ความรัก.. อันเเสนดี

ลำดับตอนที่ #2 : DAY 2 : เพื่อน.. คนใหม่

                              DAY 2 ( 8 ธ.ค. 4 )
            " กรี้งงง " เสียงกริง หมดเวลาเรียนดังขึ้น ซึ่งเหล่าเพื่อนๆตัวเเสบของผม มันมักจะเรียกกันว่า " เสียงสวรรค์ "
           " ไอป๊อป กลับบ้านกันปะ เเกนั่งรถเมล์สายอะไรวะ " เสียงเพื่อนของผมที่ตะโกนเรียกผมอย่างดังลั่น เอ่ยขึ้นมาถามผม
          " สาย 9 เเล้วเเกอะ " ฉันตอบคำถามของเพื่อน พร้อมทั้งถามกลับไป
          " สาย 7ก " เพื่อนตอบผมกลับมาอย่างทันที
          " เอ้า นั่งคนละสายเเล้วจะกลับด้วยกันได้มั้ยเนี่ย " ผมบอกเพื่อนเเบบพูดไปยิ้มไป
          " อืม เค้าก็ว่างั้นเเหละ งั้นเค้าไปก่อนนะ รถมาเเล้วล่ะ " เพื่อนพูดกับผม เเละวิ่งขึ้นรถเมล์ไป
           ตอนนี้เหลือผมคนเดียวที่ยืนคอยรถเมล์
           " เหงาจัง " ผมพูดพรึมพำกับตัวเอง
           เเล้วสักพักใหญ่ๆ จู่จู่น้ำบางอย่างก็หยดลงมาบนบ่าผม ผมเงยหน้าขึ้นไป
           " ฝนตกนี่หว่า " ผมพูดกับตัวเอง
           เเล้วผมก็ไปยืนหลบในที่ร่ม เเล้วสักพักผมก็ตัดสินใจนั่งรถเเท๊กซี่กลับบ้าน

  -*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*- 30 นาที ผ่านไป *-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
          " กลับมาเเล้วครับ "  เสียงของผมดังขึ้น เพื่อสงสัญยานให้กับเเม่
          " ม้า ป๊อปไปเล่นคอมนะ "  เสียงของผมดังขึ้นอีกรอบ
           วันนี้ผมมีคนรู้สึกว่าตัวเองแปลกๆไป เพราะผมมีความรู้สึกว่า ผมคิดถึงเธอคนนั้นที่ชื่อ " วิ " ตลอดทั้งวันเลย
          " เป็นบ้าไปเเล้วมั้งเรา คงจะเป็นเพื่อนใหม่อะมั้ง " ผมพูดกับตัวเอง
          เเล้วผมก็ออน msn ก่อนเลยเป็นอันดับเเรก เพื่อที่จะคุยกะเพื่อนคนใหม่
           เเละเเล้วผมก็เข้ามาอยู่ในการเล่น msn จนได้ ผมค้นหา เมลของเธอคนนั้น เเละเเล้วผมก็เจอ
           " เค้าออนด้วยเเหละ " ผมพูดกับตัวเอง
          เเล้วจู่จู่ ความรู้สึกตื่นเต้นก็เเว๊บเข้ามาในหัวใจของผม จนหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
           " สวัสดีครับ " ผมทักเธอใน msn
         ----------- 5 นาทีผ่านไป -------------
           " คะ " เธอตอบมา
           " ได้ e-mail ที่ขอไปเมื่อวานหรือเปล่าค่ะ "  เธอถามผม
          " เออวะ ลืมเลย " ผมพูดกับตัวเอง เเละคิดว่าจะบอกกับเธอคนนั้นยังไงดี
           " เออ เออ คือว่า... " ผมพิมพ์ตอบเธอไป
          ผมว่าเธอก็คงจะงงว่าทำไมผมถึงพิมพ์ไปเเบบนั้น
          " ลืมใช่มั้ยคะ งั้นไม่เป็นไรหรอก วิก็คงจะโดนเพื่อนว่าเเน่เลย แง้ๆ " เธอพิมพ์กลับมา
          " เราขอโทษ เราไปไม่กล้าไปขออะครับ " ผมพิมพ์ไปเเบบนั้น ( เพราะมันเป็นเรื่องจริง อิอิ )
          >>>>* >>>>>* >>>>>  8 นาทีผ่านไป <<<<*<<<<*<<<<<
         " เงียบทำไมอะค่ะ " เธอคนนั้นพิมมาหาผม
         " ทำการบ้านอยู่อะครับ " ผมตอบกลับไป พร้อมทั้งทำการบ้านที่เเสนจะเยอะไปด้วย 
        " อืม.. ให้ช่วยทำมั้ยค่ะ ทำเรื่องอะไรหรอ " เธอคนนั้นพิมพ์มา เพื่อหวังจะช่วยผมทำการบ้าน
        ผมเองก็อยากให้ช่วยทำ เเต่จำทำยังไงดีนะ ตัวผมเองก็เป็นคนขี้เกรงใจ
        เเละผมก็ตอบเธอไปว่า
        " ทำรายงานเรื่อง สารรอบตัวอะครับ ช่วยหน่อยนะ ขอบใจมาก " ผมพิมพ์ตอบเธอไปเเบบไม่ขาดช่วง
        เธอคนนั้นก็เงียบไปสักพัก เเล้วก็ตอบกลับมาว่า " คะ "
        เเล้วเธอคนนั้นก็จัดเเจงหาข้อมูลให้ผม
       " ดีใจจังเลยมีคนช่วยทำการบ้าน 555 " ผมพูดกับตัวเอง อย่างสบายใจ แต่ถึงยังไงซะ ไอการบ้านที่ให้เธอคนนั้นทำ ก็เป็นเพียงเเค่ 1 ใน 10 เท่านั้น ( แง้ๆ นึกเเล้วอยากร้องไห้ )  
       เเล้วต่างคนก็ต่างทำงานที่ตนมี เเล้วสักพัก เธอคนนั้น เอ.. ผมว่าผมเปลี่ยนจากเธอคนนั้นเป็นวิละกัน ผมต้องขอโทษด้วยนะครับที่ต้องเปลี่ยนอย่างกระทันหัน ก็ทำไงได้ละครับ ขี้เกียจพิมพ์ยาวนี่หน่า ขอโทษจริงๆนะครับคุณผู้อ่านผู้น่ารักทุกๆคน งั้นเข้าเรื่องต่อเลยละกัน
       เเล้วสักพักวิก็พิมพ์มาหาผม วิบอกว่า
         " เสร็จเเล้วนะคะ ให้ส่งให้เลยมั้ย "  วิพิมพ์มาบอกผม
         " ส่งมาเลยซิครับ " ผมตอบวิด้วยความดีใจ ( ไม่ใช่ดีใจที่เธอพิมพ์มานะ เเต่ดีใจเพราะทำการบ้านให้เสร็จ 555 )
        " เเอ้ด " เสียงสัญญานที่เตือนมาว่างานส่งมาให้ไม่ได้
        " ทำไมมันส่งไม่ได้อะค่ะ " วิพิมพ์มาถามผม ด้วยความสงสัย
        " ไม่รู้ซิครับ " ผมตอบพร้อมทั้งพูดอีกว่า " ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นนะ " ( รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นพระเอกจัง )
        ] ] ] ] ] ]  ] ] > * >  กี่นาทีไม่รู้ผ่านไป < * < [[[ [ [[ [ [ [ [ [ [ [ 
        " ทำไมมันไม่ได้อะคะ " วิพิมพ์มา เหมือนกับว่าหมดหนทางที่จะทำเเล้ว
        เเล้วผมก็ยังให้กำลังใจเธอด้วยคำๆเดิม.. ว่า
        " ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั้นนะ " ผมพิมพ์ตอบเธอไปเเบบนั้น
( เพราะว่าไม่รู้จะพิมพ์อะไรดี )
        เเล้ววิก็ตัดสินใจว่าจะไม่ส่วมาทาง msn เเต่จะส่งมาทาง e-mail เเทน
        เเล้วผมก็ได้งานของเธอ เเล้วผมก็บอกกับเธอว่า
       " ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามอยู่ที่นั้น " 555 พูดเล่นครับ
      ผมก็บอกกับวิว่า " ขอบคุณนะครับ "
        เเล้วเวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วอีกเเล้ว ขณะนั้นเป็นเวลา 2 ทุ่มกว่าๆ เเละก็เป็นเวลาที่ผมต้องปิดคอม ฯ
       " บ้ายบายครับ ฝันดีนะ " ผมพิมพ์ไปบอกกับเธอ
       เเล้ววิก็พิมพ์มาบอกกับผมว่า " คะ ฝันดีคะ "
       เเล้วผมก็ปิดคอม ฯ  เเล้วก็ ทานข้าว เเล้วก็อาบน้ำ
           -/*-+-/*-+-+-*/-**---+ ขณะนี้เวลา 3 ทุ่มกว่าๆ +-*--*-+-*/--*/*-
       ขณะนั้นผมก็กำลังนั่งก้มหน้าก้มตาทำการบ้านที่เหลือ
             +-*--*//*---+-*-- เวลาผ่านไปเท่าไหร่ไม่รู้ เเต่รู้ว่ามืดเเล้ว อิอิ +-*//--*-
        " พ่อสั่ง เเม่สั่ง ครูครูก็ชอบสั่ง หมอสั่งต้องเชื่อฟัง ใช่มั้ย "
        เสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น 
        " วิ โทรมานี่หว่า " ผมพูดกับตัวเอง เเล้วก็กดรับสายของเธอ
        " ฮัลโหล " ผมพูดกับเธอด้วยน้ำเสียง อายๆ
        " ป๊อปใช่ปะคะ " เสียงอันน่ารัก น่าร้ากก น่ารักโครตๆ เอ่ยขึ้นมา
        " คะ... ครับ " ผมตอบวิด้วยน้ำเสียงตระกุกตะกัก เเละอายๆมาก
        สาเหตุที่ผมอายก็คือ ผมพึ่งเคยคุยกะพูดหญิงเป็นคนเเรก 
        * ถึงเเม้ผมจะมีคนมาหมายปองเยอะเเยะก็ตาม เเต่ผมก็ไม่เคยคุยกะผู้หญิงคนไหนเลย ( จิงๆนะ ไม่ได้โม้ )
         เเล้วเราก็คุยกันจนดึก ขณะนั้นเวลา 5 ทุ่มกว่า ผมเริ่มง่วงเเล้ว  ผมก็เลยบอกวิว่า
        " วิเราง่วงเเล้ว เราขอนอนก่อนนะ " ผมตอบวิด้วยน้ำเสียงที่งวงเงีย
        " คะ งั้นวิวางเลยนะ " เสียงอันน่ารักก็ตอบมา
        เเต่ผมก็ต้องตกใจ เพราะเสียงน่ารักของเธอยังเเจ่มใสเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนเเปลง ผมรู้สึกเหมือนเธอจะไม่ง่วงเลยเเม้เเต่นิดเดียว
       เเต่ผมก็ไม่สนใจเเล้วผมก็นอนต่อ
      เเต่ก่อนวาง ผมก็ทิ้งท้ายด้วยคำเดิมว่า 
       "  บ้ายบาย เพื่อนรัก "         
       **************** I LOVE U ************************
      จบเเล้วคร้าบบ สำหรับตอนที่ 2 เออใช่ ผมมีเรื่องจะชี้เเจงสำหรับคุณผู้อ่านทุกๆคนนะครับ คือเรื่องนี้มีผู้เเต่ง 2 คนเป็นผู้ชายกะผู้หญิงนะครับ อย่างตอนเเรก ที่พูดคะ นั้นหมายความว่าผู้หญิงเป็นคนเเต่ง เเต่สำหรับตอนนี้เป็นผู้ชายเเต่ง นั้นก็คือผมนั้นเอง ถ้าชอบ ก็ช่วยๆ เม้นก็มาเยอะๆนะขอรับ จะได้มีกำลังใจเเต่ง ...