ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักเศร้าๆ ของเราคนเดียว

    ลำดับตอนที่ #1 : การทำโทษที่น่า...อาย

    • อัปเดตล่าสุด 30 ต.ค. 49


    แสงแดดสีทองอ่อน ส่องเป็นประกายเข้ามาภายในห้องของฉัน ทำให้ฉันต้องลุกจากที่นอนของตัวเอง (ก็มันร้อนนี่หว่าใครจะหลับลง) หะ !!! นี่มัน 7.00 น. แล้วหรอเนี่ย โอ้แม่เจ้า โนเนะตื่นสายอีกแล้วละ เมื่อตั้งสติได้ ฉันก็รีบวิ่งไปอาบน้ำอย่างรวดเร็ว (อาบให้สะอาดนะโนเนะจัง เมื่อคืนเธอนอนน้ำลายไหลด้วยอะ) แล้วมาจัดการกับผมอันยุ่งเหยิงของฉัน โดยการถักผมเปียหางม้ายาวลงไปกลางหลัง แล้วรีบคว้ากระเป๋าหนังสือวิ่งออกจากบ้านไป แต่ก่อนออกมาก็ไม่ลืมคิดที่จะหยิบขนมปังออกมาด้วย (เห้ย ตะกะนะสิไม่ว่า) ระหว่างการเดินทางขอแนะนำตัวก่อนนะ ฉันชื่อ โนเนะจัง อายุ 16 ปี (ดีใจจังเป็นสาวแล้ว) เป็นคนที่เปิ่นๆ นิดหน่อย (ฉันว่าไม่หน่อยแล้วมั้ง) ฉันมีเพื่อนสนิทด้วยกัน 4 คน คนแรกชื่อ น้อย เป็นคนที่รักเพื่อนมาก นอสัยดีสุดๆ คนที่2 ชื่อ ยิ้ม เป็นคนที่เรียนเก่งมาก ระดับหัวกะทิเลยละ คนที่ 3 ชื่อ หนู เป็นคนร่าเริง สนุก ตลก ฮา คนที่ 4 ชื่อ ป่อเปี๊ยะ เป็นลูกคุณหนู เป็นผู้หญิงที่เนื้อหอมที่สุดในโรงเรียน แบบว่าเปลี่ยนแฟนเป็นว่าเล่นเลยอะ เราเป็นเพื่อนรักกันตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมต้น กลุ่มเรามีอยู่ 5 คน เรามีชื่อกลุ่มว่า Noname (อ่านว่า โน-นา-มิ)  

    ----------------------------------------------------------------------------------------

    เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
    เย้!! ถึงโรงเรียนซักที ฉันรีบเดินเข้าโรงเรียนไปอย่างน่าระรื่น เฮ้ๆ โนเนะมาทางนี้เร็ว นั่นเป็นเสียงของเพื่อนฉันเอง
    แฮ่กกกกกกๆๆๆๆๆ
    ฉันรีบวิ่งมาสุดชีวิต เพราะว่าเพื่อนของฉันเรียกให้ไปเข้าแถว ถ้าไปสายเดี๋ยวจะโดนหักคะแนน เมื่อทำพิธีหน้าเสาธงเสร็จแล้ว นักเรียนทุกห้องต้องเข้า Home Room ฉันรู้สึกร่าเริงผิดปกติ (สงสัยว่าจะบ้าไปแล้ว) เมื่อเวลาผ่านพ้นมาถึงคาบเรียนแรก
    เฮ้ย!!!!!!!!!!!!
    เป็นไปได้ไงอะ นี่ฉันลืมทำการบ้านเลขมาหรอเนี่ย โอ้ยยยยยยยยยย ตายแล้ว แล้วนี่ต้องมาเรียนคาบแรกอีก ตายแน่ๆเลย อาจารย์ก็โหดสุดๆ นี่ๆโนเนะ เธอลืมทำการบ้านวิชาของฉันมาใช่ไหม (คงไม่ต้องบอกนะว่าใครพูด) เหอๆ ค่ะ ดีมากที่ยอมรับ เธอโดนทำโทษโดยการไปทำความสะอาดโรงยิมเป็นเวลา 1 เดือน หะ !! 1 เดือนเลยหรอคะ ทำไม เถียงหรอ งั้นเธอขึ้นไปบนตึกชั้นบนสุด แล้วตะโกนลงมาว่า "ต่อไปนี้หนูจะไม่ลืมทำการบ้านอีกแล้ว" ไปทำเดี๋ยวนี้เลยนะ รับทราบค่ะ

    ----------------------------------------------------------------------------------------

    เฮ้ย !!!!! ไม่น่าลืมทำเลย แล้วเย็นนี้ ฉันก็ต้องไปทำความสะอาดที่โรงยิมอีก เห้ย ท่านผู้อ่านช่วยเป็นกำลังใจให้โนเนะด้วยนะคะ แล้วก็ช่วยกันเม้นท์มาด้วยนะคะ

    ขอบคุณจากใจจริงๆของผู้เขียนเลยนะคะ แล้วเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ

    ขอบคุณค่า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×