ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    FIC Singular .) แค่เรา

    ลำดับตอนที่ #6 : We Are : 5

    • อัปเดตล่าสุด 3 พ.ย. 55


    หลังจากวันมงคลของนัทที่ได้โอกาสจากผู้ชายสวยไป นัทก็ตั้งใจใส่เนื้อเพลงให้คนเป็นดูโอ้อย่างเอาเป็นเอาตายจนในที่สุด

     

    “ ซิน เพลงที่ซินให้มา นัทใส่ดนตรีเสร็จแล้วนะ ”

     

    “ อืม ลองเล่นดิ๊ ” ซินนอนดูทีวีบนโซฟากว้างพลิกตัวให้อยู่ในท่าที่มองเห็นนัทที่นั่งโซฟาอีกตัวได้ถนัดตา

     

    ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ในบ้านของทศพรที่เฮียแตมป์พึมพำเบาๆว่า ให้บอกที่อยู่กับนัทไปเถอะ จะได้ ได้กันเร็วๆ ซินตกใจกับประโยคแปลกที่ตัวเองฟังไม่ชัดจนต้องถามซ้ำแต่ทั้งนัททั้งสแตมป์ต่างยืนยันว่าเมื่อกี้ไม่ได้พูดอะไร

     

    “ ครับบ ”

     

    นัทหยิบกีต้าตัวโปรดที่พกมาขึ้นดีด อย่างได้อารมณ์ นัทจมดิ่งลงในห้วงของเสียงดนตรี เค้าทุ่มเทกับมันเหลือเกินราวกันครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เค้าจะได้เล่น

     

    นัทกลับกลายเป็นศิลปะที่ล้ำลึกของซินอีกครั้ง อคติใดๆก็ตามที่ซินรู้สึกหายไป รสจูบที่จู่ๆก็กลับมาฉายซ้ำในหัวให้ความรู้สึกที่เปลี่ยนไปจนซินต้องพลักความคิดทั้งหมดออกไปจากหัว  เริ่มหลงมันป่ะว่ะเนี่ยย? ไม่ๆ ซินใช้ความคิดสองฝั่งตีกับจบก็ร้องคลอตามดนตรีไปอย่างมีความสุข

     

     

     

    “ เจ๋งอ้ะดิ๊ ”

     

    “ ก็  โอเค ” อารมณ์เคลิ้บจากเสียงดนตรีกำลังค้าง แต่เมื่อนัทมันแลบลิ้นปิ้นตาซินก็เลยเริ่มยักไหล่ เบ้ปากบ้าง

     

    “ ไม่ใช่แค่โอเคค่ะ เพราะมาก ” เสียงผู้สูงวัยเอ่ยขึ้นจากริมห้องนั่งเล่น ป้าสาวไม่ได้อย่ตรงนั้นเพียงคนเดียว เด็กรับใช้แทบจะทุกคน อยู่กับแบบพร้อมหน้าพร้อมตา

     

    “ ใช่ หนูนกก็ว่าเพราะมากเพื่อนคุณซินเก่งมากเลย ”

     

    “ พอเลย มากันเมื่อไหร่เนี่ยไม่มีอะไรทำกันเหรอครับ ” เมื่อซินทำเสียงดุสาวใช้รุ่นเล็กรุ่นใหญ่ต่างพากันก้มหน้าก้มตาด้วยความไม่เข้าใจว่าคุณหนูของบ้านกลายเป็นคนขี้วีนตั้งแต่เมื่อไหร่

     

    “ ซิน ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ ขอบคุณที่ชมนะครับเดี๋ยวนัทมาเล่นให้ฟังบ่อยๆ ” นัทยิ้มพิมพ์ใจส่งไปให้สาวเล็กสาวใหญ่ แผนใหม่ของไอ่เพื่อนเม่นครับ เข้าทางคนใช้

     

    “ มาครั้งแรก รักหมดบ้านเลยดิ ” คนสวยเริ่มตีหน้าโหดแต่สาวกก็ไม่ได้มีความกลัวใดๆ

     

    “ คุณนัทเค้าก็น่ารักจริงๆนะคะ หนูนกโสดน้าค้าา ”

     

    “ ฮิ้ววววว ”

     

    “ มากไปล่ะ ไปทำงานกันได้แล้วครับ ” ซินออกปากสั่งอย่างสุภาพแต่เด็ดขาดจนทุกคนต้องถอยออกไป

     

    “ หนูนกนี่ น่ารักตลกๆดีเนอะ ”

     

    “ หึ !

     

    “ เป็นอะไรซิน หึง? ” นัทหยั่งเชิงซินที่อาการแปลกขึ้นเรื่อยๆ

     

    “ ห่วงงานต่างหาก ถ้ามัวแต่มาม่อคนใช้บ้านซินเพลงซินก็ไม่เสร็จดิ่ ” สรรพนามที่เปลี่ยนกลับไปเหมือนตอนแรกอย่างไม่รู้ตัวทำให้นัทอดอมยิ้มไม่ได้

     

    “ ยังไงก็เสร็จน่า คิดว่านัทยังจะไปเห็นใครสำคัญกว่าซิน ”

     

    “ หื้อ !? ”

     

    “ หมายถึง เพลงของซิน ”

     

    “ อ... เออ ”

     

    “ น้ำเย็นๆค่ะ คุณนัทคุณซินนน  ” หนูนกที่พึ่งเดินออกไปกลับมาในสภาพแตกต่างจากเดิมเล็กน้อย เธอไปปะแป้งเติมปากเปลี่ยนชุดพร้อมถือน้ำเปล่าสองแก้วเข้ามา “ อันนี้ของคุณซิน ส่วนของคุณนัท ให้หนูนกป้อนน้าค้า อ้ะ อั้มมม ”

     

    “ มากไปหนูนก ”

     

    “ ไม่เป็นไร ป้อนเถอะนัทถือกีต้ากินไม่ถนัด ” หนูนกที่ได้ยินนัทตอบรับก็รีบแหย่หลอดเข้าปากมือกีต้าทันที เอ้อออ คนสมัยนี้ผู้หญิงร้ายผู้ชายแรด

     

    “ น้ำมันเย็นไปเปลี่ยนให้ซินก่อน ” ซินพูดหลังจากกระดกไปครึ่งแก้วแล้ว หนูนกจำต้องหยุดแล้วไปหาแก้วใหม่ให้เจ้าของบ้าน

          และแล้ว...

    “ แก้วนี้มันอุ่นไป ”

    “ ซินเบื่อน้ำเปล่า ”   

    “ อยากได้น้ำอัดลม ”

    “ บลาๆๆ ”

     

    “ พอเหอะ หลายรอบแล้วนะซิน พี่ว่าหนูนกไปหาอย่างอื่นทำเถอะครับ มาอีกรอบซินคงจะบวมน้ำ ”

     

    “ ซินเป็นคนกินน้ำเยอะมาแต่ไหนแต่ไร ” ซินพูดก่อนจะดูดน้ำผลไม้ลงคอ

     

    “ ใช่เหรอ? แล้วนั่งบิดทำไม ”





              “ หนาว แอร์มันเย็น ”

     

    “ ฮ่าๆๆ นัทก็นึกว่าปวดฉี่ ”

     

    “ ไม่ใช่ ! ” ซินตะคอกคนตรงหน้าก่อนจะดูดน้ำเข้าไปอีกแก้ว อีกแก้ว อีกแก้ว อีกแก้ว ต่อให้ฉี่ราดกูก็ไม่ลุกไปเข้าห้องน้ำให้เสียฟอร์มหรอกนะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×