ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : แขกมิได้รับเชิญ= =^
ตอนที่3
นางเอกกะรูมเมทอย่างโนบุหรือโนบุจังเพื่อนสุดเลิฟสุดหวงแหนและนี่คือหอในร.ร.ที่วิเศษ มั่วแต่พรรณาเรื่องไร้สาระอยู่นั้นแหละไปเปิดปะตูเร็วๆหน่อยสิ
"ค่าเปิดเดี๋ยวนี้ล่ะค่า"ฉันพูดเพื่อให้เป็นธรรมชาติที่สุดปิดบังความตื่นเต้นในใจที่มีอยู่อร๊ายคืนนี้ฉันจะได้
นอน(ร่วมห้อง)กะรุ่นพี่สุดฮอตอันดับหนึ่งอย่างรุ่นพี่ยูริโนะหรือที่เขาให้เรียกยูริโนะซังเพราะอยากสนิท
ด้วย>//<(และไม่อยากดูแก่)
แอ๊ดด~(เสียงเปิดประตู)แต่พอเปิดออกมากลับไม่ใช่ยูริโนะซังแต่กลับเป็น...
"ไง ยัยอ้วน"ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญมาทำไม=_=แล้วดูคำทักมัน
"อะไรตาถึกไม่เจอและไม่อยากเจอกันนานแล้วเนอะ มาทำไม ไม่ได้จุดธูปเชิญสักหน่อย"ฉันพูด
สะใจดีจังฮ่าฮาฮา นายนี่คือแฟนของโนบุหรือโนบุจังน่ะและไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมไอนี่มันถึงเข้ามา
ในหอได้ก็เพราะว่ามึนเป็นลูกผอ.ร.รนี้กะร.ร.ข้างๆอย่างร.ร.ฮินิโมกิซึ่งเป็นร.ร.ชายล้วน
"อ๋อ ฉันไม่ต้องการธูปหรอกฉันแค่ต้องการมาหาแฟนสุดที่รักของฉันที่หลงมาคบเพื่อนที่อ้วนเป็นหมูตอนอย่างเธอไง"นายถึกนี่ปากจัดชะมัดไม่อยากเชื่อเลยว่าเพื่อนที่แสนดีอย่างโนบุจังของฉันต้องไปเป็นแฟนตาถึกปากจัดนี่ด้วยนะ= =^
"เหอะ เสียใจด้วยย่ะ แฟนนายกลับกลับบ้านไปแล้วย่ะ สงสัยรีบกลับเพราะไม่อยากเจอหน้าแฟนอย่างนายไง"ฉันตอบในเรื่องไม่จริงฉันต้องโดนพระเจ้าลงโทษแน่เลยT^Tพระเจ้าค่ะที่หนูทำไปเพราะห่วงเพื่อนนะค่ะไม่ใช่ความผิดใช่ไหมค่ะTT^TT
"นี่ ยัยอ้วนเธอฟังฉันอยู่ป่ะเนี่ยแล้วก็หยุดทำหน้าเหมือนหิวนมลิงได้แล้วมันสยองเฟ้ย"
กรี๊ด ไอบร้า นี่มันกล้าว่าใบหน้าของฉันที่พระเจ้าปั้นมาอย่างสุดฝีมือว่าเหมือนหิวหน่มน้มลิงงั้นหรอมันจะมากไปแล้วนะ
T^Tสงสัยจะต้องใช้แผนเด็ดที่ได้ผล100%อย่าง...
"ฮึก ฮือ อืม ใช่นี่ฉันมันยัยหมูอ้วนหน้าตาก็ไม่น่ารักเหมือนโนบุ ทำอาหารก็ไม่เก่งเหมือนโนบุ แถมเอาใจไม่เก่งเท่าโนบุด้วยนี่ฉันมันไม่มีอะไรดีสักอย่าง ฮือ ฮือ ฮึก แง แง งอแง งอแง"
นี่คือแผนที่ยังไงก็ใช้ได้ผลเพราะผู้ชายทุกคนเมื่อเห็นน้ำตาผู้หญิงก็ต้องใจอ่อนอยู่แล้วฮ่าฮาว่าแล้วก็บีบน้ำตาต่อ
"เหอะ รู้ตัวก็ดีแล้ว วันหลังก็หัดทำหน้าให้เหมือนคนหน่อยแล้วกันเพื่อจะได้มีคนหลงมาชอบเธอมั่ง"อ๊าก
ไอบร้านี่ นิ ทำไมต้องพูดความจริงด้วย เอ๊ย ไม่ใช่ทำไมไม่รู้จักขอโทษมั่งฟ่ะแถมอย่างฉันไม่ต้องหลง(ต้องตามองไม่เห็นด้วย)ก็มีคนมาชอบฉันเยอะย่ะ(ไปบ้านคนพิการบ่อยไง)
"ชิ นายกลับไปได้แล้วไปเพราะว่าแฟนของนายไม่ได้อยู่ที่นี่ถ้าอยากเจอก็วันอาทิตย์นู่นย่ะ"ฉันพูดแต่ดูยังไงก็ไล่อย่างออกนอกหน้า
"อืม ฉันว่าจะมานอนที่นี่คืนนึงอ่ะ"
"อ๋อ เรื่องแค่นี้เอง เฮ้ยไม่ได้เว้ย นายรีบกลับไปเดี๋ยวนี้เลยนะ"ฉันไล่
"อะไรฉันมานอนที่นี่ออกบ่อยทำไมคืนนี้จะนอนไม่ได้ฟ่ะ"ตานี่พูด
"ก็คืนนี้ไม่ได้ไง วันนี้ฉันอยู่คนเดียวถ้าเกิดคอนมืดๆนายเกิดลุกขึ้นมาทำมิดีมิร้ายฉันจะว่าไง"ฉันพูด
"เธอไม่ต้องกลัวไปหรอกหน้าเหมือนลิงหิวนมอย่างเธอแค่ฉันเห็นก็หมดอารมณ์แล้วล่ะ"
กรี๊ด ไอนี่นิ
"ก็ถ้าเกิดตอนนั้นนายเกิดทนไม่ไหวจริงๆจะทำไงล่ะแบบไม่เลือกอะไรประทาณนี้"ฉันพูด เหมือนด่าตัวเองยังไม่รู้
"ไม่รู้ล่ะฉันจะนอนที่นี่ใครก็ห้ามไม่ได้"อีตานี่พูดพร้อมกลับขึ้นไปนอนบนเตียงอย่างสบายใจ ชิ ไอนี่นิ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก จู่ๆเสียงเคาะประตูดังขึ้น ช่างไม่ดูสถานะการเลย จริงๆและลองเดาดูครั้งนี่น่าจะเป็นเสียงเคาะที่รับ
เชิญแต่ตอนนี้ไม่อยากให้มาเลยT^T
"ค่าเปิดเดี๋ยวนี้ล่ะค่า"ฉันพูดเพื่อให้เป็นธรรมชาติที่สุดปิดบังความตื่นเต้นในใจที่มีอยู่อร๊ายคืนนี้ฉันจะได้
นอน(ร่วมห้อง)กะรุ่นพี่สุดฮอตอันดับหนึ่งอย่างรุ่นพี่ยูริโนะหรือที่เขาให้เรียกยูริโนะซังเพราะอยากสนิท
ด้วย>//<(และไม่อยากดูแก่)
แอ๊ดด~(เสียงเปิดประตู)แต่พอเปิดออกมากลับไม่ใช่ยูริโนะซังแต่กลับเป็น...
"ไง ยัยอ้วน"ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญมาทำไม=_=แล้วดูคำทักมัน
"อะไรตาถึกไม่เจอและไม่อยากเจอกันนานแล้วเนอะ มาทำไม ไม่ได้จุดธูปเชิญสักหน่อย"ฉันพูด
สะใจดีจังฮ่าฮาฮา นายนี่คือแฟนของโนบุหรือโนบุจังน่ะและไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมไอนี่มันถึงเข้ามา
ในหอได้ก็เพราะว่ามึนเป็นลูกผอ.ร.รนี้กะร.ร.ข้างๆอย่างร.ร.ฮินิโมกิซึ่งเป็นร.ร.ชายล้วน
"อ๋อ ฉันไม่ต้องการธูปหรอกฉันแค่ต้องการมาหาแฟนสุดที่รักของฉันที่หลงมาคบเพื่อนที่อ้วนเป็นหมูตอนอย่างเธอไง"นายถึกนี่ปากจัดชะมัดไม่อยากเชื่อเลยว่าเพื่อนที่แสนดีอย่างโนบุจังของฉันต้องไปเป็นแฟนตาถึกปากจัดนี่ด้วยนะ= =^
"เหอะ เสียใจด้วยย่ะ แฟนนายกลับกลับบ้านไปแล้วย่ะ สงสัยรีบกลับเพราะไม่อยากเจอหน้าแฟนอย่างนายไง"ฉันตอบในเรื่องไม่จริงฉันต้องโดนพระเจ้าลงโทษแน่เลยT^Tพระเจ้าค่ะที่หนูทำไปเพราะห่วงเพื่อนนะค่ะไม่ใช่ความผิดใช่ไหมค่ะTT^TT
"นี่ ยัยอ้วนเธอฟังฉันอยู่ป่ะเนี่ยแล้วก็หยุดทำหน้าเหมือนหิวนมลิงได้แล้วมันสยองเฟ้ย"
กรี๊ด ไอบร้า นี่มันกล้าว่าใบหน้าของฉันที่พระเจ้าปั้นมาอย่างสุดฝีมือว่าเหมือนหิวหน่มน้มลิงงั้นหรอมันจะมากไปแล้วนะ
T^Tสงสัยจะต้องใช้แผนเด็ดที่ได้ผล100%อย่าง...
"ฮึก ฮือ อืม ใช่นี่ฉันมันยัยหมูอ้วนหน้าตาก็ไม่น่ารักเหมือนโนบุ ทำอาหารก็ไม่เก่งเหมือนโนบุ แถมเอาใจไม่เก่งเท่าโนบุด้วยนี่ฉันมันไม่มีอะไรดีสักอย่าง ฮือ ฮือ ฮึก แง แง งอแง งอแง"
นี่คือแผนที่ยังไงก็ใช้ได้ผลเพราะผู้ชายทุกคนเมื่อเห็นน้ำตาผู้หญิงก็ต้องใจอ่อนอยู่แล้วฮ่าฮาว่าแล้วก็บีบน้ำตาต่อ
"เหอะ รู้ตัวก็ดีแล้ว วันหลังก็หัดทำหน้าให้เหมือนคนหน่อยแล้วกันเพื่อจะได้มีคนหลงมาชอบเธอมั่ง"อ๊าก
ไอบร้านี่ นิ ทำไมต้องพูดความจริงด้วย เอ๊ย ไม่ใช่ทำไมไม่รู้จักขอโทษมั่งฟ่ะแถมอย่างฉันไม่ต้องหลง(ต้องตามองไม่เห็นด้วย)ก็มีคนมาชอบฉันเยอะย่ะ(ไปบ้านคนพิการบ่อยไง)
"ชิ นายกลับไปได้แล้วไปเพราะว่าแฟนของนายไม่ได้อยู่ที่นี่ถ้าอยากเจอก็วันอาทิตย์นู่นย่ะ"ฉันพูดแต่ดูยังไงก็ไล่อย่างออกนอกหน้า
"อืม ฉันว่าจะมานอนที่นี่คืนนึงอ่ะ"
"อ๋อ เรื่องแค่นี้เอง เฮ้ยไม่ได้เว้ย นายรีบกลับไปเดี๋ยวนี้เลยนะ"ฉันไล่
"อะไรฉันมานอนที่นี่ออกบ่อยทำไมคืนนี้จะนอนไม่ได้ฟ่ะ"ตานี่พูด
"ก็คืนนี้ไม่ได้ไง วันนี้ฉันอยู่คนเดียวถ้าเกิดคอนมืดๆนายเกิดลุกขึ้นมาทำมิดีมิร้ายฉันจะว่าไง"ฉันพูด
"เธอไม่ต้องกลัวไปหรอกหน้าเหมือนลิงหิวนมอย่างเธอแค่ฉันเห็นก็หมดอารมณ์แล้วล่ะ"
กรี๊ด ไอนี่นิ
"ก็ถ้าเกิดตอนนั้นนายเกิดทนไม่ไหวจริงๆจะทำไงล่ะแบบไม่เลือกอะไรประทาณนี้"ฉันพูด เหมือนด่าตัวเองยังไม่รู้
"ไม่รู้ล่ะฉันจะนอนที่นี่ใครก็ห้ามไม่ได้"อีตานี่พูดพร้อมกลับขึ้นไปนอนบนเตียงอย่างสบายใจ ชิ ไอนี่นิ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก จู่ๆเสียงเคาะประตูดังขึ้น ช่างไม่ดูสถานะการเลย จริงๆและลองเดาดูครั้งนี่น่าจะเป็นเสียงเคาะที่รับ
เชิญแต่ตอนนี้ไม่อยากให้มาเลยT^T
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น