คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : :: Secret 6:: 100%
6
ในที่สุดก็ถึงวันที่คยองซูรอคอย คยองซูลุกขึ้นมาจากเตียงนอน แล้วรีบจัดการปลอมตัวอย่างที่เซฮุนบอกกับเขาไว้ คยองซูเมื่อแต่งเสร็จก็มาดูที่กระจก พอเขามองไปที่กระจกก็ตกใจกับสภาพของตัวเองที่ไม่หลงเหลือความเป็นไอดอลอยู่เลยสักนิด ในหัวสมองของคยองซูในตอนนี้ คิดว่าเขาเหมือนคนบ้าข้างถนนเลยด้วยซ้ำ
วันนี้เค้าตื่นนอนเป็นคนแรก ซึ่งความจริงคยองซูตื่นเช้า มีหน้าที่ปลุกเมมเบอร์อยู่แล้ว วันนี้เป็นวันหยุดพักผ่อนวันหนึ่ง พวกเราตัดสินใจกันว่าจะไปเที่ยว ส่วนคยองซูขอตัวเนื่องจากมีธุระ เขาเดินออกมาจากหอด้วยสภาพการปลอมที่คล้ายคนบ้า ถึงแม้จะอาบแต่ก็ต้องทน
“ขอบคุณครับ”
คยองซูขอบคุณแล้วรับของที่ซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อมา ตอนนี้เขากำลังหาที่เที่ยวเพื่อฆ่าเวลารอก่อนที่พี่คริสจะมา
ว่าแต่จะไปไหนดีนะเรา นี่เราออกมาเช้าไปหรือเปล่าเนี่ย
“นี่เธอ พรุ่งเราไปโซลทาวเวอร์กันดีมั้ย”
“ก็ดีนะแก ฉันอยากไปคล้องกุญแจกับแฟนเหมือนกัน จะได้รักกันนานๆ”
คยองซูที่เดินไปตามทางถนนได้ยินเสียงของหญิงสาวสองคนที่เป็นเพื่อนกัน กำลังพูดคุยเกี่ยวกับการท่องเที่ยวของพวกเธอในวันพรุ่งนี้
โซลทาวเวอร์ก็ดีเหมือนกันแฮะ...
ในที่สุดคยองซูก็ตัดสินใจที่จะไปโซลทาวเวอร์ ในขณะที่กำลังเดินทางนั้น คยองซูก็มาคิดขึ้นได้ว่าตั้งแต่เขาเดินออกมาจากหอ ไม่เห็นมีใครรู้ว่าเขาคือดีโอ เลยสักคน ชุดปลอมตัวนี่ดีจริงๆนะ
13.00 น.
ในที่สุดรถคันที่คยองซูนั่งมาก็เดินทางมาถึงโซลทาวเวอร์ คยองซูลงมาจากรถและตรงดิ่งไปที่ประตูด้วยความตื่นเต้น เขาไม่ค่อยได้มาที่นี่สักเท่าไหร่ เอาจริงๆคือแทบไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย เพราะตารางงานของเราแน่นเอียด แต่อย่างน้อยก็ยังมีสองสามวันให้เที่ยวในรอบสามเดือน คยองเดินขึ้นลิฟ ไปชั้นที่เอาไว้คล้องกุญแจ
คยองซูเดินเข้าไปในร้านขายกุญแจ เขาหยิบมาอันหนึ่งและจ่ายตังค์ก่อนจะเขียนข้อความลงไป
‘KrisDo รักและจะอยู่ด้วยกันตลอดไป’
คยองซูเดินไปคล้องพวงกุญแจนั้นด้วยความสุข
คยองซูรักพี่คริสที่สุด...เราจะอยู่ด้วยไปจนแก่เฒ่าเลยนะ...
หลังจากที่คยองซูคล้องกุญแจ เสร็จเขาก็เดินเล่นแถวๆนั้นจนใกล้เย็น คยองซูโบกรถแท็กซี่และดิ่งไปที่สนามบินอินชอนทันที เขามาก่อนที่นัดไว้ประมาณสองชั่วโมง ในใจของคยองซูตอนนี้กำลังกระวนกระวายและตื่นเต้นในทุกนาทีที่กำลังเข้าใกล้เวลาที่นัดไว้เลย
วันนี้คยองซูจะได้เจอพี่คริสแล้ว...
คยองซูตื่นเต้นมากเลย
18.00 น.
ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงเย็นแล้ว แต่คยองซูก็ยังไม่เห็นร่างสูงผู้เป็นที่รักของเขาเดินมาสักที แต่คยองซูก็ยังรอต่อไปเรื่อยๆ
จนเวลาเลยผ่านไปสองชั่วโมง คยองซูก็ยังรออยู่ที่เดิมไม่ลุกไปไหน ได้แต่มองทางเข้าของผู้โดยสารที่ลงเครื่องมา แต่ก็ยังไม่มีวี่แวว น้ำตาของคยองซูเอ่อล้นออกจากเบ้าตาที่กลมโตของเขา ถึงตอนนี้เขาร้องไห้กับการรอคอย
แต่คยองซูก็เลือกที่จะรอต่อไป
“ฮยอง...”
“อ้าว เซฮุน นายมาทำอะไรที่นี่เหรอ” คยองซูที่กำลังรอคริสเงยหน้าขึ้นมาก็พบกับเซฮุนเจ้าของใบหน้าหวานที่ช่วยเขาปลอมตัวให้
“กลับกันเถอะนะ” เซฮุนมองคยองซูด้วยแววตาแห่งความสงสาร คยองซูพี่ของเขาไม่เคยเป็นแบบนี้ ไม่เคยมีใบหน้าที่บอกถึงความเศร้าและปนกับความหวัง ฮยองไม่เคยเสียน้ำตาให้กับใคร คนที่ทำให้คยองซูร้องไห้เขาคงเป็นคนสำคัญมาก
และคริสก็เป็นหนึ่งในนั้น
“แต่ว่า...พี่คริสยังไม่มาเลยนะ”
“ฮยองครับกลับกันเถอะนะ พี่คริสเขา”
“พี่ขอรออีกหน่อยได้มั้ย”
คยองซูยังขอที่จะรออีกนิด บางทีพี่คริสอาจจะมาเลตก็ได้...
คยองซูไม่ยอมตัดใจง่ายๆหรอก คยองซูจะรอพี่คริส
“ฮยอง เลิกสักทีเหอะ พี่คริสเขาไม่กลับมาหาฮยองแล้วเข้าใจมั้ย!”
เซฮุนที่ทนมองกับความน่าเวทนาของคยองซูไม่ไหว จึงตวาดไป เผื่อว่าคยองซูจะคิดได้สักที แหงล่ะนัดหกโมง แต่ตอนนี้สี่ทุ่มแล้ว รู้ทั้งรู้อยู่ว่ายังไงก็ไม่มีวันมา เซฮุนรู้หมดทุกอย่าง เขารู้ว่าคริสไม่มีทางที่จะได้กลับมาถึงแม่คริสจะพยายามที่จะมาหาคยองซูมากแค่ไหนก็ตาม เขารู้ว่าไคเป็นคนวางแผนร่วมกับเหม่ยหลิงน้องของคริสเพื่อไม่ให้คริสกลับมา และพวกเขาจะได้ประโยชน์กันทั้งคู่
คยองซูจะเกลียดคริส
และคริสจะต้องเจ็บปวดทรมานเมื่อรู้เรื่องนี้ขึ้น
แน่นอนล่ะว่าทุกอย่างมันต้องเป็นอย่างนั้น
เพราะเซฮุนก็ต้องทำทุกอย่างเพื่อให้คยองซูเกลียดคริส ทั้งๆที่ใจของเขานั่นอยากให้ทั้งคู่รักกันเหมือนเดิม ฮยองที่ไม่ค่อยเข้าใกล้ใคร เมื่อคริสมาถึงกลับกลายเป็นคนใหม่ ฮยองกลายเป็นคนสดใส ร่าเริง และมีความสุข แต่จะทำยังไงได้ในเมื่อนี่คือคำสั่งจากเบื้องบน
‘จงทำให้ดีโอเกลียดคริสซะ ยิ่งมากเท่าไหร่ยิ่งดี ในเมื่อมันกล้าที่จะฉีกสัญญา ฉันก็อยากให้มันเจ็บปวดทรมานถึงที่สุด’
นั่นคือสิ่งที่ประธานพูดกับเขาและไคผู้ที่ดูเหมือนจะอยากร่วมมือกับงานที่ได้รับมอบหมายนี่อย่างดี ไคชอบคยองซูมานาน แต่เขาก็ได้แต่เก็บกด ทนดูคริสกับดีโออยู่อย่างนั้น ทางบริษัทต้องการที่จะให้ ไคโด้ เป็นคู่เรียล และกระแสตอบรับก็เป็นอย่างที่คิด แต่ในชีวิตจริงมันไม่ใช่
“ฮึก...ไม่จริง พี่คริสต้องกลับมาสิ พี่เชื่อว่าเขาต้องกลับมา” น้ำตาของคยองซูที่ไหลอาบแก้มพร้อมกับแววตาแห่งความเศร้า แต่ก็ยังมีความหวัง ถึงแม้ตัวเองจะรู้อยู่แล้วว่าคริสไม่มีวันกลับมาแล้วในตอนนี้
คยองซูไม่ได้โง่ที่จะไม่รู้
แต่คยองซูต้องการที่จะโง่เอง...
“พี่คริสเขาไม่ได้รักฮยองมาตั้งแต่แรกแล้ว พี่ไม่รู้หรือไง!”
เซฮุนได้แต่กัดฟันพูดไปในสิ่งที่ไม่ต้องการที่จะอยากพูด ในใจมีแต่ความรู้สึกผิด รู้สึกผิดต่อคยองซูฮยองและคริสฮยอง ที่ต้องทำให้ทั้งสองเกลียดกัน
“ไม่จริง...ฮึก พี่ไม่เชื่อหรอก”
“พี่คริสเขาก็แค่หลอกใช้พี่เท่านั้นแหละ! เลิกหวังเรื่องงี่เง่านี่ซักที!”
“ฮึก...ไม่นะ”
คยองซูรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวมากกว่าเดิมเมื่อมีคนมาซ้ำเติมเรื่อง...ที่เป็นเรื่องจริง แน่นอนว่าคยองซูไม่อยากจะยอมรับเรื่องนี้
เซฮุนมากพี่ของตัวเองที่กำลังร้องไห้เหมือนคนบ้าไร้สติ จนเซฮุนต้องคว้าตัวของคยองซูไปกอดปลอบและหยุดยั้งสิ่งที่ทำให้เซฮุนนั้นแทบจะร้องไห้
คยองซูกำลังทำร้ายตัวเอง เขาหยิกตัวเอง กัดฟัน พยายามที่จะกลั้นหายใจ ข่วนตัวเอง เหมือนคนบ้า เซฮุนร้องไห้ให้กับความน่าสงสารของพี่ตัวเอง และร้องไห้ให้กับสิ่งที่ตนเองกระทำลงไป
ตอนนี้ เขาคงมีบาปและความรู้สึกผิดตราตรึงใจอย่างนี้ตลอดชีวิต...
ณ ประเทศจีน
คริสที่นอนให้น้ำเกลืออยู่บนเตียงที่โรงพยาบาลดังแห่งหนึ่ง กำลังมองไปที่หน้าต่าง เผยให้เห็นท้องฟ้าที่อึมครึม เหม่อลอยไม่ต่างกับคนรักของเขาเหมือนกัน ทุกคนในครอบครัวต่างมีความกังวลกับสิ่งที่เกิดขึ้น หลังจากที่คริสสลบไป จนกระทั่งฟื้น คริสเปลี่ยนไปอย่างกับคนละคน
คริสไม่พูดกับใคร แม้กระทั่งแม่ของตัวเอง
และไม่เคยทานอะไรตั้งแต่นั้นมา ตอนนี้ร่างกายของเขาผอมแห้งจนเห็นกระดูก
และสายตาที่ไม่เคยละจากหน้าต่างเลยสักครั้ง
ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนๆของเขา ที่คอยมาเยี่ยมและพยายามที่จะพูดคุย แต่สุดท้ายก็ได้แต่ความเงียบกลับไป
เมื่อทุกคนกลับไป ก็เหลือแต่เขาอยู่คนเดียว ไม่เคยมีใครรู้ ว่าทุกๆคืน คริสร้องไห้ คร่ำครวญแต่ชื่อของคนรัก เขารู้ว่าชะตากรรมของเขาเป็นเช่นไร ในตอนนี้เขารู้แผนการทั้งหมดแล้ว แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
คริสโดนยึดโทรศัพท์ และไม่สามารถติดต่อกับใครได้ทั้งสิ้น แม้แต่ทีวีก็ไม่สามารถเปิดได้เลย
เขาทรมานเหลือเกิน ทั้งร่างกายและจิตใจ ในใจก็ได้แต่คิดถึงคนรักของเขา
ในตอนนี้คยองซูจะเป็นยังไงบ้าง
คยองซู...เริ่มเกลียดพี่แล้วใช่มั้ย
พี่ขอโทษ...
นี่ไรท์ไม่ได้แต่งดราม่าใช่มั้ยง่ะ 555
◊ SQWEEZ
ความคิดเห็น