คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : We Are : 6
มืดแล้ว..
ไม่ใช่สิ.. ดึกแล้ว
หลังจากที่ซินทนไม่ไหวตัดสินใจไปเข้าห้องน้ำกลับมา นัทกับซินก็ปรับเนื้อปรับดนตรีกันยกใหญ่ แต่เพลงกลับไม่ได้คืบหน้าไปไหนนักเพราะเดี๋ยวนัทก็หิวอยากกินนู้นอยากกินนี่ แล้วอยู่ๆซินก็เกิดอารมณ์อยากจะดูหนังขึ้นมาก็เลยเปิดดูกันซะอย่างนั้น ทำให้เวลาหลายชั่วโมงที่ผ่านมาแทบไม่มีอะไรคืบหน้าเลย
“ นัทๆ กลับไปนอนที่บ้านไป ” ซินหยิบรีโมทกดปิดหนังรักสุดซึ้งที่พึ่งจบไปก่อนจะเอื้อมมือไปสะกิดคนข้างๆที่ตอนนี้หลับไปแล้ว
“ หืมม ”
“ ลุกๆ กลับบ้านไปได้แล้ว ”
“ นี่กี่โมงแล้วอะ? ” มือกีต้ายกมือขยี้เอาขี้ตาออกพลางเอ่ยปากถาม
“ ห้าทุ่มครึ่ง ”
“ หืออออ ดึกขนาดนี้นัทจะกลับหอได้ไงเนี่ย ”
“ ไม่มีปัญญาเหรอครับ? แล้วปกติไปทำงานนี่มันเลิกตั้งเกือบตีหนึ่งไม่ใช่เหรอ ”
“ โห่ มันไม่เหมือนกันนี่มันบ้านซินนะ นัทมาครั้งแรกจะกลับถูกได้ยังไง ” คนพึ่งตื่นบอกอย่างมีเหตุผลพร้อมกับทำหน้าจริงจังสุดๆ “ ให้นัทนอนนี่ได้มั้ย? แล้วพรุ่งนี้เราไปเที่ยวหาแรงบันดาลใจกัน ”
“ ไม่ไป พรุ่งนี้ซินมีธุระ ”
“ วันอาทิตย์เนี่ยนะ ”
“ เออ แล้วนี่ไล่ไม่ไปจริงๆใช่ป่ะ ” นัทพยักหน้ารัวๆพร้อมรอยยิ้ม “ งั้นก็จะนอนไหนก็นอนไปแล้วกัน ห้องน้ำ ห้องครัว หรือไปขอห้องหนูนกก็คงจะได้นะ ”
“ โห ซินอ่ะ ”
นัทยังไม่ทันจะได้บ่นต่อเสียงโทรศัพท์ของซินเซียร์ก็ดังขึ้นซะก่อน คนตัวเล็กหยิบโทรศัพท์ขึ้นมองด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินออกจากห้องนั่งเล่นไปคุยโทรศัพท์ คงจะเป็นคนพิเศษซินถึงได้มีความสุขขนาดนั้น
นัทคิดอะไรเรื่อยเปื่อยเกี่ยวกับคนในโทรศัพท์ของซินได้ไม่นานป้าสาวก็เข้ามาจัดแจงเก็บข้าวของแล้วนำนัทไปที่ห้องพัก ซึ่งมันมีของใช้สำหรับเขาพร้อมทีเดียวผ้าเช็ดตัว ชุดนอน แปรงสีฟันใหม่ ทำให้นัทสบายใจได้ ตอนแรกนึกว่าจะได้นอนมันทั้งแบบนี้ซะแล้ว
“ คุณซินบอกกะทันหันน่ะค่ะ ว่าคุณนัทจะนอนที่นี่ถ้าขาดตกอะไรบอกป้าได้เลยนะ ”
“ คงไม่มีหรอก ขอบคุณมากนะครับ แล้วคุณซินของป้านี่อยู่ที่ไหนแล้วเหรอครับ ? ”
“ คงจะคุยโทรศัพท์กับคุณหญิงอยู่ในสวนมั้งคะ คุณนัทอาบน้ำก่อนดีกว่าค่ะ ป้าไปละฝันดีนะคะ ”
นัทก้มลงมองสภาพตัวเองที่ดูไม่ดีนักหลังจากหลับมานานแล้วก็ตัดสินใจอาบน้ำก่อนตามที่ป้าสาวบอก ก่อนจะออกไปเดินตามหาซินที่สวนของบ้าน
ซินกำลังนั่งบนชิงช้าตัวใหญ่สีขาวที่แกว่งไปมา ตามองไปบนท้องฟ้าที่มีดาวมากมายประดับอยู่ นัทเงยหน้าขึ้นมองฟ้าบ้าง คืนนี้ไม่มีดวงจันทร์ ท้องฟ้าราตรีสวยจับใจ นัทนึกชื่นชมอยู่คนเดียวพร้อมนึกย้อนไปถึงครั้งสุดท้ายที่ได้ยืนดูดาวแบบนี้ นานมากแล้วจริงๆ
“ สวยเนอะ ” คนผมยาวหันมามองต้นเสียงที่อาบน้ำเรียบร้อยแล้วก่อนจะหันกลับมามองดาวโดยไม่ได้พูดอะไร
นัทเดินมานั่งลงข้างๆซิน โดยซินขยับที่ให้นัทนั่งโดยไม่ได้พูดอะไรเหมือนเดิม
“ ซินชอบดูดาวเหรอ? ”
“ เปล่า ซินดูขนตาตัวเอง ”
“ จริงจังป่ะเนี่ย นัทเชื่อนะ ” ทั้งคู่ละสายตาจากดาวลงมามองหน้ากันขำๆ
“ ไอ่บ้า ดูดาวดิ ”
“ ฮ่าๆๆ แล้วไม่อาบน้ำนอนเหรอ ไหนบอกพรุ่งนี้มีธุระ ”
“ เออเนอะ งั้นไปละ ฝันดีนะนัท ” ซินลุกขึ้นยืนแล้วโบกมือบ้ายบายก่อนจะเดินเข้าบ้าน
“ เดี๋ยว ซิน ” นัทคว้าซินอย่างรวดเร็วพร้อมประคองหน้าให้หันมองฟ้าอีกครั้ง ดาวตก มันไม่ได้หายไปเร็วหรือช้านักแต่ก็ช้าพอที่จะให้ซินมองเห็นมันทัน
“ แค่ดาวตกนี่ ต้องกระชากกันขนาดนี้เลย? ” ซินแขวะนัทเบาๆ
“ ก็เค้าว่ากันว่าถ้าขอพรทันก่อนดาวตกจะหายไปพรจะเป็นจริงอะ ”
“ อือ แล้วขอทันมั้ยล่ะ ”
“ ทันดิ่ ไม่ได้ยินเหรอ? เมื่อกี้ขอ ซิน ” นัทพูดพร้อมรอยยิ้มก่อนจะต้องก้มตัวหลบฝ่ามือเรียวของคนสวยที่จงใจฟาดลงมาอย่างไม่ลังเล
“ พูดในมันดีๆ คราวที่แล้วนี่ไม่เข็ดไง๊ ”
“ ก็ใจเย็นๆสิ จะบอกว่าเมื่อกี้แค่ขอให้ซิน ฝันดี ”
คำพูดไหลลื่นยิ่งกว่าปลาไหลในบึงของมือกีต้าทำซินอดขำไม่ได้ คนอะไร แรดน่ารักฉิบหายยย
ความคิดเห็น