ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    FIC Singular .) แค่เรา

    ลำดับตอนที่ #3 : We Are : 2

    • อัปเดตล่าสุด 26 ต.ค. 55


              วันเวลาผ่านไปช้าๆจนในที่สุดคืนวันสุดสัปดาห์ก็มาถึง    ชายหนุ่มในร่างเจ้าหญิงนั่งอย่างโดดเดี่ยวท่ามกลางแสงสันสีสวยและเสียงดนตรีที่เคล้าคลอเบาๆ

     

              ทศพรกำลังรอรุ่นพี่ที่เป็นคนนัดเค้ามาในสถานที่รื่นเริงยามค่ำคืนนี้  พี่สแตมป์เป็นคนนัดเค้าเองแท้ๆแต่กลับยังไม่มาสักทีแต่ก็ยังดีที่โทรมาบอกก่อนแล้วว่ารถมันติดคงจะมาช้า

     

          นั่งรอนานๆทศพรก็เริ่มเปื่อย เนื่องจากเป็นคนคออ่อนแต่ก็เสล่อนั่งจิบแอลกอฮอล์รอรุ่นพี่ ก่อนจะเปื่อยไปมากกว่านี้ซินเลยตัดสินใจเดินไปล้างหน้าล้างตาก่อน

     

              ซินหยุดอยู่หน้าเวทีที่เค้ากำลังจะเดินผ่านเพื่อไปยังห้องน้ำ  มือกีต้าในเสื้อดำสนิทที่กำลังเล่นอย่างได้อารมณ์ทำเอาซินอมยิ้มออกมา นอกจากเค้าจะเก่งแล้วก็ยังเป็นเดียวกับที่เมื่อหลายวันก่อนวิ่งหนีไปต่อหน้าต่อตา มันบังเอิญ โลกกลม.. กลมดิกเลยเชียว

     

              “ ซิน ”

             

              “ ครับ? ”

     

              “ ไอ่เหี้ย ขานกูก็ช่วยมองหน้ากูนิดนึงครับ หลงมือกีต้าหรอมึงเดี๋ยวกูจัดให้ ”

              “ อะไรเฮีย ก็รู้ไงว่าเป็นพี่รักของซินแน่นอนไม่มีทางเป็นคนอื่นไม่มองก็รู้ไงครับบ ” ซินตอบรุ่นพี่ทั้งที่ตาก็ยังจับจ้องตรงจุดเดิม

     

              “ นัท น้องพี่มันอยากร้องสักเพลงอ่ะ !

     

              แสตมป์ผู้ไม่เคยแคร์สื่อแหกปากลั่นจนคนบนเวทีหลุดออกจากโลกที่เค้าสร้างขึ้นเอง หันมามองคนทั้งสองอึ้งๆ ไม่ใช่แค่มือกีต้าหรอกคนรอบข้างก็หันมามองกันหมด แม้แต่คนข้างๆแสตมป์เองก็ยังเหวอ

     

              “ ทำอะไรเนี่ยเฮีย ! เฮียรู้จักเค้าเหรอ? ”

     

              “ เชิญครับ ” ยังไม่ทันที่รุ่นพี่จะได้ตอบ คนบนเวทีที่หยุดดีดกีต้าแล้วเดินมาบอกคนข้างล่างเสียงสั่น  

              “ เอ่อ  ครับ ” ซินเซียร์ที่สมองเออเล่อไปแล้วตอบรับง่ายๆก่อนจะเดินขึ้นไปบนเวทีพร้อมส่งสายตาดุที่สุดที่เค้าทำได้ให้รุ่นพี่ เอาวะ เสียงเค้าเองก็ไม่ได้แย่อะไร

             

          ดนตรีหลายประเภทดังขึ้นช้าๆพร้อมกับเสียงร้องของชายหนุ่มหลังจากซินเอ่ยบอกชื่อเพลงที่ตัวเองชอบออกไป

     

              “ทุกๆ คนที่อยู่รอบกาย 
    ทุกเรื่องราวมันมีความหมาย 
    ยิ่งนานก็ยิ่งรู้ ยิ่งดูก็ยิ่งชัดเจน 

    นี่ไม่ใช่ความบังเอิญ ที่เราได้เจอกัน 
    อาจเป็นพรของสวรรค์ ที่สร้างเราคู่กัน 
    และมันคือทุกๆ สิ่ง ที่ทำให้เราได้รักกัน 
    มันถูกกำหนดแล้ว มันถูกกำหนดแล้ว 

     

              เสียงตบมือดังมาจากทุกทิศทาง เมื่อเพลงจบลงร่างบางไม่ได้เพียงแค่ร้องเพลงดีธรรมดา แต่ถึงกับร้องเพลงดีมากจนแม้แต่คนที่ไม่ได้ตั้งใจมาฟังเพลงประทับใจไปตามๆกัน จนมีเสียงเรียกร้องให้ซินเซียร์ร้องอีกเพลง อีกเพลง อีกเพลง

     

     

     

              “ เอ่อ ขอบคุณนะ ซิน ” คนตัวสูงพูดเบาๆในลำคอหลังจากแสดงดนตรีเสร็จ คนตัวบางทำให้การเล่นดนตรีของเค้าเป็นจุดสนใจมากกว่าที่เคย ซินร้องเพลงร่วมกับเค้าตั้งห้าหกเพลง

     

              “ ครับ คุณรู้จักผมด้วยเหรอ ” ซินถามหยั่งเชิงผู้ชายตรงหน้า จงใจไปโผล่หน้าห้องเรียนเค้าขนาดนั้น ก็น่าจะไม่ใช่ไม่รู้จักกันเลยหรอก

     

              “ ก็ เอ่อ นิดหน่อยผมชื่อนัทนะ ”

     

              “ อื้อ นัทเล่นกีต้าเก่งจังเลยนะ ” ซินเซียร์ยิ้มให้เพื่อนใหม่อย่างจริงใจ

     

              “ ขอบคุณครับ แล้วซินอยากจะ แบบว่า ร้องเพลงกับนัทอีกมั้ยล่ะ? ” คนหน้าโหดที่เริ่มจะเป็นธรรมชาติได้ไม่นานกลับไปบ่นในลำคออีกครั้ง

     

              “ ก็น่าสนุกดีนะ แต่ว่าซินขอคิดดูก่อนแล้วกัน ”

     

              “ นัท จะรอนะ ” นักดนตรียิ้มกว้าง รอยยิ้มสวยของซินทำเอานัทตื่นเต้นกับคำตอบของเพื่อนใหม่มากกว่าทุกๆครั้งที่เค้าตั้งคำถาม 

     

     

     

     

              .

              .

              อาจเป็นพรของสวรรค์ ที่สร้างเราคู่กัน ’

    _________________________________________
    เพลงประกอบ เพลง กามเทพ 
    เค้าไปดู พี่เป้มาวันก่อนเลยหลงฝูงมานิดนึง 555555

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×