คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : We Are : 3
“ ไอ่เหี้ยพี่แตมปปป์ ”
พลั่ว !
แรงมือหยาบกระทบหัวคนตัวเล็กอย่างจัง ทำเอาซินเซียร์ถึงกับหัวสั่น จนต้องยกมือขึ้นคลำอย่างเจ็บปวด
“ ถ้ามึงจะเรียกกูแบบนี้อย่าเรียกพี่เลยดีกว่า ”
“ ขอโทษว่ะครับบ ” ซินเบ้ปากไม่สนใจรุ่นพี่ พร้อมสะบัดผมยาวใส่อีกที
“ กูไม่ได้พูดเพื่อให้มึงขอโทษ กูพูดเพื่อให้มึงเลิกเรียกกูว่าพี่ต่างหาก ”
“ อะไรเฮีย ? ที่ผ่านมาซินยังดูเป็นเด็กเหี้ยไม่พอไง๊ ” ซินพูดไปก็อดนึกถึงตอนเด็กๆไม่ได้ พ่อของเค้ากับพ่อคนเป็นรุ่นพี่ทำงานที่เดียวกัน แล้วซินเองก็ยังโดนสแตมป์หลอกมาตลอดว่าเขาอายุเท่ากันจนหมิวลูกพี่ลูกน้องสแตมป์โผล่มา ซินถึงพึ่งรู้ความจริง
“ ก็กูเป็นเพื่อนมึง แล้วตอนนี้เราอยู่กันแค่สองคนไอ่ควาย ”
“ แต่ซินเป็นน้องเฮียครับบ จบเหอะเรื่องนี้อะ เฮียรู้จักนัทได้ไง ? ”
แสตมป์ยักไหล่เบาๆเมื่ออดีตเพื่อนยังคงเคืองเค้าอยู่ แต่ก็ยังดีที่อะไรๆก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเท่าไหร่
“ ก็กูเคยเล่นกีต้ากับมันบ่อยๆ ”
“ อ้อ ซินไปเป็นดูโอ้กับนัทดีป่ะ ? ”
“ นี่มึงหลงมันจริงป่ะเนี่ย กูเข้าใจว่ามึงแมนนะอีซิ๊นนน ” เฮียแตมป์ดัดหางเสียงแหลมจนทศพรถึงกับขนลุกกับชื่อใหม่ตัวเอง
“ กวนตีนล่ะเฮีย ”
“ ฮ่าๆๆ กูว่าอย่าเลยมึง ปกติเวลาว่างมึงก็ไม่ค่อยจะมีอยู่แล้ว ”
“ อืม นั่นดิ แต่ซินอยาก ”
“ อยาก ก็เอา ”
.
.
.
“ เหี้ยนัท ดูมึงมึนๆแต่เช้าไปทำไรมาว่ะ ? ” หลังที่นัทเรียนไปยิ้มไปมาทั้งวัน เม่นเพื่อนสนิทเลยต้องเอ่ยถาม
“ เมื่อคืน ซินมาร้องเพลงกับกู ”
“ เหี๊ยยยย แล้วไม่รู้จักบอกกูเป็นไงมั่งว่ะๆ ”
“ สวย ” นัทที่อารมณ์ดีค้างตอบเบาๆ
“ ไอ่นัท ”
“ มึงอย่ามามองหน้ากูงั้นดิ่ กูรู้สึกแปลกๆว่ะ ”
“ แปลกนี่หมายถึงกูหรือซินครับมึง ”
“ ซิน ”
“ ซินแปลกหรือความรู้สึกมึงแปลก ” เม่นเพื่อนสนิทจี้จุดเพื่อนสนิทเอาแบบตรงเป๊ะๆหลังจากสังเกตอาการไอ่มาเฟียใจเสาะมาตั้งแต่ครั้งก่อนที่เค้าเจอซินพร้อมกัน
นัทหันไปมองหน้าเม่นที่นั่งข้างเขา แล้วก็ถอนหายใจเบาๆ ระหว่างนัทกับเม่นเค้าไม่เคยมีความลับต่อกัน แต่เรื่องนี้หนุ่มหน้ามาเฟียก็แอบมีเขินอายอยู่ไม่น้อยเลย
“ ก็.. ”
“ เออ กูรู้ล่ะ กูมีวิธี ใช้วิธีกกูมึงจะชัดเจนไม่รู้สึกว่าอะไรแปลกอีเลย ชัว ! ” เม่นยักคิ้วให้เพื่อนรักทีก่อนกระซิบบอกแผนการสุดเจิดที่เค้าคิด
.
.
.
“ นัท รอซินนานป่ะเนี่ย ” ทศพรเอ่ยถามนัททันที่มาถึงร้านเหล้าหลังมหาลัยที่เค้านัดกันเอาไว้
“ ไม่นานๆ นั่งก่อนสิ ”
“ อื้อ คือซินจะบอกว่าซินโอเคนะ ”
“ ขอบคุณมาก นัทดีใจจริงๆนะ ” นักดนตรียิ้มกว้างก่อนแหกปากสั่งเครื่องดื่มมึนเมามาเลี้ยงดูโอ้ไม่ขาดสาย ซินเองที่คออ่อนมาแต่ไหนแต่ไรเห็นความตั้งใจของนัทที่อยากจะเลี้ยงขอบคุณเค้าก็เลยไม่ได้ปฎิเสธ
ผ่านไปยังไม่เท่าไหร่ซินก็แทบจะหัวพาดโต๊ะไปแล้วซินเมาจนไม่ได้สังเกตเลยว่าเพื่อนใหม่ของเค้าหยุดดื่มไปนานแล้วด้วยความที่อยากจะมีสติครบถ้วนที่สุด
“ ซิน อีกสักแก้วดิ่ ”
“ งืมม ” ซินเซียร์ที่เริ่มแดงไปทั่วตัวออกอาการพูดไม่รู้เรื่องผมยาวที่ปล่อยลงมาปกหน้าเล็กน้อยบวกกับแสงไฟราตรีทำนัทใจเต้นโครมครามขึ้นมาทันที ได้เวลาใช้แผนแล้ว
นัทช้อนหน้าสวยขึ้นอย่างอ่อนโยนก่อนตัดสินใจประกบปากคนเมาอย่างบรรจง คนเมาจูบตอบกลับอย่างเคลิ้บเคลิ้มทำเอานัทสติแทบหลุด ความรู้สึกที่เกิดขึ้นไม่แปลกอีกต่อไปนัทมั่นใจสิ่งที่เค้ารู้สึกเหลือเกิน
คนเมาไม่มีสติแล้วเริ่มรับรู้ถึงความเจ็บปวดที่ปาก นัทคงจะเคลิ้มมากไปจนทำซินเริ่มมีความรู้สึกเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆจนในที่สุด คนตัวเล็กก็เริ่มมีสติกลับมาอีกครั้ง
พลั่ว !
ซินชกนักดนตรีด้วยแรงทั้งหมดที่เหลืออยู่ แม้แรงของซินจะไม่ได้ทำให้คนตัวสูงรู้สึกเจ็บเท่าไหร่แต่นัทก็ยอมหยุดง่ายๆ
“ ไอ่เหี้ย มึงมันเลว ”
ความคิดเห็น