลไม่ต้องใช้เวลานานก็สวยได้^^"
"แหม พี่พายุคะ เล่นชมกันแบบนี้ ตัลก็เขินแย่สิคะ"ฉันใช้มือของฉันเก็บผมทัดหูเพื่อนแก้อาการเขิน
"แต่พี่ว่า...ตัลไม่แต่งอะไรเลยจะสวยมากกว่านะ"
"....."
วายุเล่นถามฉัน จนทำให้ฉันหน้าแดง แถมเขายังทำสายตาเจ้าชู้ใส่ฉันอีก คำพูดนั้นทำให้ฉันต้องเบิกตากว้างจนพูดอะไรไม่ออก
"ไปเถอะ งานเริ่มแล้ว ให้ผู้ใหญ่รอนานมันไม่ดีนะ"ฉันยืนอึ้งอยู่นาน จนวายุลากฉันลงไปที่งาน ส่วนพายุก็ยืนมองตามมือของน้องชายที่จับแขนของฉันเอาไว้ ก่อนที่จะตามลงไปที่งานด้วยเหมือนกัน
ณ งานปาร์ตี้
งานเลี้ยงต้อนรับฉันวันนี้จัดขึ้นที่คฤหาสน์ตระกูล มนตรา ที่บ้านน้าระวีและคุณอาศิลาใหญ่พอที่จะจัดงานปาร์ตี้และเชิญแขกเข้ามาได้เยอะมากที่เดียว วันนี้คุณป้าระวีและคุณอาศิลาได้เชิญแขกผู้ใหญ่และแขกรุ่นเดียวกันกับฉัน วายุ และพายุ บ้างฉันก็รู้จักบ้าง บ้างฉันก็ไม่รู้จักบ้าง หรือบางท่านที่ฉันรู้จักแต่ฉันอาจจะจำเขาไม่ได้
วายุลากฉันลงมาที่งาน และมาหยุดอยู่ที่โต๊ะขงอคุณน้าระวีและคุณอาศิลาพร้อมกับพี่ชายของเขาที่เดินตามหลังมา พร้อมกับกระดกแว่นของ้ขาขึ้นเด็กน้อย ให้ตรงกับดวงตาของเขา คุณน้าระวีและคุณอาศิลา สวยหล่อกันทั้งคู่ แถมเขามีลูกชาย ลูกชายของเขาก็ยังหล่อทั้งคู่อีกต่างหาก นี่มันสมาคมคนหน้าตาดีรึไงเนี่ย
"อ้าว!!หนูคริสตัลมาแล้วหรอจ๊ะ เป็นไงบ้างชุดนี้ใส่สบายมั้ยคะลูก"คุณน้าระวี ลุงขึ้นจากเก้าอี้และเดินมาหาฉันทันทีที่ฉันมาถึง
"ใส่สบายคะ สวยด้วย คุณน้ารู้ไซด์ของคริสตัลได้ยังไงคะ???"
"หือ ใครบอกว่าป้าเป็นเลือกหละ นู่นพ่อสองแสบนู่นเขาเป็นคนเลือก อ้าว พวกพี่เขาไม่ได้บอกหนูหรอจ๊ะ" ฉันหันขวับไปมองหน้าทั้งสองยุอย่างงง เขามารู้ไซด์ขนาดเสื้อฉันได้ยังไงนะ ถ้าความบังเอิญ มันก็ต้องมีหลวม หรือคับบางจุดสิ แต่นี่มันพอดีเป๊ะ
"พวกพี่ทั้งสองคนรู้ไซด์เสื้อของตัลได้ไงคะ??"ฉันถามสองพี่น้องยุ อย่างงงๆ
"ก็ คุณแม่เอารูปตัลมาให้พี่สองคนดู พี่ก็เลยลองเดาๆเอา"พายุเป็นคน เอ่ยตอบ แต่คำพูดของเขา ทำให้ฉันไม่เชื่ออย่างสนิทใจ ฉันเลยใช้สายตาไปมองวายุแทน ฉันใช้สายตาเค้นคำตอบ จนเขาต้องปริปากพูดความจริงออกมา
"ก็ ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย พี่ใช้สายตาพี่วัดดูก็รู้แล้ว ว่าผู้หญิงคนนี้เอวเท่าไหร่ สะโพกเท่าไหร่ แล้วก็... หน้าอกเท่าไหร่"ฉันใช้มือทั้งสองข้างของฉันยกขึ้นมาปิดหน้าอกของฉันเอาไว้ ก็ในเมื่อวายุพูดพลางสายตามองมาที่ หน้าอก...ของฉัน
Vayu Part
หญิงสาวตรงหน้าผมใช้มือทั้งสองข้างยกขึ้นมาปิดหน้าอกของเธอพร้อมทั้งทำหน้าบู้เหมือนเด็กผู้หญิงที่อยากได้ลูกอมแต่ไม่ได้ ท่าทางของเธอ ทำให้ผมอดยิ้มไม่ได้ ผมยอมรับว่าผมแอบชอบเธอมาตั้งแต่เด็กแล้ว แต่ตอนนั้นผมยังเด็กอยู่ แต่วันหนึ่ง เธอต้องไปอยู่กับพ่อของเธอ ทำให้เราทั้งคู่ต้องจากกัน ความรู้สึกพวกนั้นมันเลยค่อยๆหายไป จนกระทั่งเธอ กลับเข้ามาในชีวิตของผมอีก แถมการกลับมาของเธอในครั้งนี้ เธอยังสวยมาก สวยจนผู้หญิงที่ผมเคยคบมาทั้งหมดต้องหลีกทางให้ ทำให้ผมไม่แน่ใจว่า ผมยังรู้สึกแบบนั้นอยู่กับเธออยู่รึเปล่า และเธอรู้สึกอย่างไรกับผม ทำให้ผมต้องพิสูธ แต่การพิสูธครั้งนี้ไม่ค่อยจะง่ายนักในเมื่อ'พายุ'พี่ชายของผมก็ดูจะสนใจเธออยู่เหมืนกัน ทำไมผมจะไม่รู้ว่าพี่ชายของผมเป็นยังไง เห็นใส่แว่นเป็นเด็กเนิดๆแบบนี้ ก็ไม่ใช่ย่อยเรื่องพรรคนั้นหรอก หรืออาจจะมากกว่าผมด้วยซ้ำ มันทำให้ผมอดคิดไม่ได้ว่า พี่ชายผมจะต้องมาเป็นศัตรูของผมเพื่อผู้หญิงคนนี้ก็เป็นได้
งานเลี้ยงต้อนรับคริสตัลได้จบลงแล้ว โชคดีที่วันนี้ไม่มีสาวๆในสต็อกของผมมาด้วย ไม่งั้นซวยแน่ๆ ผม คุณพ่อ คุณแม่ พี่พายุ และคริสตัล แยกทางเข้าเรือนกัน คุณแม่และคุณพ่อของผมรู้ดีว่าผมกับพี่พายุเป็นคนนิสัยอย่างไร พวกท่านจึงกำชับพวกเราทั้งคู่ว่าห้ามทำอะไรคริสตัลเป็นอันขาด และที่ท่านให้คริสตัลนออที่เรือนเดียวกับเราทั้งคู่ ก็เพราะอยากทดสอบพวกเราว่าจะอดได้มั้ยที่มีผู้หญิงสวยๆมานอนคั่นกลางระหว่างห้องของเราทั้งคู่ แถมที่ให้คริสตัลมาอยู่ที่นี้ก็เพราะไม่อยากให้เราพาผู้หญิงเข้ามาในบ้าน พวกท่านคงรู้ว่า เราก็น่าจะเกรงใจคริสตัลเหมือนกัน แต่ว่า...มีผู้หญิงสวยๆมานอนแบบนี้ก็ดีอยู่เหมือนกัน เวลาวันไหนที่ผมอดไม่ไหวจะได้บุกเข้าห้องคริสตัลเลย^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น