หนุ่ม[จอมกวน]กับสาว[จอมแก่น]

ลำดับตอนที่ #1 : ใหม่...ใหม่...และใหม่.....

     “ตังเม”ชั้นหันไปตามเสียงเรียกเล็กๆใสแจ๋ว ใบหน้าที่ยิ้มแย้ม เต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม ชั้นหันมองไปเห็นเพื่อนซี้สุดเปรี้ยวจี๊ดนามว่า\"มะนาว\" เธอเป็นหญิงสาวที่ทั้งสวยเซ็กซี่ หุ่นดีเหมือนอั้ม ผมยาวสไลด์เข้ารูปสวยงามเหมือนพอลล่า ตาเป็นประกาย จมูกโด่งรับกับใบหน้า หนุ่มๆตามจีบเธอไม่น้อยเหมือนกัน



     “ว่าไงเพื่อนรัก”ชั้นทักเพื่อนซี้ด้วยเสียงสดใส วันนี้อากาศมันช่างดีและสดชื่นจริงๆเลย ชั้นล่ะชอบวันเปิดเทอมที่สุดเลย ห้องใหม่ ครูใหม่ เพื่อนใหม่ ที่สำคัญ แฟนใหม่O-O



     “เม เป็นไงบ้างปิดเทอม”มานั้นแล้วไง ตั้ม แฟน...ไม่ใช่ซิ กำลังจะเป็นอดีตแฟนแล้วล่ะ ไม่ใช่ว่าเค้าไม่ดีนะ แต่เป็นคนที่น่าเบื่อมากๆเลย แม้หน้าตาจะหล่อเหลา ผิวจะขาวผุดผ่อง แต่ตั้มนี่เป็นเด็กเรียนชะมัดเลย นาวส่งยิ้มให้ชั้นเล็กน้อย ประมาณว่า แกไปกับแฟนเห๊อะ



     “ตั้ม เรามีเรื่องจะคุยด้วยอ่ะ ไปกับเราน่อยซิ”ชั้นลากตั้มออกมาที่ม้าหินหน้าตึก ซึ่งที่ประจำของเราสองคน บรรยากาศที่ร่มรื่นมีต้นไม่คอยบังแดด หวนนึกถึงวันเก่าๆ เฮ้ ไม่ได้ซิ ชั้นมาบอกเลิกเค้านะ



     “เมมีอะไรหรอ คิดถึงเมจังเลยอ่ะ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน”ตั้มเอื้อมมือมาจับแก้มชั้นเบาๆ ไอ้บ้า ชั้นเพิ่งไปเที่ยวกับนาย2วันก่อนเปิดเทอมเอง



     “ตั้ม....คือ เราเลิกกันเหอะ”ชั้นตีหน้าเศร้าเหมือนตอนที่นางเองบอกเลิกพระเอกในทีวี แน่นอน ชั้นต้องสวยกว่านางเอกอยู่แล้ว หุ่นก็ดีกว่า แต่ทำไมไม่มีคนมาติดต่อซักที รอมาเป็นชาติล่ะ



     “ทำไมอ่ะเม เราทำอะไรผิดหรอ ทำไมต้องเลิกกับเราด้วยล่ะ เรารักเมนะ”ตั้มเริ่มคุกเข่าอ้อนวอน คิดหรอว่าชั้นจะใจอ่อนง่ายๆ ได้ยังไง ไม่มีทางหรอก เลิกก็คือเลิก



     “ตั้ม เราคิดว่าเราคงไปกันไม่รอด เราขอตั้งใจเรียนดีกว่า”นี่ไง นางเอกรักเรียนค่ะ เช๊อะ ขอรักโอกาสนี้โอกาสเดียวแล้วกัน



     “ไม่ใช่ว่ามีคนอื่นนะ”ตั้มถามด้วยสีหน้าสงสัย ชั้นเริ่มตีหน้าไม่ถูก ตั้งแต่บอกเลิกกับแฟนมา ไม่เคยมีใครทำให้ชั้นลำบากใจขนาดนี้เลย



     “เออ ไม่มี ไม่มีจริงๆ เราไปเรียนล่ะ”ชั้นต้องรีบเดินออกจากตั้ม ก่อนที่เค้าจะถามอะไรไปมากกว่านี้ ตั้มยังคงยืนอยู่นิ่ง ท่าทางจะช็อคใช่ย่อย



     “ยัยเม แกไปเล่นละครน้ำเน่าอีกแล้วหรอ”นี่คือคำแรกที่นาวทักชั้นเมื่อเห็นชั้นเดินเข้ามาในห้อง แน่นอน มันเคยเห็นฉากน้ำเน่าแบบนี้มาเป็นสิบรอบแล้ว



     “ขั้นตอนหาแฟนใหม่ไง หึหึ ไม่เคยได้ยินหรอ สละแฟนเก่าเพื่อหาแฟนใหม่”ชั้นหัวเราะแห้งๆพร้อมนั่งลงที่นั่งข้างๆนาว และแล้วก็มีชายหนุ่มหน้าใสวิ่งเข้ามาในห้อง แน่นอน เค้าตกเป็นเป้าสายตาชั้น



     “แก แก คนนั้นหล่อสุดๆเลยอ่ะ”ไอ้นาวที่ทำท่าจะหลับรีบหันมากระซิบกับชั้นทันที ชั้นขยิบตาให้มันที่นึง เป็นที่รู้กันว่า”B1คิดอย่างที่B2คิดใช่มั้ย”-_-‘



     “อ้าว นักเรียน นั่งที่ๆ ครูมาแล้ว”ครูทรงพล แก่หงำเหงือก เดินเข้ามาในห้อง แน่นอน ตลอดช่วงปิดเทอมชั้นภาวนาให้ไม่ต้องมาเจอไอ้หน้าปลาบู่นี่ คิดสภาพ ครูสอนวิทยาศาสตร์แก่ๆ เสียงอู้อี้ๆเพราะปากเหมือนปลาบู่ ได้ยินคำล่ำลือมาจากพี่ชายสุดหล่อของชั้นเยอะต่างๆนาๆ ได้ยินแว่วๆว่าเป็นเกย์ด้วยล่ะ



     “เซ็งเลย ไอ้หน้าปลาบู่เป็นครูประจำชั้นเนี่ยนะ”นาวสบถด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ เกิดอาการเซ็งอย่างรุนแรงทันที



     “อ่าว ครูพงษ์พัฒน์ มาแล้วหรอ สายตั้งแต่วันแรกเลยนะ”ขณะที่ปลาบู่สอนไปเรื่อยก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นมาหยุดที่หน้าห้อง พร้อมกับเสียงหายใจแรง



     “ขอ..โทษ..ครับ รถ..มัน..ติด ขอบ..คุณ..นะครับ..ที่.มา..สอน..แทน”หนุ่มหล่อผมสีน้ำตาลเข้มไม่ยาวมาก รูปร่างสูงใหญ่ดูบึกบึน คนที่ปลาบู่เรียกพงษ์พัฒน์เดินเข้ามาในห้องแล้วมายืนเกาหัวอยู่หน้าห้อง ชั้นล่ะสะดุ้งทันที ก็เค้าเป็นญาติห่างๆชั้นนิ เสียงที่เค้าพูดขาดเป็นห้วงๆเนื่องจากการวิ่ง



     “งั้นครูไปก่อนนะ”ปลาบู่เดินหยิบหนังสือแล้วออกจากห้องไป แอบมีส่งสายตาหวานหยดเยิ้มให้คุณชายพงษ์ซะอีก เกย์ เกย์ มันเป็นเกย์



     “สวัสดีครับนักเรียน เออ ครู ไม่ดีกว่า เรียกพี่พงษ์ก็พอ”พงษ์ที่ดูเก้ๆกังๆ ครูใหม่ก็งี้แหละ เอ แล้วอย่างนี้ ต้องมีพิธีรับครูใหม่มั้ยเนี่ย หึหึ น่าหนุกแหะ



     “เอาล่ะ พี่ขอชี้แจงนิดนึง พี่จะสอนห้องนี้ห้องเดียว แต่ทุกวิชา เพราะฉะนั้นอย่างพึ่งเบื่อหน้ากัน เราต้องเจอกันอีกนาน”พงษ์ยิ้มอย่างมีเลสนัย (แถวบ้านเรียกแสยะยิ้ม) o_O ห๊ะ มะกี้พงษ์พูดว่าไรนะ เจอกันทุกวัน ม่ายยยยยน๊า สวรรค์เล่นตลกอะไรเนี่ย ม่ายยยยยยยย





พัก20นาที



     “เฮ้ย ใครมันคิดว่า ชั้นต้องเจอหน้าอีตาบ้านี้ทั้งเทอมเลยหรอ”ชั้นสบถกับนาวเบาๆหลังจากที่บอกให้ฟังว่าตาบ้านั่นเป็นญาติชั้น แม้จะแค่ห่างๆก็เหอะ



     “เอาเหอะว่ะเม ไปดูหนุ่มหล่อคนนั้นดีกว่า นั้นไงๆ”นาวชี้ไปยังหนุ่มหล่อเป้าหมายของชั้นเมื่อเช้า แต่ทำไมอีตาบ้ามันต้องยืนอยู่แถวนั้นด้วยนะ เสียอารมณ์เลย



     “เออ หวัดดีครับ ชื่ออะไรครับ”ไหงโลกมันกลับตาลปัตร เป้าหมายของชั้นเดินเข้ามาทักชั้นกับนาวก่อน แถมส่งรอยยิ้มหวานๆมาให้อีก



     “มะนาวค่ะ แล้วนี่ก็เม”นาวแนะนำตัวอย่างเขินอาย เลือดสูบฉีดมาบนใบหน้าของเธอมาขึ้น แก้มของเธอเป็นสีแดงอ่อนๆดูน่ารักที่สุดเลย ส่วนหล่อกระชากใจก็ยิ้มให้เราทั้งสองคน หล่อสุดๆไปเลย



     “เออ เราชื่อคิมนะ เออ ขอ.....”



     “มาขอตังค์หรอ เข้าเรียนแล้ว ไปๆ กลับที่ไป”เสียงนรกดังกึกก้อง ตาพงษ์บ้าดันเดินมาที่โต๊ะชั้นและไล่คิมกลับที่ไป ทำงี้ได้ไง ไล่หนุ่มหล่อลากดินไปได้ จำไว้นะตาพงษ์



*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

     หวัดดีค่ะ แซนค่ะ หรือจะเรียกอะไรก็เรียกไป เรื่องนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแรกที่แต่งนะค่ะ แต่งมาหลายเรื่องแล้วแต่ไม่เคยเอาลง ยังไงก็ช่วยกันติดตามด้วยนะค่ะ อาจจะอัพทิ้งไว้นานน่อย ช่วงนี้งานค่อนข้างเยอะ ใครจะติดต่อแซนก็ santaredhat@msn.com นะค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวพร้อมเรื่องใหม่ด้วยค่ะ