คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : TRY : 1
“ ซิน ! ”
“ หื้อออออ ? ” คนผมยาวตอบรับเสียงที่คุ้นเคยทั้งที่ตายังไม่เปิดขึ้นแม้แต่น้อย เมื่อคืนอะดินัทแค่ขู่จูบก็สยองจนนอนไม่หลับไปค่อนคืน
“ ตื่นนน มึง เร็วๆ ”
“ เอออออออ ”
“ ไอ่สัดลุกขึ้นมา ” นัทเริ่มเดินเข้าไปเขย่าซิน เมื่อเขาไม่ได้มีทีท่าว่าจะลุก
“ อือออ ”
“ มึงไม่ลุกกูมอนิ่งคิสนะ ”
“ เอ้ยยย เหี้ย อย่าพูด ” ในที่สุดคนผมยาวก็ยอมดันตัวเองลุกขึ้นมาบิดนู้นนี่นั่น
นัทแอบอมยิ้มให้กับภาพของเพื่อนสนิทตอนตื่นนอนนี่โทรมกว่าปกติเป็นไหนๆ หัวก็ยุ่ง หน้าก็ยังไม่ได้ล้าง ฟันก็ไม่ได้แปรง ขี้หูขี้ตาเต็มไปหมด ทำให้นัทคิดว่า ถึงไม่สวยเหมือนปกติแต่มันเป็นภาพที่นัทเห็นได้คนเดียว
“ ไปอาบน้ำไปมึง ”
“ มึงรีบอ่อ ”
“ รีบห่าไรล่ะ กูว่างมึงดิ่มีเรียน ”
“ เออว่ะ ขอบใจๆ ”
ซินเซีบมองนาฬิกาก่อนจะรีบร้อนลุกออกจากเตียง ความเบลอจากการนอนดึกทำให้ซินก้าวขาพลาด จนเซไปทั้งตัว นัทรีบคว้าแขนซินอย่างรวดเร็วพร้อมดึงกลับมาล้มลงบนเตียงที่เค้านั่งอยู่
“ มึงล้มยังไง ไม่โรแมนติกเลยเลยว่ะ ” นัทพึมพำหลังจากซินไม่ยอมล้มลงมาทับเค้าอย่างในหนัง
“ เพ้อเจ้ออออ ไอ่ควายมึงง่ะดึงไม่เป็น ”
“ แปลว่ามึงเป็น ? ”
รอยยิ้มมุมปากเล็กๆผุดขึ้นบนใบหน้าสวยก่อนจะยักคิ้วให้เพื่อนหน้าโหด “ แน่นอน แต่กูเก็บไว้ใช้กับเมียกูเท่านั้น ”
“ เจ็บชิบหาย ไปไหนก็ไปเลยมึง ”
ซินเซียมาถึงมหาลัยก่อนเวลาเรียนเพียงเล็กน้อยแต่ก็ยังดีที่มาทัน ไม่โดนอาจารย์แขวะใดๆทั้งสิ้น แต่ถึงอย่างนั้นซินก็เรียนไม่รู้เรื่องจนหมดคาบ ได้แต่หาวเอาๆจนน้ำตาเล็ด
“ ซินเป็นอะไรป่ะว่ะ? ”
“ ไม่ๆ แค่เบลอๆอ่ะ ” ซินขยี้ตาลวกๆก่อนหันไปตอบดิวเพื่อนข้างๆ
“ เออๆ มึงสมควรกลับหอไปนอนมากๆ ”
“ กูก็คิดเหมือนมึงเลย ”
“ เสียดาย กะว่าจะชวนไปหาไรกินสักหน่อย ”
“ ไม่ไหวว่ะ ”
“ อือ กลับหอดีๆแล้วกันนะ ” ดิวโบกมือลาเพื่อนร่วมห้องก่อนจะเดินออกไป
ซินเก็บของของตัวเองเสร็จก็เดินออกมาจากห้องลำพัง ผลจากการนอนดึกมันทำให้ซินเปื่อยเหลือเกิน
นาฬิกาบอกเวลาบ่ายสองกว่าๆแล้ว ซินคิดว่าจะกลับห้องเลยทั้งๆที่ไม่ใช่เวลากลับ แต่ก็นะคนมันง่วงงง
“ พี่ซินสวัสดีค่ะ ”
“ อ่าว น้องแป้ง สวัสดีครับ ” ซินยิ้มกว้างให้รุ่นน้องที่เดินสวนกันหน้าคณะ
“ จะกลับแล้วเหรอคะ? ”
“ ครับ พี่เพลียๆน่ะ ”
“ แป้งมีเรื่องจะขอร้องพี่ซินน่ะสิ แต่ไม่เป็นไรค่ะไว้ค่อยคุยกัน ”
“ หืม อะไรล่ะ? ”
“ คือแบบว่า แป้งต้องถ่ายภาพบุคคล แล้วแป้งอยากรบกวนพี่ซิน เอ่อ ” แป้งรุ่นน้องของซินที่สนิทกันพอสมควรเริ่มพูดติดขัด แต่เพื่องานยังไงก็คงต้องทำ “ คือแป้งต้องถ่ายภาพบอยเลิฟ ล..แล้วพี่กับพี่นัทรูมเมทพี่ก็ เอ่อ.. ”
“ แป้งจะพูดอะไร ไม่นะครับน้องแป้ง เห็นใจพี่เหอะพี่เป็นผู้ชาย ”
“ น้าา พี่ซินคือแป้งหาคนอื่นไม่ได้จริงๆไอ่คู่ที่มันเป็นกันจริงๆก็หน้าแย่ ไอ่คนหน้าดีๆก็ไม่ยอมช่วย แป้งเหลือแค่พี่ซินแล้วจริงๆนะคะ ”
“ เอ่อ พี่ ”
“ ฮือออออ ”
“ เห้ย อย่าร้องพี่แพ้น้ำตา ”
“ ฮือออออออฮืออออออ ”
“ อืม เอาก็เอาครับ ” ซินกลืนน้ำลงคออย่างยากลำบาก
แป้งที่ได้ยินคำตอบรับก็หน้าเปลี่ยนอารมณ์ทันที
“ เย้ ขอบคุณนะคะ เปลือยบนนะพี่เดี๋ยวพรุ่งนี้แป้งไปหา ”
“ เฮ้ยยย มากไปป่ะวะ ”
“ แฮ่ๆ ขอบคุณค่ะ ”
ความคิดเห็น